Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.343.2023.1.DD

Czy wydatki ponoszone na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki ponoszone na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o., dalej jako Wnioskodawczyni lub Spółka, jest polskim rezydentem podatkowym oraz jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność agencji pracy tymczasowej. Spółka należy do Grupy Y (dalej jako: „Grupa Y”), będącej międzynarodowym dostawcą usług pośrednictwa pracy w Europie.

W obliczu rozpoczętej w lutym 2022 r. zbrojnej agresji Rosji na terytorium Ukrainy, Wnioskodawczyni w ramach przyjętej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) podjęła działania polegające na udzieleniu wsparcia dla pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także innych ofiar wojny na Ukrainie. Działania te wpisały się w szerszą strategię zarządzania przyjętą przez Spółkę. Wnioskodawczyni, mając świadomość wpływu prowadzonej działalności gospodarczej na zewnętrzne otoczenie, podejmuje szereg czynności z zakresu polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR). Uwzględniają one problematykę społeczną aktualnie w głównej mierze z uwzględnieniem szczególnej sytuacji pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie. Podejmowanie działań mających na celu pomoc ukraińskim pracownikom Wnioskodawczyni buduje wizerunek społecznie odpowiedzialnej firmy, która troszczy się o lokalne społeczności i ich potrzeby, nie będąc obojętną na sytuację wywołaną wojną na Ukrainie.

1 marca 2022 r. Spółka zawarła z podmiotem (…) z siedzibą w (…) (dalej jako: „Fundacja”) „Porozumienie (…)” (dalej jako: „Porozumienie”).

Jak wskazano w preambule Porozumienia, zgodnie ze statutem, celem Fundacji jest udzielanie pomocy społecznej, humanitarnej i ekonomicznej osobom o minimalnych dochodach w krajach, w których działa Grupa Y, zarówno poprzez pomoc indywidualną, jak i wspieranie instytucji i organizacji (obywatelskich) zajmujących się ograniczaniem ubóstwa; tworzenie i wdrażanie projektów udzielania pomocy społecznej, humanitarnej i ekonomicznej, o których mowa powyżej, a także udzielanie humanitarnej i ekonomicznej pomocy społecznej osobom dotkniętym wojną; oraz wszystko to, co jest związane z powyższymi działaniami lub może im sprzyjać, wszystko w najszerszym tego słowa znaczeniu.

Wnioskodawczyni jako spółka z Grupy Y działająca w Polsce ma zgodnie z Porozumieniem pełnić rolę pośrednika, poprzez dystrybucję środków Fundacji w związku z oferowaniem pomocy w ramach projektu, którego celem jest wsparcie finansowe dla pracowników Grupy Y z Ukrainy i ich rodzin oraz wsparcie dla ofiar wojny z Ukrainy (przedsięwzięcie to określono jako „Projekt”).Wnioskodawczyni pragnie wskazać, że do chwili obecnej do Porozumienia zostało zawartych pięć aneksów rozszerzających zakres i formy wsparcia dla pracowników Grupy Y z Ukrainy i ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny z Ukrainy. Każda nowopowstała forma wsparcia została przedstawiona i opisana w aneksach do Porozumienia.

Porozumienie zostało zawarte celem określenia warunków wsparcia finansowego Projektu przez Fundację.

Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin polegają na zapewnieniu tymże pracownikom niezbędnego zakwaterowania oraz wyżywienia dla nich oraz członków ich najbliższej rodziny.

Celem Projektu jest udzielenie wsparcia finansowego pracownikom Grupy Y pochodzących z Ukrainy, a także ich rodzinom oraz wsparcie dla ofiar wojny z Ukrainy. Środki udostępnione przez Fundację mają być wykorzystywane wyłącznie w następujący sposób:

A.Zwrot za towary lub usługi zakupione przez lub dla pracowników i ich rodzin w Polsce, obejmujące:

- zakwaterowanie;

- wyposażenie mieszkania;

- artykuły spożywcze;

- ubrania;

- leki;

- transport;

- artykuły i zabawki dla dzieci;

- inne towary i usługi potrzebne do pomocy ofiarom wojny.

Odnośnie do każdego zwrotu kosztów wystawiany jest wniosek, który musi być zatwierdzony przez Komitet Finansowy. Wytyczne dotyczące zatwierdzania wniosków określono w załączniku 1 do Porozumienia.

