Interpretacja indywidualna z dnia 5 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.627.2022.2.DS

Do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Przeglądzie – z tytułu których są/będą uiszczane opłaty na rzecz Centrum – nie ma/nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od podatku VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku zastosowania zwolnienia w związku z uiszczanymi opłatami na rzecz Centrum za udział w Przeglądzie.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2023 r. (wpływ 23 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Centrum”) jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną (…) do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta (…). Centrum działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 406) oraz swojego Statutu. Centrum jest podatnikiem VAT zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT czynny.

W świetle Statutu Centrum do zadań Centrum należy:

1)tworzenie dóbr kultury, przygotowywanie i realizacja wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno-edukacyjnych, w tym m.in. (…);

2)rozbudzanie i rozwijanie różnych form aktywności twórczej dzieci i młodzieży;

3)organizacja seminariów i sesji naukowych poświęconych twórczości dla dzieci i młodzieży;

4)promocja polskiej sztuki dla dzieci i młodzieży w kraju i za granicą;

5)prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań statutowych;

6)tworzenie systemu informacji i gromadzenie dokumentacji o najistotniejszych aspektach twórczości adresowanej do młodego odbiorcy;

7)realizacja zadań wynikających z założeń strategii Miasta.

Centrum nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Centrum może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są jednak w całości na działalność statutową Centrum.

Centrum rokrocznie organizuje (…) (dalej: „Przegląd”). Przegląd powstał (…) w celu wspierania dzieci i młodzieży tworzących filmy animowane i stworzenia ogólnokrajowej platformy prezentacji ich twórczości. Co roku do projektu zapraszani są twórcy w wieku 5-17 lat, którzy indywidualnie lub w grupach, samodzielnie lub pod opieką profesjonalistów tworzą filmy animowane. Pokazy w ramach Przeglądu są biletowane i odpłatne.

W projekcie aktywnie uczestniczą ogólnopolscy i lokalni partnerzy – stowarzyszenia, galerie, kina i szkoły i instytucje kultury, dla których motorem współpracy i podejmowanych działań jest świadomość ogromnego potencjału drzemiącego w młodych twórcach oraz dążenie do wspierania ich w rozwijaniu swoich umiejętności poprzez prezentację ich filmów, wzajemny kontakt i wymianę doświadczeń.

Projekcje ww. filmów organizowane są w instytucjach partnerskich w najrozmaitszych kontekstach i miejscach – w galeriach, kinach, domach kultury, na lekcjach, w ramach innych wydarzeń i projektów. Towarzyszą im warsztaty, prelekcje, koncerty, spotkania z artystami.

Przegląd jest świetną okazją, żeby zobaczyć filmy animowane tworzone przez dzieci. Każdego roku młodzi autorzy przesyłają na Przegląd ponad 100 filmów wykonanych w bardzo różnych technikach w przeróżnych miejscach m.in. w domach, szkołach, pracowniach, dużych miastach, małych wsiach.

Po każdym seansie odbywają się warsztaty dla dzieci i spotkania z profesjonalnymi artystami. Podczas każdego z warsztatów można poznać inne oblicze animacji i spróbować swoich sił w tworzeniu pierwszych ruchomych obrazów w rozmaitych technikach, np. technice plastelinowej, poklatkowej, z użyciem materiałów sypkich, czy też animacji pod kamerą na przygotowanych stanowiskach. Warsztaty mogą też polegać na zwiedzaniu (…) oraz nauczeniu się niektórych technik animacji. Efektem każdego z warsztatów jest krótki film lub inne formy związane z produkcją filmu, np. storyboard czy model scenografii, przygotowane przez dzieci pod kierunkiem artysty filmowego.

Na seansach filmowych dorośli jurorzy oceniają filmy przedstawiane w ramach Przeglądu i przyznają nagrody i wyróżnienia ich dziecięcym autorom. Nagrodzone dzieci przyjeżdżają na galę kończącą Przegląd i otrzymują nagrody rzeczowe, w tym m.in. (…).

Powyższa formuła wydarzenia będzie kontynuowana w przyszłości.

Końcowo Centrum zaznacza, że posiada interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (…) wydaną dla poprzedniej edycji wydarzenia pt. „(…)” i potwierdzającą brak zastosowania zwolnienia od podatku VAT wstępu na wspomniane wydarzenie. Jednak niniejszym wniosek Centrum pragnie potwierdzić klasyfikację świadczonych usług w kontekście zmian przepisów związanych z tzw. Nową Matrycą VAT. Niezależnie od niniejszego wniosku Centrum składa stosowny wniosek o wiążącą informację stawkową.

Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1.

Opłaty na rzecz Centrum mają charakter jednolity i obejmują zarówno wstęp na pokazy filmowe jak i towarzyszące im warsztaty. Opłaty na rzecz Centrum uiszczane za udział w Przeglądzie nie obejmują więc wyłącznie wstępu na pokazy (projekcje filmów/seanse filmowe). Opłata ta obejmuje również wstęp na organizowane przez Centrum warsztaty, prelekcje, koncerty oraz spotkania z artystami.

2.

Opłata stanowi płatność za możliwość uczestnictwa w wydarzeniu objętym wnioskiem (Przegląd). Przegląd z perspektywy odbiorcy stanowi możliwość uczestnictwa we wszelkich atrakcjach składających się na Przegląd, z tych też względów, zdaniem Centrum, nie są to usługi świadczone oddzielnie, lecz szereg czynności składających się na wykonanie jednej jednolitej usługi.

Poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość. Innymi słowy, jest to jednolita rodzajowo usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w Przeglądzie za opłatą.

3.

Celem świadczonych usług jest upowszechnianie kultury i ochrony kultury.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ocena czy w przedstawionych okolicznościach usługa wstępu na Przegląd jest usługą kulturalną, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., dalej: „ustawa”), czy też nie, stanowi element oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i należy do Organu podatkowego.

Nie jest to bowiem okoliczność faktyczna, ale ocena prawna okoliczności faktycznych/zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku VAT podlegają – usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Ustawa nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” dostępnej w internetowym słowniku PWN – jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory. W świetle powyższego, w opinii Centrum, nie ulega wątpliwości, że Przegląd stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Tym samym, zdaniem Centrum, opłata stanowi wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum, jednocześnie celem ww. usługi jest tworzenie, upowszechnianie i ochrona kultury (argumentacja w tym zakresie poniżej).

Za upowszechnianie kultury, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać działalność polegającą w szczególności na udostępnianiu wartości kultury narodowej i światowej, włączaniu ich do społecznego obiegu i umożliwianiu szerokiego odbioru, na inspirowaniu i organizowaniu jednostek i grup obywateli do aktywnego i twórczego uczestniczenia w życiu kulturalnym kraju, regionu, środowiska, na tworzeniu warunków do rozwoju ich talentów twórczych i twórczości kulturalnej oraz aktywności społecznej w sferze kultury, zwłaszcza w społecznym ruchu kulturalnym, a także na kultywowaniu i rozwijaniu regionalnych tradycji kulturalnych, twórczości ludowej i folkloru.

Celem upowszechniania kultury jest ponadto wzbogacanie osobowości człowieka, kształtowanie ideowych, moralnych i patriotycznych postaw obywateli, socjalistycznych stosunków i zasad współżycia społecznego, umacnianie więzi międzyludzkich oraz rozwijanie kultury pracy, wypoczynku i życia codziennego. Upowszechnianie kultury powinno więc służyć integrowaniu społeczeństwa oraz zmniejszaniu dysproporcji między środowiskami i regionami w dostępie do dóbr kultury i udziale w tworzeniu jej wartości.

W ocenie Wnioskodawcy, przez ochronę kultury natomiast należy rozumieć wszelkie działania prowadzące do zachowania wytworu kultury i utrzymania bądź wzmocnienia jego społecznej wartości.

Wskazując na powyższe, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w jego ocenie, organizowany przez niego Przegląd zawiera wszelkie cechy pozwalające uznać, że jego celem jest upowszechnianie i ochrona kultury.

4.

Centrum wskazuje, że organizuje wydarzenie kulturalne, którym jest Przegląd. Działalność kulturalna Centrum przejawia się więc w organizacji całego wydarzenia, które ma charakter kulturalny. Jednocześnie, jak podkreślono we wniosku, organizacja Przeglądu jest zadaniem Centrum wynikającym wprost ze Statutu Centrum, który wśród zadań Centrum wymienia tworzenie dóbr kultury, przygotowywanie i realizację wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno-edukacyjnych, w tym m.in. (…). W ten sposób realizuje swoją działalność statutową w ramach działalności odpłatnej upowszechniając i dokumentując wartościową twórczość dla dzieci.

5.

Przedmiotowe czynności, tj. poszczególne czynności składające się na organizację Przeglądu, stanowią jednolitą usługę świadczona przez Centrum na rzecz odbiorców, którzy uiszczą opłatę na rzecz Centrum za udział w Przeglądzie.

