Prawo emeryta i rencisty do świadczeń chorobowych

Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma też świadczenia rehabilitacyjnego, nawet jeżeli rokuje odzyskanie zdolności do pracy.

Zasady nabywania przez emeryta lub rencistę prawa do wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego z tytułu zatrudnienia są analogiczne do tych, które obowiązują ubezpieczonych bez ustalonego prawa do świadczeń emerytalno-rentowych.

Podleganie ubezpieczeniu chorobowemu

Osoba, która jest zatrudniona w ramach stosunku pracy, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu. Dotyczy to także emeryta lub rencisty, który jest zatrudniony na tej podstawie. Na obowiązek ubezpieczeń tej grupy pracowników nie wpływa, tak jak w przypadku pracowników bez ustalonego prawa do emerytury lub renty, wymiar ich zatrudnienia czy wysokość otrzymywanego wynagrodzenia. Oznacza to, że emeryt lub rencista będzie mógł korzystać ze świadczeń chorobowych w takim samym zakresie jak pracownik, który nie posiada uprawnień emerytalno-rentowych. Prawo do zasiłku chorobowego taki pracownik nabędzie, co do zasady, po upływie nieprzerwanego okresu podlegania ubezpieczeniu chorobowemu, który wynosi 30 dni (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej).