Interpretacja indywidualna z dnia 20 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.124.2023.2.EC

Odpłatne zbycie nieruchomość będącej majątkiem odrębnym małżonka, która została włączona do majątku wspólnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania  ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 4 kwietnia 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dnia 10 marca 2020 r. umową darowizny (aktem notarialnym Repertorium A nr ….) Wnioskodawczyni otrzymała od męża, ....., prawo własności lokalu mieszkalnego, położonego w … przy ul. ……….. (dalej zwany: lokal A). Zgodnie z treścią ww. umowy, lokal mieszkalny A Wnioskodawczyni przyjęła do majątku wspólnego razem z darczyńcą. Lokal mieszkalny A stanowił przed zawarciem umowy darowizny majątek odrębny męża.

Jednocześnie w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej małżonkowie posiadają prawo własności lokalu mieszkalnego, położonego przy ul. …… w ……….  (dalej zwany: lokal B), który został nabyty w dniu 1 lutego 2014 r. umową sprzedaży (aktem notarialnym Repertorium ………..) oraz nieruchomość gruntową - działkę budowlaną  w miejscowości ....., która została nabyta umową sprzedaży z dnia  27 września 2022 r. (Repertorium A nr ……..).

Dodatkowo mąż Wnioskodawczyni, w ramach majątku osobistego, posiada prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w ……. przy ul. …….. (dalej zwany: lokal C), który nabył w dniu 2 grudnia 2022 r. na podstawie umowy darowizny (aktu notarialnego Repertorium A nr ….) od swoich rodziców. Natomiast na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku ..... w ……  Wydział …….. z dnia 27 września 2022 r., sygn. akt ………, Wnioskodawczyni nabyła udział w wysokości 1/8 prawa własności lokalu mieszkalnego położonego w ……, województwo ...., przy ul. ………….. (zwany dalej: lokal D).

Od początku zawarcia związku małżeńskiego, tj. od 2004 r. małżonkowie mieszkają  i są zameldowani w lokalu A. Lokal B stanowi przedmiot umowy najmu z osobami trzecimi. Lokale C i D są zamieszkane przez rodziców. W związku ze znacznym pogorszeniem stanu zdrowia Wnioskodawczyni (operacja rekonstrukcji kolana we wrześniu 2022 r. i w związku  z powyższym znacznie ograniczoną sprawnością fizyczną), Wnioskodawczyni nie jest w stanie w dalszym ciągu mieszkać w lokalu A, z uwagi na jego położenie na trzecim piętrze budynku mieszkalnego oraz brak windy osobowej i codzienne pokonywać trudności z wchodzeniem po schodach.

Małżonkowie zamierzają więc w najbliższym możliwym terminie sprzedać lokal A,  a pozyskane środki w całości przeznaczyć na nowy lokal mieszkalny położony na parterze lub w budynku wyposażonym w windę osobową. Małżonkowie zakładają, że sprzedaż lokalu A nastąpi przed dniem 1 stycznia 2026 r., a więc przed upływem terminu związanego z koniecznością uiszczenia podatku od sprzedaży nieruchomości, wynikającego  z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Wnioskodawczyni podkreśla, że z uwagi na brak miejsca zamieszkania w momencie sprzedaży lokalu A, nabycie nowego lokalu dostosowanego do obsługi osób niepełnosprawnych nastąpi w terminie krótszym niż trzy lata od planowanej sprzedaży lokalu A. Jednocześnie Wnioskodawczyni informuje, że wraz z mężem nie prowadzi działalności gospodarczej, a nieruchomość małżonkowie sprzedadzą jako osoby fizyczne.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że mąż nabył lokal mieszkalny A  do majątku osobistego od swoich rodziców na podstawie umowy darowizny z dnia  4 grudnia 2003 r. (akt notarialny Repertorium A nr …………..). Lokal mieszkalny A  w momencie sprzedaży będzie objęty wspólnością majątkową małżeńską. Przychód uzyskany ze zbycia lokalu mieszkalnego A w całości zostanie przeznaczony na zakup nowego lokalu mieszkalnego. Do zakupionego mieszkania Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo własności. Będzie to lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość. Przeniesienie prawa własności nowo zakupionego lokalu mieszkalnego nastąpi do dnia 31 grudnia 2025 r.

W zakupionym lokalu mieszkalnym Wnioskodawczyni będzie realizowała własne cele mieszkaniowe. Dokładne podanie terminu wprowadzenia się do nowego lokalu jest bardzo trudne, przeprowadzka nastąpi niezwłocznie po odebraniu lokalu, tj. podpisaniu protokołu zdawczo-odbiorczego i przeprowadzeniu koniecznego remontu i dostosowania mieszkania do własnych potrzeb, z pewnością nie później niż do dnia 31 grudnia 2025 r.

