Interpretacja indywidualna z dnia 7 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.884.2022.4.MGR

Skutki podatkowe wspólnego przedsięwzięcia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 października 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 17 października 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. skutków podatkowych wspólnego przedsięwzięcia. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 stycznia 2023 r. (wpływ 12 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest świadczenie usług z zakresu instalacji elektrycznych i automatyki przemysłowej, a także pozyskiwanie zleceń na takie usługi na rzecz innych podmiotów (usługi pozyskiwania zleceń, pośrednictwo w pozyskiwaniu zleceń). Jest Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przychody uzyskiwane przez Pana z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane są w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określonej w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W 2018 r. działając w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przystąpił Pan do realizacji wspólnego przedsięwzięcia z innym podmiotem zajmującym się obsługą inwestycji z zakresu instalacji elektrycznych działającym w formie spółki osobowej (dalej: „Partner”). Zawarte porozumienie w sprawie realizacji wspólnego przedsięwzięcia pomiędzy Panem i Partnerem nie spowodowało powstania jakiegokolwiek wspólnego majątku, nie stanowiło zawiązania żadnego rodzaju spółki oraz powstania jakiegokolwiek podmiotu posiadającego osobowość prawną. Partner i Pan zachowali pełną odrębność i samodzielność (także w zakresie rozliczeń podatkowych).

Wspólne przedsięwzięcie polegało na wykonaniu instalacji elektrycznej na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: „Kontrahent”) i pełnieniu nadzoru nad prawidłowością jej działania w pierwszej kluczowej części okresu gwarancyjnego, trwającej trzy lata, kiedy z reguły ujawniają się ewentualne wady wykonanej instalacji (przedsięwzięcie). W ramach realizowanego przedsięwzięcia do Pana zadań należało pozyskanie Kontrahenta (zlecenia) na jak najkorzystniejszych warunkach oraz nadzór nad inwestycją w okresie gwarancyjnym przypadającym po zakończeniu inwestycji, a konkretnie w jego pierwszej trzyletniej części (pełny okres gwarancyjny dla tej instalacji wynosił 5 lat, ale specyfika podobnych instalacji jest taka, że ewentualne wady ujawniają się z reguły w ciągu 2-3 lat od rozpoczęcia ich eksploatacji, także w umowie pomiędzy Partnerem a Kontrahentem okres gwarancyjny wynoszący łącznie pięć lat został podzielony na pierwszą trzyletnią część, po upływie której następuje zwolnienie części kaucji zabezpieczającej i drugą dwuletnią część, po upływie której uwalniana jest cała kaucja).

W zakres Pana obowiązków wchodziła w szczególności weryfikacja poprawności działania wykonanej instalacji elektrycznej, weryfikacja zgłoszeń gwarancyjnych i kontakt z Kontrahentem w tym przedmiocie, ustalanie sposobu usuwania usterek, a także ich usuwanie/nadzór nad ich usuwaniem. Przy czym, opisany zakres Pana działań wynikał wyłącznie z ustaleń pomiędzy Panem a Partnerem. Nie był Pan natomiast stroną umowy z Kontrahentem i nie był w niej wskazany jako współwykonawca, ani też podwykonawca Partnera.

Umowę z Kontrahentem zawarł wyłącznie Partner i to on odpowiadał względem Kontrahenta za całość prac związanych z wykonaniem instalacji (zapewniał na własny koszt personel i materiały niezbędne do realizacji zlecenia). Wyłączną rolą Partnera było także rozliczenie wynagrodzenia z tytułu zrealizowanych prac z Kontrahentem (Partner wystawił fakturę na rzecz Kontrahenta z tytułu wykonanych prac i otrzymał całość wynagrodzenia z tego tytułu od Kontrahenta na własny rachunek bankowy).

