Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. II PSKP 25/21

Zaniechanie prowadzenia ewidencji czasu pracy przez pracodawcę nie tworzy domniemania wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych w wymiarze przedstawianym przez samego pracownika. Pracownik może i powinien wobec tego oferować inne środki dowodowe, które podlegają ocenie w ramach całokształtu materiału dowodowego. W takiej sytuacji pracownik może powoływać wszelkie dowody na wykazanie zasadności swego roszczenia, w tym posiadające mniejszą moc dowodową niż dokumenty dotyczące czasu pracy, a więc na przykład dowody osobowe, z których prima facie (z wykorzystaniem domniemań faktycznych - art. 231 k.p.c.) może wynikać liczba przepracowanych godzin nadliczbowych.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

‎SSN Krzysztof Rączka

w sprawie z powództwa M. D. ‎przeciwko Miastu w W. ‎o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 21 kwietnia 2021 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt VII Pa (…),

I. oddala skargę kasacyjną;

II. przyznaje adwokat K. K. od Skarbu Państwa - Sąd Okręgowy w W. tytułem wynagrodzenia za reprezentowanie powoda w postępowaniu kasacyjnym z urzędu 1.350 zł (jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) podwyższone o stawkę podatku od towarów i usług;

III. zasądza od powoda na rzecz pozwanego 2.025 zł (dwa tysiące dwadzieścia pięć) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 4 października 2018 r. oddalił apelację powoda M. D., wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 22 lutego 2018 r. (który oddalił powództwo w całości) w sprawie prowadzonej przeciwko Miastu W. o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony w (…) Domu Dziecka w W. (dalej DD) przy ul. (…), na podstawie urnowy o pracę na czas określony od dnia 11 stycznia 2011 r. do dnia 3 czerwca 2012 r. w celu zastępstwa B. D. - Dyrektora (…) Domu Dziecka w W. w czasie jej usprawiedliwionej nieobecności w pracy, na stanowisku pełniącego obowiązki Dyrektora DD w pełnym wymiarze czasu pracy, zawartej z Prezydentem Miasta W. Wynagrodzenie zasadnicze powoda wynosiło 3.045 zł miesięcznie, powód otrzymywał również dodatek funkcyjny w wysokości 1.050 zł oraz dodatek za wieloletnią pracę w wysokości 14% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastającego o 1% za każdy rok pracy aż do osiągnięcia 20%.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00