DGP: Składać informację MDR-3 czy nie? Nadgorliwość promotorów, to kłopot dla korzystających

Kontrahenci zgłaszają do KAS standaryzowane schematy podatkowe i informują o tym podatników. A ci nie wiedzą, co z tym dalej zrobić. O to czy oni też analogicznie muszą informować KAS, zapytaliśmy MF.

Zagadnienie schematów podatkowych i obowiązku ich raportowania od początku (a za początek należy uznać upublicznienie projektu nowelizacji ordynacji podatkowej) budziło wiele negatywnych emocji. Mogłoby się wydawać, że ponad pół roku obowiązywania przepisów to czas, w którym nawet jeżeli nie zostaną rozwiane wszystkie wątpliwości, to przynajmniej znaczna część z nich. Niestety, tutaj sprawdza się powiedzenie, że im dalej w las, tym więcej drzew. Problem w tym, że przy całym tym zamieszaniu dotyczącym schematów podatkowych oliwy do ognia dolewają niektórzy przedsiębiorcy, którzy – zapewne działając w ramach szeroko rozumianej ostrożności fiskalnej – dokonują zgłoszeń wyimaginowanych schematów podatkowych (przynajmniej przy części z nich wydaje się, że tak jest) i informują o tym swoich kontrahentów. Tym sposobem część podatników dowiedziała się, że np. zwykła umowa leasingu operacyjnego czy nabycie określonego świadczenia kompleksowego to schemat podatkowy standaryzowany. Co gorsze, mówimy tutaj o schemacie podatkowym typu A, tj. wskazanym w art. 86a par. 1 pkt 10 lit. a ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej: ordynacja podatkowa), dla wystąpienia którego konieczne jest nie tylko przypisanie ogólnej cechy rozpoznawczej, ale również spełnienie kryterium głównej korzyści podatkowej.

Przedsiębiorca, który otrzymał od swojego kontrahenta informację o tym, że ten udostępnił mu schemat podatkowy standaryzowany, nie godząc się z takim twierdzeniem, najczęściej nie wie, jak powinien się zachować. Złożyć informację MDR-3, czy nie?