Interpretacja indywidualna z dnia 27 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.10.2023.4.JG

Brak opodatkowania sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 4 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 marca 2023 r. (wpływ 22 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pan J. W. jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (zwanego dalej „PIT”) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej „Ustawą o PIT”). Jest Pan również zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług (zwanego dalej „VAT”) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „Ustawą o VAT”).

W 2008 r. rozpoczął Pan na terenie województwa (...) prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży hurtowej maszyn i urządzeń rolniczych (PKD 46.61 .Z), sprzedaży hurtowej kwiatów i roślin (PKD 46.22.Z), sprzedaży detalicznej kwiatów i roślin (PKD 47.76.Z).

W 2011 r. kupił Pan na podstawie umowy sprzedaży niezabudowaną nieruchomość gruntową o numerze działki 1, stanowiącą nieruchomość rolną z przeznaczeniem na pastwiska trwałe, położoną w województwie (...), dla której Sąd Rejonowy w (...), prowadzi księgę wieczystą o numerze (...) (zwaną dalej „Nieruchomością”). Nabył Pan Nieruchomość na podstawie umowy sprzedaży od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, a Nieruchomość stanowiła składnik majątku prywatnego tej osoby. W związku z tym, sprzedaż Nieruchomości na Pana rzecz nie podlegała opodatkowaniu VAT oraz nie została udokumentowana fakturą, ale podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (zwanym dalej „PCC”), który został przez Pana zapłacony. Nabył Pan Nieruchomość do majątku prywatnego ze środków pieniężnych należących do Pana majątku prywatnego, pochodzących z oszczędności oraz zgromadzonych w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej. Nabył Pan Nieruchomość w celu lokaty kapitału, a nie na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana. W związku z tym, nie wprowadził Pan Nieruchomości do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie traktował Nieruchomości jako towar handlowy. Jednocześnie nie był Pan uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego z tytułu nabycia Nieruchomości.

W okresie od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej do chwili obecnej sukcesywnie rozszerzał Pan formalnie zakres prowadzonej działalności gospodarczej poprzez dokonywanie zmiany wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (zwanej dalej „CEIDG”). Przykładowo, w 2012 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o sprzedaż hurtową części i akcesoriów do pojazdów samochodowych (PKD 45.31.Z), sprzedaż detaliczną części i akcesoriów do pojazdów samochodowych (PKD 45.32.Z) oraz sprzedaż detaliczną sprzętu telekomunikacyjnego (PKD 47.42.Z).

W 2013 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o sprzedaż detaliczną elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKD 47.54.Z) oraz magazynowanie i przechowywanie towarów (PKD 52.10.B).

W 2016 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z), zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32.Z), działalność usługową wspomagającą transport lądowy (PKD 52.21.Z), hotele i podobne obiekty zakwaterowania (PKD 55.10.Z) oraz restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne (PKD 56.10.A).

W 2020 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności w CEIDG m.in. o placówki wychowania przedszkolnego (PKD 85.10.Z), pozaszkolne formy edukacji sportowej (PKD 85.51.Z) oraz naukę języków obcych (PKD 85.59.A).

Z kolei w 2022 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o działalność wydawniczą w zakresie oprogramowania (PKD 58.29.Z).

Pomimo tego, że w 2016 r. rozszerzył Pan formalnie zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), nie przeprowadził Pan dotychczas faktycznie żadnej transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Innymi słowy, nigdy Pan nie rozpoczął prowadzenia faktycznej i rzeczywistej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami na własny rachunek, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Natomiast od 2017 r. jest Pan założycielem oraz wspólnikiem kilku spółek prowadzących działalność gospodarczą w branży deweloperskiej oraz remontowo-budowlanej.