Umowa zawarta pomiędzy Kontrahentem i Partnerem nie przewidywała żadnych Pana praw i obowiązków związanych z realizowanym zleceniem, w szczególności nie był Pan wskazywany jako podwykonawca, czy współwykonawca zlecenia wraz z Partnerem. Opisane powyżej Pana działania z zakresu nadzoru nad prawidłowością działania instalacji wynikały wyłącznie z porozumienia z Partnerem i ustalonego podziału zadań przy realizacji przedsięwzięcia. Umowa zawarta pomiędzy Partnerem a Kontrahentem nie przewidywała również żadnego wynagrodzenia na Pana rzecz od Kontrahenta w związku z wykonywanymi czynnościami nadzoru nad instalacją w okresie gwarancyjnym.

Zgodnie natomiast z ustaleniami określającymi zasady realizacji opisanego wspólnego przedsięwzięcia poczynionymi z Partnerem, po całkowitym jego zrealizowaniu rozumianym jako upływ pierwszej, newralgicznej części okresu gwarancyjnego na wykonaną instalację elektryczną, Partner i Pan dokonają podziału zysków z niej osiągniętych. Udział przypadający na Pana określony został w wysokości ustalonego z Partnerem % zysku Partnera ze zrealizowanego zlecenia na rzecz Kontrahenta. Poza wypłatą zysku, porozumienie zawarte z Partnerem nie przewiduje żadnych rozliczeń pomiędzy Partnerem a Panem. W szczególności, żadna ze stron nie jest zobowiązana do zwrotu jakichkolwiek kosztów ponoszonych przez drugą stronę w związku z realizacją zlecenia. Takie koszty traktowane są jako koszty własne realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta przez Partnera/Pana niepodlegające wzajemnym rozliczeniom.

Umowa o realizację zlecenia pomiędzy Partnerem i Kontrahentem i porozumienie o wspólnym przedsięwzięciu pomiędzy Panem i Partnerem zostały zawarte w 2018 r. Inwestycja została zakończona (w znaczeniu wykonania instalacji) w 2019 r. Pierwsza część okresu gwarancyjnego upłynęła natomiast w sierpniu 2022 r. W konsekwencji, zgodnie z umową wiążącą Pana z Partnerem, uzyskał Pan prawo do otrzymania należnej Mu części zysku ze zrealizowanego przedsięwzięcia (okres gwarancyjny co prawda nie upłynął całkowicie, gdyż wynosi on 5 lat, jednak specyfika tego typu instalacji jest taka, że ewentualne wady ich wykonania ujawniają się w ciągu 2-3 pierwszych lat eksploatacji, ujawnienie się dalszych wad po upływie pierwszej trzyletniej części okresu gwarancyjnego jest już bardzo mało prawdopodobne). Należy w tym miejscu zaznaczyć, że dopiero w sierpniu 2022 r., tj. w momencie całkowitego zakończenia zlecenia rozumianego jako upływ pierwszej części okresu gwarancji, działania Pana i Partnera w związku z realizacją zlecenia na rzecz Kontrahenta zostały de facto zakończone i nabył Pan prawo do otrzymania udziału w zysku. W konsekwencji w sierpniu 2022 r. Partner dokonał rozliczenia przychodów i kosztów zrealizowanego zlecenia i w 2022 r. dokona na rzecz Pana wypłaty należnego mu % udziału w zysku z inwestycji.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazał Pan, że działalność gospodarczą prowadzi Pan od 7 listopada 2011 r. Od początku prowadzenia działalności do stycznia 2021 r. prowadził Pan dokumentację w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, natomiast od stycznia 2021 r. zmienił Pan formę opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych ze wglądu rozwiązanie umowy o pracę z pracodawcą i dostosowanie zakresu prowadzonej działalności gospodarczej do nowej sytuacji i od tego czasu prowadzi Pan dokumentację w postaci ewidencji przychodów. Prowadzona działalność opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest działalnością jednoosobową. Nie jest Pan wspólnikiem w żadnej spółce osobowej, ani kapitałowej.