B.Zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na ośrodek dla ofiar wojny w (...), przeznaczony dla ofiar wojny z Ukrainy, obejmujących:

- opłaty za wynajem;

- meble i wyposażenie;

- pozostałe koszty mieszkaniowe (media, sprzątanie, dodatkowe towary lub usługi związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, w tym środki czystości);

- inne towary i usługi potrzebne do pomocy ofiarom wojny, wszystko w szerokim tego słowa znaczeniu.

C.Wsparcie finansowe dla ofiar wojny przebywających w ośrodku dla ofiar wojny w (...)

D.Wsparcie finansowe dla pracowników przebywających na Ukrainie.

E.Sfinansowanie pikniku dla dzieci z ośrodka w (…).

F.Zasponsorowanie półkolonii letnich dla dzieci pracowników z Ukrainy z Grupy Y.

G.Przekazanie wyprawek szkolnych niektórym dzieciom będących ofiarami wojny przebywających w Polsce, a w szczególności dzieciom pracowników z Ukrainy z Grupy Y.

H.Wsparcie w postaci zakupu paczek świątecznych i niezbędnych artykułów dla dzieci z sierocińca będących ofiarami wojny na Ukrainie.

I.Współfinansowanie szkoleń UDT (Urząd Dozoru Technicznego) dla pracowników tymczasowych z Ukrainy.

J.Organizacja imprez i wyjazdów dla dzieci z Ukrainy.

K.Wsparcie ukraińskiego kościoła i ofiar wojny na Ukrainie.

Raz w miesiącu Wnioskodawczyni jest zobowiązana przesyłać do Fundacji listę wszystkich wydatków z podziałem na kategorie oraz dodatkowe informacje, takie jak informacje o charakterze wydatków i liczbie osób, które otrzymały wsparcie finansowe lub zwrot wydatków. Po zatwierdzeniu raportu wydatków przez Fundację, Fundacja zwraca Wnioskodawczyni wydatki na podstawie odpowiedniego dokumentu wystawionego przez Wnioskodawczynię.

Wnioskodawczyni ma zgodnie z Porozumieniem wystawiać dokumenty obciążeniowe do 10 dnia miesiąca. Fundacja dokonuje zapłaty w terminie 10 dni od otrzymania dokumentu na konto podane w Porozumieniu. Fundacja może przekazywać Wnioskodawczyni przedmioty w naturze lub pozyskiwać je od innych darczyńców. Wnioskodawczyni jest zobowiązana wykorzystywać otrzymane środki pieniężne oraz przedmioty w naturze wyłącznie do bezpośredniego wsparcia Projektu i celu, który ma być dzięki niemu osiągnięty.

Na mocy aneksu z (…) czerwca 2022 r. Fundacja rozszerzyła zakres i cele wsparcia określonego w Porozumieniu o dwa dodatkowe obszary, tj. sponsorowanie pikniku dla dzieci z ośrodka w B. oraz półkolonie letnie dla dzieci pracowników Grupy Y z Ukrainy.

Z kolei na podstawie aneksu z (…) sierpnia 2022 r. Fundacja rozszerzyła zakres i cele wsparcia określonego w Porozumieniu o dodatkowy obszar, tj. dystrybucję wyprawek szkolnych dla części dzieci będących ofiarami wojny zamieszkałych w Polsce, w szczególności dla dzieci pracowników Grupy Y z Ukrainy.

Wnioskodawczyni w wykonaniu Porozumienia świadczy na rzecz beneficjentów Programu (tj. obywateli Ukrainy) usługi, przykładowo polegające na zapewnieniu zakwaterowania i wyżywienia uchodźcom w ośrodku w (…), organizacji półkolonii dla dzieci, organizacji pikników. Ponadto Wnioskodawczyni ponosi koszty związane z najmem lokali udostępnianych tym osobom, w tym czynszu, mediów, napraw przedmiotu najmu itp. oraz innych usług związanych z bieżącym utrzymaniem ośrodka.

Ponadto Wnioskodawczyni nabywa towary, które przekazywane są beneficjentom Programu, przykładowo wyposażenie pokoi oraz kuchni, wyprawki szkolne dla dzieci, artykuły szkolne i sportowe, środki czystości, artykuły spożywcze itd.