W 2022 r. dokonał Pan podziału Nieruchomości na 6 (sześć) mniejszych działek, a następnie dokonał ich sprzedaży poprzez zawarcie 4 (czterech) oddzielnych umów sprzedaży zawartych z kilkoma osobami fizycznymi. Osoby te dokonały zakupu podzielonej Nieruchomości w celach niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, do swoich majątków prywatnych. W związku ze sprzedażą Nieruchomości na rzecz tych osób nie wystawił Pan żadnej faktury oraz nie zapłacił VAT do właściwego urzędu skarbowego. Natomiast osoby kupujące Nieruchomość były zobowiązane do zapłaty PCC do właściwego urzędu skarbowego. Nie zdecydował Pan jeszcze o przeznaczeniu środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży Nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

W celu sprzedaży Nieruchomości dokonał Pan podziału Nieruchomości, tj. niezabudowanej nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym działki 1, stanowiącej nieruchomość rolną z przeznaczeniem na pastwiska trwałe, położoną w województwie (…), na 6 (sześć) mniejszych działek o następujących numerach ewidencyjnych:

1.nr 1/1 o powierzchni (…) ha;

2.nr 1/2 o powierzchni (…) ha;

3.nr 1/3 o powierzchni (…) ha;

4.nr 1/4 o powierzchni (…) ha;

5.nr 1/5 o powierzchni (…) ha;

6.nr 1/6 o powierzchni (…) ha;

ze względu na większe prawdopodobieństwo znalezienia nabywców na działki o mniejszej powierzchni niż Nieruchomość, a nie w celu zwiększenia zysku ze sprzedaży Nieruchomości.

Działki wskazane powyżej zostały przez Pana sprzedane na rzecz osób fizycznych w ramach 4 (czterech) odrębnych umów sprzedaży w ten sposób, że:

1.działka nr 1/1 została sprzedana samodzielnie;

2.działka nr 1/2 oraz działka nr 1/3 zostały sprzedane łącznie;

3.działka nr 1/4 została sprzedana samodzielnie;

4.działka nr 1/5 oraz działka nr 1/6 zostały sprzedane łącznie.

Nie wykorzystywał Pan działki o numerze ewidencyjnym 1 w jakikolwiek sposób od momentu jej nabycia (zarówno przed podziałem działki o numerze ewidencyjnym 1, jak również po podziale tej działki na 6 mniejszych działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6. Nie prowadził Pan na tych działkach żadnej działalności, więc leżały w tym czasie odłogiem. Traktował Pan przedmiotowe działki jako lokatę kapitału.

W okresie od dnia nabycia działki o numerze ewidencyjnym 1 do dnia sprzedaży przez Pana działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 każda z tych działek (tzn. Nieruchomość lub jakakolwiek jej część):

1.nie była przedmiotem dzierżawy, najmu lub użyczenia;

2.nie była wykorzystywana faktycznie do prowadzenia działalności rolniczej lub leśnej;

3.nie była wykorzystywana faktycznie do prowadzenia działalności operacyjnej w ramach Pana przedsiębiorstwa, a Pan nie uwzględniał w kosztach uzyskania przychodów ewentualnych wydatków związanych z Nieruchomością;

4.nie została wpisana do ewidencji Pana środków trwałych;

5.nie została wprowadzona do majątku Pana przedsiębiorstwa jako towar przeznaczony do dalszej odsprzedaży;

6.stanowiła składnik Pana majątku prywatnego;

7.była przedmiotem hipotek ustanawianych przez Pana w celu zabezpieczenia kredytów bankowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej;

8.była niezabudowana, a Pan nie podejmował żadnych działań faktycznych mających na celu zrealizowanie jakichkolwiek inwestycji budowlanych na Nieruchomości;

9.stanowiła nieruchomość rolną z przeznaczeniem na pastwiska trwałe;

10.nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego;

11.nie została objęta decyzją o warunkach zabudowy;

12.nie została objęta decyzją o pozwoleniu na budowę.

Działka o numerze ewidencyjnym 1 oraz sprzedane przez Pana działki o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie były przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze.

Nie wykorzystywał Pan działki o numerze ewidencyjnym 1 oraz sprzedanych działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 w prowadzonej działalności gospodarczej jako czynny podatnik podatku VAT.

Zawarł Pan z nabywcami działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 przedwstępne umowy sprzedaży przedmiotowych działek. Nastąpiło to tylko i wyłącznie w celu umożliwienia wykonania prawa pierwokupu nieruchomości przez Krajowy Ośrodek (…), na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o Kształtowaniu Ustroju Rolnego. Innymi słowy, zawarł Pan z nabywcami przedmiotowych działek umowy sprzedaży z zastrzeżeniem warunku, że Krajowy Ośrodek (…) nie wykona przysługującego mu z mocy ustawy prawa pierwokupu nieruchomości rolnej. W drugiej kolejności zawarł Pan z nabywcami przedmiotowych działek przyrzeczone umowy sprzedaży przenoszące własność przedmiotowych działek.

