Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.133.2023.1.RM

Dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia aportu do Spółki w zamian za udziały w kapitale zakładowym.

Interpretacja indywidualna –

stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 17 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu wniesienia aportu do Spółki w zamian za udziały w kapitale zakładowym. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jesteście Państwo polskim rezydentem podatkowym. Prowadzą Państwo działalność w zakresie międzynarodowego transportu drogowego towarów. Państwa wspólnikami są:

‒spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Republice Czeskiej (dalej: „Wspólnik A”) posiadająca 75% udziałów w kapitale zakładowym Państwa Spółki oraz

‒osoba fizyczna posiadająca 25% udziałów w kapitale zakładowym Państwa Spółki.

Wspólnik A jest czynnym podatnikiem VAT w Republice Czeskiej, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W dniu (…) r. Walne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego, poprzez utworzenie (…) nowych udziałów, które objęli dotychczasowi wspólnicy Spółki z zachowaniem dotychczasowej proporcji.

Wspólnik A objął w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki nowoutworzone udziały o łącznej wartości nominalnej w wysokości (…) zł (dalej: „Udziały”) w zamian za wkład niepieniężny w postaci pojazdów ciężarowych o łącznej wartości (…) zł ((…) CZK, dalej: „Pojazdy”). Nadwyżka wartości wkładu ponad wartość nominalną objętych udziałów została odniesiona na kapitał zapasowy Spółki.

Pojazdy stanowiące przedmiot aportu zostały dostarczone z terytorium Republiki Czeskiej na terytorium Polski.

Wspólnik A wystawił fakturę VAT, w której jako stawkę podatku wskazał „0%” i zamieścił adnotację „podatek płaci nabywca”. W pozycji „podstawa opodatkowania” i „do zapłaty” na fakturze wykazano całą wartość rynkową przedmiotu aportu (kwotę (…) CZK), a nie jedynie kwotę odniesioną na kapitał zakładowy Spółki. Przy czym, faktura zawiera adnotację: „Łączna wartość wkładu niepieniężnego z pojazdów obejmuje wkład niepieniężny odniesiony na kapitał zakładowy w wysokości (…) PLN (polskie złote) ciągnik siodłowy typ (...) (3x), naczepa (...) (3x), rok produkcji 2019, numery VIN zobacz zestawienie.”

Pytanie

Czy jako podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Pojazdów powinni Państwo zadeklarować w deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej wartość nominalną Udziałów objętych w zamian za Pojazdy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT (a nie całą wartość Pojazdów odniesioną częściowo na kapitał zapasowy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT), niezależnie od treści otrzymanej faktury?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, jako podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Pojazdów powinni Państwo zadeklarować w deklaracji VAT oraz informacji podsumowującej wartość nominalną Udziałów objętych w zamian za Pojazdy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT (a nie całą wartość Pojazdów odniesioną częściowo na kapitał zapasowy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT), niezależnie od treści otrzymanej faktury.

Uzasadnienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego

Charakter transakcji

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT, opodatkowaniu VAT w Polsce podlega między innymi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Przepis art. 9 ust. 1 Ustawy VAT definiuje tę transakcję jako nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Co do zasady definicja ta ma zastosowanie pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik w rozumieniu Ustawy VAT, nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej tego podatnika oraz dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem w rozumieniu Ustawy VAT (art. 9 ust. 2 Ustawy VAT).

Definicja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odwołuje się do pojęcia „dostawy towarów”, które w rozumieniu Ustawy VAT oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy VAT).

Nie może budzić wątpliwości, że dla celów opodatkowania VAT, odpłatną dostawą towarów jest również przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel tytułem wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego. Na potwierdzenie przywołać tu można choćby fragment interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 lutego 2023 r. nr 0114-KD1P4-1.4012.645.2022.2.PS, gdzie wskazano, co następuje: aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. (...) W związku z wniesieniem wkładu do spółki realizują się dwa rodzaje świadczeń ekonomicznych:

‒wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku;

‒w zamian za aport wnoszący otrzymuje pewne uprawnienia (udziały) mające określoną wartość.