Spółka otrzymuje od Gminy (…) świadczenie z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy na podstawie art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. poz. 583 z późn. zm.) oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2022 r. w sprawie maksymalnej wysokości świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu zapewnienia zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy oraz warunków przyznawania tego świadczenia i przedłużania jego wypłaty (Dz. U. poz. 1020 z późn. zm.), dalej jako: „Rozporządzenie w sprawie świadczenia pieniężnego”.

Wnioskodawczyni zapewnia zakwaterowanie obywatelom ukraińskim w ten sposób, że osobom tym nieodpłatnie udostępniane są wyposażone lokale w ośrodku w (…) tzn. udostępniane są pokoje z łazienkami (w pokojach znajdują się łóżka i szafki) oraz kuchnia do wspólnego użytku.

Udostępniane obywatelom Ukrainy lokale mają charakter mieszkalny. Udostępniając je, Wnioskodawczyni działa we własnym imieniu (na własny rachunek). Beneficjenci świadczenia wykorzystują lokale wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zapewnienie obywatelom Ukrainy przez Wnioskodawczynię wyżywienia ma formę dostawy towarów, tzn. otrzymują oni od Wnioskodawczyni artykuły spożywcze, z których sami przygotowują posiłki.

Wydatki związane z zapewnieniem zakwaterowania i wyżywienia obywatelom Ukrainy – jednak wyłącznie w zakresie, w jakim przekraczają limit określony w § 2 Rozporządzenia w sprawie świadczenia pieniężnego (tj. 40 zł za osobę dziennie) – zgodnie z zapisami Porozumienia oraz ustnymi uzgodnieniami między Fundacją a Wnioskodawczynią są Wnioskodawczyni zwracane przez Fundację na podstawie dokumentu rozliczeniowego. Rozliczenie wygląda w ten sposób, że zsumowana kwota poniesionych wydatków jest porównywana z łączną kwotą otrzymanego dofinansowania od Gminy. Fundacja jest obciążana nadwyżką poniesionych kosztów nad otrzymanym dofinansowaniem. Wnioskodawczyni pragnie zaznaczyć, że dokonywane przez Fundację zwroty zgodnie z założeniami Porozumienia zostaną zaliczone do przychodów podatkowych Spółki.

Ponadto Wnioskodawczyni obciąża Fundację wszystkimi wydatkami, w stosunku do których Wnioskodawczyni nie otrzymuje ww. dofinansowania z Gminy, tj. wydatkami ponoszonymi zgodnie z zapisami Porozumienia na cele inne niż zapewnienie osobom z Ukrainy zakwaterowania i wyżywienia.

Co do zasady Wnioskodawczyni nabywa towary i usługi w ramach realizacji Porozumienia we własnym imieniu, otrzymując z tego tytułu faktury.

Zdarzają się ponadto przypadki, że beneficjenci Projektu przedstawiają Spółce paragony dokumentujące nabycie przez nich towarów lub usług i Wnioskodawczyni na tej podstawie zwraca im poniesione wydatki, a następnie obciąża tymi kwotami Fundację na podstawie noty obciążeniowej.

Wnioskodawczyni pragnie ponadto zaznaczyć, iż beneficjentami współdziałania Fundacji i Wnioskodawczyni (w ramach którego Fundacja angażuje środki finansowe, a Spółka swoje zasoby personalne) są pracownicy będący obywatelami Ukrainy oraz ich rodziny, dzieci, a także ofiary wojny na Ukrainie.

Podjęcie przez Wnioskodawczynię działań mających na celu wsparcie osób znajdujących się w trudnej sytuacji w związku z konfliktem zbrojnym na Ukrainie skutkuje uwiarygodnieniem Spółki na rynku jako podmiotu mającego swój udział w tworzeniu miejsc pracy, gdzie pracownicy spotkają się z akceptacją i zrozumieniem ich sytuacji ze strony pracodawcy. Ponadto działania dotyczące społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) wpływają pozytywnie na wizerunek przedsiębiorstwa stwarzając okazję do pozyskania potencjalnych klientów, dla których w dzisiejszych czasach coraz częściej liczy się społeczne zaangażowanie.

