Wyrok NSA z dnia 4 października 2023 r., sygn. II GSK 2025/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Joanna Kabat-Rembelska sędzia del. WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Protokolant Dorota Onyśk po rozpoznaniu w dniu 4 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 lipca 2022 r. sygn. akt III SA/Gl 1779/21 w sprawie ze skargi P.K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 21 października 2021 r. nr BP.501.490.2020.1284.KA12.2998 w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od P.K. na rzecz Głównego Inspektora Transportu Drogowego 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 lipca 2022 r., sygn. akt III SA/Gl 1779/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P.K., zwanego dalej "skarżącym", na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego, zwanego dalej "organem" lub "organem drugiej instancji", z dnia 21 października 2021 r., nr BP.501.490.2020.1284.KA12.2998, w przedmiocie kary pieniężnej.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 27 listopada 2019 r. w Katowicach inspektorzy transportu drogowego przeprowadzili kontrolę samochodu osobowego marki Kia Ceed, kierowanego przez A.G., kierowcę wykonującego odpłatny przewóz pasażerski w imieniu skarżącego. Przewóz był zamówiony przy użyciu aplikacji [...] zainstalowanej w samochodzie pasażera. Samochód był przeznaczony do przewozu 5 osób łącznie z kierowcą. Kierowca nie posiadał wypisu z licencji, okazał ją tylko w aplikacji mobilnej, a była to licencja na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym udzielona skarżącemu. Kontrola została udokumentowana protokołem kontroli. Przesłuchano także pasażera pojazdu w charakterze świadka. Z jego zeznań wynikało, że usługę przewozu zamówił za pośrednictwem aplikacji [...] zainstalowanej w telefonie. Przejazd miał się odbyć [...]. Pasażer oświadczył, że przed wykonaniem przewozu nie zawierał umowy z kierowcą, nie znał go, miał świadomość, że kurs będzie odpłatny. Kierowca nie mówił o kwocie należności, aplikacja wskazywała, że koszt wyniesie 17,90 zł. Przed wykonaniem przewozu nie wnosił opłaty, wszystko pobiera się automatycznie z konta przez aplikację. Jednocześnie oświadczył, że zapłacił tę kwotę w gotówce i otrzymał fakturę, co prawda na nazwisko inne niż jego, ale na takie, jakie podał, gdyż nie chciał ujawniać swych prawdziwych danych. Fakturę tę, wystawioną przez [...] B.V. w imieniu skarżącego na 17,90 zł świadek okazał. Do faktury dołączona była umowa na usługi transportowe, z której wynika trasa przejazdu i wynagrodzenie za wykonanie usługi. Kierowca oświadczył podczas przesłuchania, że jest podwykonawcą skarżącego. Płatność za wykonany kurs odbywa się automatycznie przez aplikację, a on rozlicza się ze skarżącym za wykonane przejazdy zbiorczo raz w miesiącu.