Wyrok SN z dnia 9 marca 2023 r., sygn. II PSKP 82/22

Nieuzasadnione rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 k.p. i zasądzenie na rzecz pracownika zwolnionego w trybie natychmiastowym przez Sąd Pracy odszkodowania z art. 58 k.p., umożliwiało takiemu pracownikowi wystąpienie z roszczeniem o świadczenie przewidziane w zakładowym porozumieniu zbiorowym tylko dla pracowników, którzy otrzymali wypowiedzenie umowy o pracę (art. 9 § 4 k.p., art. 97 § 3 k.p.).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący) ‎

SSN Romualda Spyt ‎

SSN Krzysztof Staryk (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. Ć. ‎przeciwko Przedsiębiorstwu w W. ‎o odszkodowanie za rozwiązanie umowy o pracę oraz o odszkodowanie na podstawie Porozumienia kończącego spór zbiorowy z dnia 12 września 2014 roku, ‎po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 9 marca 2023 r., ‎skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie ‎z dnia 8 kwietnia 2021 r., sygn. akt XXI Pa 15/20,

I. oddala skargę kasacyjną,

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powód M. Ć. domagał się od strony pozwanej – Przedsiębiorstwa w W. zasądzenia kwoty 43.492 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty z tytułu odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, a także - zasądzenia kwoty 100 zł z tytułu części odszkodowania przewidzianego w Porozumieniu kończącym spór zbiorowy z dnia 12 września 2014 r. - Pakt Gwarancji Zatrudnienia.

W wyroku z dnia 18 października 2019 r., sygn. akt VII P 1363/15, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 35.059,11 zł tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia (pkt I), oddalił powództwo w pozostałym zakresie (pkt II), zniósł pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego (pkt III), nakazał pobranie od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa - Kasy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie kwoty 1.753 zł tytułem opłaty od pozwu (pkt IV) i wyrokowi w pkt I nadał rygor natychmiastowej wysokości do kwoty 11.686,37 zł (pkt V).