6.

Każda z poszczególnych usług (czynności) wchodzących w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę, tj. usługi wstępu na Przegląd są ze sobą ściśle powiązane i niezbędne do realizacji wydarzenia kulturalnego jakim jest Przegląd.

7.

Kwestia tego, czy przedstawiona we wniosku usługa została wymieniona w art. 43 ust. 19 ustawy stanowi ocenę zastosowania lub niezastosowania art. 43 ust. 19 ustawy do okoliczności przedstawionych we wniosku przez Centrum. Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższa kwestia została precyzyjnie przedstawiona w części wniosku przedstawiającej ocenę prawną Wnioskodawcy przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca pragnie więc podkreślić, że ocena, czy w przedstawionych okolicznościach usługi wykonywane w ramach Przeglądu są usługami, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy, czy też nie, stanowi element oceny prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i należy do Organu podatkowego.

Nie jest to bowiem okoliczność faktyczna, ale ocena prawna okoliczności faktycznych/zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku.

Zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego;

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych;

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Ustawa nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” dostępnej w internetowym słowniku PWN – jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Centrum, nie ulega wątpliwości, że sam Przegląd stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Tym samym, zdaniem Centrum, opłata stanowi wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum.

Ustawa o podatku VAT nie definiuje również wprost pojęcia wstępu. Dlatego szukając znaczenia tego pojęcia, należy odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Opłata upoważnia do uczestnictwa w Przeglądzie, a więc wydarzeniu kulturalnym organizowanym przez Centrum. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu.

Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić, w ocenie Wnioskodawcy, usługę wstępu na wydarzenia kulturalne.

Co więcej, również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/LJU/14 dotyczącej m.in. usług wstępu na wydarzenia kulturalne, uznał, że:

„Zatem pod pojęciem »wstępu« w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, »na siłownię« – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w jego ocenie, ze wskazanych powyżej powodów wynagrodzenie Centrum pobierane od uczestników za udział w Przeglądzie stanowi, usługę wstępu, o której mowa w art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy. Pełna argumentacja prawna w tym zakresie znajduje się również w ocenie prawnej stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wniosku.

Należy podkreślić, że zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej, Organ podatkowy jest zobligowany dokonać własnej oceny prawnej w tym zakresie.

Pytanie

Czy do opłat na rzecz Centrum uiszczanych za udział w Przeglądzie zastosowanie ma zwolnienie od podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, do opłat pobieranych przez Centrum za udział w Przeglądzie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT, opłaty te będą opodatkowane podatkiem VAT jako usługa wstępu.

Informacje ogólne

Zwolnione od podatku VAT są usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną (art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Natomiast w świetle art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1)usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;

2)wstępu:

a)na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego;

b)do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych;

c)do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;

3)wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;

4)usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;

5)działalności agencji informacyjnych;

6)usług wydawniczych;

7)usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;

8)usług ochrony praw.

Usługi Centrum jako usługi kulturalne

Ustawa nie definiuje usług kulturalnych. W świetle definicji pojęcia „kultura” w internetowym słowniku PWN jest to materialna i umysłowa działalność społeczeństw oraz jej wytwory.

Natomiast w świetle art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W opinii Centrum nie ulega wątpliwości, że umożliwienie osobom, które zakupiły bilet na Przegląd, uczestnictwa w nim, stanowi usługę kulturalną. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, nabywając bilet, uczestnicy mają możliwość tworzenia podczas warsztatów pierwszych ruchomych obrazów w rozmaitych technikach, czy też zwiedzić (…) i połączyć to z nauką techniki animacji.

Tym samym, zdaniem Centrum, opłaty za zakup biletów na udział w Przeglądzie stanowią wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum.

Jednak, jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie ona korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 19 pkt 2 i 3 ustawy). Z tych też względów kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Centrum w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Centrum wydarzeniach w ramach Przeglądu mają charakter usługi wstępu.

