Interpretacja indywidualna z dnia 2 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.533.2022.2.NS

Wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Pana na rzecz Spółki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 grudnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek sygnowany datą 2 grudnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez Pana na rzecz Spółki.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2023 r. (wpływ 28 lutego 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest rolnik ryczałtowy (dalej jako: Wnioskodawca, Wspólnik), będący Wspólnikiem dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka). Nie jest on czynnym podatnikiem podatku VAT oraz nie prowadzi działalności gospodarczej.

Jedynymi wspólnikami wskazanej Spółki są Prezes zarządu i Członek zarządu (Wnioskodawca), zaś proporcje posiadanych przez nich udziałów przedstawiają się w sposób następujący:

-Prezes zarządu – 75 udziałów,

-Członek zarządu – 25 udziałów.

Prezes zarządu oraz członek zarządu sprawują swoje funkcje na podstawie powołania, wspólnicy nie są ani członkami radcy nadzorczej Spółki, ani nie są zatrudnieni w Spółce na podstawie umowy o pracę.

Przeważającym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest realizacja projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków, wspólnicy posiadają specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie przedmiotu działalności Spółki, wobec czego Spółka rozważa zmianę jej aktu założycielskiego, poprzez dodanie zapisów zobowiązujących wspólników do realizacji powtarzających się świadczeń niepieniężnych w rozumieniu art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467), dalej jako: KSH, za co wspólnikom przysługiwać będzie wynagrodzenie.

W myśl ww. modyfikacji umowy, Wnioskodawca zostałby zobowiązany do:

- sprawdzania od 12 do 24 razy na kwartał zgodności wykonanych prac z założeniami projektu budowlanego,

- poszukiwania podwykonawców do robót budowlanych – w częstotliwości od 2 do 4 razy na miesiąc,

- dokonywania raz na tydzień uzgodnień z podwykonawcami celem nadzoru nad jakością oraz terminowością wykonywanych przez nich prac,

- obliczania raz na tydzień ilości materiałów budowlanych niezbędnych do wykonania danego etapu inwestycji,

- składania zamówień na materiały i usługi – w częstotliwości od 4 do 8 razy na miesiąc,

- dokonywania od 4 do 8 razy w miesiącu kontroli zgodności ze złożonym zamówieniem, ilości oraz jakości dostarczonych materiałów,

- dokonywania raz na miesiąc prac porządkowych na terenie budowy, takich jak sortowanie pozostałości materiałów budowlanych, segregacja odpadów wytworzonych na terenie budowy, naprawa uszkodzonych fragmentów ogrodzenia znajdującego się wokół terenu budowy, czy też sprzątanie biura budowy,

- wykonywania od 2 do 5 razy na miesiąc prac graficznych oraz marketingowych w celu pozyskania klientów, w szczególności poprzez media społecznościowe, portale internetowe oraz działania podejmowane w terenie.

Ponadto, umowa przewidywać będzie, w przypadku większego zapotrzebowania na wykonanie poszczególnych czynności niż w ilości określonej w umowie, możliwość zwrócenia się przez Zarząd Spółki do wspólników o częstsze wykonywanie określonych czynności, co każdorazowo, szczegółowo określone będzie w uchwale Zarządu.

Opisane wyżej czynności nie będą wykonywane przez Wspólnika w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, gdyż jak już wskazano na wstępie nie prowadzi on takowej.

Zgodnie z art. 176 § 2 KSH, wynagrodzenie Wspólnika za takie świadczenia na rzecz Spółki będzie wypłacane niezależnie od tego, czy Spółka będzie wykazywała zysk.

Ponadto, wskazać należy, że ryzyko gospodarcze za podejmowane przez Wspólnika ww. czynności ponosić będzie Spółka. Zarówno zakres czynności, sposób ich wykonania, a także przysługujące za to wynagrodzenie, określone zostaną w zmienionej umowie Spółki.

Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku na zadane przez Organ pytania udzielił Pan następujących wyjaśnień:

1.Podatnik świadcząc opisane w treści wniosku usługi nie będzie składać oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki.

2.Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki w zamian za wykonywanie czynności na jej rzecz, nie będzie stanowić dla niego przychodu ze stosunku pracy i tym podobnych uregulowanych w treści art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.), dalej jako: ustawa o PIT.

3.Wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzyma od Spółki w zamian za wykonywanie czynności na jej rzecz, nie będzie stanowić dla niego przychodu z działalności wykonywanej osobiście, uregulowanej w treści art. 13 pkt 2-9 ustawy o PIT.