Taka transakcja bez wątpienia ma charakter odpłatny. Odpłatność może przybierać różne formy - nie jest konieczne, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. otrzymanie udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Wniesienie aportu do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług. Tym samym, w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ odbywa się za wynagrodzeniem: istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie wyrażonych pieniężnie udziałów. Powołana interpretacja stanowi jedynie próbkę z bogatej i utrwalonej linii interpretacyjnej potwierdzającej, że wniesienie rzeczowego wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego stanowi dostawę towarów.

W opisanym stanie faktycznym, w wyniku wniesienia wkładu przez Wspólnika A, w zamian za Udziały, Państwa Spółka nabyła prawo własności Pojazdów, które zostały przetransportowane z terytorium Republiki Czeskiej na terytorium Polski. Zarówno Wspólnik A, jak i Państwo prowadzicie działalność gospodarczą i jesteście w związku z tym podatnikami w rozumieniu Ustawy VAT oraz jesteście zarejestrowanymi podatnikami odpowiednio podatku od wartości dodanej i podatku VAT. Pojazdy są przeznaczone do Państwa działalności gospodarczej. Transakcja stanowi zatem dla Państwa wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Obowiązki w zakresie deklarowania podstawy opodatkowania

Na podstawie art. 99 ust. 1 w zw. z ust. 7c Ustawy VAT, w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, jesteście Państwo zobowiązani do wykazywania w deklaracji VAT między innymi wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ponadto, na podstawie art. 100 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 8 pkt 4 Ustawy VAT, jesteście Państwo zobowiązani do składania zbiorczych informacji między innymi o łącznej wartości dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów.

Jak wynika z powyższego, mają Państwo obowiązek uwzględnienia podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Pojazdów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej.

Podstawa opodatkowania

Zgodnie z art. 30a ust. 1 Ustawy VAT, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17. Zatem w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podstawę opodatkowania określa się zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 Ustawy VAT.

Jak stanowi art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest (z zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w analizowanym stanie faktycznym) wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6 pkt 1 Ustawy VAT).

Analizowane przepisy art. 29a ust. 1 i ust. 6 Ustawy VAT stanowią odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1 ze zm.; „Dyrektywa”). Zgodnie z tym uregulowaniem podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Jak wynika z przytoczonego uregulowania, punktem wyjścia do określenia podstawy opodatkowania jest zapłata, jaką dokonujący dostawy otrzymuje w zamian za swoje świadczenie. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 16 maja 2014 r. nr IPPP1/443-299/14-4/JL „kryterium takie jest jednym z najbardziej obiektywnych i oczywistych sposobów ustalenia podstawy wymiaru podatku, odnosi się bowiem do konkretnych kwot będących w rzeczywistości elementem transakcji. Użycie tego pojęcia w definicji podstawy opodatkowania jest również efektem sposobu zdefiniowania zakresu opodatkowania w ramach wspólnego systemu VAT, którym jest, zgodnie z artykułem 2 VI Dyrektywy, "odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług". Zgodnie z powyższą definicją, w przypadku transakcji dokonywanych przez podatnika podstawą opodatkowania jest zatem zapłata (wynagrodzenie) ustalona przez strony transakcji”.

Zarówno Dyrektywa, jak i Ustawa VAT nie definiują pojęcia „zapłaty”. Jednak, jak również wskazano m.in. w cytowanej powyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, pojęcia te nie mogą być interpretowane dowolnie, tak aby nie doprowadzić do dowolnego konstruowania definicji podstawy opodatkowania. Na gruncie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) wypracowano następujące zasady, którymi należy się kierować interpretując pojęcie „zapłaty”:

‒państwa członkowskie nie mogą dokonywać interpretacji tych pojęć według własnego uznania,

‒konieczny jest bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymaną zapłatą,

‒dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość zapłaty za dokonanie tych czynności,

‒zapłata musi być wyrażona w pieniądzu,

‒wynagrodzenie jest wartością subiektywną (tzn. stanowi kwotę, jaką nabywca zgadza się w danych warunkach zapłacić).

Wymaga przy tym podkreślenia, że podstawa opodatkowania VAT musi być ustalona w oparciu o kwotę rzeczywiście otrzymaną przez podatnika od drugiej strony. Jak ujął to TSUE w wyroku z 26 stycznia 2012 r. w sprawie C-588/10 i w powołanym tam wyroku w sprawie C-330/95 Goldsmiths, „podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, a w konsekwencji organy podatkowe nie mogą pobrać z tytułu podatku VAT kwoty wyższej od tej, którą otrzymał podatnik” (podobnie w wyrokach z 15 maja 2014 r. w sprawie C-337/13 czy z 15 października 2002 r. w sprawie C-427/98). Potwierdzeniem tej zasady są w szczególności przepisy regulujące możliwość korygowania kwot podatku należnego w przypadku tzw. „ulgi na złe długi” czy też w przypadkach, o których mowa w art. 29a ust. 10 czy ust. 14 Ustawy VAT uzasadniających korektę faktury.

Konieczność uwzględnienia korzyści rzeczywiście otrzymanych znalazła potwierdzenie w nowelizacji Ustawy VAT dokonanej ze skutkiem od 1 stycznia 2014 r., kiedy to zrezygnowano z przepisów odwołujących się do uwzględniania w podstawie opodatkowania wartości rynkowej, jakie miały zastosowanie w odniesieniu do należności określonej w naturze (dawny art. 29 ust. 3 Ustawy VAT) oraz do przypadku, gdy cena świadczenia nie została określona (dawny art. 29 ust. 9 Ustawy VAT). Nowelizację uzasadniano koniecznością dostosowania ustawy do przepisów wspólnotowych wskazując, że w obu tych przypadkach powinna znaleźć zastosowanie zasada ogólna, zgodnie z którą podstawa opodatkowania będzie określona w oparciu o wszystko, co stanowi rzeczywistą zapłatę.

Zapłata, o której mowa w art. 29a ust. 1 Ustawy VAT nie musi mieć postaci świadczenia pieniężnego. Przywołać tu można przykładowo orzecznictwo dotyczące umów zamiany, w tym wyrok TSUE z 19 grudnia 2012 r. w sprawie C-549/11, gdzie wskazano, że „umowy zamiany, w ramach których wynagrodzeniem jest z definicji świadczenie w naturze, oraz transakcje, w których wynagrodzenie jest wypłacane w pieniądzu, stanowią z ekonomicznego i handlowego punktu widzenia sytuacje identyczne (zob. podobnie wyrok z dnia 3 lipca 1997 r. w sprawie C-330/95 Goldsmiths, Rec. s. 1-3801, pkt 23, 25). Zatem zasada neutralności podatkowej zostałaby naruszona, gdyby zastosowanie art. 65 dyrektywy VAT zależało od formy wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika.

W świetle przytoczonych zasad nie może budzić wątpliwości, że odpłatnością mogą być także udziały spółki, które stanowią wymierną korzyść dla wspólnika wnoszącego wkład. Przy tym korzyścią rzeczywiście otrzymaną przez wspólnika, a tym samym zapłatą w rozumieniu przepisów o VAT jest jedynie wartość nominalna udziałów, a nie ich wartość emisyjna, uwzględniająca agio. Zatem podstawą opodatkowania VAT w przypadku dostawy polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego jest wartość nominalna udziałów wydanych w zamian za wniesiony wkład, pomniejszona o kwotę podatku.