Usługi Centrum jako usługi wstępu

Ustawa nie definiuje wprost pojęcia wstępu. Dlatego szukając znaczenia tego pojęcia, należy odwołać się przede wszystkim do językowego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją pojęcia wstępu ujętą w internetowym Słowniku Języka Polskiego należy go rozumieć jako: „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zdaniem Centrum, zakup biletów na Przegląd upoważnia do wstępu, czy uczestnictwa w wydarzeniach organizowanych przez Centrum w ramach Przeglądu. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia wstępu nie ma znaczenia czy możliwość wejścia czy uczestnictwa w danej atrakcji dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Wynika to z systemowej wykładni przepisów ustawy, która wskazuje na możliwość zastosowania stawki VAT 8% do usług wstępu dotyczących uczestnictwa czynnego. Wskazuje na to poz. 65 załącznika nr 3 do ustawy umożliwiając zastosowanie stawki VAT 8% do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Nie ulega wątpliwości, że uczestnictwo w wydarzeniach w ramach Przeglądu ma charakter czynny. A to oznacza, że obniżona stawka VAT ma zastosowanie zarówno do uczestnictwa czynnego, jak i biernego.

W przypadku wydarzeń w ramach Przeglądu część z nich ma charakter bierny, np. oglądanie filmów w ramach Przeglądu, a część czynny – jednak niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danym wydarzeniu będzie mieć charakter czynny czy bierny, będzie stanowić usługę wstępu na wydarzenie kulturalne.

Takie podejście jest jednolicie prezentowane w orzecznictwie sądowym:

„Wprowadzając stawki obniżone na tego typu usługi i obniżając tym samym ich koszt nabycia można preferować określone zachowania konsumentów. Jak to zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku z 30 stycznia 2014 r., wprowadzenie stawek obniżonych na usługi rekreacyjne służy rozpowszechnieniu zdrowego trybu życia. W tym kontekście nieracjonalne byłoby preferowanie, poprzez stawki obniżone, wyłącznie usług rekreacyjnych polegających na biernym korzystaniu z obiektów, w których znajdują się urządzenia rekreacyjne czy sportowe” (wyrok NSA z 26 czerwca 2014 r. sygn. akt I FSK 1289/13).

Podobne stanowisko przyjął NSA w wyrokach z 18 lutego 2014 r., sygn. akt I FSK 349/13, z 7 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 504/13 i z 14 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 943/13.

Co więcej, również Minister Finansów w interpretacji ogólnej z 2 grudnia 2014 r., nr PT1/033/32/354/LJU/14 dotyczącej m.in. usług wstępu na wydarzenia kulturalne, uznał, że:

„Zatem pod pojęciem »wstępu« w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak, np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, »na siłownię« – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie. Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu”.

Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Centrum pobierane od uczestników za udział w Przeglądzie stanowi usługę wstępu, która wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT. W ocenie Centrum zastosowanie znajdzie art. 43 ust. 19 ustawy, który wyłącza możliwość zastosowania zwolnienia w sytuacji przedstawionej we wniosku.

Tak więc przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom uczestnictwa w Przeglądzie nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Brak możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT do opłat za uczestnictwo w Przeglądzie, wynika również z interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe:

„Ponadto, opłata upoważnia do uczestnictwa w A, a więc wydarzenia kulturalnego organizowanego przez Wnioskodawcę. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Wnioskodawcę jako usług wstępu. Niezależnie od tego, czy uczestnictwo w danej atrakcji będzie mieć charakter czynny, czy bierny, będzie stanowić, w ocenie Wnioskodawcy, usługę wstępu na wydarzenia kulturalne. Ze wskazanych powodów wynagrodzenie Wnioskodawcy pobierane od uczestników za udział w A (Opłata) stanowi, w Państwa ocenie, usługę wstępu, o której mowa w art. 43 ust. 19 ustawy. W związku z powyższym, świadczone usługi organizacji A mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym, usługi te należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT. W związku z powyższym, wstęp na organizowane A oraz usługi pomocnicze (tj. pakiet 48 godzinny dostępu do B online, obiady i przekąski podczas wydarzeń), nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Natomiast nocleg nie stanowi usługi pomocniczej do usługi organizacji A, dlatego również nie może korzystać z ww. zwolnienia” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 listopada 2022 r. sygn. 0112-KDIL1-1.4012.420.2022.3.WK).

Podobne stanowisko wynika z innych interpretacji:

„(...) Jak wskazał Wnioskodawca – z czym zgadza się tut. Organ – świadczone w ramach Warsztatów usługi mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 2 ustawy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym usługi te należy opodatkować właściwą stawką podatku VA T. Reasumując, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Warsztatach nie należy stosować zwolnienia od podatku od towarów i usług zatem sprzedaż biletów należy opodatkować właściwą stawką podatku VAT” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2021 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.5.2021.2.PM).