Wskazania wymaga, że mimo iż wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie będą kwalifikować się wprost do ww. źródeł przychodów, to jednak wypełniać będą opisywane w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej cechy, które w myśl TSUE i jego wskazówek odnośnie prawidłowej interpretacji art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) dalej jako: ustawa o VAT, przesądzać będą o tym, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na łamach zmienionej umowy spółki, nie będą stanowić działań wypełniających przesłanki wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej. Przede wszystkim z tytułu wykonania opisanych treścią wniosku czynności Wnioskodawca związany będzie ze Spółką, więzami tworzącymi stosunek prawny uregulowany co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

4.Podatnik nie będzie wykonywał na rzecz Spółki żadnych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, a w szczególności wskazanych przez organ w treści wezwania usług prawniczych, czy też usług doradztwa.

5.Wnioskodawca będzie miał wpływ na wysokość wynagrodzenia otrzymywanego w zamian za powtarzające się świadczenia na rzecz Spółki jedynie poprzez dokonanie wraz z drugim wspólnikiem opisanej treścią wniosku o interpretację zmianę umowy spółki polegającą na określeniu katalogu świadczeń do których na mocy art. 176 k.s.h. zobowiązani będą wspólnicy wraz z jednoczesnym określeniem wysokości przysługującego wspólnikom za ww. wynagrodzenia.

Poza ww. wpływem, Wspólnik nie będzie uprawniony do samodzielnego określania oraz zmiany przysługującego mu na mocy umowy spółki wynagrodzenia.

6.Podczas wykonywania uregulowanych umową spółki czynności, Wnioskodawca będzie korzystał z zasobów rzeczowych Spółki, w szczególności takich jak samochód, telefon, komputer, artykuły biurowe, czy też dostęp do Internetu w jej siedzibie.

7.Za wykonywane powtarzające się świadczenia, Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność jedynie wobec Spółki – na zasadach ogólnych oraz na mocy zapisów zmienionej umowy spółki. Wspólnik nie będzie ponosił odpowiedzialności za podejmowane czynności wobec osób trzecich. Nie będzie ponosił on także ryzyka ekonomicznego wykonywanych, wynikających z umowy spółki obowiązków.

8.Co do zasady, opisane w treści wniosku powtarzające się świadczenia, wykonywane będą przez Podatnika w siedzibie Spółki. Niektóre z ww. działań, z uwagi na ich zakres oraz rodzaj, wymagać będą także czasowego znajdowania się w innych miejscach takich jak np. tereny realizowanych przez Spółkę na dany moment inwestycji, w związku z którymi Wnioskodawca ma wykonywać poszczególne, uregulowane umową spółki świadczenia.

Pytanie

Czy powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT został określony w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym przepis ten, w sposób wyczerpujący wskazuje na czynności i zdarzenia, do których zastosowanie znajdują przepisy ustawy o VAT. Jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,

2.eksport towarów,

3.import towarów na terytorium kraju,

4.wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,

5.wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Powyższe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli są wykonywane przez podatnika tego podatku.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Wskazać należy na treść art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, w myśl którego, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny, pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Celem interpretacji wyżej przytoczonego przepisu, przeanalizować należy także postanowienia Dyrektywy 112 (dalej jako: „Dyrektywa”). Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie w dowolnym miejscu działalność gospodarczą, bez względu na cele, czy rezultaty takiej działalności.

Przedmiotem takiej działalności podlegającej opodatkowaniu jest odpłatna dostawa towarów, odpłatne wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i odpłatne świadczenie usług przez podatnika działającego w takim charakterze (art. 2 ust. 1 lit. a-c Dyrektywy 112).

Z kategorii zaś podatników należy wykluczyć pracowników i inne podmioty, o ile są one związane z pracodawcą umową o pracę lub jakimikolwiek innymi więzami prawnymi, tworzącymi stosunek prawny między pracodawcą a pracownikiem (stosunek podporządkowania), w zakresie warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy (art. 10 Dyrektywy 112).

Podkreślenia wymaga stanowisko NSA zawarte w wyroku z dnia 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt I FSK 1645/11 zgodnie z którym, art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT jest przepisem krajowym, w którym dokonano nieprawidłowej implementacji art. 10 Dyrektywy 112 do polskiego porządku prawnego. W myśl wskazanego orzeczenia, nieprawidłowość ta wynika z odesłania do treści przepisów ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych w sytuacji, gdy zgodnie z poglądami doktryny, definicja podatnika VAT powinna być rozumiana w sposób jednolity we wszystkich państwach członkowskich, co oznacza, że nie może być konstruowana na gruncie prawa polskiego w oparciu o odesłania do ustaw podatkowych mających charakter wewnętrzny.