Działalność gospodarcza jest działalnością usługową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych złożył Pan naczelnikowi urzędu skarbowego w styczniu 2021 r. Wcześniej był Pan opodatkowany tzw. podatkiem liniowym.

Obecnie, poza prowadzoną działalnością gospodarczą, uzyskuje Pan jeszcze wyłącznie dochody z najmu oraz z świadczenia usług inżynierskich, które również są opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Do końca 2020 r. uzyskiwał Pan jeszcze dochody z umowy o pracę, od 2021 r. Pana jedynym źródłem utrzymania jest prowadzona działalność gospodarcza.

Do wykonywanej przez Pana działalności gospodarczej nie mają zastosowania wyłączenia zawarte w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Świadczone przez Pana w ramach działalności gospodarczej usługi sklasyfikowane są pod następującymi symbolami PKWiU:

–43.21.10 - Roboty związane z wykonywaniem instalacji elektrycznych;

–27.12 - Aparatura do przesyłu i eksploatacji energii elektrycznej (produkcja takiej aparatury);

–27.33 - Sprzęt instalacyjny (produkcja sprzętu instalacyjnego);

–27.90 - Pozostały sprzęt elektryczny (produkcja pozostałego sprzętu elektrycznego);

–33.14.1 - Usługi naprawy i konserwacji urządzeń elektrycznych;

–33.20 - Usługi instalowania maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia;

–43.39.1 - Roboty związane z wykonywaniem pozostałych wykończeniowych robót budowlanych;

–68.10.1 0 - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek;

–68.20.1 - Wynajem i obsługa nieruchomości własnych lub dzierżawionych;

–70.22.1 - Usługo doradztwa związane z zarządzaniem;

–71.12.1 - Usługi w zakresie inżynierii;

–71.20.1 - Usługi w zakresie badań i analiz technicznych;

–74.90.1 - Usługi profesjonalne i techniczne wspomagające i usługi doradztwa, gdzie indziej niesklasyfikowane,

–77.11.1 - Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy;

–77.12.1 - Wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, bez kierowcy;

–77.21.1 - Wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego;

–95.12.1 - Usługi naprawy i konserwacji sprzętu telekomunikacyjnego.

Zaznacza Pan, że nie są to wszystkie rodzaje usług, które ma Pan wpisane w CEiDG, ale wyłącznie takie, które faktycznie wykonuje.

W odniesieniu do Pana zachowane są warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W żadnym roku prowadzenia działalności nie osiągnął Pan przychodów przekraczających 2 000 000 euro, nigdy też nie był Pan opodatkowany w formie karty podatkowej.

Nie jest Pan i nigdy nie był wspólnikiem, ani członkiem zarządu spółki osobowej - Partnera. Nie pełni Pan w tej spółce żadnych obowiązków - nie jest jej wspólnikiem, członkiem zarządu, Prokurentem, pełnomocnikiem, ani pracownikiem. Nie pełni Pan również tych funkcji w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest wspólnikiem Partnera. Dla spółki osobowej - Partnera jest wyłącznie kontrahentem na zasadzie B2B, poza realizacją wspólnego przedsięwzięcia, o którym mowa we wniosku, świadczy Pan również dla nich usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na dzień dzisiejszy nie został Panu jeszcze wypłacony żaden % zysku ze wspólnego przedsięwzięcia. Przyczyną takiego stanu rzeczy są wątpliwości związane z opodatkowaniem wypłaconego zysku, które skutkowały wystąpieniem z wnioskiem o interpretację indywidualną. Zgodnie z zawartym porozumieniem Pana udział w zysku powinien zostać wypłacony do końca 2022 r. W związku wątpliwościami, wypłata zysku wstrzymana została do momentu otrzymania interpretacji indywidualnej. Nie zawierał Pan z Partnerem żadnego aneksu do porozumienia, po prostu za Pana zgodą Partner nie wypłacił Panu jeszcze środków pomimo, że są już one należne (roszczenie o ich wypłatę jest wymagalne).

W ramach realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta nie poniósł Pan istotnych wydatków, ani kosztów własnych, w zasadzie wszystkie koszty były po stronie Partnera. Pana koszty to koszty dojazdów na budowę podczas realizacji zlecenia i w okresie gwarancyjnym oraz czas poświęcony na pozyskanie zlecenia, konsultacje w trakcie jego realizacji oraz wyjazdy interwencyjne w okresie gwarancyjnym.

Pana zdaniem, wypłata Pana udziału w zysku ze wspólnego przedsięwzięcia powinna być dokumentowana odpowiednim dowodem księgowym (notą księgową) innym niż faktura, jako że faktura stosownie do postanowień art. 106b ustawy o VAT przewidziana jest wyłącznie dla udokumentowania sprzedaży w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a tutaj nie mamy z takową do czynienia, nie wystawił Pan Partnerowi faktury na Pana część zysku ze wspólnego przedsięwzięcia. Nie wystawił mu Pan również innego dokumentu (noty księgowej), gdyż, jak Pan wspomniał, na zasadzie wzajemnego konsensusu termin wypłaty udziału w zysku odroczony został do czasu uzyskania interpretacji indywidualnej. Z zawartego porozumienia w żadnym razie nie wynika, żeby Pana wynagrodzenie stanowiło wynagrodzenie za usługi świadczone na rzecz Partnera. Porozumienie nosi tytuł porozumienie o realizacji wspólnego przedsięwzięcia, szczegółowo definiuje to przedsięwzięcie, wskazuje na obowiązki Pana i Partnera w ramach tego przedsięwzięcia i zawiera zapis o sposobie wyliczenia i podziale zysku (a raczej dochodu, gdyż taką nomenklaturę użyto w treści porozumienia).

Konkretny zapis porozumienia ma następujące brzmienie:

„Dochód z realizacji Wspólnego Przedsięwzięcia ustalony na zasadach określonych w § ... zastanie podzielony pomiędzy Strony w następujący sposób:

–X będzie się należało … % dochodu;

–Y będzie się należało … % dochodu”.

Jest to oczywiście tylko wycinek obszerniejszego zapisu. Całe porozumienie liczy kilkanaście stron. Tym niemniej jednak, Pana udział w zysku absolutnie nie został w nim zdefiniowany jako wynagrodzenie za usługi świadczone, czy to na rzecz Partnera, czy też Kontrahenta.

Pytania (pytania Nr 3-4 ostatecznie sformułowano w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy prawidłowe jest stanowisko, że wypłata przez Partnera na Pana rzecz przypadającego Panu udziału w zysku z realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta (wspólnego przedsięwzięcia) jest zdarzeniem pozostającym poza zakresem opodatkowania VAT i tym samym nie wymaga udokumentowania fakturę VAT?

2.W przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie oznaczone Nr 1, tj. uznania, że otrzymany przez Pana udział w zysku z realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta (wspólnego przedsięwzięcia) stanowi wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, czy prawidłowe jest stanowisko, że obowiązek podatkowy w VAT powstanie z chwilą całkowitego wykonania świadczeń wchodzących w zakres Pana świadczeń w związku z realizacją inwestycji, tj. z upływem pierwszej części okresu gwarancji w sierpniu 2022 r.?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko, że otrzymany udział w zysku z realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta (wspólnego przedsięwzięcia) stanowi przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych w roku, w którym dojdzie do jego wypłaty, tj. w 2023 r.?

4.W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie 3, według jakiej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych powinien być opodatkowany otrzymany udział w zysku z realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta (wspólnego przedsięwzięcia)?

Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie oznaczone Nr 3, dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, natomiast w zakresie pytania oznaczonego Nr 4 dotyczącego zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych Nr 1-2, dotyczących podatku od towarów i usług zostało już wydane rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 3.