Nie udzielił Pan żadnemu z nabywców działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 pełnomocnictwa do działania w Pana imieniu w jakimkolwiek zakresie.

Przed sprzedażą działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie podejmował Pan aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mających na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama).

Nie dokonywał Pan intensywnych działań o charakterze promocyjno-marketingowym, wykraczających poza standardowe oraz zwyczajowe działania zmierzające do sprzedaży Nieruchomości, w szczególności nie zamieszczał Pan ogłoszeń o sprzedaży Nieruchomości w prasie, radiu, Internecie. Natomiast zlecił Pan sprzedaż przedmiotowych działek lokalnemu przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa sprzedaży nieruchomości, a także udzielił mu pełnomocnictwa do zawarcia umów sprzedaży Nieruchomości lub jej części w imieniu i na Pana rzecz, ze względu na fakt, że mieszka Pan oraz prowadzi działalność gospodarczą w (…) i okolicach (w województwie (…)), a Nieruchomość jest położona w znacznej odległości od tego miejsca, tzn. w Gminie (…), a nie w celu prowadzenia intensywnych działań promocyjno-reklamowych zmierzających do sprzedaży Nieruchomości.

W odniesieniu do działki o numerze ewidencyjnym 1 oraz działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie podjął Pan żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości lub uatrakcyjnienia nieruchomości.

Nie dokonał Pan samodzielnie ani przy udziale pełnomocnika oraz nie zlecił innemu podmiotowi żadnych czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności Nieruchomości lub jej części, w szczególności nie wybudował Pan ogrodzenia, nie dokonał wycinki drzew lub krzewów, nie dokonał wydzielenia lub utwardzenia dróg wewnętrznych, nie wykonał przyłączy i uzbrojeń, nie doprowadził mediów, nie uzyskał decyzji o warunkach zabudowy, nie uzyskał pozwolenia na budowę, nie wystąpił o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego Nieruchomość lub jej część.

W odniesieniu do żadnej z działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie istniał w chwili ich sprzedaży miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

W odniesieniu do żadnej z działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie została wydana w chwili ich sprzedaży przez decyzja o warunkach zabudowy. Jednocześnie w okresie od dnia nabycia działki o numerze ewidencyjnym 1 do dnia sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie wystąpił Pan samodzielnie z wnioskiem oraz nie udzielił żadnej osobie pełnomocnictwa do wystąpienia w Pana imieniu z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w odniesieniu do którejkolwiek z przedmiotowych działek.

Oprócz opisanych w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcji sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6, w 2021 r. dokonał Pan sprzedaży następujących nieruchomości:

1)prawa własności nieruchomości zabudowanej murowanym budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 2, o powierzchni (…) ha, oznaczonej w ewidencji gruntów jako tereny mieszkaniowe, położonej w (…);

2)prawa własności nieruchomości niezabudowanej, stanowiącej działkę o numerze 3, o powierzchni (…) ha, oznaczonej w ewidencji gruntów jako grunty orne, położonej w (…);

3)prawa współwłasności w udziale 2/13 nieruchomości niezabudowanej, będącej drogą wewnętrzną, stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 4, o powierzchni (…) ha, oznaczonej w ewidencji gruntów jako łąki trwałe i grunty orne, położonej w (…).

Poza opisanymi w treści przedmiotowego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcjami sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6, a także opisanymi powyżej transakcjami sprzedaży działek o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, nie dokonywał Pan żadnych innych transakcji sprzedaży nieruchomości.

Działki o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, zostały  przez Pana nabyte w 2012 r. poprzez zawarcie umowy darowizny, na podstawie której Pana siostra przeniosła nieodpłatnie własność przedmiotowych działek na Pana rzecz. Wszystkie przedmiotowe działki w momencie ich nabycia były działkami niezabudowanymi.

Wszystkie działki wskazane powyżej, tj. działki o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, zostały przez Pana nabyte do jego majątku osobistego w celach prywatnych i niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nabył Pan przedmiotowe działki w celu wybudowania na działce o numerze ewidencyjnym 1 murowanego budynku mieszkalnego jednorodzinnego w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych oraz najbliższej rodziny.

