Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 lipca 2022 r., sygn. III SA/Gl 1779/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Jankiewicz (spr.), Asesor WSA Piotr Pyszny, Protokolant Sekretarz sądowy Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2022 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie z dnia 21 października 2021 r. nr BP.501.490.2020.1284.KA12.2998 w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 21 października 2021 r. nr BP.501.490.2020.1284.KA12.2998 Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z 3 lutego 2020 r. nr [...] nakładającą na przedsiębiorcę P.K. prowadzącego działalność w K. pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "E." P. karę pieniężną w łącznej wysokości 9.300 zł z tytułu:

- niewyposażenia kierowcy w dokumenty, o których mowa w art. 87 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 2140, dalej: "utd") w kwocie 500 zł za każdy dokument,

- niezgłoszenie organowi licencyjnemu zmiany danych, o których mowa w art.7a i art. 8 utd w kwocie 800 zł,

- wykonywania przewozu okazjonalnego samochodem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ust. 4a utd w kwocie 8 000 zł.

Jako podstawę prawną jej wydania organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 – dalej: "kpa"), art. 4 pkt 11 i pkt 22, art. 5 ust. 1, art. 5b ust. 1, art. 14 ust. 1 pkt 2, ust. 2 i ust. 4, art. 18 ust. 4a i ust. 4b, art. 87 ust. 1 pkt 1 i ust. 3, art. 92a ust. 1, 3, 7 pkt 1 i 10 ustawy z 6 września 2001r. o transporcie drogowym (t.j. Dz. U. z 2019r., poz. 2140) – dalej powoływana jako "utd" oraz lp. 1.5, 1.12 i 2.11 załącznika nr 3 do utd.

Rozstrzygnięcie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 27 listopada 2019 r. na ul. [...] w K. inspektorzy transportu drogowego przeprowadzili kontrolę samochodu osobowego marki Kia Ceed kierowanego przez A.G., kierowcę wykonującego odpłatny przewóz pasażerski w imieniu skarżącego. Przewóz był zamówiony przy użyciu aplikacji UBER zainstalowanej w samochodzie pasażera. Samochód był przeznaczony do przewozu 5 osób, łącznie z kierowcą. Kierowca nie posiadał wypisu z licencji, okazał ją tylko w aplikacji mobilnej, a była to licencja nr [...] na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym udzielona skarżącemu. Kontrola została udokumentowana protokołem kontroli. Przesłuchano także pasażera pojazdu w charakterze świadka. Z jego zeznań wynikało, że usługę przewozu zamówił za pośrednictwem aplikacji Uber zainstalowanej w telefonie. Przejazd miał się odbyć spod Centrum Handlowego [...] na ul. [...]. Pasażer oświadczył, że przed wykonaniem przewozu nie zawierał umowy z kierowcą, nie znał go, miał świadomość, że kurs będzie odpłatny. Kierowca nie mówił o kwocie należności, aplikacja wskazywała, że koszt wyniesie 17,90 zł. Przed wykonaniem przewozu nie wnosił opłaty, wszystko pobiera się automatycznie z konta przez aplikację. Jednocześnie oświadczył, że zapłacił tę kwotę w gotówce i otrzymał fakturę, co prawda na nazwisko inne niż jego, ale na takie, jakie podał, gdyż nie chciał ujawniać swych prawdziwych danych. Fakturę tę, wystawioną przez Uber B.V. w imieniu skarżącego na 17,90 zł świadek okazał. Do faktury dołączona była umowa na usługi transportowe, z której wynika trasa przejazdu i wynagrodzenie za wykonanie usługi.