Pomoc oferowana przez Wnioskodawczynię może mieć wpływ na zwiększenie miejsc pracy w Spółce ze względu na uzyskanie szacunku przyszłych jak i obecnych pracowników oraz poprzez budowanie lojalności i poczucia wartości wśród pracowników. Powyższe elementy mają znaczenie w kwestii potencjalnie osiąganych przez Spółkę przychodów. Zwiększenie zarówno liczby pracowników, jak i poziomu konkurencyjności na rynku, a także wzrost motywacji do pracy już zatrudnionych osób ma pozytywny wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Pytanie

Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię na nabywanie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez Wnioskodawczynię zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, wydatki ponoszone przez Państwa na nabywanie towarów i usług na cele Programu, w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników Spółki będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które są jej następnie zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami opisanego we wniosku Porozumienia, mogą być przez nią zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko, wskazali Państwo, że ponoszone wydatki zgodnie z Porozumieniem dotyczą realizacji Projektu Grupy Y, którego głównym celem jest wsparcie pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie współpracujących z spółkami Grupy Y w związku z sytuacją powstałą w konsekwencji wojny na Ukrainie.

Niezależnie od opisanego w stanie faktycznym związku działalności w obszarze CSR z przychodami Spółki celem Wnioskodawczyni jest wsparcie zatrudnionych pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie z uwagi na drastyczną sytuację wywołaną wojną na Ukrainie. Wobec powyższego Wnioskodawczyni podejmuje liczne działania w ramach prowadzonej polityki społecznej odpowiedzialności biznesu mając na uwadze w szczególności obszary, w których dostrzega szczególnie newralgiczne potrzeby społeczne.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm., dalej jako ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Poprawnym jest wobec tego stwierdzenie, że jako koszty uzyskania przychodu należy identyfikować wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, który na celu ma osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Przy czym ponoszone wydatki nie mogą znajdować się w katalogu wyłączeń wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Ważnym elementem jest ocena celowości ponoszenia przez podatnika kosztów oraz zajście pomiędzy wydatkiem a przychodem związku przyczynowego. Ponadto poniesienie kosztu musi być związane z faktycznym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do innego podmiotu.

Przesłanka celowości kosztu zostaje uznana za spełnioną w momencie istnienia związku przyczynowego pomiędzy poniesionym przez podatnika wydatkiem a realną szansą powstania przychodu podatkowego bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania. Nieistotnym elementem jest czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia lub zachowania jego źródła. Należy zaznaczyć, iż katalog wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT posiada charakter zamknięty przy jednoczesnym bezwzględnym wyłączeniu niektórych kategorii kosztów lub limitowaniu wysokości ich rozpoznawania.

Analizując spełnienie ww. przesłanek w realiach opisanej we wniosku sytuacji warto podkreślić, iż społeczna odpowiedzialność biznesu nie została zdefiniowana w ustawie o CIT, nie istnieje także uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu. W celu przybliżenia tego zagadnienia należy przytoczyć wskazanie zawarte w Komunikacie Komisji Europejskiej z 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”. We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się.

Dodatkowo aktualna definicja społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) została zawarta w normie PN-ISO 26 000 Wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności. Norma definiuje społeczną odpowiedzialność jako: wpływ podejmowanych przez Organizację decyzji i działań na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie w siedmiu obszarach:

1.ład organizacyjny;

2.prawa człowieka: należyta staranność, sytuacje zagrożenia praw człowieka, unikanie współudziału /udzielania pomocy w działaniach niezgodnych z prawem, rozpatrywanie skarg, dyskryminacja i grupy szczególnie wrażliwe, prawa obywatelskie, gospodarcze, społeczne i kulturalne, fundamentalne zasady i prawa w pracy;

3.praktyki z zakresu pracy: zatrudnienie i stosunki pracy, warunki pracy i ochrona socjalna, dialog społeczny, BHP, rozwój człowieka i szkolenia w miejscu pracy;

4.środowisko: zapobieganie zanieczyszczeniom, zrównoważone wykorzystanie zasobów, łagodzenie skutków oraz adaptacja do zmian klimatu, ochrona środowiska, różnorodność biologiczna i przywracanie siedlisk przyrodniczych;

5.uczciwe praktyki operacyjne: przeciwdziałanie korupcji, odpowiedzialne angażowanie się w działalność polityczną, uczciwa konkurencja, promowanie społecznej odpowiedzialności w łańcuchu wartości, poszanowanie praw własności;

6.zagadnienia konsumenckie: uczciwy marketing, prawdziwe i obiektywne informacje oraz uczciwe praktyki dotyczące umów, ochrona zdrowia i bezpieczeństwo konsumentów, zrównoważona konsumpcja, obsługa konsumenta, wsparcie oraz reklamacje i rozstrzyganie sporów, ochrona danych i prywatność konsumenta, dostęp do podstawowych usług, edukacja i świadomość;

7.zaangażowanie społeczne i rozwój społeczności lokalnej: zaangażowanie społeczne, edukacja i kultura, tworzenie miejsc pracy i rozwijanie umiejętności, rozwój i dostęp do technologii, tworzenie bogactw i dochodu, zdrowie, inwestycje społeczne.

