Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.706.2018.9.ALN

Zwolnienie od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym, a także w zakresie opodatkowania dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...) oraz opodatkowanie dostawy budynku hali magazynowej, a także budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

1)ponownie rozpatruję sprawę Państwa z wniosku z 21 września 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.) uzupełnionego pismem z 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 17 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnejprzepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

·zwolnienia od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2, a także w zakresie opodatkowania dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...),

·opodatkowania dostawy budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, a także budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy

 – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19;

2)stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie:

·zwolnienia od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2, a także w zakresie opodatkowania dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...) – jest prawidłowe;

·opodatkowania dostawy budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, a także budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 października 2018 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w powyższym zakresie. W dniu 17 grudnia 2018 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy.

Opis stanu faktycznego

(…) powstało 01.07.1973 r. na bazie pięciu (…). Od 01.10.1973 r. do (…) włączona została filia (…), a od 01.07.1975 r.(…) . Od dnia powstania tj. 01.07.1973 r. Spółdzielnia nosiła nazwę – (…). Zmiana nazwy na (…) nastąpiła z dniem 01.08.1999 r. i nazwa ta obowiązuje do dnia dzisiejszego. (…) jest spółdzielnią o wielofunkcyjnej działalności. Zajmuje się świadczeniem usług rolniczych, handlem środkami do produkcji rolnej, komunikacją autobusową, usługami motoryzacyjnymi, prowadzi gospodarstwo rolne zajmujące się chowem brojlerów kurzych oraz produkcją rośliną. Spółdzielnia jest czynnym podatnikiem podatku VAT, wykonującym wyłącznie czynności opodatkowane. Spółdzielnia w 2018 r. podjęła decyzję o sprzedaży części majątku. Spółdzielnia zgodnie z podjętą w dniu 17.04.2018 r. uchwałą nr (…) oraz protokołem z przebiegu przetargu ustnego nieograniczonego (licytacji) odbytego w dniu 15.05.2018 r. sprzedała nieruchomość zabudowaną położoną w (…) przy ul. (…), stanowiącą działkę gruntu oznaczoną ewidencyjnie numerem (…) o powierzchni 1.1776 ha. Sprzedana nieruchomość zabudowana była budynkiem hali magazynowej o powierzchni 860,40 m2, budynkiem hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o powierzchni łącznej 642,90 m2 oraz budowlami (waga samochodowa, 3 silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, kosz zasypowy i wywrotnica oraz suszarnia (...)).

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2, który został wybudowany przez Spółdzielnię i oddany do użytku w 1982 r. był pierwotnie szopą na maszyny. Z biegiem lat podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia powyższego budynku. W związku z powyższym przeprowadzono prace adaptacyjne, modernizacyjne, mające na celu przystosowanie szopy na maszyny na halę magazynową (decyzja nr (…) z 29.05.1995 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę obejmującą obudowę suszami). Przy przebudowie przedmiotowego budynku był odliczany podatek VAT. Budynek ten zarówno przed zmianą przeznaczenia jak i po, był wykorzystywany wyłącznie przez Spółdzielnię i nie był nikomu wynajmowany. Budynek był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż tego budynku została opodatkowana stawką podstawową 23%.

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 został nieodpłatnie przekazany Spółdzielni jako wkład przez (…) na bazie, której powstała Spółdzielnia. Po wniesieniu przedmiotowego budynku do majątku Spółdzielni był on wykorzystywany wyłącznie przez Spółdzielnię i nie był nikomu wynajmowany. W trakcie użytkowania przedmiotowego budynku Spółdzielnia ponosiła wyłącznie nakłady remontowe. Wydatki poniesione na wszelkiego rodzaju remonty środka trwałego były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Budynek nie był przedmiotem nakładów modernizacyjnych. Budynek był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Przy sprzedaży powyższego budynku Spółdzielnia zastosowała zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Waga samochodowa została zakupiona przez Spółdzielnię w 2004 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenie było wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż powyższego urządzenia została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy zostały zakupione przez Spółdzielnię w 1998 r. i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. silosów została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy zostały nabyte przez Spółdzielnię w 1999 r. i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. silosów została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Kosz zasypowy i wywrotnica zostały zakupione przez Spółdzielnię w 1997 r. i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. urządzeń została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Suszarnia (...) została zakupiona przez Spółdzielnię w 1994 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenie było wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. W trakcie użytkowania Spółdzielnia ponosiła wydatki związane z modernizacją powyższego środka trwałego. Sprzedaż powyższego urządzenia została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

W uzupełnieniu wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy wskazane we wniosku budowle stanowią budowle, w rozumieniu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 z późn. zm.)?

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – nie jest budowlą;

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – nie jest budowlą;

Waga samochodowa – jest budowlą;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – stanowią budowle;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – stanowią budowle;

Kosz zasypowy – nie jest budowlą. Jest urządzeniem, które stanowi część linii technologicznej suszarni;

Wywrotnica – nie jest budowlą. Jest urządzeniem, które stanowi część linii technologicznej suszarni;

Suszarnia (...) – nie jest budowlą. Jest urządzeniem, które stanowi część linii technologicznej suszarni.

2. Czy w stosunku do budynków i budowli będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca dokonywał istotnych ulepszeń w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tych obiektów w celu zmiany ich wykorzystywania lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia? Jeżeli tak to kiedy ww. ulepszenia były wykonane.

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – były przeprowadzane prace adaptacyjne, modernizacyjne, jednakże wartość tych ulepszeń nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Prace te wykonano w 1995 r.;

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – nie było żadnych ulepszeń;

Waga samochodowa – nie było żadnych ulepszeń;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – nie było żadnych ulepszeń;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – nie było żadnych ulepszeń;

Kosz zasypowy – nie było żadnych ulepszeń;

Wywrotnica – nie było żadnych ulepszeń;

Suszarnia (...) – były przeprowadzane prace modernizacyjne, jednakże wartość tych ulepszeń nie przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego. Prace te wykonano w 2000 r., 2005 r. i 2008 r.

3. W przypadku gdy budynki i budowle były przedmiotem ww. istotnych ulepszeń – u Wnioskodawcy – to czy po dokonaniu tych ulepszeń były oddane do użytkowania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej?

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – nie dotyczy;

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – nie dotyczy;

Waga samochodowa – nie dotyczy;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – nie dotyczy;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – nie dotyczy;

Kosz zasypowy – nie dotyczy;

Wywrotnica – nie dotyczy;

Suszarnia (...) – nie dotyczy.

4. Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w momencie nabycia przedmiotowych budynków i budowli?

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ budynek został wybudowany w 1982 r., w okresie kiedy nie obowiązywała ustawa o VAT;

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ budynek został nieodpłatnie przekazany Spółdzielni w 1973 r., w okresie kiedy nie obowiązywała ustawa o VAT;

Waga samochodowa – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Kosz zasypowy – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Wywrotnica – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

Suszarnia (...) – przy nabyciu przysługiwało Spółdzielni prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5. W przypadku, gdy przedmiotowe budynki i budowle były przedmiotem ww. istotnych ulepszeń, to czy dokonującemu tych ulepszeń przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od poniesionych wydatków?

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – nie dotyczy;

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – nie dotyczy;

Waga samochodowa – nie dotyczy;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – nie dotyczy;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – nie dotyczy;

Kosz zasypowy – nie dotyczy;

Wywrotnica – nie dotyczy;

Suszarnia (...) – nie dotyczy.

6. Czy budynki i budowle w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat?

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 – Spółdzielnia po dokonaniu nieznacznych ulepszeń, których wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku, wykorzystywała powyższy budynek do czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez co najmniej 5 lat; Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 – nie dotyczy; Waga samochodowa – nie dotyczy;

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy – nie dotyczy;

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – nie dotyczy;

Kosz zasypowy – nie dotyczy;

Wywrotnica – nie dotyczy;

Suszarnia (...) – Spółdzielnia po dokonaniu nieznacznych ulepszeń, których wartość nie przekroczyła 30% wartości początkowej środka trwałego, wykorzystywała powyższe urządzenie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT przez co najmniej 5 lat.

Pytanie

Czy Spółdzielnia postąpiła prawidłowo stosując do sprzedaży budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz opodatkowując stawką podstawową 23% sprzedaż rzeczy ruchomych (waga samochodowa, 3 silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, kosz zasypowy i wywrotnica oraz suszarnia (...)) oraz budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, sprzedaż towarów używanych tj. wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, kosza zasypowego i wywrotnicy oraz suszarni (...) została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%, ponieważ nie zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z podatku VAT w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ wszystkie ww. środki trwałe były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tymczasem, aby skorzystać ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie ww. przepisu należy spełnić łącznie dwa warunki: sprzedawane towary były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku i od nabycia tych towarów podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Sprzedaż budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku VAT. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy o VAT – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Budynek hali magazynowej zarówno po wybudowaniu przez Spółdzielnię jaki i po zmianie przeznaczenia z szopy na maszyny na halę magazynową był wykorzystywany wyłącznie przez Spółdzielnię – nie oddano go w najem lub dzierżawę. Tym samym należy stwierdzić, że w odniesieniu do tego budynku nie doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. W związku z tym, dopiero sprzedaż tego budynku spełni definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy VAT.

Sprzedaż budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 została sprzedana z zastosowaniem zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Budynek ten został nieodpłatnie przekazany przez (…) jako wkład do powstającej Spółdzielni. W wyniku przekazania powyższego budynku, który był wcześniej użytkowany przez (…) doszło do pierwszego zasiedlenia. Ponadto budynek ten nie był przedmiotem nakładów modernizacyjnych. W trakcie użytkowania budynku przez Spółdzielnię były przeprowadzane jedynie prace remontowe.

Interpretacja indywidualna

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej rozpatrzył Państwa wniosek z 1 października 2018 r. i 16 stycznia 2019 r. wydał interpretację indywidualną 0112-KDIL1-1.4012.706.2018.3.RW w zakresie:

·zwolnienia od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2, a także w zakresie opodatkowania dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...),

·opodatkowania dostawy budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, a także budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy.

Interpretację 0112-KDIL1-1.4012.706.2018.3.RW doręczono Państwu 18 stycznia 2019 r.

Skarga na interpretację

5 lutego 2019 r. (wpływ 18 lutego 2019 r.) złożyli Państwo skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na interpretację z 16 stycznia 2019 r. 0112-KDIL1-1.4012.706.2018.3.RW z powodu jej niezgodności z prawem.

Skarga została wniesiona w ustawowym terminie.

Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji i wydanie jej z uwzględnieniem przepisów wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu 19 czerwca 2019 r. wyrokiem sygn. akt I SA/Po 261/19 uchylił zaskarżoną interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 stycznia 2019 r. 0112-KDIL1-1.4012.706.2018.3.RW.

Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny – wyrokiem z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19 oddalił skargę kasacyjną. Sąd w przedmiotowym wyroku, stwierdził, że zarzuty skargi kasacyjnej są niezasadne. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego wpłynął do Krajowej Informacji Skarbowej 23 marca 2023 r.

2 maja 2023 r. do Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 wraz z aktami sprawy.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;

ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie:

·zwolnienia od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2, a także w zakresie opodatkowania dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...) – jest prawidłowe;

·opodatkowania dostawy budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, a także budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Tę interpretację oparłem na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 wskazał, iż:

(…) uznał ten zarzut, tj. naruszenia art. 2 pkt 14 w zw. z art. 46 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. przez niewłaściwą ocenę co do ich zastosowania w stosunku do hali magazynowej o powierzchni 860,40 m2, za zasadny. Pozostałych, objętych wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, obiektów skarga nie dotyczy. (…)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy:

Stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 ustawy:

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zastosowanie zwolnienia od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem pierwsze zasiedlenie wg obowiązujących norm prawa krajowego w stanie faktycznym będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w związku z rozstrzygnięciem zawartym w orzeczeniu TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection, podatnicy mają prawo do zastosowania obowiązujących norm prawa krajowego albo mogą bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16.

Przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006 Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

a) dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;

b) dostawa terenu budowlanego.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE:

Państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Nadto w wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie C 308/16 Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie TSUE stwierdził, że:

artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu. Wskazane przepisy tejże dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one, aby takie przepisy krajowe uzależniały owo zwolnienie od warunku, zgodnie z którym w wypadku „ulepszenia” istniejącego budynku poniesione wydatki nie mogą przekroczyć 30% początkowej wartości tego budynku, o ile rzeczone pojęcie „ulepszenia” jest interpretowane w taki sam sposób jak pojęcie „przebudowy” zawarte w art. 12 ust. 2 dyrektywy 2006/112, to znaczy tak, że odnośny budynek powinien być przedmiotem istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany jego wykorzystania lub w celu znaczącej zmiany warunków jego zasiedlenia.

TSUE wskazał, iż pojęcie „pierwszego zasiedlenia”, jest zawarte w art. 12 dyrektywy VAT, ale nie jest ono w niej zdefiniowane.

Jak wynika przede wszystkim z prac przygotowawczych do szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.U. 1977, L 145, s. 1), które pozostają wymierne do celów interpretacji dyrektywy VAT, w ramach zwolnień przewidzianych w jej art. 135 ust. 1 lit. j) kryterium „pierwszego zasiedlenia” budynku należy rozumieć jako odpowiadające kryterium pierwszego użytkowania budynku przez jego właściciela lub lokatora. W tychże pracach przygotowawczych stwierdzono, że kryterium to zostało uznane za określające moment, w którym kończy się proces produkcji budynku i budynek ów staje się przedmiotem konsumpcji. Z powyższej analizy historycznej nie wynika jednak, że użytkowanie budynku przez jego właściciela ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

Literalna wykładnia art. 12 i art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy VAT, jak również analiza kontekstu i celów założonych w tej dyrektywie świadczą zatem o tym, że wspomniana dyrektywa nie przyznaje państwom członkowskim uprawnienia do wprowadzenia warunków w odniesieniu do przewidzianych tam zwolnień czy też ograniczenia ich. Wynika stąd, że państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że w przypadku ww. niezgodności prawa krajowego z prawem UE, to podatnik może zastosować obowiązujące normy prawa krajowego albo bezpośrednio zastosować przepisy dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w wyroku C-308/16, zaś organy podatkowe są obowiązane respektować rozstrzygnięcie TSUE zawarte w wyroku C-308/16. Tym samym ocena dostawy pod kątem zwolnienia z VAT powinna być dokonana przy uwzględnieniu przyjętej przez podatnika definicji pierwszego zasiedlenia.

Stosownie do art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1) imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2) planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3) adres budynku, budowli lub ich części.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zatem prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem, wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów,w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

a)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

b)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z kolei, kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć „budynku, budowli lub ich części”. Zatem w celu dokonania interpretacji przedmiotowej kwestii, należy odwołać się do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2018 r. poz. 1202 ze zm.), zwanej dalej prawem budowlanym, które szczegółowo normuje znaczenie tych pojęć.

I tak, na mocy art. 3 pkt 2 prawa budowlanego:

Ilekroć mowa o budynku – należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Art. 3 pkt 3 prawa budowlanego stanowi, że:

Ilekroć mowa o budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Jak Państwo wskazali w uzupełnieniu wniosku: kosz zasypowy, wywrotnica, suszarnia (...) – nie są budowlami. Są urządzeniami, które stanowią część linii technologicznej suszarni. Jeśli więc są to urządzenia niemieszczące się w definicji budowli to należy je potraktować jak inne rzeczy (ruchome), będące towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku VAT, który wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane. W 2018 r. podjęli Państwo decyzję o sprzedaży części majątku. Sprzedana nieruchomość zabudowana była budynkiem hali magazynowej o powierzchni 860,40 m2, budynkiem hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o powierzchni łącznej 642,90 m2 oraz budowlami/urządzeniami (waga samochodowa, 3 silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, kosz zasypowy i wywrotnica oraz suszarnia (...)).

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2, który został wybudowany przez Państwa i oddany do użytku w 1982 r., był pierwotnie szopą na maszyny. Z biegiem lat podjęto decyzję o zmianie przeznaczenia powyższego budynku. W związku z powyższym przeprowadzono prace adaptacyjne, modernizacyjne, mające na celu przystosowanie szopy na maszyny na halę magazynową (decyzja nr .... z 29.05.1995 r. zatwierdzająca projekt budowlany i udzielająca pozwolenia na budowę obejmującą obudowę suszami). Przy przebudowie przedmiotowego budynku odliczyli Państwo podatek naliczony. Wartość tych ulepszeń nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku. Budynek ten zarówno przed zmianą przeznaczenia jak i po, był wykorzystywany wyłącznie przez Państwa i nie był nikomu wynajmowany. Budynek był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż tego budynku została opodatkowana stawką podstawową 23%.

Budynek hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 został nieodpłatnie przekazany Państwu jako wkład przez (…) na bazie, której powstała Państwa Spółdzielnia. Po wniesieniu przedmiotowego budynku do Państwa majątku był on wykorzystywany wyłącznie przez Państwa i nie był nikomu wynajmowany. W trakcie użytkowania przedmiotowego budynku ponosili Państwo wyłącznie nakłady remontowe. Wydatki poniesione na wszelkiego rodzaju remonty środka trwałego były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Budynek nie był przedmiotem nakładów modernizacyjnych. Budynek był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Przy sprzedaży powyższego budynku Spółdzielnia zastosowała zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Waga samochodowa została zakupiona przez Spółdzielnię w 2004 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Powyższe urządzenie było wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż tego urządzenia została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy zostały zakupione przez Państwa w 1998 r. i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. silosów została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy zostały nabyte przez Państwa w 1999 r. i prowadzone do ewidencji środków trwałych. Urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. silosów została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Kosz zasypowy i wywrotnica zostały zakupione przez Państwa w 1997 r. i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Urządzenia były wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. Sprzedaż ww. urządzeń została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

Suszarnia (...) została zakupiona przez Państwa w 1994 r. i wprowadzona do ewidencji środków trwałych. Urządzenie było wykorzystywane wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT. W trakcie użytkowania ponosili Państwo wydatki związane z modernizacją powyższego środka trwałego. Sprzedaż powyższego urządzenia została opodatkowana podatkiem VAT w wysokości 23%.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że waga samochodowa, trzy silosy zbożowe stalowe o ładowności 120 ton każdy, sześć silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy – stanowią budowle. Kosz zasypowy, wywrotnica oraz suszarnia (...) nie są budowlami - są urządzeniami, które stanowią część linii technologicznej suszarni.

W stosunku do budynków i budowli, które są przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenia w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy budowie budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2 oraz przy nabyciu hali magazynowejz zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2,nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast w przypadku budowli i urządzeń – przy ich nabyciu przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tak przedstawionym stanie faktycznym mają Państwo wątpliwości, czy postąpili Państwo prawidłowo stosując do sprzedaży budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT oraz opodatkowując stawką podstawową 23% sprzedaż budowli/urządzeń wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, kosza zasypowego i wywrotnicy oraz suszarni (...), a także budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2.

Tym miejscu należy się odnieść do wyroku WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 261/19, w którym Sąd wskazał, że:

(…) stosownie do treści art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”), organ jest zobowiązany do dokonania oceny stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. W tej sytuacji, udzielając odpowiedzi na zadane pytanie, jest związany jego treścią. W kontrolowanej sprawie treść zadanego przez spółdzielnię pytania umknęła organowi, który skupił się na prounijnej wykładni przepisów znajdujących zastosowanie w sprawie. Należy zatem przypomnieć, że skarżąca podając w stanie faktycznym, że sprzedaż spornego budynku opodatkowała stawką podstawową 23%, zapytała organ czy postąpiła prawidłowo, opodatkowując tę sprzedaż stawką podstawową. Organ opodatkowanie sprzedaży budynku uznał za nieprawidłowe. Zdaniem Sądu, w wydanej interpretacji organ był zobowiązany odnieść się do sytuacji w jakiej znalazła się spółdzielnia stosując do dokonanej przez siebie sprzedaży spornego budynku stawkę podstawową a nie zwolnienie podatkowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 217 Konstytucji RP nakładanie podatków i innych danin publicznych następuje w drodze ustawy, zatem zasadą jest stosowanie się przez podatników do krajowych regulacji podatkowych. Jednocześnie gwarancyjny - dla podatnika - charakter przepisów podatkowych oznacza, że zastosowanie się przez tego podatnika do obowiązujących przepisów ustaw podatkowych nie może powodować dla niego negatywnych konsekwencji. W katalogu źródeł powszechnie obowiązującego prawa art. 87 Konstytucji RP wymienia oprócz Konstytucji, ustaw i rozporządzeń, także ratyfikowane umowy międzynarodowe. Chodzi tu o m.in. o akty prawa wydawane przez organy Unii Europejskiej na mocy traktatów zawartych przez RP a dotyczących członkostwa Polski w UE, tj. rozporządzenia i dyrektywy. Nie jest również kwestionowane pierwszeństwo prawa unijnego nad prawem krajowym. Niemniej jednak należy wziąć pod uwagę charakter prawny dyrektyw, odmienny niż rozporządzeń, które są aktem wiążącym wszystkich obywateli i organy państw członkowskich. Dyrektywy są natomiast kierowane do państw członkowskich i dla nich wiążące, pozostawiając organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Zatem dyrektywa nie jest aktem bezpośrednio obowiązującym, a jedynie zobowiązującym państwa członkowskie do implementacji do krajowego porządku prawnego rozwiązań przewidzianych przez dyrektywę. Instytucje prawne zawarte w dyrektywach stają się prawem powszechnie obowiązującym na mocy zaimplementowanych do prawa krajowego regulacji dyrektywy. W przypadku, gdy dochodzi do nieprawidłowej implementacji zapisów dyrektywy do prawa krajowego obywatel ma prawo powołać się na normę zawartą w dyrektywie i będzie ona bezpośrednio kształtować jego sytuację prawną w stosunkach z instytucjami państwa (bezpośrednia skuteczność w ujęciu wertykalnym). Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości wynika konieczność przyjęcia bezpośredniej skuteczności przepisów dyrektywy, jeżeli nadają one podmiotowi prawo, a nie zostały wprowadzone do porządku prawnego (wyrok ETS z 4 grudnia 1974 r., sprawa 41/74). Przyznanie podmiotom uprawnienie na bezpośrednie powoływanie się na treść dyrektywy nie oznacza jednak uprawnienia państwa do bezpośredniego stosowania dyrektywy przeciwko obywatelowi, co jednoznacznie przesądziło orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości (wyroki z: 26 września 1996 r., C-168/95; 17 lipca 2008 r., C-152/07). Zatem rola dyrektywy w porządku prawnym charakteryzuje się brakiem bezpośredniego stosowania i jednostronną skutecznością wertykalną. Natomiast nie będzie ona miała atrybutu bezpośredniej skuteczności w zakresie obowiązku, który państwo mogłoby wyinterpretować z jej zapisów w sytuacji, gdy jednak nie doprowadziło do jego implementowania do porządku prawnego. Dyrektywa nie posiada bowiem cechy bezpośredniej skuteczności przeciwko jednostkom. Organy nie mogą powoływać się na jej zapisy, jeżeli wcześnie nie dokonały jej prawidłowego wprowadzenia do prawa krajowego. Dla podatnika wiążące będzie krajowe prawo podatkowe i wynikające z niego zapisy i jeżeli zastosuje się do nich, nie może organ państwa powoływać się na treść dyrektywy, jeżeli nie jest ona zgodna z prawem krajowym (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2018 r., I SA/Rz 167/18 - dostępny w bazie: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt kontrolowanej sprawy należy podkreślić, że spór między spółdzielnią o Dyrektorem KIS nie dotyczy prawidłowej wykładni art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 2 pkt 14 u.p.t.u., ale prawidłowości zastosowania przez skarżącą do sprzedaży hali magazynowej o powierzchni 860,40 m2 opodatkowania stawką podstawową 23% a nie zwolnienia, o którym mowa w ww. przepisie.

W tej sytuacji organ interpretacyjny powinien rozważyć, czy spółdzielnia była uprawniona do opodatkowania, wbrew prounijnej wykładni ww. przepisu, sprzedaży opisanej w stanie faktycznym hali magazynowej. Zawężając interpretację jedynie do prounijnej wykładni ww. przepisów, organ zakwestionował prawo skarżącej do opodatkowania sprzedaży, mimo że uczyniła to w oparciu o przepisy krajowe (sytuacja nie dotyczy zdarzenia przyszłego lecz stanu faktycznego, który nastąpił w chwili sprzedaży nieruchomości, zbytej w drodze licytacji z 5 maja 2018 r.), a tym samym opierając interpretację bezpośrednio na treści dyrektywy i uznając przyjęte przez skarżącą stanowisko za nieprawidłowe naruszył ww. przepisy w zw. z art. 217 Konstytucji RP i art. 288 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19 wskazał, że:

(…) Sąd pierwszej instancji zasadnie stwierdził, że spór pomiędzy Organem a Skarżącym nie dotyczył prawidłowości wykładni art. 43 ust 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, której Organ dokonał z uwzględnieniem stanowiska zawartego w wyroku TSUE z 16 listopada 2017 r. C-308/16. (…)

Sąd pierwszej instancji uchylił zaskarżoną interpretację albowiem zabrakło w niej oceny stanowiska Skarżącego chcącego zastosować się do literalnego brzmienia wskazanych przepisów, wbrew dokonanej, prawidłowej wykładni przepisów przez Organ, i opodatkować sprzedaż hali magazynowej o pow. 860,40 m2 23% stawką VAT.

Sprzedaż budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nie odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do sprzedaży nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Pierwsze zasiedlenie miało miejsce, kiedy budynek ten został nieodpłatnie przekazany przez (…) jako wkład do powstającej Spółdzielni. W wyniku przekazania powyższego budynku, który był wcześniej użytkowany przez (…) doszło do pierwszego zasiedlenia. Nie poniesiono także wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

Natomiast sprzedaż rzeczy ruchomych: kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...), które nie są budowlami lecz urządzeniami, które stanowią część linii technologicznej suszarni, niespełniająca warunków do korzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, opodatkowana jest stawką podstawową w wysokości 23%.

Państwa stanowisko, które dotyczy zwolnienia od podatku dostawy budynku hali magazynowej z zapleczem socjalno-bytowym o pow. 642,90 m2 oraz opodatkowania podatkiem dostawy kosza zasypowego, wywrotnicy oraz suszarni (...), uznałem za prawidłowe.

Odnośnie budowli: wagi samochodowej, trzech silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, sześciu silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, pierwsze zajęcie, używanie w myśl przepisów Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16 miało miejsce:

·w 2004 r. wagi samochodowej - po zakupieniu i oddaniu do użytku przez Spółdzielnię (wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT);

·w 1998 r. trzech silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy - po zakupieniu i oddaniu do użytku przez Spółdzielnię (wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT);

·w 1999 r. sześciu silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy - po nabyciu i oddaniu do użytku przez Spółdzielnię (wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT).

Ponadto w odniesieniu do powyższych budowli nie ponosili Państwo wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zatem sprzedaż w myśl przepisów Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16 budowli: wagi samochodowej, trzech silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, sześciu silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nie odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do sprzedaży nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto w odniesieniu do tych budowli nie posili Państwo wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej.

Państwa stanowisko, które dotyczy opodatkowania dostawy budowli: wagi samochodowej, 3 silosów zbożowych stalowych o ładowności 120 ton każdy, 6 silosów zbożowych o ładowności 30 ton każdy, uznałem za nieprawidłowe.

Jak wskazałem wyżej w zakresie pierwszego zasiedlenia mają Państwo prawo bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16 lub norm prawa krajowego.

Odnośnie budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, pierwsze zajęcie, używanie w myśl przepisów Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16 miało miejsce w 1995 r., kiedy budynek został zaadaptowany na halę magazynową - po wybudowaniu i oddaniu do użytku przez Spółdzielnię (wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT). Ponadto w odniesieniu do tego budynku nie posili Państwo wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiłyby co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.

Zatem w myśl przepisów Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16 dostawa budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nie odbyła się w ramach pierwszego zasiedlenia, a od pierwszego zasiedlenia do sprzedaży nieruchomości upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Natomiast w myśl prawa krajowego uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19, należy stwierdzić, że:

Budynek hali magazynowej o pow. 860,40 m2 zarówno po wybudowaniu jaki i po zmianie przeznaczenia z szopy na maszyny na halę magazynową nie był oddany w najem lub dzierżawę. Tym samym w odniesieniu do tego budynku nie doszło do pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. W związku z tym, dopiero sprzedaż tego budynku spełni definicję pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w cyt. art. 2 pkt 14 ustawy VAT. Dlatego też dostawa ta nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Ponieważ dostawa budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2 nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to w tej sprawie nie znajdą zastosowania art. 43 ust. 10 i 11 ustawy.

Skoro dostawa ww. budynku nie korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to należy zbadać przesłanki do zwolnienia wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione dwa warunki, tj. brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu/wybudowaniu budynków, budowli lub ich części oraz brak wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a w przypadku ponoszenia takich wydatków, muszą być one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wskazali Państwo, że przy budowie budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przeprowadziliście Państwo prace adaptacyjne, modernizacyjne, mające na celu przystosowanie szopy na maszyny na halę magazynową. Przy tej przebudowie odliczyli Państwo podatek naliczony. Wartość tych ulepszeń nie przekroczyła 30% wartości początkowej budynku.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy dostawa hali magazynowej o pow. 860,40 m2 jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Rezygnacja ze zwolnienia i wybór opcji opodatkowania jest ograniczony wyłącznie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem nie ma możliwości rezygnacji ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Ponieważ dostawa spełnia przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, dlatego analizowanie możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest bezzasadne.

Zatem również w myśl przepisów prawa krajowego dostawa hali magazynowej o pow. 860,40 m2 nie podlega opodatkowaniu wg stawki 23 % bowiem korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19 Państwa stanowisko, które dotyczy opodatkowania stawką podstawową dostawy budynku hali magazynowej o pow. 860,40 m2, uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Na wstępie zaznaczam, że tę interpretację oparłem na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia. Interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 19 czerwca 2019 r. sygn. akt I SA/Po 261/19 i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 stycznia 2023 r. sygn. akt I FSK 2021/19.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00