„W opinii Centrum, nie ulega wątpliwości, że umożliwienie osobom, które zakupiły bilet na Wydarzenie stanowi usługę kulturalną. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, nabywając bilet na uczestnictwo w Wydarzeniu uczestnicy mają możliwość uczestnictwa w warsztatach twórczych. Tym samym, zdaniem Centrum, opłaty za zakup biletów na Wydarzenie stanowią wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum. Jednak, jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od VAT (art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy o VAT). Dlatego kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Centrum w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanych przez Centrum Wydarzeniu mają charakter usług wstępu” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 września 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.456.2018.1.KM – organ uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowa w całości i odstąpił od uzasadnienia).

„(...) nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu. (...) przedstawione w opisie sprawy usługi polegające na umożliwieniu uczestnikom czynnego lub biernego uczestnictwa w wydarzeniach odbywających się w ramach Przeglądu będą opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 8% (odpowiednio poz. 182 lub 184 załącznika nr 3 do ustawy o VAT)” (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 maja 2018 r., sygn. 0112-KDIL1-2.4012.213.2018.1.AW).

Tym samym, zdaniem Centrum, do opłat pobieranych przez Centrum za udział w Przeglądzie nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT.

Na powyższe wskazuje również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 grudnia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.605.2019.2.MSU:

„Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że w sytuacji, gdy podmiot organizujący na zlecenie daną imprezę, będzie dokonywał sprzedaży biletów »we własnym zakresie i na własne ryzyko gospodarcze« i wynagrodzenie z tytułu tej sprzedaży nie będzie należne od zlecającego (inicjatora imprezy), wówczas będziemy mieli do czynienia ze sprzedażą biletów wstępu, czyli usług rozrywkowych, artystycznych i związanych z rekreacją w zakresie wstępu, do których znajdzie zastosowanie stawka podatku w wysokości 8%”.

Podsumowując, w przedstawionym przez Centrum opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT. Zatem sprzedawane przez Centrum bilety na Przegląd nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT z uwagi na treść art. 43 ust. 19 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

·podmioty prawa publicznego;

·podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

·indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Na mocy art. 43 ust. 17 ustawy:

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 17a ustawy:

Jak stanowi art. 43 ust. 18 ustawy:

Zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Centrum jest posiadającą osobowość prawną samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta. Centrum działa na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz swojego Statutu. Centrum jest podatnikiem VAT zarejestrowanym dla potrzeb VAT jako podatnik VAT czynny. W świetle Statutu Centrum do zadań Centrum należy:

1)tworzenie dóbr kultury, przygotowywanie i realizacja wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno-edukacyjnych, w tym m.in. (…);

2)rozbudzanie i rozwijanie różnych form aktywności twórczej dzieci i młodzieży;

3)organizacja seminariów i sesji naukowych poświęconych twórczości dla dzieci i młodzieży;

4)promocja polskiej sztuki dla dzieci i młodzieży w kraju i za granicą;

5)prowadzenie działalności wydawniczej związanej z realizacją zadań statutowych;

6)tworzenie systemu informacji i gromadzenie dokumentacji o najistotniejszych aspektach twórczości adresowanej do młodego odbiorcy;

7)realizacja zadań wynikających z założeń strategii Miasta.

Centrum nie prowadzi działalności w celu osiągnięcia zysku. Centrum może osiągać zyski z prowadzonej przez siebie działalności, które przeznaczane są jednak w całości na działalność statutową Centrum. Centrum rokrocznie organizuje Przegląd. Przegląd powstał w celu wspierania dzieci i młodzieży tworzących filmy animowane i stworzenia ogólnokrajowej platformy prezentacji ich twórczości. Co roku do projektu zapraszani są twórcy w wieku 5-17 lat, którzy indywidualnie lub w grupach, samodzielnie lub pod opieką profesjonalistów tworzą filmy animowane. Projekcje ww. filmów organizowane są w instytucjach partnerskich. Towarzyszą im warsztaty, prelekcje, koncerty, spotkania z artystami. Przegląd jest świetną okazją, żeby zobaczyć filmy animowane tworzone przez dzieci. Każdego roku młodzi autorzy przesyłają na Przegląd ponad 100 filmów wykonanych w bardzo różnych technikach w przeróżnych miejscach. Na seansach filmowych dorośli jurorzy oceniają filmy przedstawiane w ramach Przeglądu i przyznają nagrody i wyróżnienia ich dziecięcym autorom. Nagrodzone dzieci przyjeżdżają na galę kończącą Przegląd i otrzymują nagrody rzeczowe, w tym m.in. (…). Po każdym seansie odbywają się warsztaty dla dzieci i spotkania z profesjonalnymi artystami. Podczas każdego z warsztatów można poznać inne oblicze animacji i spróbować swoich sił w tworzeniu pierwszych ruchomych obrazów w rozmaitych technikach, np. technice plastelinowej, poklatkowej, z użyciem materiałów sypkich, czy też animacji pod kamerą na przygotowanych stanowiskach. Warsztaty mogą też polegać na zwiedzaniu (…) oraz nauczeniu się niektórych technik animacji. Efektem każdego z warsztatów jest krótki film lub inne formy związane z produkcją filmu, np. storyboard czy model scenografii, przygotowane przez dzieci pod kierunkiem artysty filmowego. Celem świadczonych usług jest upowszechnianie kultury i ochrony kultury. Centrum organizuje wydarzenie kulturalne, którym jest Przegląd. Działalność kulturalna Centrum przejawia się więc w organizacji całego wydarzenia, które ma charakter kulturalny. Organizacja Przeglądu jest zadaniem Centrum wynikającym wprost ze Statutu Centrum, który wśród zadań Centrum wymienia tworzenie dóbr kultury, przygotowywanie i realizację wartościowych dzieł, projektów artystycznych i artystyczno‑edukacyjnych. W ten sposób realizuje swoją działalność statutową w ramach działalności odpłatnej upowszechniając i dokumentując wartościową twórczość dla dzieci.

W opinii Centrum, nie ulega wątpliwości, że Przegląd stanowi wydarzenie kulturalne, a udział w nim stanowi usługę kulturalną. Opłaty na rzecz Centrum uiszczane za udział w Przeglądzie nie obejmują wyłącznie wstępu na pokazy (projekcje filmów/seanse filmowe) – opłata ta obejmuje również wstęp na organizowane przez Centrum warsztaty, prelekcje, koncerty oraz spotkania z artystami. Opłata stanowi płatność za możliwość uczestnictwa w wydarzeniu, tj. Przeglądzie. Przegląd z perspektywy odbiorcy stanowi możliwość uczestnictwa we wszelkich atrakcjach składających się na Przegląd. Poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość. Jest to usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w Przeglądzie za opłatą.

Każda z poszczególnych usług (czynności) wchodzących w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę, tj. usługi wstępu na Przegląd są ze sobą ściśle powiązane i niezbędne do realizacji wydarzenia kulturalnego jakim jest Przegląd. Zdaniem Centrum, opłata stanowi wynagrodzenie za usługę kulturalną świadczoną przez Centrum. Opłata upoważnia do uczestnictwa w Przeglądzie, a więc wydarzeniu kulturalnym organizowanym przez Centrum. Tym samym, spełnia wymogi klasyfikacji usług świadczonych przez Centrum jako usług wstępu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii braku zastosowania zwolnienia w związku z uiszczanymi opłatami na rzecz Centrum za udział w Przeglądzie.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność, tj. dostawa towaru bądź usługa, a nie opłata czy wynagrodzenie. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedno świadczenie obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka czynności, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Jednakże, pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za czynność zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako czynności pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do czynności zasadniczej.

Jednak, aby móc wskazać, że dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), powinno składać się ono z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie złożone składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej.

W związku z czym, z ekonomicznego punktu widzenia, świadczenie nie powinno być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będzie jedno świadczenie złożone (kompleksowe), obejmujące kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład wykonywanego świadczenia wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu świadczenia złożonego (kompleksowego).

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd przeciwko Commissioners of Customs & Excise stwierdzając, że pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.

Odnosząc się do zagadnienia będącego przedmiotem interpretacji, wskazać również należy, że:

·w wyroku TSUE z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV przeciwko Staatssecretaris van Financiën Trybunał wskazał, że po pierwsze z art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy wynika, że każda transakcja powinna być uznawana za odrębną i niezależną, a po drugie, że czynność złożona z jednego świadczenia w sensie ekonomicznym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie zakłócać funkcjonowania podatku VAT. W ocenie Trybunału, aby określić, czy mamy do czynienia z jednym świadczeniem, należy przede wszystkim poszukać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem ustalenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (pkt 20 wyroku). Podobnie jest w przypadku, jeśli dwa (lub więcej) świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (punkt 22 wyroku);

·w wyroku z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse LLP przeciwko Commissioners for Her Majesty's Revenue and Customs TSUE wskazał, że aby móc uznać, że ogół świadczeń zapewnianych przez wynajmującego najemcy stanowi jedno świadczenie, należy zbadać czy wykonywane świadczenia stanowią jedno nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, czy też obejmują one świadczenie główne, względem którego pozostałe świadczenia mają charakter dodatkowy (pkt 22 wyroku);