Poprzez społeczną odpowiedzialność biznesu należy wobec powyższego rozumieć pewnego rodzaju strategię zarządzania przedsiębiorstwem, zgodnie z którą podmioty w swoich działaniach uwzględniają interesy ważne społecznie, jak chociażby relacje z grupami interesariuszy w szczególności z pracownikami. Prowadzenie przedsiębiorstwa w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga od podmiotów inwestowania w zasobu ludzkie, relację z otoczeniem zarówno wewnętrznym jak i zewnętrznym czy ochronę środowiska. Podejmowane czynności z zakresu CSR przyczyniają się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa a także do zrównoważonego rozwoju społeczno-ekonomicznego.

Społeczna odpowiedzialność biznesu ma na celu budowanie pozytywnych relacji danego przedsiębiorstwa z jego otoczeniem w społeczeństwie. Efektem zrównoważonej polityki CSR jest wzrost zaufania klientów do takiego podmiotu co w przyszłości ma przełożyć się na osiągnięcie postawionych celów finansowych w postaci zwiększenia się przychodów. Realizacja celów CSR następuje w drodze nie ponoszenia wydatków a budowanie w ten sposób wizerunku marki jako społecznie odpowiedzialnego przedsiębiorcy mającego na celu nie tylko własne interesy finansowe, ale także troskę o rozwój społeczności, której jest częścią.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż wszystkie działania podjęte przez Wnioskodawczynię w celu pomocy pracownikom będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzinom, dzieciom, a także ofiarom wojny na Ukrainie są zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR), stanowiąc fundamenty budowy w zakresie zaufania i lojalności pracowników oraz lokalnej społeczności. W konsekwencji Wnioskodawczyni tworzy otoczenie pracy bardziej przyjazne dla obecnych i potencjalnych pracowników, co może mieć wpływ na wielkość zatrudnienia w Spółce i przełożyć się pozytywnie na zwiększenie przychodów Spółki.

Elementem wartym uwagi w opisywanej sytuacji jest wskazanie stanowiska organów podatkowych dotyczącego działań podejmowanych przez podatników w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu oraz uznania ponoszonych przez nich w związku z tym wydatków za koszty podatkowe zgodnie z ustawą o CIT.

Znane Wnioskodawczyni interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wskazują na możliwość uznania wydatków związanych z działalnością w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu za koszty uzyskania przychodów. Argumentem przemawiającym za przyjęciem takiego stanowiska wśród organów podatkowych jest pośredni wpływ wydatków i działań związanych z społeczną odpowiedzialnością biznesu na zwiększenie przychodów podatkowych podatników. Tytułem przykładu warto wskazać następujące stanowiska:

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-3.4010.36. 2019.11.S/SP z 31 marca 2023 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.38. 2022.2.KW z 10 listopada 2022 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.226. 20211.MZA z 18 sierpnia 2021 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-3.4010.250. 2020.2.MBD z 8 grudnia 2020 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0111-KDIB1-2.4010.186. 2020.1.BD z 1 lipca 2020 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.27. 2020.1.JF z 25 marca 2020 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-1.4010.74. 2019.3.JC z 18 kwietnia 2019 r.;

- interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Znak: 0114-KDIP2-2.4010.233. 2017.2.AM z 30 listopada 2017 r.;

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPB-1-3/4510-259/16/TS z 4 kwietnia 2016 r.;

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, Znak: IBPB-1-3/4510-92/16/MO z marca 2016 r.,

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB3/4510-1-441/15-3/KS z 15 grudnia 2015 r.;

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Znak: IPPB5/4510-377/15-2/JC z maja 2015 r.;

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Znak: ILPB3/423-718/14-3/PR z 31 marca 2015 r.;

- interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, Znak: IPPB5/4510-168/15-2/JC z 27 marca 2015 r.;

- interpretacja Ministra Finansów, Znak: DD10.8221.1.2015.MZO z 9 stycznia 2015 r.