Działki o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, w okresie od dnia ich nabycia do dnia ich sprzedaży były wykorzystywane przez Pana w celach prywatnych i niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, tzn. w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych oraz najbliższej rodziny. Wybudował Pan na działce o numerze ewidencyjnym 2 murowany budynek mieszkalny jednorodzinny w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych oraz najbliższej rodziny. Natomiast pozostałe działki o numerach ewidencyjnych 3 oraz 4 to działki przylegające do działki o numerze ewidencyjnym 2. Przedmiotowe działki nie były nigdy wykorzystywane w celu prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności przedmiotowe działki nie stanowiły składników majątku Pana przedsiębiorstwa, nie zostały wprowadzone do środków trwałych, nie pełniły funkcji towarów oraz nie były przedmiotem umowy dzierżawy, najmu lub innej umowy o podobnym charakterze. 

Wszystkie działki wskazane powyżej, tj. działki o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, zostały sprzedane przez Pana w 2021 r. ze względu na rozpoczęcie postępowania rozwodowego oraz podziału majątku z Pana udziałem.

Działki o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, zostały sprzedane przez Pana w ramach jednej umowy sprzedaży na rzecz dwóch osób fizycznych (małżonków), nabywających przedmiotowe działki do majątku wspólnego. W chwili ich sprzedaży działka o numerze ewidencyjnym 2 była zabudowana murowanym budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, wybudowanym wcześniej przez Pana, a pozostałe działki o numerach ewidencyjnych 3 oraz 4 były niezabudowane.

Z tytułu sprzedaży żadnej z działek wskazanych powyżej, tj. działek o numerach ewidencyjnych 2, 3 oraz 4, nie był Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należnego podatek VAT od tej sprzedaży.

Pytania (pytania nr 2 i 3 wniosku ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku)

1.Czy sprzedaż Nieruchomości (tzn. działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6, powstałych w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 1 na 6 mniejszych działek) nie podlegała opodatkowaniu VAT?

2.Ewentualnie, w przypadku uznania przez Dyrektora KIS Pana stanowiska za nieprawidłowe - czy sprzedaż Nieruchomości (tzn. działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6, powstałych w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 1 na 6 mniejszych działek) była zwolniona z VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

W Pana ocenie, sprzedaż Nieruchomości nie podlegała opodatkowaniu VAT.

Wynika to z tego, że Nieruchomość została przez Pana nabyta w 2011 r. do majątku prywatnego w celu lokaty kapitału, a nie na potrzeby działalności gospodarczej. Z kolei sprzedaż Nieruchomości nastąpiła dopiero w 2022 r., tzn. po upływie ponad 10 (dziesięciu) lat od jej zakupu. Jednocześnie sprzedaż Nieruchomości nastąpiła w ramach zarządzania Pana majątkiem prywatnym, a nie w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana. Od chwili nabycia do chwili sprzedaży Nieruchomość nie była wykorzystywana faktycznie do prowadzenia działalności operacyjnej w ramach Pana przedsiębiorstwa, nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie została wprowadzona do Pana przedsiębiorstwa jako towar handlowy przeznaczony do dalszej odsprzedaży. Z kolei w celu sprzedaży Nieruchomości nie podejmował Pan żadnych działań wykraczających poza standardowe oraz zwyczajowe działania zmierzające do sprzedaży Nieruchomości w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. W szczególności nie dokonał Pan samodzielnie oraz nie zlecił lub nie udzielił żadnemu podmiotowi pełnomocnictwa do wykonania czynności zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności Nieruchomości, takich jak wybudowanie ogrodzenia, wycinka drzew lub krzewów, wydzielenie lub utwardzenie dróg wewnętrznych, wykonanie przyłączy i uzbrojeń, doprowadzenie mediów, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, uzyskanie pozwolenia na budowę, wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru obejmującego Nieruchomość. Nie prowadził Pan również intensywnych działań promocyjno-reklamowych zmierzających do sprzedaży Nieruchomości. Jedynie dokonał Pan podziału Nieruchomości na 6 (sześć) mniejszych działek, ze względu na większe prawdopodobieństwo znalezienia nabywców na działki o mniejszej powierzchni niż Nieruchomość, a nie w celu zwiększenia zysku ze sprzedaży Nieruchomości. Ponadto zlecił Pan sprzedaż Nieruchomości osobie zajmującej się zawodowo pośrednictwem nieruchomości, ze względu na znaczną odległość pomiędzy Pana miejscem zamieszkania oraz miejscem położenia Nieruchomości, a nie w celu prowadzenia intensywnych działań promocyjno-reklamowych zmierzających do sprzedaży Nieruchomości.