Powyższe stanowisko jest zbieżne z utrwaloną praktyką interpretacyjną organów Krajowej Administracji Skarbowej. Tytułem przykładu przywołać można między innymi interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 lutego 2023 r. (nr 0114-KDIP4-2.4012.584.2022.1.MB), gdzie rozstrzygając analogiczne zagadnienie wskazano, że: „w analizowanej sytuacji, podstawę opodatkowania należy ustalić w oparciu o wartość nominalną udziałów. Oznacza to, że podstawą opodatkowania VAT z tytułu wniesienia do spółki z o. o. wkładu składników majątku w postaci pojazdu typu ciągniki siodłowe oraz naczepy do ciągników siodłowych w postaci aktywów będzie wartość nominalna objętych udziałów w spółce z o.o. w zamian za wniesiony wkład niepieniężny, pomniejszona o kwotę podatku VAT. Wskazuje to, że suma wartości nominalnej udziałów stanowi kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek. Na podstawę opodatkowania nie będzie składać się natomiast kwota przekazana na kapitał zapasowy, w zamian za to świadczenie, ponieważ nie otrzyma Pan żadnego świadczenia zwrotnego/przysporzenia majątkowego”. Podobne stanowisko zaprezentowano także np. w interpretacji z 9 grudnia 2022 r. (nr 0114-KDIP4-3.4012.571.2022.2.DM), w interpretacji z 7 kwietnia 2022 r. nr 0112- KD1L1-1.4012.76.2022.2.MB), czy w interpretacji z 13 września 2021 r. (nr 0113-KDIPT1-1.4012.510.2021.1.MSU) oraz w przywołanych tam orzeczeniach.

Odnosząc powyższe uwagi do analizowanego stanu faktycznego należy potwierdzić, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia Pojazdów przez Państwa jest w myśl art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 pkt 1 Ustawy VAT wartość nominalna Udziałów przyznanych Wspólnikowi A w zamian za Pojazdy, pomniejszona o kwotę podatku VAT (wartość nominalna Udziałów stanowi wartość brutto, zawierającą VAT).

Dodatkowej analizy wymaga w przedmiotowym stanie faktycznym dopuszczalność określenia przez Państwa podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w oderwaniu od treści otrzymanej faktury.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) Ustawy VAT, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów kwota podatku należnego z tytułu tej transakcji stanowi jednocześnie kwotę podatku naliczonego. Z kolei prawo do odliczenia powstaje pod warunkiem otrzymania faktury w określonym terminie (art. 86 ust. 10b pkt 2 lit. a) Ustawy VAT). Takie ukształtowanie prawa do odliczenia mogłoby sugerować, że treść faktury determinuje sposób rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Stanowisko takie byłoby jednak Państwa zdaniem nieuprawnione. Przepisy art. 30a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT regulują sposób określania podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w sposób kompleksowy i nie zawierają jakiegokolwiek odesłania do treści faktury wystawionej przez kontrahenta. Co więcej, brak faktury nie zwalnia podatnika od obowiązku terminowego zadeklarowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej. Obowiązek podatkowy powstaje wprawdzie co do zasady w momencie wystawienia faktury przez kontrahenta, ale przy braku faktury należy go jednak rozpoznać nie później niż 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy (art. 20 ust. 5 Ustawy VAT). Żaden przepis nie stanowi, że podatkiem należnym czy podatkiem naliczonym podlegającym odliczeniu jest podatek obliczony zgodnie z treścią faktury otrzymanej od kontrahenta. Zatem w Państwa ocenie wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz naliczonego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jaka powinna zostać wykazana w deklaracji VAT i informacji podsumowującej powinna zostać ustalona w sposób obiektywny w oparciu o przepisy Ustawy VAT, niezależnie od treści otrzymanej faktury.

Taki wniosek jest szczególnie zasadny w świetle trwających prac legislacyjnych zmierzających do całkowitej rezygnacji z wymogu posiadania faktury dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru przy odliczaniu podatku naliczonego z tego tytułu (Druk sejmowy nr 3025 Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw). Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu nowelizacji, „po zmianie faktura nie będzie formalnym warunkiem odliczenia podatku. Powyższe spowoduje, iż podatek naliczony i należny z tytułu WNT będą zawsze rozliczane dokładnie w tym samym okresie rozliczeniowym, a w konsekwencji VAT od WNT będzie mógł być w pełni neutralny dla podatnika. W konsekwencji zmiana zlikwiduje konieczność monitorowania czy termin 3 miesięcy na otrzymanie faktury został przekroczony. Tym samym nowelizacja ma na celu pełniejsze urzeczywistnienie unijnej zasady neutralności VAT, jak również stanowić będzie istotne uproszczenie dla przedsiębiorców”.