Na uwagę w powyższym kontekście zasługuje przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 marca 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-3.4010.36. 2019.11.S/SP, w której Organ wskazał: Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek, ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu powiększają podatkowe koszty uzyskania przychodów. Wprowadzanie zasad CSR to jeden z atutów, dzięki którym firmy zdobywają przewagę konkurencyjną. Przejrzysta polityka CSR może być jednym ze sposobów budowania swojej pozycji na rynku polskim i rynkach światowych, gdzie oczekiwania dotyczące spełniania standardów odpowiedzialnego biznesu są oczywiste.

Natomiast Organ podatkowy w interpretacji indywidualnej z 18 sierpnia 2021 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.226.2021.1.MZA, w przedstawionym stanowisku przytoczył informacje zawarte na stronie Ministerstwa Finansów i podkreślił istotny skutek działań z obszaru CSR,  w świetle informacji dotyczących CSR zawartych na stronie internetowej Ministerstwa Finansów (https://intranet.mf.gov.pl/) brak jest podstaw do stwierdzenia, że ww. inicjatywy nie wpisują się w realizacje strategii CSR. Wśród korzyści dla firm wynikających z prowadzenia odpowiedzialnego biznesu wymieniono poprawę relacji ze społecznością i władzami lokalnymi. Społeczna odpowiedzialność umożliwia firmie trwałe zakorzenienie się w społeczności i pozyskanie przychylności jej mieszkańców, a także zdobycie zaufania władz samorządowych.

Zatem, działania Spółki w obszarze CSR spełniają wymogi art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Ponadto, nie znajdą się one również w negatywnym katalogu art. 16 ustawy.

Analogiczny pogląd odnośnie możliwości zaliczenia wydatków związanych z działaniami w obszarze CSR w ciężar kosztów uzyskania przychodu znajduje się w piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 listopada 2022 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.38. 2022.2.KW, gdzie Organ przedstawił następujące stanowisko: Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, celem ponoszonych przez Państwa wydatków związanych z realizacją założeń CSR jest budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z Państwa partnerami społecznymi, jak i biznesowymi co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności Spółki jako podmiotu mającego pozytywny wpływ na kształtowanie zrównoważonego rozwoju i budowanie lepszego jutra. Spółka chętnie dzieli się doświadczeniami oraz dobrymi praktykami, popularyzując ideę społecznej odpowiedzialność biznesu. Strategia biznesowa Spółki zakłada bycie podmiotem wrażliwym społecznie, uwzględnia wpływ Spółki na otoczenie, w którym funkcjonuje, jest częścią procesu zarządzania Spółką, które wykracza poza zakres typowych aktywności, przyczyniając się do pozytywnych zmian w otoczeniu.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego należy uznać, że wszystkie wskazane we wniosku działania w zakresie CSR wpisują się w definicję społecznej odpowiedzialności biznesu i mogą przyczynić się do budowania długoterminowego zaufania pracowników i społeczności lokalnej oraz pozostałych interesariuszy. Większe zaufanie z kolei jest fundamentem tworzenia otoczenia, w którym Wnioskodawca podejmuje i może podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się.

Wobec tego Państwa działania w obszarze CSR spełniają wymogi art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Ponadto nie znajdują się również w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ustawy o CIT.

Podsumowanie

Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy, wydatki ponoszone przez nią zgodnie z założeniami Programu w ramach polityki społecznej odpowiedzialności biznesu (CSR) na rzecz pracowników Spółki będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie, które następnie są jej zwracane przez Fundację zgodnie z zapisami zawartymi w Porozumieniu pozostają w związku z działalnością gospodarczą Spółki i jej źródłami przychodu. Tym samym podlegając zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Dodatkowo poniesione wydatki nie są uwzględnione w negatywnym katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 16 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytanie). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowo wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji podatkowej.