Jednocześnie Pana zdaniem, sam fakt prowadzenia przez Pana działalności gospodarczej nie przesądza automatycznie, że Nieruchomość stanowiła składnik majątku przedsiębiorstwa, a sprzedaż Nieruchomości nastąpiła w ramach działalności gospodarczej przez Pana prowadzonej. Bez znaczenia pozostaje również fakt, że w 2016 r. rozszerzył Pan formalnie zakres prowadzonej działalności gospodarczej w CEIDG m.in. o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), ponieważ nigdy nie rozpoczął Pan prowadzenia faktycznej i rzeczywistej działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami na własny rachunek, w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Tym bardziej, że nie był Pan uprawniony do obniżenia kwoty VAT należnego w związku z nabyciem Nieruchomości oraz ewentualnymi wydatkami ponoszonymi w związku z utrzymaniem lub sprzedażą Nieruchomości. Z kolei w chwili dokonania sprzedaży Nieruchomości nie wziął Pan udziału w transakcji jako podatnik VAT, nie wystawił faktury z tytułu sprzedaży Nieruchomości oraz nie zapłacił VAT do urzędu skarbowego. Zamiast tego transakcja sprzedaży została opodatkowana PCC, który został zapłacony przez kupujących Nieruchomość.

Pana stanowisko znajduje potwierdzenie w przepisach ustawy o VAT. Mianowicie, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są m.in. osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pana stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w tym m.in. w wyroku z 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), w której Trybunał wskazał, że: „16. Z brzmienia art. 2(1) Dyrektywy wyraźnie wynika, że podatnik musi działać „jako podatnik”, aby transakcja podlegała VAT.

17. Podatnik dokonujący transakcji jako osoba prywatna nie podlega zatem VAT.

18. Transakcja zawarta przez podatnika działającego jako osoba prywatna nie podlega zatem VAT.

19. Nie istnieje również jakikolwiek przepis w Dyrektywie, który zabraniałby podatnikowi, który chce zatrzymać część składnika majątku w swoich aktywach prywatnych, wykluczyć ten składnik z systemu podatku VAT.

20. Wykładnia ta umożliwia podatnikowi wybór, czy włączyć do prowadzonego przedsiębiorstwa, dla celów zastosowania Dyrektywy, część aktywa, które przekazuje on do swojego użytku prywatnego. Podejście takie jest zbieżne z jedną z podstawowych zasad Dyrektywy, iż podatnik musi ponosić ciężar opodatkowania VAT jedynie wtedy, gdy dotyczy to towarów lub usług, które wykorzystuje on do konsumpcji osobistej, a nie do podlegającej opodatkowaniu działalności gospodarczej. Dostępność tej opcji nie uchybia możliwości zastosowania innej zasady sformułowanej przez Trybunał w sprawie C-97/90 Lennartz v. Finanzamt Miinchen III (1991) Zb. Orz. s. I-3795, w takim zakresie, iż środki trwałe wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności, jak i prywatnych mogą niezależnie od tego być traktowane jako towary należące do przedsiębiorstwa, od których podatek VAT jest co do zasady odliczalny w całości. (…).

24. Odpowiedź na pytanie pierwsze musi zatem stanowić, że w przypadku, gdy podatnik sprzedaje część swojego składnika majątkowego, którą zdecydował się zachować do użytku osobistego, nie działa on w odniesieniu do sprzedaży tej części jako podatnik w rozumieniu art. 2(1) Dyrektywy. (…).

28. Nie ulega wątpliwości, że jeśli podatnik zdecyduje się wyłączyć składnik majątku z aktywów swojego przedsiębiorstwa, część ta nigdy nie wchodzi w skład tych aktywów. Nie można zatem traktować tego podatnika tak, jakby wykorzystywał on aktywa swojego przedsiębiorstwa dla celów art. 5(6) oraz 6(2)(a) Dyrektywy. W konsekwencji, ta część nie mieści się w zakresie systemu VAT i nie można brać jej pod uwagę dla celów zastosowania art. 17(2) Dyrektywy.

