Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.800.2022.4.PRP

Nieopodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz nieuznanie Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 listopada 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 10 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieopodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości oraz nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości oraz podatku dochodowego od osób fizycznych.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z  18 stycznia 2023 r. (wpływ 19 stycznia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni jest właścicielką gruntów rolnych, wpisaną od roku 2022 do ewidencji producentów (dalej jako: „Wnioskodawczyni”). Nie jest ona czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W dniu 19 lipca 2022 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców na mocy aktu notarialnego darowiznę w postaci:

1.nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17;

2.nieruchomości gruntowej zabudowanej częścią budynku gospodarczego, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6;

3.nieruchomości gruntowej niezabudowanej, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 18, 19, 20 i 21.

Jak wynika z treści ksiąg wieczystych prowadzonych dla ww. nieruchomości, każda z nich ma charakter nieruchomości rolnej.

Wnioskodawczyni zamierza budowę domu jednorodzinnego na działce ewidencyjnej nr 11, w którym planuje w przyszłości zamieszkać, a także założyć rodzinę. Celem uzyskania środków na sfinansowanie budowy oraz prac wykończeniowych, zamierza ona dokonać sprzedaży wszystkich otrzymanych działek ewidencyjnych - z wyjątkiem gruntu, na którym planuje budowę domu oraz działki nr 1 z uwagi na to, iż jest ona przeznaczona na drogę dojazdową.

Wydatki na wyżej wspomniane cele, Wnioskodawczyni zamierza poczynić nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpi odpłatne zbycie poszczególnych nieruchomości.

Nabyte na mocy aktu notarialnego z dnia 19 lipca 2022 r. działki nie stanowią przedmiotu wynajmu ani dzierżawy. Zaznaczyć należy także, że Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów inwestycyjnych na otrzymane grunty, przede wszystkim nie podejmowała działań mających na celu np. uzbrojenie działek.

Na chwilę obecną, Wnioskodawczyni posiada potencjalnego nabywcę ww. nieruchomości. Zaznaczyć należy, że zainteresowani kupnem zgłaszają się do niej samodzielnie, bez publikowanych uprzednio ogłoszeń dotyczących sprzedaży, gdyż Wnioskodawczyni nie zamieszczała nigdzie takowych, nie korzystała też z usług podmiotów zajmujących się marketingiem czy też pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości. Podkreślenia wymaga także, że wszystkie z posiadanych przez Wnioskodawczynię działek stanowią jej majątek osobisty, gdyż nie prowadzi ona działalności gospodarczej w przedmiocie obrotu nieruchomościami ani w żadnym innym zakresie. Nie planuje ona także zakupu w przyszłości innych gruntów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży.

Ponadto Wnioskodawczyni nie wykorzystuje stanowiących przedmiot wniosku działek ani budynku gospodarczego w żaden sposób. Nie podejmowała ona tego typu działań także wcześniej. Od dnia otrzymania opisanych w treści wniosku nieruchomości w drodze darowizny, są one jedynie składnikiem jej majątku prywatnego, który nie jest przez nią użytkowany ani w sposób czynny, ani w sposób bierny np. poprzez wynajem. Na stanowiących przedmiot wniosku nieruchomościach nie była prowadzona pozarolnicza działalność gospodarcza ani nie były one wpisane do ewidencji środków trwałych, z uwagi na fakt, że Wnioskodawczyni nie prowadzi takiej działalności. Nie miało to miejsca także w przeszłości. Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności gospodarczej. Do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości, Wnioskodawczyni nie zamierza ponosić na ich poczet czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia własności (uatrakcyjnienia) działek. Nie podejmowała ona takich działań także do tej pory. Wnioskodawczyni nie posiada nieruchomości innych niż wskazane w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni nie zawarła i nie zamierza zawierać z nabywcą umowy przedwstępnej lub innego dokumentu, na podstawie którego zobowiązała/zobowiąże się sprzedać przedmiotowe nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawczyni wskazuje, że na chwilę obecną ma kupca wstępnie zainteresowanego kupnem nieruchomości, jednakże nie zapadła jeszcze ostateczna decyzja odnośnie ich nabycia, a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie ma stuprocentowej pewności, że nabywca nie zechce zawrzeć umowy przedwstępnej, celem zabezpieczenia swoich interesów. W przypadku zawarcia ewentualnej przedwstępnej umowy sprzedaży, Wnioskodawczyni nie zamierza udzielać nabywcy pełnomocnictwa do występowania w jej imieniu w sprawach dotyczących nieruchomości.

Pytanie

Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż ww. nieruchomości podlega opodatkowaniu VAT, a Wnioskodawczynię należy uznać za podatnika VAT z tytułu powyższych transakcji?

Pani stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawczyni, sprzedaż nieruchomości stanowiących przedmiot wniosku nie będzie czynnością, która w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu VAT, wobec czego nie należy jej uznawać za podatnika VAT z tytułu powyższych transakcji.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarowi odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Zgodnie przytoczonymi przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zaś ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. „Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.” (interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 sierpnia 2019 r. nr 0112-KDIL2-3.4012.324.2019.2.ZD).

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, jest zaś wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dyrektor KIS w Interpretacji Indywidualnej z dnia 16 kwietnia 2018 r. znak: 0115-KDIT1-3.4012.103.2018.3.BK, wskazuje, że „Jeśli zatem osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. (...) W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej.”

Jak już zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, nieruchomości stanowiące przedmiot niniejszego wniosku, stanowią element majątku osobistego Wnioskodawczyni, gdyż nie prowadzi ona działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, ani też w żadnym innym obszarze. Dyrektor KIS w treści przytoczonej wyżej interpretacji indywidualnej, zaznacza także, iż dana czynność nie jest działaniem oznaczającym prowadzenie działalności gospodarczej, jeżeli podatnik nie zmierza do nadania jej stałego charakteru. Przede wszystkim, zaznaczyć należy, że Wnioskodawczyni nie nabyła przedmiotowych nieruchomości w celu ich odsprzedaży, gdyż zostały one jej darowane przez rodziców, na jej prywatne potrzeby. Ponadto, zamierza ona dokonać sprzedaży działek z uwagi na potrzebę uzyskania środków niezbędnych na sfinansowanie jej potrzeb bytowych (budowę domu i ewentualny zakup mieszkania), nie ma ona na celu rozpoczęcia działalności w zakresie profesjonalnej sprzedaży gruntów, a w szczególności nie zamierza w przyszłości podejmować działań mających na celu nabycie nieruchomości jedynie w celu dalszej ich odsprzedaży. Jak wywodzi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 17 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/OI 277/21 „Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz dla spożytkowania w celach prywatnych.”

Ponadto, celem uznania danego podmiotu za podatnika VAT w zakresie sprzedaży nieruchomości rozpatrzenia wymaga poziom profesjonalizacji danej czynności. Jak wskazuje Dyrektor KIS w Interpretacji Indywidualnej z dnia 17 października 2022 r., znak: 0114-KDIP1-3.4012.5.2022.3.MPA „(...) za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym”. W tym miejscu podkreślenia wymaga, że działania Wnioskodawczyni w żadnym stopniu nie będą przypominać profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Po pierwsze, nie podejmowała ona działań mających na celu spowodowanie, iż posiadane przez nią działki będą bardziej atrakcyjne dla potencjalnych nabywców, w szczególności nie ponosiła żadnych nakładów inwestycyjnych ani też nie dokonała uzbrojenia przedmiotowych gruntów.