Z uwagi na brzmienie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT przesłanka celowości poniesionego wydatku ma fundamentalne znaczenie dla konstrukcji podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Skoro bowiem podstawą opodatkowania zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, rozumiany jako nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym, to tym samym pomiędzy podatkowym przychodem a podatkowym kosztem istnieje zależność tego rodzaju, iż poniesiony koszt musi w sposób bezpośredni albo pośredni wpływać na przychód podatkowy, jego osiągnięcie zachowanie albo zabezpieczenie. Stwierdzenie braku takiej zależności powoduje, iż wydatek aczkolwiek poniesiony w sensie ekonomicznym i uwidoczniony w rachunku bilansowym, nie będzie na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mógł zostać zaliczony do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z utrwalonym poglądem judykatury: Warunkiem uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest łączne spełnienie następujących warunków: faktycznego (rzeczywistego) poniesienia wydatku przez podatnika, istnienie związku z prowadzoną przez podatnika działalnością oraz poniesienie go w celu uzyskania przychodu, jego zwiększenia bądź zachowania źródła przychodu. Nie każdy zatem wydatek, nawet związany z prowadzoną działalnością gospodarczą jest kosztem podatkowym, zmniejszającym podstawę opodatkowania, ale tylko taki, który realizuje cel wskazany w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Cel ten musi być widoczny, a ponoszone koszty winny go realizować bądź co na najmniej zakładać realnie możliwość jego osiągnięcia (por. wyrok NSA z 2 sierpnia 2012 roku, sygn. akt II FSK 41/11, uchwała NSA z 24 stycznia 2011 r., sygn. akt II FPS 6/10, oraz uchwała z 12 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FPS 2/11).

Poza tym, przy ustaleniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek – poza wyraźnie wskazanymi w ustawie – wymaga indywidualnej oceny pod kątem bezpośredniego lub pośredniego związku z przychodem i racjonalnością działania dla osiągnięcia tego przychodu. Sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest jednoznaczny, należy rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku (por. wyrok NSA z 9 września 2011 roku, sygn. akt II FSK 1118/10).

Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego kosztu (por. wyrok NSA z 1 marca 2016 roku sygn. II FSK 4009/13).

W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że wymienione we wniosku wydatki poniesione przez Państwa na nabycie towarów i usług zgodnie z założeniami Programu na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie nie wypełniają podstawowej przesłanki, jaką jest celowość poniesionego wydatku, czyli nakierowanie na osiągnięcie bądź też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

W złożonym wniosku bardzo ogólnie wskazujecie Państwo na wypełnienie przesłanki, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, przy czym nie uzasadniacie czy ponoszone wydatki ponoszone są w celu:

1)uzyskania przychodów,

2)zachowania, czy

3)zabezpieczenia źródła przychodów.

Nie wskazujecie Państwo, w jaki sposób opisane we wniosku wydatki wpływają na wysokość przychodów uzyskiwanych z działalności w zakresie agencji pracy tymczasowej. Nie uzasadniacie również związku z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Za koszty związane z zachowaniem źródła przychodów uznaje się bowiem koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej mogło istnieć. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać te koszty, które zostały poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne jego funkcjonowanie. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodów w przyszłości. Z wniosku nie wynika, że poniesienie wydatków na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci oraz ofiar wojny na Ukrainie uchodźców miało taki właśnie charakter, tj. bez ich poniesienia źródło przychodów zostałoby narażone na zachwianie lub doszłoby do jego utraty.

Jedynym argumentem przedstawionym przez Państwa przemawiającym za istnieniem związku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy jest wskazanie, że wydatki ponoszone są w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu.

Należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który pozwalałby na uznanie wydatków ponoszonych w ramach CSR niejako „automatycznie” za koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.

Konieczność indywidualnej oceny każdego z wydatków ponoszonych przez przedsiębiorcę w ramach przyjętej strategii społecznej odpowiedzialności biznesu podkreślają także sądy administracyjne w wydanych orzeczeniach. Przykładowo, w wyroku NSA z 26 września 2018 r., sygn. akt II FSK 2500/16 czytamy: Pojęcie społecznej odpowiedzialności biznesu jako pewnego rodzaju jednolita struktura funkcjonuje w działalności biznesowej oraz jest dostrzegane na poziomie publicznym (np. zdefiniowanie pojęcia CSR przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną w normie ISO 26000 z 2010 roku), to jednak należy podkreślić, że nie jest ono znane jako takie ustawie podatkowej. Nie zostało ono w niej wymienione expressis verbis, brak jest także innej konstrukcji prawnej, która pozwalałaby uznać tego rodzaju wydatki całościowo. To zaś prowadzi do wniosku, ze nie jest możliwe, w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dokonywanie oceny wszystkich zagregowanych w strukturze CSR wydatków tak jakby był to jeden wydatek.