29. Odpowiedź na pytanie drugie musi zatem stanowić, że w przypadku, gdy podatnik zbywa część składnika majątku, co do której w momencie zakupu podjął decyzję o niewłączeniu jej do prowadzonego przedsiębiorstwa, dla celów zastosowania art. 17(2) Dyrektywy, należy brać pod uwagę jedynie część tego składnika przypisaną do prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa.”

Pana stanowisko znajduje potwierdzenie również w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym m.in.:

1.w wyroku NSA (7) z 29 października 2007 r. w sprawie I FPS 3/07, w którym Sąd wskazał, że: „Zarówno z brzmienia przepisu art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wynika bowiem nader wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód. Innymi słowy, jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie. Taka zaś właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego. Majątek taki nabywany bowiem był na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, a zatem jego sprzedaż zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT. Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Więcej nawet: z orzecznictwa ETS wynika, że sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy organ skarbowy wie, że przewidywana działalność gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana (zob. orzeczenie w sprawie C-400/98 pomiędzy Finanzamt Goslar a Brigitte Breitsohl). Z kolei brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika VAT. Argument, że podmiot dokonujący sprzedaży (dostawy) majątku prywatnego nie może być traktowany w odniesieniu do takiej sprzedaży jako podatnik podatku od towarów i usług, doznaje dodatkowego wzmocnienia, gdy uwzględnić wnioski płynące z analizy przepisu art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy. Przepis ten określając zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od wartości dodanej stanowi, że opodatkowaniu podlega dostawa towarów lub usług świadczona odpłatnie na terytorium kraju „przez podatnika, który jako taki występuje”. Art. 2 pkt 1 VI Dyrektywy wyraźnie więc wskazuje, że czynność opodatkowana w postaci dostawy towaru lub świadczenia usług ma miejsce wówczas, gdy w odniesieniu do tej właśnie czynności, dany podmiot występuje w charakterze podatnika VAT, a więc podmiotu prowadzącego w określonym zakresie działalność gospodarczą. Nader jasno zaakcentował to ETS w orzeczeniu w sprawie C-291/92 pomiędzy Finanzamt Ulzen a Dieter Armbrecht stwierdzając, że nawet jeśli podatnik w rozumieniu Dyrektywy sprzedaje majątek, którego część przeznaczył na cele inne niż związane z prowadzoną działalnością (usługową), i którą to część zarezerwował na cele prywatne, w odniesieniu do sprzedaży tej części nie występuje on jako podatnik, a transakcja taka nie podlega opodatkowaniu.”

2.w wyroku NSA z dnia 18 października 2011 r. w sprawie I FSK 1536/10, w którym Sąd wskazał: „(...) w pełni aktualne są tezy zawarte w wyroku (7) NSA z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07 oraz następujących po tym wyroku orzeczeniach NSA (np. wyrok z 27 października 2009 r., sygn. akt I FSK 1043/08), wskazujące na kryteria jakim należy kierować się przy określaniu, że w takich przypadkach mamy do czynienia z działalnością gospodarczą, a nie z zarządem majątkiem prywatnym. (…). 4. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. 5. Liczba i zakres transakcji sprzedaży gruntów nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem opodatkowania, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. 6. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.”

W tym miejscu wskazuje Pan, że jest świadomy, iż przywołane orzeczenia sądów nie stanowią źródła powszechnie obowiązującego prawa podatkowego, zostały wydane w indywidualnych sprawach danych podatników i nie mają bezpośredniego zastosowania w niniejszej sprawie. Niezależnie od powyższego, Pana zdaniem, wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego Dyrektor KIS powinien uwzględnić orzecznictwo sądów w podobnych sprawach.

W związku z powyższym, na pytanie nr 1 należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

 Ad 2

W Pana ocenie, w przypadku uznania przez Dyrektora KIS Pana stanowiska uzasadniającego odpowiedź na pytanie nr 1 powyżej za nieprawidłowe - sprzedaż Nieruchomości była zwolniona od podatku VAT.

Wynika to z tego, że w chwili sprzedaży Nieruchomość (każda z działek wchodzących w skład Nieruchomości) była niezabudowana, a także nie znajdowała się w obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano w stosunku do Nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy, ani decyzji o pozwoleniu na budowę.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w przepisach ustawy o VAT.