Podsumowanie

Jak wynika z powyższego, podstawę opodatkowania w przypadku dostawy polegającej na wniesieniu wkładu niepieniężnego do spółki prawa handlowego stanowi wartość nominalna udziałów przyznanych w zamian za wkład, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Zasada ta ma zastosowanie również w przypadku dostawy stanowiącej po stronie nabywcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i nie ustanowiono od tej zasady żadnego wyjątku nakazującego ustalenie podstawy opodatkowania w oparciu o treść otrzymanej faktury.

W analizowanym stanie faktycznym wystawiona przez Wspólnika A faktura wskazuje jako należność do zapłaty wartość rynkową Pojazdów (kwotę (…) CZK, co stanowi równowartość kwoty (…) zł). Należy przy tym zauważyć, że faktura ta zawiera wzmiankę o tym, że transakcja dotyczy wniesienia wkładu do Państwa Spółki i że jedynie część wartości Pojazdów została odniesiona na kapitał zakładowy. Niezależnie jednak od takiej treści faktury powinni Państwo wykazać jako podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej wartość nominalną Udziałów przyznanych w zamian za Pojazdy ((…) zł) pomniejszoną o podatek VAT (a nie wartość rynkową Pojazdów pomniejszoną o kwotę VAT).

Wnoszą Państwo o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i 4 ustawy:

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 ust. 22 ustawy:

Przez sprzedaż rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy:

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przy czym, jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy:

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1)nabywcą towarów jest:

a.podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b.osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

2)dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy:

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jednocześnie, na mocy art. 25 ust. 1 ustawy:

Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.

W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podlega czynność nabycia towarów. Podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej).

Ponadto, w świetle art. 99 ust. 1 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.

Jednocześnie jak stanowi art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej

- zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Natomiast zgodnie z art. 100 ust. 8 pkt 4 ustawy:

Informacja podsumowująca powinna zawierać łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w tym również łączną wartość dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 pkt 3, łączną wartość świadczonych usług, o których mowa w ust. 1 pkt 4 - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że prowadzą Państwo działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego transportu drogowego towarów. Wspólnikami Spółki jest Wspólnik A - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Republice Czeskiej, która posiada 75% udziałów w kapitale zakładowym Spółki oraz osoba fizyczna, która posiada 25% udziałów w kapitale zakładowym Spółki. W wyniku uchwały Walnego Zgromadzenia Wspólników podwyższono kapitał zakładowy Spółki poprzez utworzenie (…) nowych udziałów, które objęli dotychczasowi wspólnicy z zachowaniem dotychczasowej proporcji. Wspólnik A objął w podwyższonym kapitale zakładowym nowoutworzone udziały o łącznej wartości nominalnej (…) zł (Udziały) w zamian za wkład niepieniężny w postaci pojazdów ciężarowych (Pojazdy) o łącznej wartości (…) zł ((…) CZK). Nadwyżka wartości wkładu ponad wartość nominalną objętych udziałów została odniesiona na kapitał zapasowy. Pojazdy zostały dostarczone z Czech na terytorium Polski. W związku z dokonaną transakcją, Wspólnik A wystawił fakturę VAT, w której wskazał stawkę podatku „0%”, informację o tym, że „podatek płaci nabywca”, natomiast w pozycji „podstawa opodatkowania” i „do zapłaty” wskazał całą wartość rynkową przedmiotu aportu, tj. kwotę (…) CZK. Ponadto, faktura zawiera adnotację: „Łączna wartość wkładu niepieniężnego z pojazdów obejmuje wkład niepieniężny odniesiony na kapitał zakładowy w wysokości (…) PLN (polskie złote) ciągnik siodłowy typ (...) (3x), naczepa (...) (3x), rok produkcji 2019, numery VIN zobacz zestawienie.”

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w deklaracji VAT oraz w informacji podsumowującej jako podstawę opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia Pojazdów powinni Państwo przyjąć wartość nominalną Udziałów objętych przez Wspólnika A w zamian za Pojazdy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT (a nie całą wartość Pojazdów odniesioną częściowo na kapitał zapasowy, pomniejszoną o kwotę podatku VAT).

