Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. II GSK 765/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia NSA Cezary Pryca Sędzia del. WSA Jacek Czaja (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej T. S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 stycznia 2019 r. sygn. akt VI SA/Wa 2061/18 w sprawie ze skargi T. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 14 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego 1) uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 14 września 2018 r. nr [...]; 2) zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz T. S.A. z siedzibą w K. 1337 (jeden tysiąc trzysta trzydzieści siedem) złotych tytułem kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z 30 stycznia 2019 r., sygn. akt VI SA/Wa 2061/18, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz.U. z 2022 r., poz. 329; dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę T. S.A. z siedzibą w K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 14 września 2018 r., nr [...], w przedmiocie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Za podstawę tego rozstrzygnięcia sąd pierwszej instancji przyjął następujące ustalenia.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z 14 września 2018 r. nr [...], na podstawie art. 39 ust. 1, 1a i 3 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 2222), § 140 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. z 2016 r., poz. 124) oraz art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2017 r., poz. 1257) odmówił zezwolenia spółce T. S.A. na lokalizację w pasie drogowym drogi krajowej nr [...] (ul. [...]) w m. P. linii kablowej projektowanej wzdłuż granicy pasa drogowego, w rejonie stacji paliw [...]. Organ uznał, że projektowana w pasie drogowym drogi krajowej nr [...] (ul. [...]) w m. P. linia kablowa nN, stanowiąca przyłącze dla zasilania stacji ładowania pojazdów elektrycznych na terenie stacji paliw sieci [...], stanowi nowe urządzenie niezwiązane z potrzebami ruchu drogowego. Zgodnie zaś z art. 39 ust. 1 pkt 1 i art. 39 ust. 1a przepisu ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych, co do zasady zabrania się lokalizacji w pasie drogowym obiektów budowlanych, umieszczenia urządzeń, przedmiotów i materiałów niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, przy czym, lokalizację linii kablowej należy ustalać w oparciu o przepis art. 39 ust. 3, pozwalający w szczególnie uzasadnionych przypadkach na zlokalizowanie urządzenia w pasie drogowym za zezwoleniem zarządcy drogi. Zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym urządzenia wyłącznie wtedy, gdy jego umieszczenie spowodowałoby naruszenie wymagań wynikających z przepisów odrębnych. Przepisem odrębnym mającym zastosowanie w sprawie jest zdanie organu § 140 pkt 1 cyt. rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej w sprawie warunków technicznych, jakim odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie.