Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.443.2023.1.MS
Obowiązki płatnika z tytułu udzielonych rabatów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z udzieleniem zniżek i rabatów.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest krajowym zakładem ubezpieczeń, prowadzącym działalność ubezpieczeniową polegającą na oferowaniu ubezpieczeń majątkowych. Działalność ta jest prowadzona na podstawie ustawy z 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 895). Wnioskodawca jest osobą prawną z siedzibą w Polsce będącą pracodawcą zatrudniającą pracowników w rozumieniu odpowiednio art. 3 i art. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1320 ze zm.). W związku z tym Wnioskodawca pełni w stosunku do pracowników rolę płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej: „podatek PIT”) w rozumieniu art. 32 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych o podatku (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: „ustawa PIT”).
W toku prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje sprzedaży polis ubezpieczeniowych w zakresie oferowanej ochrony ubezpieczeniowej. W celu budowania przewagi konkurencyjnej oraz promowania swoich produktów ubezpieczeniowych, Wnioskodawca planuje wdrożenie nowego programu zniżkowego (dalej: „Program Zniżkowy”), polegającego na udzielaniu rabatów w cenie polis ubezpieczeniowych oferowanych przez Wnioskodawcę.
Program Zniżkowy skierowany będzie do następującej grupy osób (łącznie dalej: „Uczestnicy”):
- pracowników Wnioskodawcy zatrudnionych u Wnioskodawcy na podstawie umowy o pracę (dalej: „Pracownicy”),
- osób posiadających status emerytów lub rencistów, jeżeli Wnioskodawca był ich ostatnim zakładem pracy (dalej: „Byli Pracownicy”),
- agentów wyłącznych Wnioskodawcy, tj. agentów ubezpieczeniowych współpracujących na podstawie umowy agencyjnej wyłącznie z Wnioskodawcą (osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, a w przypadku kiedy agentem jest spółka osobowa lub kapitałowa to wspólnicy tych spółek; dalej „Agenci Wyłączni”)
- osób fizycznych wykonujących czynności agencyjne na rzecz agentów wyłącznych Wnioskodawcy (tzw. OFWCA, pracownicy agentów wyłącznych lub osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie umowy z agentem wyłącznym Wnioskodawcy; dalej: „OFWCA Agentów Wyłącznych”).
Program Zniżkowy będzie polegał na tym, że Uczestnicy będą mogli skorzystać ze zniżki w cenie składki ubezpieczeniowej w określonej wartości procentowej (np. 50%) przy zakupie na cele własne określonych produktów ubezpieczeniowych oferowanych przez Wnioskodawcę. W przypadku Agentów Wyłącznych i OFWCA Agentów Wyłącznych, Program Zniżkowy nie dotyczy sprzedaży dokonywanych przez nich polis w ramach ich działalności jako pośrednika ubezpieczeniowego. Program Zniżkowy dedykowany jest dla nich jako nabywców produktów ubezpieczeniowych Wnioskodawcy.
Warunkiem przyznania zniżki będzie to, że Uczestnik będzie osobą ubezpieczającą na polisie objętej zniżką.
Każdy Uczestnik jako ubezpieczający będzie miał przyznany taki sam roczny limit liczby polis z prawem do zniżki w ramach Programu Zniżkowego.
Wszystkich Uczestników obowiązywać będą tożsame zasady udzielania zniżek w ramach Programu Zniżkowego, w szczególności ta sama wartość procentowa rabatu na ten sam katalog produktów ubezpieczeniowych uwzględnionych w Programie Zniżkowym.
Powyższe zasady funkcjonowania Programu Zniżkowego zostaną uwzględnione w stosownej procedurze, regulaminie lub innych wewnętrznych regulacjach Wnioskodawcy.
Program Zniżkowy, który ma zamiar wdrożyć Wnioskodawca, ma na celu umocnienie relacji Wnioskodawcy z pracownikami, byłymi pracownikami, współpracującymi z Wnioskodawcą pośrednikami ubezpieczeniowymi, oraz jednocześnie zwiększenie rozpoznawalności Wnioskodawcy i promowanie jego produktów ubezpieczeniowych wśród Uczestników. Dotarcie z ofertą ubezpieczeniową Towarzystwa do nowych potencjalnych klientów może przyczynić się do zwiększania sprzedaży oferowanych produktów ubezpieczeniowych.
Pytania
1.Czy w związku z udzielaniem przez Wnioskodawcę zniżek w cenach polis ubezpieczeniowych w ramach Programu Zniżkowego, skorzystanie ze zniżki przez Uczestnika niebędącego pracownikiem Wnioskodawcy (Byli Pracownicy, Agenci Wyłączni, OFWCA Agentów Wyłącznych) nie będzie skutkowało powstaniem przychodu z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji Wnioskodawca nie będzie zobowiązany ani do pełnienia roli płatnika ww. podatku, na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani do sporządzania informacji podatkowej PIT-11 w odniesieniu do kwoty przyznanej zniżki?
2.Czy w związku z udzielaniem przez Wnioskodawcę rabatów w cenach polis ubezpieczeniowych w Programu Zniżkowego, w przypadku skorzystania z rabatu przez Pracowników Wnioskodawcy, po stronie Pracowników powstaje z tego tytułu przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji czy na Wnioskodawcy ciążą/będą ciążyć jakiekolwiek obowiązki płatnika wynikające z przepisów ww. ustawy, tj. pobrania i odprowadzenia zaliczek oraz obowiązki informacyjne przewidziane w art. 31 i art. 38 ust. 1 i ust. 1a w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, w związku ze skorzystaniem z rabatów, które będą udzielane przez Wnioskodawcę w ramach Programu Zniżkowego opisanego w zdarzeniu przyszłym, nie powstanie przychód w rozumieniu ustawy PIT, u żadnego z Uczestników, a w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciążą żadne obowiązki płatnika podatku PIT, przewidziane w przepisach ustawy PIT.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52C oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przepisy ustawy PIT, definiują również poszczególne kategorie źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem PIT.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy PIT, źródłami przychodów są m.in.:
1)stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
(...)
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
(...)
9) inne źródła.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy PIT, przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne, a także wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie natomiast do art. 12 ustawy PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Art. 20 ust. 1 ustawy PIT stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, uważa się m.in. nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy PIT.
Wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się, zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy PIT, zasadniczo na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Jeżeli natomiast przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się według cen stosowanych wobec innych odbiorców - zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 1 ustawy PIT.
Stosownie do art. 11 ust. 2b ustawy PIT, jeżeli z kolei mamy do czynienia ze świadczeniami częściowo odpłatnymi - przychodem świadczeniobiorcy jest różnica pomiędzy wartością otrzymanych świadczeń, ustaloną według ww. zasad, a ponoszoną przez podatnika odpłatnością.
Zgodnie z art. 32 ustawy PIT, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy. Zaliczki te płatnicy przekazują w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek właściwego urzędu skarbowego, na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy PIT.
Jednocześnie, płatnicy, o których mowa w art. 31 ustawy PIT, są na podstawie art. 39 ust. 1a ustawy PIT zobowiązani w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesłać do właściwego urzędu skarbowego roczną deklarację, według ustalonego wzoru.
Zgodnie z art. 42a ustawy PIT, podmioty dokonujące świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 tej ustawy (tj. stanowiących przychody z innych źródeł, o których dokonujący świadczenia nie pobiera podatku PIT), są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.
Mając na uwadze powyżej powołane przepisy ustawy PIT, zgodnie z pytaniami Wnioskodawcy sformułowanymi w niniejszym wniosku, rozstrzygnięcia wymaga czy na gruncie powołanych przepisów skorzystanie z oferowanego rabatu skutkuje powstaniem przychodu podatkowego u Beneficjentów Programu, a co za tym idzie powstaniem po stronie Wnioskodawcy określonych obowiązków podatkowych.
Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, w pierwszej kolejności należy ustalić znaczenie pojęcia „rabat”, którego nie definiuje ustawa PIT. Zgodnie ze słownikiem Języka Polskiego PWN „rabat” oznacza „zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie, upust” (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996).
W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów, czyli wartości, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.
Należy wskazać, że udzielanie rabatów jest powszechnie stosowaną w praktyce rynkowej formą wspierania sprzedaży przez przedsiębiorców, mającą zachęcić do dokonywania zakupów towarów czy usług osoby, do których jest dana akcja rabatowa skierowana.
Nie zawsze otrzymanie rzeczy/usługi nieodpłatnie skutkuje powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie otrzymującego takie świadczenie. Zgodnie z wypracowanym przez organy podatkowe i sądy administracyjne podejściem, przychód podatkowy nie powstaje jeżeli np. świadczenie przyznawane jest otwartej grupie odbiorców (również spełniającej pewne warunki) i każdy z tej grupy może skorzystać z tego świadczenia. A contario, oznacza to, że świadczenie nieodpłatne stanowiące przychód w kontekście ustawy PIT nie może być dostępne dla szerokiego grona odbiorców, lecz musi ono mieć charakter indywidualizowany, wyjątkowy, skierowany tylko do wąskiego, bardzo ograniczonego grona odbiorców. Tylko wtedy można mówić o wystąpieniu realnych, indywidualnych korzyści majątkowych po stronie podatnika.
W ocenie Wnioskodawcy, na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że grono odbiorców w postaci Uczestników Programu Zniżkowego będzie w zasadzie nieograniczone. Tak jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Uczestnikami będą Pracownicy, Byli Pracownicy, Agenci Wyłączni oraz OWFCA Agentów Wyłącznych. W tym gronie mamy więc bardzo różne grupy osób o różnym statusie powiązań z Wnioskodawcą. Agenci Wyłączni to bowiem niezależni przedsiębiorcy prowadzący własną działalność gospodarczą współpracujący w Wnioskodawcą, a OFWCA Agentów Wyłącznych to osoby nie współpracujące bezpośrednio z Wnioskodawcą, z którymi nie łączą Wnioskodawcę żadne umowy - to przedsiębiorcy pracujący na rzecz Agentów wyłącznych lub pracownicy Agentów Wyłącznych. Wnioskodawca nie ma wpływu na zatrudnienie u Agentów Wyłącznych. Podobnie liczba Agentów Wyłącznych jest zmienna i nieograniczona w żaden sposób. Oprócz Agentów Wyłącznych oraz OFWCA Agentów Wyłącznych w gronie odbiorców będą jeszcze Pracownicy oraz Byli Pracownicy, co oznacza, zdaniem Wnioskodawcy, w żaden sposób nie można uznać, że przyznawane w ramach Programu Zniżkowego rabaty będą miały zindywidualizowany i wyjątkowy charakter i będą one skierowane tylko do wąskiego, bardzo ograniczonego grona odbiorców. Grono odbiorców będzie bowiem bardzo szerokie i zróżnicowane - innymi słowy nieograniczone.
Oznacza to, że nie można w tej sytuacji mówić o cenie po udzieleniu rabatu jako nieodzwierciedlającej wartości rynkowej. Każdy z Uczestników Programu Zniżkowego może skorzystać z rabatu na takich samych zasadach, w takiej samej wysokości.
W szczególności w odniesieniu do Pracowników Wnioskodawcy, należy podkreślić, że nie będą oni jedyną i wyjątkową grupą Uczestników, którym będą przysługiwać rabaty w cenach polis ubezpieczeniowych w ramach Programu Zniżkowego i dostępne dla Pracowników zniżki będące zachętą zakupową nie będą niczym się różnić od zachęt zakupowych dostępnych dla innych grup Uczestników niebędących pracownikami Wnioskodawcy. Nie można więc uznać, że przyznanie rabatu Pracownikowi będzie mieć wyjątkowy i zindywidualizowany charakter. Wnioskodawca wskazuje na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 października 2014 r. (sygn. akt II FSK 2451/12), zgodnie z którym fakt zaadresowania rabatów cenowych przez spółkę do jej pracowników nie może stawiać tych pracowników w gorszej sytuacji niż innych klientów na rynku. Nie można bowiem uznać, że rabaty w ramach akcji promocyjnej adresowanej do klientów spółki będących jej pracownikami, która nie odbiega w istotny sposób od innych akcji promocyjnych oferowanych przez tę spółkę, będą stanowiły dla pracowników przychody z częściowo nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT.
