Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 21 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Rz 47/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Piotr Popek /spr./, Sędzia WSA Jacek Boratyn, Sędzia WSA Grzegorz Panek, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 21 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi “A" Sp. z o.o. z siedzibą w J. na decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w P. z dnia [...] listopada 2021 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2015 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego w z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celno- Skarbowego nr [...] z dnia [...] września 2020 r. w przedmiocie określenia "A" Sp. z o.o., w J. (dalej: Spółka) zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2015 rok w wysokości 1 634 559,00 zł.

Z zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że wobec Spółki przeprowadzona została kontrola celno-skarbowa w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za 2015 r. zakończona wynikiem kontroli nr [...] z dnia 17 października 2019 r., w którym stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za 2015 r. W dniu 20 listopada 2019 r. organ przekształcił zakończoną kontrolę celno-skarbową w postępowanie podatkowe.

Jak ustalono, Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów za 2015 r. opłaty licencyjne z tytułu wykorzystywania znaków towarowych "[...]"" oraz "[...]" w łącznej wysokości 1.837.404,55 zł. W 2015 r. Spółka zawarła dwie umowy licencyjne o używanie w/w znaków towarowych z "B" sp. z o.o.(dalej: "B"). W wyniku analizy transakcji związanych z używaniem w/w znaków towarowych organ I instancji stwierdził, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że warunki ustalone celem zawarcia transakcji znakami towarowymi różnią się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, w wyniku czego Spółka wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały. Zdaniem organu ich efektem był nieuzasadniony transfer dochodu Spółki do podmiotu powiązanego "B", a więc sytuacja objęta dyspozycją przepisów art. 11 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. (j.t. Dz. U. z 2014 poz. 1328 r. dalej: u.p.d.o.p.) regulujących zagadnienie tzw. cen transferowych. Organ uznał, że spełnione zostały wszystkie przesłanki, wskazane w tym przepisie i dokonał szacunkowego ustalenia dochodu podatnika. W wyniku tych czynności stwierdził, że odniesiona przez Spółkę w poczet kosztów 2015 r. kwota 1.837.404,55 zł. z tytułu opłat licencyjnych nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów, a takim kosztem będzie natomiast kwota 7.490,96 zł stanowiąca wartość rzeczywiście wykonanej usługi przez "B", określona przez organ w drodze oszacowania z zastosowaniem metody marży transakcyjnej netto popartej analizą "FAR" (Funkcje – Aktywa - Ryzyka) oraz na podstawie badania benchmarkowego.