·w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12 Město Žamberk przeciwko Finanční ředitelství v Hradci Králové TSUE wskazał, że „W odniesieniu do istnienia jednego złożonego świadczenia w postępowaniu głównym należy przeanalizować, czy sprzęt znajdujący się w danym parku wodnym tworzy całość w taki sposób, że wstęp do tej całości stanowi jedno świadczenie, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W tym względzie, jeśli – jak w niniejszej sprawie – jeden rodzaj biletu wstępu oferowanego dla parku wodnego uprawnia do wstępu do całego kompleksu, bez jakiegokolwiek rozróżnienia w zależności od rodzaju faktycznie używanych urządzeń, sposobu i czasu trwania ich używania przez okres ważności biletu wstępu, okoliczność ta stanowi istotną wskazówkę na istnienie jednego świadczenia złożonego” (pkt 32 wyroku).

Zatem, istotnym kryterium wpływającym na ocenę tego czy w konkretnej sytuacji występuje świadczenie złożone, jest kryterium odrębności. Kryterium to opiera się na weryfikacji, czy poszczególne świadczenia mogą występować w obrocie gospodarczym niezależnie i czy mogą być wykonane przez dowolny inny podmiot. W przypadku odpowiedzi twierdzącej, nie następuje świadczenie złożone, lecz kilka odrębnych świadczeń, które powinny być dla celów opodatkowania podatkiem VAT traktowane niezależnie od siebie. Takie stanowisko wywieść można z orzeczenia TSUE z 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property przeciwko Finanční ředitelství z Ústí nad Labem, w którym istotnie TSUE stanął na stanowisku, że w przypadku usług najmu oraz usług sprzątania części wspólnych budynków następują dwa odrębne świadczenia dla celów podatku VAT. Swoje stanowisko TSUE oparł na tym, że usługi sprzątania części wspólnych budynku mogą być świadczone na różnych zasadach, to znaczy na przykład przez osoby trzecie wystawiające faktury obejmujące koszt tych usług bezpośrednio lokatorom lub przez wynajmującego zatrudniającego w tym celu własnych pracowników lub posługującego się przedsiębiorstwem zajmującym się sprzątaniem.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

W związku z powyższym, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja. Po pierwsze więc, czy są to świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie kompleksowe.

W rozpatrywanej sprawie należy również zwrócić uwagę na stanowisko Rzecznik Generalnej Juliane Kokott przedstawione w opinii z 22 października 2020 r. do sprawy C-581/19 Frenetikexito – Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributária e Aduaneira, z którego wynika, że: „Wskazówką świadczącą o istnieniu jednego świadczenia złożonego jest też jednolity cel gospodarczy transakcji (26). Jeżeli przeciętnemu świadczeniobiorcy zależy właśnie na połączeniu kilku świadczeń, przemawia to za istnieniem jednego świadczenia złożonego. W świetle orzecznictwa Trybunału jedno świadczenie złożone występuje wtedy, kiedy wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu (27)”.

W celu ustalenia, czy świadczenia stanowią dwa lub kilka niezależnych świadczeń, czy jedno świadczenie, należy każdorazowo poszukiwać elementów charakterystycznych dla danej transakcji celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.

Za świadczenia odrębne należy uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Powyższe wynika z analizy orzeczeń TSUE w sprawach C-41/04 oraz C-111/05.

Należy mieć na względzie, aby zastosowanie koncepcji świadczenia kompleksowego nie prowadziło do korzystania z nieuzasadnionych preferencji w zakresie opodatkowania. Jeśli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać – w szczególności w celu rozszerzenia zwolnienia podatkowego – że stanowią jedno świadczenie kompleksowe, opodatkowane wedle zasad dotyczących świadczenia głównego.

Podsumowując zatem powyższe, świadczenie złożone ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić tak, że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej), niezależnie opodatkowane świadczenia.