Jako drugą okoliczność świadczącą o pozostaniu planowanej czynności w sferze prywatnej Wnioskodawczyni nieobjętej opodatkowaniem VAT wskazać należy fakt, że nie zamierza ona korzystać z pomocy podmiotów zajmujących się pośrednictwem w sprzedaży nieruchomości, nie planuje także dokonywać zakupu reklamy, płatnych, profesjonalnych ogłoszeń czy też innych usług marketingowych. Jak już zostało wskazane na wstępie, potencjalni nabywcy nieruchomości zgłaszają swoje zainteresowanie we własnym zakresie, z uwagi na położenie czy też inne walory nieruchomości, a nie w związku z zamieszczanymi przez Wnioskodawczynię ogłoszeniami, gdyż nie publikowała ona takowych. W związku z powyższym, stanowiącej przedmiot niniejszego wniosku, planowanej przez Wnioskodawczynię sprzedaży nieruchomości nie można uznać za działanie w jakikolwiek sposób zorganizowane, zawodowe czy też wypełniające inne cechy działalności gospodarczej, gdyż będzie ono stanowić jedynie wyraz zarządu jej osobistym majątkiem, spowodowanego prywatnymi celami i pobudkami. Potwierdzenie wyżej sformułowanego stanowiska znaleźć można także m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 27 lipca 2022 r. znak: 0114-KDIP4-1.4012.280.2022.2.DP, czy też z dnia 12 września 2022 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.287.2022.2.WR.

Mając na uwadze powyższe, nie ulega wątpliwości, że sprzedaż nieruchomości stanowiących przedmiot wniosku nie będzie czynnością, która w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu VAT, wobec czego Wnioskodawczyni nie należy uznawać za podatnika VAT z tytułu powyższych transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Zgodnie art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że jest Pani właścicielką gruntów rolnych, wpisaną od roku 2022 do ewidencji producentów. Nie jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W dniu 19 lipca 2022 r. otrzymała Pani od rodziców na mocy aktu notarialnego darowiznę w postaci:

1.nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17;

2.nieruchomości gruntowej zabudowanej częścią budynku gospodarczego, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6;

3.nieruchomości gruntowej niezabudowanej, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 18, 19, 20 i 21.

Zamierza Pani budowę domu jednorodzinnego na działce ewidencyjnej nr 11, w którym planuje w przyszłości zamieszkać, a także założyć rodzinę. Celem uzyskania środków na sfinansowanie budowy oraz prac wykończeniowych, zamierza Pani dokonać sprzedaży wszystkich otrzymanych działek ewidencyjnych - z wyjątkiem gruntu, na którym planuje budowę domu oraz działki nr 1 z uwagi na to, iż jest ona przeznaczona na drogę dojazdową. Nabyte działki nie stanowią przedmiotu wynajmu ani dzierżawy. Nie ponosiła Pani żadnych nakładów inwestycyjnych na otrzymane grunty, przede wszystkim nie podejmowała Pani działań mających na celu np. uzbrojenie działek. Od dnia otrzymania nieruchomości w drodze darowizny, są one jedynie składnikiem Pani majątku prywatnego, który nie jest przez Panią użytkowany ani w sposób czynny, ani w sposób bierny np. poprzez wynajem. Do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości, nie zamierza Pani ponosić na ich poczet czynności wymagających zaangażowania własnych środków finansowych zmierzających do podniesienia własności (uatrakcyjnienia) działek. Nie posiada Pani nieruchomości innych niż wskazane w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Do dnia złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie dokonywała Pani sprzedaży nieruchomości. Nie zawarła i nie zamierza Pani zawierać z nabywcą umowy przedwstępnej lub innego dokumentu, na podstawie którego zobowiązała/zobowiąże się Pani sprzedać przedmiotowe nieruchomości. W przypadku zawarcia ewentualnej przedwstępnej umowy sprzedaży, nie zamierza Pani udzielać nabywcy pełnomocnictwa do występowania w jej imieniu w sprawach dotyczących nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią:

1.nieruchomości gruntowej niezabudowanej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 12, 13, 14, 15, 16, 17;

2.nieruchomości gruntowej zabudowanej częścią budynku gospodarczego, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3, 4, 5, 6;

3.nieruchomości gruntowej niezabudowanej, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 18, 19, 20 i 21

nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia ww. nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowych nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmowała i nie będzie podejmować Pani aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą przez Panią ww. nieruchomości wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie Pani działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem sprzedaż ww. nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Wydana interpretacja dotyczy wniosku w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 z późn. zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).