Stoi Pan na stanowisku, że otrzymany udział w zysku z realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta (wspólnego przedsięwzięcia) należy zakwalifikować do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o ryczałcie w roku jego otrzymania. W konsekwencji będzie on podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w sposób analogiczny, jak pozostałe osiągane przez Pana w tym roku przychody z tej działalności, tj. zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zarówno ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują wspólnego przedsięwzięcia. Określają jedynie (art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia. Nie ulega jednak wątpliwości, że przepis ten odnosi się do wszelkiego rodzaju projektów, których realizacja oraz udział w przyszłych zyskach wiąże się z udziałem co najmniej dwóch podmiotów, a które jednocześnie nie łączą się z zawiązaniem formalnej struktury organizacyjnej, takiej jak np.: spółka osobowa oraz nie polegają jedynie na czerpaniu dochodów z przedmiotów objętych współwłasnością, czy też współposiadaniem.

Pana zdaniem, opisane porozumienie z Partnerem o realizacji zlecenia na rzecz Kontrahenta stanowi tak rozumiane wspólne przedsięwzięcie, a w konsekwencji Pana przychodem będzie przypadający na Pana udział w realizacji tego zlecenia, zgodnie z zwartym porozumieniem (tj. ustalony z Partnerem % zysku z realizacji zlecenia). Przychód ten powinien być łączony z pozostałymi Pana przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej i opodatkowany według tych samych zasad.

Jak bowiem wskazano w opisie stanu faktycznego, zawarł Pan porozumienie z Partnerem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i w zakresie świadczeń, które stanowią przedmiot prowadzonej przez Pana działalności. Opisane wspólne przedsięwzięcie nie stanowi zatem utworzenia żadnego nowego bytu prawnego (przedsiębiorstwa), ani nowego źródła przychodów, odrębnego od dotychczasowej działalności gospodarczej.

Słuszność tego poglądu wspierają interpretacje wydawane przez organy podatkowe, w których w sposób jednoznaczny stwierdza się, że dochody ze wspólnego przedsięwzięcia należy kwalifikować jako przychód ze źródła działalność gospodarcza, np.:

–interpretacja z 7 października 2019 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.407.2019.2.KS1;

–interpretacja z 22 lipca 2022 r., Nr 0114-KDIP3-1.4011.422.2022.4.EC;

–interpretacja z 5 kwietnia 2013 r., Nr ILPB1/415-33/13-2/AP.

Konsekwencją powyższego jest konieczność opodatkowania osiągniętego z tego tytułu przychodu na zasadach stosowanych przez Pana do przychodów z działalności gospodarczej, tj. zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki określonej w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w wysokości 8,5%.

W Pana ocenie zasadne jest przyjęcie, że opisany przychód w postaci udziału w zysku z realizowanego na rzecz Kontrahenta zlecenia powstanie w 2023 r. w związku z faktem, że Strony przewidziały wypłatę Pana udziału w zysku do końca pierwszego kwartału tego roku, zmieniając w tym zakresie wcześniejsze ustalenia, że wyplata nastąpi do końca 2022 r. (na zasadzie konsensusu, bez formalnego aneksu do porozumienia). Rozstrzygający jest tutaj zatem moment faktycznej wypłaty udziału w zysku. Jako że wypłata udziału w zysku przez Partnera na Pana rzecz nie stanowi wynagrodzenia z tytułu wykonania usługi, w sprawie znajdzie zastosowanie art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w myśl którego w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się żaden inny przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Podsumowując, w Pana ocenie:

–otrzymany przez Pana udział w zysku z realizacji opisanego we wniosku zlecenia na rzecz Kontrahenta stanowił będzie dla Pana przychód w wysokości wynikającej z porozumienia zawartego z Partnerem w celu realizacji tego zlecenia;

–przychód ten należy zaklasyfikować do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowany w sposób analogiczny, jak pozostałe osiągane z tego źródła przychody;

–obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu uzyskania owego przychodu powstanie w 2023 r. będącym rokiem, w którym dojdzie do otrzymania należnego Panu udziału w zysku. Podstawą prawną jest tutaj art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Przy czym, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji przychodu, jednak w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Analizując przepis art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Przychód powstaje zatem w momencie jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Zastrzeżenie, o którym mowa w tym przepisie, obejmuje m.in. przychody wymienione w art. 14 ww. ustawy, a więc przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Literalna wykładnia powołanego przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów z tego źródła podatnik powinien zaliczyć przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022r. poz. 2540 ze zm.):

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – zgodnie z Pana wskazaniem – w Pana przypadku nie jest spełniony żaden z warunków (żadna z przesłanek) wskazanych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, który to warunek/przesłanka wykluczałaby prawo do wyboru opodatkowania w formie ryczałtu.

Wskazał Pan, że w roku poprzedzającym rok podatkowy, którego dotyczy wniosek, nie uzyskał Pan przychodów z działalności w wysokości przekraczającej 2 000 000 euro.

W okoliczności sprawy wynika, że w 2018 r. działając w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przystąpił Pan do realizacji wspólnego przedsięwzięcia z innym podmiotem zajmującym się obsługą inwestycji z zakresu instalacji elektrycznych działającym w formie spółki osobowej (dalej: „Partner”). Zawarte porozumienie w sprawie realizacji wspólnego przedsięwzięcia pomiędzy Panem i Partnerem nie spowodowało powstania jakiegokolwiek wspólnego majątku, nie stanowiło zawiązania żadnego rodzaju spółki oraz powstania jakiegokolwiek podmiotu posiadającego osobowość prawną. Partner i Pan zachowali pełną odrębność i samodzielność (także w zakresie rozliczeń podatkowych). Wspólne przedsięwzięcie polegało na wykonaniu instalacji elektrycznej na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: „Kontrahent”) i pełnieniu nadzoru nad prawidłowością jej działania w pierwszej kluczowej części okresu gwarancyjnego, trwającej trzy lata, kiedy z reguły ujawniają się ewentualne wady wykonanej instalacji (przedsięwzięcie). Na dzień dzisiejszy nie został Panu jeszcze wypłacony żaden % zysku ze wspólnego przedsięwzięcia. Przyczyną takiego stanu rzeczy są wątpliwości związane z opodatkowaniem wypłaconego zysku, które skutkowały wystąpieniem z wnioskiem o interpretację indywidualną. Zgodnie z zawartym porozumieniem Pana udział w zysku powinien zostać wypłacony Panu do końca 2022 r. W związku wątpliwościami, wypłata zysku wstrzymana została do momentu otrzymania interpretacji indywidualnej. Nie zawierał Pan z Partnerem żadnego aneksu do porozumienia, po prostu za Pana zgodą Partner nie wypłacił Panu jeszcze środków pomimo, że są już one należne (roszczenie o ich wypłatę jest wymagalne).

Wskazać należy, że zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze nie ma na celu powstania nowego swoistego podmiotu gospodarczego, lecz stanowi porozumienie istniejących stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego. Wspólne przedsięwzięcia charakteryzuje to, że dwóch lub więcej wspólników przedsięwzięcia jest związanych ustaleniami umownymi oraz, że owe ustalenia umowne ustanawiają sprawowanie współkontroli. Działalność wykonywana w ramach wspólnego przedsięwzięcia może być wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, jednak do uznania takiej działalności za wspólne przedsięwzięcie wystarczy jednokrotne jej wykonanie, nie musi to być więc działalność nastawiona na wykonanie w sposób powtarzający się. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. Ponieważ prawo nie wyszczególnia umowy o wspólne przedsięwzięcie, należy ona do tzw. umów nienazwanych. Podmioty tworzące wspólne przedsięwzięcie są niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli działaniach niezwiązanych ze wspólnym przedsięwzięciem), a w swoich działaniach realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem.

Zgodnie z cywilistyczną zasadą swobody umów, wyrażoną w art. 353¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Strony umowy o wspólne przedsięwzięcie – korzystając z powyższej zasady swobody umów – mogą dowolnie ułożyć swój stosunek zobowiązaniowy, tzn. mogą dowolnie określać wzajemne prawa i obowiązki, i o ile nie jest to sprzeczne z właściwością stosunku zobowiązaniowego, z zasadami współżycia społecznego, mogą traktować zawartą umowę jako nieuregulowaną przepisami Kodeksu cywilnego umowę o wspólne przedsięwzięcie.

Przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia powinni dokonywać podziału kosztów, czy przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między uczestnikami wspólnego przedsięwzięcia, np. według zawartej umowy. Rozliczenia są sprawą wewnętrzną i pozostają poza sferą rozliczeń z zamawiającym. Dlatego też rozliczenia przychodów i kosztów między podmiotami, które zawarły wspólne przedsięwzięcie, w zależności od ustaleń wynikających z zawartych umów/porozumień, mogą mieć miejsce na zasadzie procentowej lub zadaniowej. Należy jednak mieć na względzie, że rozliczenia między podmiotami powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie przychodów podatkowych (a także kosztów) dla poszczególnych firm realizujących projekt – udokumentowane zgodnie z zasadami wystawiania dowodów księgowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia. Podatnikami podatku dochodowego są poszczególni wspólnicy wspólnego przedsięwzięcia, którzy zgodnie z zasadą określoną w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięciu. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Przedsiębiorcy działający w ramach wspólnego przedsięwzięcia powinni do wzajemnych rozliczeń stosować podział przychodów zgodnie z ustaleniami wynikającymi z porozumienia między członkami tego przedsięwzięcia. Rozliczenia między podmiotami (fakturowanie, refakturowanie, wystawianie not księgowych) powinny być dokonywane w sposób umożliwiający właściwe i niebudzące wątpliwości określenie tych przychodów/kosztów podatkowych dla poszczególnych członków realizujących projekt.

W przedmiotowej sprawie zauważyć należy, że w związku z Pana uczestnictwem - jako osoby fizycznej prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą - we wskazanym wspólnym przedsięwzięciu uzyska Pan przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponadto, prowadzona przez Pana działalność opodatkowana jest w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis wniosku stwierdzić należy, że przychody, które uzyska Pan w wyniku uczestnictwa we wspólnym przedsięwzięciu stanowić będą przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, które winny być opodatkowane zgodnie z wybraną przez Pana formą opodatkowania, tj. - zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W konsekwencji, Pana przychodem z tytułu wspólnego przedsięwzięcia będzie tylko ta część wynagrodzenia, która jest dla Pana kwotą należną, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypisana Panu, na podstawie wystawionych faktur, bądź not księgowych.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają momentu powstania przychodów ze wspólnego przedsięwzięcia. Dlatego należy stosować obowiązujące w tym zakresie zasady ogólne, przewidziane w stosunku do przychodów z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Art. 14 ust. 1c ww. ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 14 ust 1e ww. ustawy:

W myśl art. 14 ust. 1h cyt. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie otrzymany przez Pana przychód nie stanowi wynagrodzenia z tytułu wykonania usługi, lecz wypłatę udziału w zysku z tytułu wspólnego przedsięwzięcia, a zatem w sprawie znajdzie zastosowanie wspomniany wyżej art. 14 ust. 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego w przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się żaden inny przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Tym samym, obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu ze wspólnego przedsięwzięcia powstanie, jak wynika z wniosku, w 2023 r. kiedy to faktycznie otrzyma Pan należny Panu udział w zysku. Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania Nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, lecz opieramy się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).