Odmowa udzielenia urlopu na żądanie pracownika – kiedy jest możliwa

Pracodawca udziela urlopu na żądanie pracownika w terminie przez niego wskazanym. W szczególnych okolicznościach pracodawca może odmówić udzielenia tego urlopu. Jest to możliwe, jeżeli zasługujący na ochronę wyjątkowy interes pracodawcy wymaga obecności pracownika w pracy.

Pracownik może korzystać z urlopu wypoczynkowego, jeżeli pracodawca udzieli go zgodnie z terminem ustalonym w planie urlopów albo po porozumieniu z pracownikiem (art. 163 § 1 i § 1¹ Kodeksu pracy). Wyjątkiem od tej zasady jest tzw. urlop na żądanie. Pracodawca jest zobowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym (art. 167² Kodeksu pracy). Przepisy doprecyzowują przy tym, że:

• pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu najpóźniej w dniu rozpoczęcia urlopu,
• łączny wymiar urlopu wykorzystanego przez pracownika na tych zasadach i w tym trybie nie może przekroczyć 4 dni, niezależnie od liczby pracodawców, z którymi pracownik pozostaje w danym roku w kolejnych stosunkach pracy.

Urlopu na żądanie udziela zawsze pracodawca

W powszechnym mniemaniu w przypadku urlopu na żądanie to wyłącznie pracownik decyduje o terminie wykorzystania tego urlopu, a jego żądanie jest bezwzględnie wiążące dla pracodawcy. Pogląd ten jest błędny i w praktyce może skończyć się dla pracownika dyscyplinarnym zwolnieniem z pracy z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.