Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Po 51/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie WSA Katarzyna Nikodem (spr.) WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Walocha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi L. sp. z o. o. w Ż. na decyzję Naczelnika Urzędu Celno - Skarbowego z dnia [...] listopada 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od [...] września 2013 roku do [...] sierpnia 2014 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik W. Urzędu Celno-Skarbowego w P. decyzją z 15 listopada 2019 r., nr [...] określił [...] sp. z o.o. (dalej zwanej również skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy obejmujący okres od 01 września 2013 r. do 31 sierpnia 2014 r. na kwotę 444.437,00 zł.

Z ustaleń organu wynika, że skarżąca wchodzi w skład grupy kapitałowej, w której jednostką dominującą wyższego rzędu jest [...]. Strukturę grupy tworzą jednostki dominujące niższego rzędu: [...] i [...], która jest jednostką bezpośrednio nadrzędną dla skarżącej. Bezpośrednie powiązania skarżącej z [...] sp. z o.o., [...] sp. z o.o. [...] oraz [...] sp. z o.o. zobrazowano na schemacie na stronie 4 decyzji.

W wyniku powiązań, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 74 poz. 397 z późn. zm. – dalej w skrócie: "ustawa o PDOP") skarżąca wykazała dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały, co wynika z zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o 337.681,18 zł z tytułu opłat licencyjnych dotyczących znaku towarowego "[...]". Stosując prawidłową metodę oszacowania dochodu stwierdzono zaniżenie podatku należnego o kwotę 64.159 zł.

Skarżąca w roku objętym postępowaniem podatkowym i w roku poprzedzającym pełniła funkcje i ponosiła koszty związane z rozwojem, utrzymaniem i wykorzystaniem tego znaku. Ponoszone przez skarżącą wydatki z tytułu opłat licencyjnych nie odzwierciedlają transakcji, jakie zawarłyby ze sobą podmioty niepowiązane, ponieważ nie uwzględniają rzeczywiście pełnionych przez skarżącą funkcji. W decyzji określono dochody skarżącej i podatek należny bez uwzględnienia warunków wynikających z powiązań. Wartość znaków towarowych oraz wysokość dochodów właściciela prawnego (opłat licencyjnych) strony transakcji oparły wprost na wynikach sprzedaży produktów wytworzonych i sprzedanych przez skarżącą. Przy tego typu transakcjach należy stosować szczególne zasady wyceny ze względu na charakter transakcji dokonywanych pomiędzy podmiotami powiązanymi w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych, w tym własności intelektualnej. W obszarze transakcji dotyczących wartości niematerialnych i prawnych zidentyfikowano zjawisko przerzucania dochodów i obniżania podstaw opodatkowania. Skarżąca, [...] sp. z o.o. [...] oraz [...] sp. z o.o. wycenę opłaty licencyjnej dla [...] sp. z o.o. [...] i [...] sp. z o.o. za korzystanie ze znaków towarowych przez [...] oparły na formalnej własności prawnej, przyznając licencjodawcom [...] sp. z o.o. [...] i [...] sp. z o.o. udział w przychodach generowanych przez skarżącą pomimo tego, że te spółki nie brały żadnego udziału w kreowaniu tych przychodów.