Pytanie

Czy zakup nowego lokalu mieszkalnego ze środków pozyskanych w całości ze sprzedaży lokalu A, w terminie krótszym niż trzy lata od daty sprzedaży lokalu A, uprawnia  do skorzystania z ulgi mieszkaniowej, opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomimo posiadania prawa własności w tym samym czasie innych lokali mieszkalnych B, C, D?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego A przed dniem  1 stycznia 2026 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,  w wysokości 19% z tytułu jego odpłatnego zbycia przed upływem 5 lat od nabycia, wynikającym z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zakup nowego lokalu mieszkalnego w terminie do 3 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego A, ze środków pozyskanych w całości ze sprzedaży lokalu A, uprawnia do skorzystania ze zwolnienia podatkowego (ulgi mieszkaniowej), opisanej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ środki przeznaczone na zakup nowego lokalu mieszkalnego zostaną w całości przeznaczone na własne cele mieszkaniowe, niezależnie  od posiadania w tym samym czasie prawa własności lub udziału w prawie własności innych lokali mieszkalnych B, C i D. Dla lokalu B zawarta jest umowa najmu z osobami trzecimi  i nie jest możliwe zamieszkanie w tym lokalu po sprzedaży lokalu A. Podobna sytuacja występuje w przypadku lokali C i D, które są zamieszkane przez rodziców i nie jest możliwe przeprowadzenie się do któregoś z tych lokali, po sprzedaży lokalu A. Dodatkowo ww. lokale nie są dostosowane do obsługi osób niepełnosprawnych.

W związku z powyższym, własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni wraz z mężem może realizować tylko w nowo zakupionym, ze środków pozyskanych ze sprzedaży lokalu A, lokalu mieszkalnym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek osobisty Pani męża do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy darowizny, stanowi nabycie dla Pani w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8  lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Zdaniem Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określany jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Stosownie do art. 158 ww. Kodeksu:

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. Kodeksu:

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanego Kodeksu:

W myśl art. 33 pkt 1 ww. Kodeksu:

W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. ustawy:

Na podstawie powyższego przepisu stwierdzić należy, że małżonkowie – poprzez zawarcie stosownej umowy – mogą ustanawiać ustrój majątkowy w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy takie w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

Ponadto, w doktrynie prawa rodzinnego podkreśla się, że w przypadku majątku osobistego małżonek pozostaje w stosunku do niego podmiotem wyłącznie uprawnionym, co oznacza, że jego uprawnienia do dysponowania przedmiotami wchodzącymi w skład majątku osobistego nie podlegają co do zasady żadnym ograniczeniom, w tym wynikającym z przepisów prawa rodzinnego, takim jak konieczność uzyskania zgody współmałżonka co do możliwości rozporządzania konkretnym składnikiem majątku osobistego. Możliwe jest więc swobodne dokonywanie pomiędzy małżonkami czynności rozporządzających prowadzących do przeniesienia określonego przedmiotu majątkowego z majątku osobistego do majątku wspólnego.

W tym miejscu należy wskazać na jednolicie ukształtowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14. Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 13 maja 2016r., sygn. akt II FSK 1110/14, wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Zarówno darowizna do majątku wspólnego małżonków, jak i umowa rozszerzająca wspólność małżeńską majątkową wywołuje takie same skutki na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) powołanej ustawy.

Włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków w drodze umowy darowizny nie stanowi nabycia tego prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, również w odniesieniu do małżonka, który nabył prawo własności nieruchomości poprzez umowę darowizny do majątku objętego ustawową wspólnością majątkową.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia lokalu mieszkalnego, który stanowił wcześniej majątek osobisty  Pani małżonka, należy przyjąć dzień, w którym małżonek nabył ten lokal mieszkalny do majątku osobistego.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Pani małżonek nabył przedmiotowy lokal mieszkalny w dniu 4 grudnia 2003 r. w ramach umowy darowizny od rodziców. Dnia 10 marca 2020 r. umową darowizny otrzymała Pani od męża prawo własności ww. lokalu mieszkalnego. Zgodnie z treścią ww. umowy, lokal mieszkalny przyjęła Pani do majątku wspólnego razem z darczyńcą.

W świetle powyższego, za datę nabycia przez Panią nieruchomości (lokalu mieszkalnego), która stanowiła wcześniej majątek osobisty  męża, należy przyjąć dzień, w którym Pani małżonek nabył tę nieruchomość do majątku osobistego, tj. 2003 r.

Zatem planowana, nienastępująca w wykonywaniu działalności gospodarczej, sprzedaż przez Panią ww. lokalu mieszkalnego, włączonego do majątku wspólnego małżonków poprzez zawarcie umowy darowizny, nabytego w 2003 r. przez Pani męża do jego majątku osobistego w drodze umowy darowizny od rodziców, nie będzie stanowiła dla Pani źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 19 ust. 1 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że:

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 i ust 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości określonym zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym  od osób fizycznych, bowiem ww. przepis związany jest ze źródłem przychodu jakim jest odpłatne zbycie nieruchomości, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Planowane przez Panią odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu mieszkalnego nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi  na upływ 5-letniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem nie wystąpi dochód z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, do którego mogłoby mieć zastosowanie ww. zwolnienie od podatku.

Z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego A nie będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pani stanowisko dotyczące opodatkowania przychodu uzyskanego  ze sprzedaży lokalu mieszkalnego A przed dniem 1 stycznia 2026 r., z uwagi na to,  że odpłatne zbycia nastąpi przed upływem 5 lat od nabycia, wynikającym z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).