Wyrok SN z dnia 3 marca 2021 r., sygn. I NKRS 31/21

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Ewa Stefańska (przewodniczący)

SSN Paweł Księżak

‎SSN Jacek Widło (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania W. W. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa nr (…)/2020 z dnia 10 lipca 2020 r. w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu na wolnym stanowisku asesorskim w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w […]., ogłoszone w Monitorze Polskim z 2018 r., poz. 520, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 3 marca 2021 r.,

uchyla zaskarżoną uchwałę w całości i przekazuję sprawę Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Krajowa Rada Sądownictwa (dalej jako: „KRS” lub „Rada”) uchwałą nr (…)/2019 z 25 czerwca 2019 r. postanowiła nie przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie Ł. K. i W. W. do pełnienia urzędu na stanowisku asesora sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w […]..

Pismem z 26 lipca 2019 r. odwołanie od ww. uchwały Rady z powodu jej sprzeczności z prawem złożył do Sądu Najwyższego W. W. (dalej jako: „Skarżący” lub „Odwołujący się”).

Sąd Najwyższy w wyroku z 13 maja 2020 r., I NO 166/19, w sprawie z odwołania Skarżącego, postanowił uchylić uchwałę Krajowej Rady Sądownictwa nr (…)/2019 z 25 czerwca 2019 r. w części nieprzedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie W. W. do pełnienia urzędu na stanowisku asesora sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w […]. i w tym zakresie przekazał sprawę Krajowej Radzie Sądownictwa do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy podkreślił między innymi, że jeżeli Krajowa Rada Sądownictwa nie decyduje się na wskazanie żadnego z konkurujących kandydatów na wolne stanowisko sędziowskie lub asesorskie w sądzie administracyjnym, do czego w ramach swojej konstytucyjnej prerogatywy ma prawo, zobowiązana jest wskazać na rzeczywiście istniejące okoliczności, jakie przemawiają przeciwko objęciu tego stanowiska przez kandydata. Pominięcie okoliczności przemawiających na korzyść kandydata, wyciągnięcie wniosków dowolnych, czy też wręcz przeciwnych do tych, jakie wynikają z obiektywnie istniejących okoliczności, które w istocie nie mogą przemawiać przeciwko rozważanej kandydaturze, wskazuje na naruszenie prawa.