Zmiana etatu w trakcie choroby a podstawa wymiaru zasiłku

Jeżeli w miesiącu powstania niezdolności do pracy (trwania choroby) lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy (art. 40). Nie jest to średnia z miesięcy poprzedzających miesiąc uzyskania prawa do zasiłku.

Podstawa wymiaru zasiłku

Podstawa wymiaru zasiłku to średnia wysokość wynagrodzenia, która stanowi podstawę do wypłaty zasiłku. Podstawę stanowi co do zasady średnie wynagrodzenie z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym wystąpiła okoliczność uprawniająca do uzyskania za ten czas zasiłku, pod warunkiem jednak, że pracownik jest zatrudniony u danego pracodawcy przez czas, który umożliwia obliczenie średniego wynagrodzenia z 12 miesięcy.

Zgodnie z ustawy z 25.06.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa podstawę wymiaru zasiłku przysługującego ubezpieczonemu (zatem nie tylko pracownikowi ale również innym ubezpieczonym) będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.