Wyrok NSA z dnia 23 lutego 2022 r., sygn. I FSK 384/18

Nie wystarczy sprawdzenie w systemie VIES, czy kontrahenci są czynnymi podatnikami VAT. Należy rozróżnić dochowanie należytej staranności od świadomego działania, bo to dwa różne pojęcia.

Gazeta Prawna nr 40/2022

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Maja Chodacka (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Q. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 września 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 2276/16 w sprawie ze skargi Q. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do października 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Q. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji.

1.1. Wyrokiem z dnia 6 września 2017r. w sprawie o sygn. akt III SA/Wa 2276/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Q. sp. z o.o. z siedzibą w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 maja 2016r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od czerwca do października 2014r. oddalił skargę. Wymieniony wyrok oraz pozostałe orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego: orzeczenia.nsa.gov.pl.

1.2. Sąd I instancji nie znalazł podstaw do wyeliminowania z obrotu prawnego kwestionowanej decyzji uznając, iż jest ona zgodna z obowiązującymi przepisami prawa.

W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, iż istota sporu w sprawie dotyczy ustalenia prawa skarżącej do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez S., V., E. oraz D. Faktury wystawione przez S., V. oraz E. dotyczą nabyć polimerów przez skarżącą od tych spółek, zaś faktury wystawione przez D. dotyczą usług budowlanych. W ocenie organów podatkowych zakwestionowane faktury dotyczą czynności, które nie zostały faktycznie dokonane przez wystawców faktur, a zatem faktury te nie mogą stanowić podstawy do odliczenia wykazanego w nich podatku naliczonego. Natomiast zdaniem skarżącej spełniła ona wszelkie formalne i materialne przesłanki odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur, zaś organy podatkowe wydając decyzje w rozpoznawanej sprawie dopuściły się naruszenia przepisów postępowania oraz przepisów prawa materialnego.