Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. II OSK 1250/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Muszyński po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. spółka z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Go 751/20 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia 21 września 2020 r. nr IB-V.7721.70.2020.KZaj w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Go 751/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp., uwzględniając skargę E. K., uchylił decyzję Wojewody Lubuskiego z dnia 21 września 2020 r., nr IB-V.7721.70.2020.KZaj, którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Żarskiego z dnia 25 maja 2020 r., nr 421/2020, o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu P. sp. z o.o. w W. pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej z kablową zasilającą linią elektroenergetyczną, nr stacji ZAR3023, w miejscowości L., na działce nr [...], obręb [...], jedn. ew. [...].

Sąd wskazał, że, z uwagi na art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz.1333), zwanej dalej "P.b.", w zw. z § 2 ust. 1 pkt 7, § 3 ust. 1 pkt 8 i § 3 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. z 2019 r. poz. 1839) w zw. z art. 124 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219), wymagane było dokonanie kwalifikacji przedmiotowej inwestycji pod kątem, czy mamy do czynienia z przedsięwzięciem znacząco oddziałującym na środowisko. Taka bowiem ewentualnie kwalifikacja wymaga poprzedzenia pozwolenia na budowę decyzją środowiskową. Z uwagi na charakter przedmiotowej inwestycji i ilość anten nie można wykluczyć, że ewentualne nakładanie lub nachodzenie się wiązek spowoduje, iż moc promieniowania znacznie przekroczy wielkości dopuszczalne. Przyjęcie bowiem, że dla ustalenia czy przedsięwzięcie oddziałuje potencjalnie znacząco na środowisko niezbędne jest ustalenie mocy promieniowania jedynie pojedynczej anteny może doprowadzić do planowania takich przedsięwzięć, które składać się będą z kilku, a nawet kilkunastu anten, których każda posiadać będzie moc promieniowania niewpływającą ujemnie na środowisko, zaś po przecięciu z inną co najmniej na linii nakładania się lub przecinania stworzy moc znacznie przekraczającą wartości dopuszczalne (por. przykładowo wyroki NSA z 15 lutego 2018 r., II OSK 1847/17; z 28 lutego 2018 r" II OSK 243/18; z 3 lipca 2018 r. II OSK 1570/18; z 11 lipca 2018 r., II OSK 907/18; z 12 grudnia 2019 r., II OSK 271/18; z 14 października 2020 r., II OSK 2263/20).