Wnioskodawca wskazał, że projekcjom filmów towarzyszą warsztaty, prelekcje, koncerty i spotkania z artystami. Przegląd z perspektywy odbiorcy stanowi możliwość uczestnictwa we wszelkich atrakcjach składających się na Przegląd. Poszczególne usługi (czynności) wchodzące w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym tworzą jedną całość. Jest to usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w Przeglądzie za opłatą. Opłata stanowi płatność za możliwość uczestnictwa w ww. wydarzeniu. Każda z poszczególnych usług (czynności) wchodzących w zakres przedmiotowego świadczenia wykonywanego przez Wnioskodawcę, tj. usługi wstępu na Przegląd są ze sobą ściśle powiązane i niezbędne do realizacji wydarzenia kulturalnego jakim jest Przegląd.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w tym konkretnym przypadku świadczenie obejmujące udział w wydarzeniu (Przeglądzie), tj. projekcjach filmowych oraz towarzyszących im warsztatach, prelekcjach, koncertach i spotkaniach z artystami, uznać należy za usługę złożoną, dla której usługę zasadniczą stanowi umożliwienie udziału w wydarzeniu (Przeglądzie), a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.

Powyższe wywołuje skutki w zakresie jednolitego opodatkowania wszystkich czynności wchodzących w skład tego świadczenia, zgodnie z usługą główną (dominującą), którą stanowi możliwość udziału w Przeglądzie.

Analizując powołane powyżej regulacje zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Podmiotem mogącym świadczyć usługi kulturalne korzystającym ze zwolnienia może być m.in. podmiot prawa publicznego lub inny podmiot uznany na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej –pod warunkiem, że podmiot ten nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

Natomiast spełnienie warunku przedmiotowego odnosi się do wyżej przytoczonego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kulturalne (…).

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Ponadto Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Wykładnia systemowa pozwala na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia „kultura” w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.), zwanej dalej ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej:

W świetle art. 2 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

W oparciu o art. 3 ust. 2 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

Stosownie go art. 8 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

Według art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

Na mocy art. 10 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o organizowaniu o prowadzeniu działalności kulturalnej:

Jak wskazano powyżej, zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotową wynikającą z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Centrum jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Urząd Miasta.

Również przesłanka o charakterze przedmiotowym będzie spełniona. Jak wynika z treści wniosku, Przegląd powstał w celu wspierania dzieci i młodzieży tworzących filmy animowane i stworzenia ogólnokrajowej platformy prezentacji ich twórczości. Celem świadczonych usług jest upowszechnianie kultury i ochrony kultury. Centrum organizuje wydarzenie kulturalne, którym jest Przegląd. Działalność kulturalna Centrum przejawia się w organizacji całego wydarzenia, które ma charakter kulturalny. Organizacja Przeglądu jest zadaniem Centrum wynikającym wprost ze Statutu Centrum. W ten sposób realizuje swoją działalność statutową w ramach działalności odpłatnej upowszechniając i dokumentując wartościową twórczość dla dzieci. Tak więc świadczone przez Wnioskodawcę usługi opisane we wniosku stanowią usługi kulturalne.

Jednak, jeżeli usługa kulturalna stanowi jednocześnie usługę wstępu, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT (art. 43 ust. 19 ustawy). Dlatego kluczowe jest rozstrzygnięcie, czy usługi świadczone przez Centrum w związku z umożliwieniem uczestnictwa w organizowanym przez Centrum Przeglądzie mają charakter usług wstępu.

Należy podkreślić, że obecnie nie budzi już wątpliwości, że dla zdefiniowania pojęcia „wstępu” nie ma znaczenia czy możliwość wejścia, czy uczestnictwa w danym wydarzeniu dotyczy uczestnictwa czynnego, czy biernego.

Pod pojęciem „wstępu” należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, na siłownię – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Jak wskazał Wnioskodawca, opłaty na rzecz Centrum (bilety na Przegląd) obejmują wstęp na pokazy (projekcje filmów/seanse filmowe) oraz wstęp na organizowane przez Centrum warsztaty, prelekcje, koncerty oraz spotkania z artystami. Opłata stanowi płatność za możliwość uczestnictwa w wydarzeniu, tj. Przeglądzie. Jest to więc usługa polegająca na umożliwieniu zainteresowanym uczestnictwa w Przeglądzie po uiszczeniu stosownej opłaty (nabyciu biletu).

Tym samym, świadczone w ramach Przeglądu usługi mieszczą się w kategorii usług wstępu wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 3 ustawy, tj. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie przesłanka zawarta w ww. przepisie, wyłączająca możliwość zwolnienia od podatku usług kulturalnych. Tym samym usługi te stanowią/będą stanowić czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, do świadczonych przez Wnioskodawcę usług udziału w Przeglądzie – z tytułu których są/będą uiszczane opłaty na rzecz Centrum – nie ma/nie będzie mieć zastosowania zwolnienie od podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jak stanowi art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).