Miejsce pracy w umowie o pracę – jak je prawidłowo określić

Miejsce wykonywania pracy przez pracowników może być ustalone punktowo (stacjonarnie), poprzez wskazanie pewnego obszaru geograficznego, na którym pracownik wykonuje pracę, lub poprzez określenie ruchomego (zmiennego) miejsca pracy. Prawidłowe wskazanie w umowie o pracę miejsca wykonywania pracy jest niezbędne dla ustalenia uprawnień pracownika z tytułu podróży służbowych, pozwala też uniknąć konieczności częstych zmian w treści umowy.

Pracownik jest zobowiązany do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę (art. 22 Kodeksu pracy). Do pracodawcy należy zatem wskazanie pracownikowi miejsca, w którym będzie on zobowiązany wykonywać swoje obowiązki zawodowe. Przepisy Kodeksu pracy nie definiują pojęcia „miejsce pracy”. Pomocniczo w tym przypadku można posłużyć się definicją czasu pracy, z której wynika, że miejscem wykonywania pracy jest zakład pracy lub inne miejsce poza zakładem wyznaczone do świadczenia pracy (art. 128 § 1 Kodeksu pracy). Pracownik może więc wykonywać pracę w innym miejscu niż zakład pracy pracodawcy, a miejsce pracy może także znajdować się w zakładzie innego podmiotu niż pracodawca. Jeżeli pracownik wykonuje pracę w takim miejscu, ale pod kierownictwem pracodawcy, nie następuje nawiązanie stosunku pracy z tym innym podmiotem (wyrok SN z 5 listopada 1999 r., I PKN 337/99, OSNP 2001/6/186).

Skutki nieokreślenia lub niewłaściwego określenia miejsca pracy w umowie o pracę

W sytuacji kiedy strony stosunku pracy nie wskażą w umowie miejsca pracy, najczęściej przyjmuje się, że jest nim siedziba pracodawcy. Jeśli jednak pracodawca wskaże pracownikowi inne miejsce świadczenia pracy i pracownik rozpocznie wykonywanie pracy w tym miejscu, np. w jednym z oddziałów firmy, miejsce to będzie miejscem jego pracy.