W tym miejscu wskazać należy, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 ustawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 ustawy (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych).

Z odpłatnością za dostawę towarów lub świadczenie usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usługi a zapłatą istnieje adekwatny związek.

Odpłatność może przybierać różne formy – nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową – zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszana – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Odpłatnością jest więc także, np. otrzymanie akcji/udziałów spółki, w związku z którym wnoszący aport uzyskuje pewną wymierną korzyść.

Przenosząc powyższe ustalenia na grunt analizowanej sprawy należy zatem uznać, że wniesienie aportu składników majątku (Pojazdów) przez Wspólnika A do Spółki wpisuje się w definicję odpłatnej dostawy towarów, za które Wspólnik A otrzyma wynagrodzenie w postaci Udziałów.

Jednocześnie, należy zgodzić się z Państwem, że opisany we wniosku dokonany przez Wspólnika A aport Pojazdów stanowi dla Państwa wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Z wniosku wynika, że jesteście Państwo podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie międzynarodowego transportu drogowego towarów. Wspólnik A jest czynnym podatnikiem VAT w Republice Czeskiej, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W wyniku wniesienia wkładu przez Wspólnika A w zamian za Udziały, nabyli Państwo prawo własności Pojazdów, które zostały przetransportowane z Czech na terytorium Polski. Tym samym, aport Pojazdów należy opodatkować z zastosowaniem przepisów dotyczących wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Odnosząc się do wątpliwości dotyczących podstawy opodatkowania należy wskazać, że zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy:

Do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 1-1b, 6, 7, 10, 11 i 17.

Natomiast w myśl art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 ustawy:

Podstawę opodatkowania obniża się o:

1)kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2)wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3)zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4)wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Z przytoczonych przepisów wynika, że podstawą opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy lub osoby trzeciej, oraz podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem samego podatku VAT, a także koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy.

Przy czym, w przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki, nie powstaje kwota należna (cena) w zamian za przedmiot wkładu. Ekwiwalentem dla wnoszącego jest w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład. W takich przypadkach, przy określeniu podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna wyrażona w art. 29a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 6 ustawy.

W analizowanej sprawie, Wspólnik A wniósł do Spółki aport w postaci pojazdów ciężarowych o łącznej wartości (…) zł ((…) CZK). W zamian za wniesiony aport Wspólnik A objął Udziały w podwyższonym kapitale zakładowym o łącznej wartości nominalnej (…) zł. Nadwyżka wartości wkładu ponad wartość nominalną objętych udziałów została odniesiona na kapitał zapasowy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem składników majątku w postaci Pojazdów przez Wspólnika A na podniesienie kapitału zakładowego Spółki w zamian za objęcie udziałów jest – stosownie do art. 30a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 1 oraz art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wspólnik A otrzymał od Spółki z tytułu dokonania tej transakcji, pomniejszone o kwotę podatku VAT. Oznacza to, że w analizowanym przypadku, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (aport Pojazdów) jest wartość nominalna Udziałów objętych w zamian za wniesiony wkład niepieniężny ((…) zł), pomniejszona o kwotę podatku VAT. Na podstawę opodatkowania nie składa się natomiast kwota przekazana na kapitał zapasowy, ponieważ Wspólnik A nie otrzyma z tego tytułu żadnego świadczenia (przysporzenia majątkowego).

Zatem stanowisko, z którego wynika, że niezależnie od treści otrzymanej faktury, jako podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji oraz w informacji podsumowującej powinni Państwo wskazać wartość nominalną Udziałów przyznanych Wspólnikowi A w zamian za Pojazdy ((…) zł) pomniejszoną o podatek VAT (a nie wartość rynkową Pojazdów pomniejszoną o kwotę VAT) jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wyjaśniamy, że sposób dokumentowania transakcji przez Wspólnika A regulują przepisy obowiązujące w Czechach. Zakres danych zamieszczonych na fakturze przez Wspólnika A oraz ich prawidłowość nie może być przedmiotem oceny tut. Organu. Tut. Organ nie jest bowiem uprawniony do intepretowania przepisów obowiązujących w Czechach.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).