Biorąc więc pod uwagę, że w będącym przedmiotem wniosku zdarzeniu przyszłym, do Pracowników oraz pozostałych Uczestników niebędących pracownikami Wnioskodawcy jest skierowana dokładnie ta sama akcja promocyjna, w której Pracownicy są tylko jedną z kilku zdefiniowanych grup jej odbiorców, należy uznać, że przyznanie Pracownikowi rabatu nie stanowi więc częściowo nieodpłatnego świadczenia, lecz obniżenie ceny usługi (świadczenia ochrony ubezpieczeniowej). W związku z tym skorzystanie przez Pracownika z takiego rabatu nie może, zdaniem Wnioskodawcy, powodować powstania przychodu po stronie Pracownika jako Uczestnika.
Skorzystanie z rabatu przez Uczestnika niebędącego pracownikiem Wnioskodawcy (Byłego Pracownika, Agenta Wyłącznego, OFWCA Agenta Wyłącznego) także nie będzie stanowić częściowo nieodpłatnego świadczenia. Wszystkie osoby, do których skierowany będzie Program Zniżkowy powinny być traktowane w sposób tożsamy z punktu widzenia powstania lub nie przychodu podatkowego, skoro wszystkich obowiązuje ten sam program rabatowy i te same zasady przyznawania rabatów. Dla wszystkich odbiorców, przyznanie rabatu w ramach Programu Zniżkowego będzie stanowiło obniżenie ceny usługi w postaci świadczenia ochrony ubezpieczeniowej.
Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, kwoty rabatów, które będą udzielane przez Wnioskodawcę w ramach Programu Zniżkowego opisanego w zdarzeniu przyszłym, nie będą stanowiły przychodu w rozumieniu ustawy PIT u żadnego z Uczestników, a w związku z tym na Wnioskodawcy nie będą ciążyć żadne obowiązki płatnika podatku PIT przewidziane w przepisach ustawy PIT.
Powyższe wnioski, potwierdzają także indywidualne interpretacje prawa podatkowego, przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
·z 2 grudnia 2022 r. (nr 0115 KDWT.4011.931.2022.1.AK), w której organ podatkowy potwierdził, że z związku z programem rabatowym skierowanym do pracowników, zleceniobiorców, osób świadczących usługi na rzecz wnioskodawcy, pracowników przedsiębiorstw współpracujących z wnioskodawcą, stałych klientów, po stronie żadnego z uczestników programu nie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych;
·z 23 września 2020 r. (nr 0112-KDIL2-1.4011.559.2020.1.TR), w której organ potwierdził, że w przypadku udzielania rabatu szerokiemu gronu beneficjentów, gdzie skorzystanie z rabatów nie będzie ograniczone wyłącznie do jednego grona beneficjentów, przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powstanie;
·z 16 lipca 2019 r. (nr 0114-KDIP3-2.4011.301.2019.1.AK), w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko, zgodnie z którym zaoferowanie możliwości zakupu Produktów po cenach uwzględniających przyznany Rabat oraz faktyczne skorzystanie z tego uprawnienia przez osoby zatrudnione na podstawie umów o pracę oraz na podstawie umów zlecenia, przedsiębiorców świadczący usługi na rzecz wnioskodawcy, pracowników kontrahentów nie będzie stanowiło jakiegokolwiek świadczenia powodującego powstanie przychodu w rozumieniu ustawy PIT.
Tożsame wnioski płyną przykładowo z następujących interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
- z dnia 11 marca 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.1198.2021.1.KS,
- z 28 września 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.632.2021.1.MKA,
- z 28 stycznia 2020 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.589.2019.2.JK2,
- z 27 marca 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.100.2019.2.MZ,
- z 14 lutego 2019 r., nr 0114-KDIP3-2.4011.6.2019.1.MG,
- z 10 kwietnia 2017 r., nr 1462-IPPB2.4511.61.2017.2.AF,
- z 20 stycznia 2017 r., nr 1462-IPPB4.4511.1276.2016.1.JK2.
Wnioskodawca nadmienia, że jest świadomy, że przedstawione we wniosku interpretacje indywidualne nie posiadają waloru ochronnego w stosunku do Wnioskodawcy, jednak ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego, stanowią potwierdzenie linii interpretacyjnej organów podatkowych i zostały potraktowane, jako wskazówka interpretacyjna w opisanym zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.– Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right