Wyrok SN z dnia 29 września 2020 r., sygn. III PK 52/19

Jeżeli pracodawca nie prowadzi dokumentacji umożliwiającej sprawdzenie prawidłowości naliczania wypłaconych świadczeń (czyli z dokumentacji przedstawionej przez pracodawcę nie można jednoznacznie wykazać, z jakiego tytułu wypłacano pracownikowi poszczególne kwoty), to pracodawca musi liczyć się z tym, że to na nim będzie spoczywał ciężar udowodnienia prawidłowego obliczenia i wypłacenia świadczenia.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z powództwa J. K. przeciwko J. W. ‎o zapłatę wynagrodzenia, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 września 2020 r., ‎skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. akt V Pa (…),

uchyla zaskarżony wyrok w pkt I i II i sprawę w tej części przekazuje Sądowi Okręgowemu w O. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w O. wyrokiem z 28 maja 2018 r. oddalił powództwo J. K. o zapłatę 43.960 zł. tytułem wynagrodzenia zasadniczego brutto za okres od 1 lipca 2014 r. do 30 marca 2017 r.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego J. W. na stanowisku kierowcy autobusu od dnia 1 lipca 2014 r. Zgodnie z zawartymi umowami o pracę oraz z kolejnymi aneksami do umów, wynagrodzenie zasadnicze powoda wynosiło odpowiednio 1.680 zł, 1.750 zł, 1.850 zł, a ostatnio 2.000 zł brutto. Pracownicy strony pozwanej, w tym powód, oprócz wynagrodzenia zasadniczego otrzymywali dodatkowo (zgodnie z ustnymi ustaleniami) należności z tytułu podróży służbowych, tj. kwotę 400-450 zł za jeden kurs busem poza granicami kraju oraz kwotę 150 zł za każdy dzień „w trasie” poza granicami kraju. Wypłata wynagrodzenia zasadniczego, jak i należności z tytułu podróży służbowej, odbywała się zarówno na konta bankowe wskazane przez pracowników, jak i w formie wypłat gotówkowych, najczęściej po powrocie z zagranicznego kursu do kraju. Zdarzały się wypłaty zaliczkowe lub też przelewy na konto. Jeżeli pracownik otrzymywał wcześniej gotówkę - na poczet wynagrodzenia lub też otrzymywał ją przelewem na konto, to listy płac były najczęściej podpisywane dopiero po jego powrocie do kraju. Stosunek pracy łączący powoda z pozwanym ustał w dniu 31 marca 2017 r. na mocy porozumienia stron. W toku postępowania powód J.K. domagał się ostatecznie zasądzenia od pozwanego kwoty 43.960 zł brutto tytułem wynagrodzenia zasadniczego, twierdząc, że go nie otrzymał.