W myśl wyroku WSA w Szczecinie z dnia 2 września 2015 r., sygn. I SA/Sz 627/15 skonstruowane w sposób powyższy przepisy Dyrektywy 112 (art. 10 w związku z art. 9 ust. 1) obejmują niemal każdą umowę cywilnoprawną, a zatem wykonywaną poza pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu krajowej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o ile zawiera ona wskazane uregulowania w zakresie warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Innymi słowy, nie można mówić o samodzielnej działalności gospodarczej, gdy występuje taka więź, czy stosunek prawny między jego stronami, która spełnia wskazane wyżej warunki. Tak też powinien być intepretowany art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Opisany na wstępie stosunek prawny nie jest typową umową cywilnoprawną, zaś podstawą działania, tj. powtarzających się świadczeń niepieniężnych jest art. 176 KSH, zgodnie z którym umową spółki można zobowiązać wspólnika spółki z o.o. do powtarzających się świadczeń niepieniężnych realizowanych przez niego na rzecz spółki. Oznacza to, że obowiązek wykonywania takich świadczeń musi być uregulowany w umowie spółki, a nie w umowie między spółką a wspólnikiem o świadczenie usług.

Wskutek nałożenia na Wspólnika obowiązku wykonywania powtarzających się świadczeń, które nastąpi poprzez zmianę umowy spółki, pomiędzy Spółką a jej Wspólnikiem powstanie specyficzny stosunek prawny, swoim charakterem przypominający stosunek pracy, jednakże w tym wypadku, określone zadania powiązane będą z posiadanym przez Wspólnika udziałem.

Umowa spółki, wymieniać będzie szczegółowo szereg świadczeń do których wykonywania zobowiązany będzie Wspólnik i to właśnie Spółka uprawniona będzie do ustalenia warunków ich wykonywania, nie może być zatem mowy o jakiejkolwiek samodzielności oraz podejmowaniu określonych działań na własny rachunek przez Wspólnika.

Wobec powyższego, podkreślić należy, że pomiędzy Spółką a Wspólnikiem niewątpliwie zaistnieje stosunek prawny wskazywany w treści art. 10 Dyrektywy 112, w myśl której to właśnie powinien być interpretowany art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, wyłączający z definicji wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej czynności podejmowane w ramach istniejącego między stronami stosunku prawnego uregulowanego, co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Ponadto, zaznaczenia wymaga wskazana w opisie zdarzenia przyszłego okoliczność, iż Wspólnik nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, uznać należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie zachodzą okoliczności uzasadniające uznanie wykonywanych w przyszłości przez Wspólnika na rzecz Spółki powtarzających się świadczeń za czynności podejmowane w ramach wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, nie ulega wątpliwości, że powtarzające się świadczenia, wykonywane przez Wspólnika na rzecz Spółki nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy:

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy jest niejako dopełnieniem art. 7 ust. 1 ustawy i ma na celu objęcie opodatkowaniem każdej transakcji wykonywanej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która nie stanowi dostawy towarów, przez co realizowana jest w ten sposób zasada powszechności opodatkowania.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 3a ustawy:

Z przywołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczna nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

-wykonywania tych czynności,

-wynagrodzenia, oraz

-odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Pana wątpliwości dotyczą wskazania, czy wykonywane przez Pana, wskazane w opisie sprawy, powtarzające się świadczenia niepieniężne na rzecz Spółki, będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy w tym miejscu wskazać, że na podstawie art. 176 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1467 ze zm.):

Przepis art. 176 § 1 Kodeksu spółek handlowych umożliwia tworzenie swoistych relacji między wspólnikiem a spółką, które pozwalają im wzajemnie odnosić określone korzyści. Dla spółki oznacza to pewność otrzymania w określonym czasie pewnych świadczeń, zaś dla wspólnika możliwość zbytu świadczeń i otrzymania wynagrodzenia.

Jak wynika z opisu sprawy przychody osiągane z tytułu wykonywanych czynności nie stanowią przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1-6 (przychody z tytułu wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w opisanych okolicznościach nie będzie spełniony podstawowy warunek zawarty w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy pozwalający wyłączyć Pana z grona podatników podatku VAT. Analiza pozostałych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy jest bezprzedmiotowa.

W analizowanym przypadku powinien być Pan uznany za podmiot świadczący usługę, a Spółkę należy uznać za korzystającego z takiej usługi. Czynności, które będzie Pan zobowiązany wykonywać na rzecz Spółki uznać należy za odpłatne świadczenie usług, wykonywane w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a otrzymywane wynagrodzenie, stanowi należność za te świadczenie.

Tym samym, w związku z wykonywaniem na rzecz Spółki opisanych we wniosku powtarzających się świadczeń niepieniężnych, będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji wykonywane świadczenia na rzecz Spółki należy uznać za odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zatem przedstawione przez Pana stanowisko jestnieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

W odniesieniu do przywołanych przez Pana wyroków sądów administracyjnych wskazujemy, że jakkolwiek wyroki sądów kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie faktycznym. Rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).