Analogicznie wypowiadają się sądy na gruncie ustawy o podatku VAT i możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR: Podejmowanie przez Spółkę działań w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu jest z pewnością pożądane chociażby ze względu na uwzględniany przez firmę interes społeczny. Nie oznacza to jednak, że we wszystkich tego typu inwestycjach przedsiębiorca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na działania CSR. Jest to uzależnione od okoliczności konkretnego przypadku (por. wyrok NSA z 23 marca 2017 r., sygn. akt I FSK 1458/15).

Wyjaśniając istotę programów CSR na gruncie podatkowym, sądy administracyjne podkreślają, że program CSR jest powszechnie przyjętą metodą reklamy i promocji podmiotów gospodarczych, działających zwłaszcza w takich szczególnych branżach, w których typowa reklama (telewizyjna, radiowa, internetowa) nie ma zastosowania albo jej zastosowanie nie przynosi spodziewanych efektów. W tym ujęciu wydatki na nabycie towarów i usług, poniesione w związku z realizacją społecznej odpowiedzialności biznesu mogą być kwalifikowane jako wydatki o charakterze marketingowym i mogą mieć związek z prowadzoną przez podatnika działalnością opodatkowaną (por. wyroki NSA z 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt I FSK 561/17, z 13 listopada 2013 r., sygn. akt I FSK 1606/12, z 13 czerwca 2018 r., sygn. akt I FSK 1420/16 oraz z 26 września 2018 r, sygn. akt II FSK 2500/16).

Ze złożonego wniosku nie wynika, aby Państwa działania na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy oraz ich rodzin, dzieci, a także ofiar wojny na Ukrainie miały na celu Państwa reklamę i promocję, a przez to skutkowałyby zwiększeniem zainteresowania usługami agencji pracy tymczasowej świadczonymi przez Państwa, względem innych podmiotów z tej samej branży, co przełożyłoby się na wzrost przychodów.

Efekty działań w zakresie CSR upatrują Państwo natomiast w ewentualnym zwiększeniu miejsc pracy w Spółce ze względu na uzyskanie szacunku przyszłych jak i obecnych pracowników oraz poprzez budowanie lojalności i poczucia wartości wśród pracowników. Wskazują Państwo, że zwiększenie zarówno liczby pracowników, jak i poziomu konkurencyjności na rynku, a także wzrost motywacji do pracy już zatrudnionych osób ma pozytywny wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Jednocześnie nie uzasadnili Państwo dlaczego bez ponoszenia kosztów pomocy pracownikom będącym obywatelami Ukrainy, ich rodzinom, dzieciom, a także ofiarą wojny na Ukrainie nie byliby Państwo w stanie zatrudnić/utrzymać zatrudnienia fachowej kadry.

Gdyby uznać zasadność powołanych przez Państwa argumentów miałyby one charakter uniwersalny w odniesieniu do każdego przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą, gdyż każdemu przedsiębiorcy zależy na zatrudnianiu lub współpracy z fachową kadrą. Każdy przedsiębiorca, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności, miałby więc prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych bezpośrednio na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie. Związek z przychodem nie miałby więc wymaganego charakteru indywidualnego, o czym wspomniano na wstępie, powołując orzecznictwo w tym zakresie, z którego wynika, że kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej.

Co więcej, opis stanu faktycznego nasuwa wątpliwości co do przyjęcia, że wydatki na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie, można w ogóle uznać za ponoszone w ramach CSR. Ponoszenie wskazanych we wniosku wydatków na rzecz ww. osób, które zresztą w znacznej mierze są Państwu zwracane, jest następstwem zawarcia Porozumienia, o którym mowa we wniosku, a nie realizacji przez Państwa działań w zakresie CSR.

Należy zauważyć, że świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Nie przedstawili Państwo w tym (podstawowym) zakresie żadnych informacji. Z opisu sprawy nie wynika w jaki sposób będzie przekazywana po powszechnej wiadomości informacja o podjętych działaniach na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie. Nie ma też żadnej informacji o opracowaniu i zatwierdzeniu strategii działalności firmy, w której jako działania w ramach CSR uwzględnione zostały działania pomocowe na rzecz pracowników będących obywatelami Ukrainy, ich rodzin, dzieci czy ofiar wojny na Ukrainie.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, że wskazane we wniosku wydatki ponoszone w związku z podejmowanymi działaniami w ramach polityki CSR stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Jednocześnie zaznaczyć należy, że powołane przez Państwa interpretacji indywidualne zostały wydane w odrębnych stanach faktycznych niż ten przedstawiony przez Państwa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).