Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 14 stycznia 2022 r., sygn. III OSK 905/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 października 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 299/18 w sprawie ze skargi A. G. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku aktywizacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 17 października 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 299/18, na podstawie art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." oddalił w całości skargę A. G. na decyzję Wojewody [...] z [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku aktywizacyjnego (pkt 1) oraz przyznał adw. K. S. od Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu kwotę 295,20 złotych w tym 23 % podatku VAT tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (pkt 2).

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że w świetle art. 48 ust. 1 pkt 2 oraz art. 76 ust. 3 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2017 r., poz. 1065 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 18 sierpnia 2009 r. w sprawie szczegółowego trybu przyznawania zasiłku dla bezrobotnych, stypendium i dodatku aktywizacyjnego (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1189) warunkiem przyznania dodatku aktywizacyjnego jest, aby osoba bezrobotna miała przyznane prawo do zasiłku, w czasie trwania prawa do zasiłku podjęła z własnej inicjatywy zatrudnienie lub inną pracę zarobkową i w momencie podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przez określony czas przysługiwał jej zasiłek dla bezrobotnych. Skarżący nie spełnił jednej z przesłanek przyznania świadczenia, ponieważ w chwili podjęcia zatrudnienia skarżącemu nie przysługiwał zasiłek dla bezrobotnych. Ostateczną i prawomocną decyzją Decyzja Wojewody [...] z [...] września 2016 r. czas pobierania zasiłku został zakreślony do 1 sierpnia 2014 r., a więc do dnia poprzedzającego podjęcie pracy przez skarżącego. W takim stanie rzeczy nie zaistniała przesłanka niezbędna do obliczenia dodatku aktywizacyjnego w postaci możliwości pobierania zasiłku dla bezrobotnych, po uzyskaniu zatrudnienia.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00