Mianowicie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, przez tereny budowlane należy rozumieć grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W związku z powyższym, na pytanie oznaczone numerem 2 powyżej należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z orzeczenia TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy 2006/112/WE Rady, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu, albo na działaniach marketingowych.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, co istotne w niniejszej sprawie, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że podejmował Pan działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że w 2011 r. kupił Pan na podstawie umowy sprzedaży niezabudowaną nieruchomość gruntową o numerze działki 1, stanowiącą nieruchomość rolną z przeznaczeniem na pastwiska trwałe. Sprzedaż Nieruchomości na Pana rzecz nie podlegała opodatkowaniu VAT oraz nie została udokumentowana fakturą. Nabył Pan Nieruchomość do majątku prywatnego w celu lokaty kapitału, a nie na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Pana. W związku z tym, nie wprowadził Pan Nieruchomości do ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej oraz nie traktował Nieruchomości jako towar handlowy. W 2016 r. rozszerzył Pan zakres prowadzonej działalności gospodarczej o kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Pomimo tego, że rozszerzył Pan formalnie zakres prowadzonej działalności gospodarczej nie przeprowadził Pan dotychczas faktycznie żadnej transakcji zakupu lub sprzedaży nieruchomości na własny rachunek. Od 2017 r. jest Pan założycielem oraz wspólnikiem kilku spółek prowadzących działalność gospodarczą w branży deweloperskiej oraz remontowo-budowlanej. W 2022 r. dokonał Pan podziału Nieruchomości na 6 mniejszych działek o numerach ewidencyjnych 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6, a następnie dokonał ich sprzedaży. Żadna z tych działek nie była przedmiotem dzierżawy, najmu lub użyczenia; nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności rolniczej lub leśnej; nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności operacyjnej w ramach Pana przedsiębiorstwa. Nie wykorzystywał Pan działek w prowadzonej działalności gospodarczej jako czynny podatnik podatku VAT. Zawarł Pan z nabywcami działek przedwstępne umowy sprzedaży, jednakże nastąpiło to tylko i wyłącznie w celu umożliwienia wykonania prawa pierwokupu nieruchomości. Nie udzielił Pan żadnemu z nabywców działek pełnomocnictwa do działania w Pana imieniu w jakimkolwiek zakresie. Nie podejmował Pan aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia, mających na celu dokonanie sprzedaży działek (np. reklama), jak również nie dokonał Pan czynności zwiększenia wartości gruntów.

Oprócz opisanych w przedmiotowym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej transakcji sprzedaży działek dokonał Pan sprzedaży innych nieruchomości. Z tytułu sprzedaży tych działek nie był Pan zobowiązany zarejestrować się jako czynny podatnik VAT i wykazać należnego podatek VAT od tej sprzedaży.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży Nieruchomości (działek nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6).

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza sprawy w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż działek nr: 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest przesłanek, aby w związku z tą transakcją uznać Pana za podatnika tego podatku. Z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika bowiem taka Pana aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanych we wniosku działek wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjął Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Nie podjął Pan również żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu. Natomiast podział działki na 6 mniejszych działek, jak również zlecenie sprzedaży przedmiotowych działek pośrednikowi nieruchomości, a jednocześnie udzielenie pośrednikowi pełnomocnictwa do zawarcia umów sprzedaży Nieruchomości w imieniu i na Pana rzecz, tylko i wyłącznie ze względu na fakt, że mieszka Pan z dala od lokalizacji Nieruchomości, a nie w celu prowadzenia intensywnych działań promocyjno-reklamowych zmierzających do sprzedaży Nieruchomości - nie są w myśl tez wynikających z wyroku TSUE C-180/10 i 181/10 wystarczające do uznania, że w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek zachowa się Pan jak handlowiec.

Zatem pomimo, że grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy, to nie można uznać, że w związku z dokonaną sprzedażą wskazanych działek, działał Pan w charakterze podatnika, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji odpowiadając na Pana pytanie stwierdzić należy, że w związku ze zbyciem sześciu niezabudowanych działek gruntu nr 1/1, 1/2, 1/3, 1/4, 1/5 oraz 1/6 - nie wystąpił Pan jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy prowadzący działalność gospodarczą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z tym, że uznaliśmy Pana stanowisko w zakresie nieuznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług w związku z dostawą działek (pytanie nr 1 niniejszej interpretacji) za prawidłowe, odpowiedź na pytanie nr 2, dotycząca rozpatrzenia zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek jest bezzasadna.

Dodatkowe informacje

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm. ). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).