DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 16 sierpnia 2011 r.
dotycząca niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 5798)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/508/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 4,
uwzględniając dyrektywę Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (3), w szczególności jej art. 11 ust. 1 lit. f),
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (4), w szczególności jej art. 4 ust. 3, akapit pierwszy,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na Litwie wystąpiły ogniska klasycznego pomoru świń.
(2) Ze względu na handel żywymi świniami oraz niektórymi produktami pochodzącymi od świń ogniska te mogą stanowić zagrożenie dla stad w pozostałych państwach członkowskich.
(3) Konieczne jest wzmocnienie środków podjętych przez Litwę w ramach dyrektywy 2001/89/WE.
(4) Decyzja Komisji 2002/106/WE z dnia 1 lutego 2002 r. zatwierdzająca Podręcznik diagnostyczny ustanawiający procedury diagnostyczne, metody pobierania próbek oraz kryteria oceny wyników badań laboratoryjnych w celu potwierdzenia klasycznego pomoru świń (5) określa protokoły nadzoru dostosowane do poziomu ryzyka.
(5) Warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz wymogi dotyczące świadectw w handlu żywymi świniami ustanowiono w dyrektywie Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (6).
(6) Warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz wymogi dotyczące świadectw w handlu nasieniem trzody chlewnej ustanowiono w dyrektywie Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającej warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem bydła i trzody chlewnej oraz w przywozie (7).
(7) Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (8) dotyczy, między innymi, handlu zarodkami świń.
(8) Decyzja Komisji 2010/470/UE z dnia 26 sierpnia 2010 r. ustanawiająca wzory świadectw zdrowia w wewnątrzunijnym handlu nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami zwierząt z rodziny koniowatych, owiec i kóz, a także komórkami jajowymi i zarodkami świń (9) ustanawia wzory świadectw zdrowia w wewnątrzunijnym handlu nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami owiec i kóz oraz komórkami jajowymi i zarodkami świń.
(9) Rozporządzenie (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (10) dotyczy, między innymi, warunków dotyczących zdrowia zwierząt odnośnie do produkcji i wprowadzania do obrotu świeżego mięsa, mięsa mielonego, mięsa odkostnionego mechanicznie, przetworów mięsnych, mięsa zwierząt dzikich utrzymywanych przez człowieka, wyrobów mięsnych, w tym przetworzonych żołądków, pęcherzy i jelit, oraz przetworów mlecznych.
(10) Rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (11) dotyczy, między innymi, znaków jakości zdrowotnej dla żywności pochodzenia zwierzęcego.
(11) Konieczne jest uzupełnienie świadectw ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczącym przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (12) o urzędowe poświadczenie zdrowia zwierząt, które powinno zostać ustanowione w załączniku do niniejszej decyzji.
(12) Artykuł 6 decyzji Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotyczącej wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (13) przewiduje odstępstwo od kontroli weterynaryjnych w przypadku niektórych produktów zawierających produkty zwierzęce. Należy zezwolić na wysyłanie takich produktów z obszarów objętych ograniczeniami w ramach uproszczonego systemu poświadczania.
(13) Dyrektywa Rady 92/118/EWG (14) ustanawia warunki dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego regulujące handel i przywóz do Wspólnoty produktów nieobjętych wyżej wymienionymi warunkami ustanowionymi w szczególnych zasadach wspólnotowych określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 89/662/EWG oraz w zakresie czynników chorobotwórczych dyrektywą 90/425/EWG.
(14) W rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającym przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (15) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt stosowane w przetwarzaniu produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, pochodzących od zwierząt z obszarów objętych ograniczeniami.
(15) Produkty lecznicze określone w dyrektywie 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (16), w dyrektywie 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (17) oraz w dyrektywie 2001/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, odnoszących się do wdrożenia zasady dobrej praktyki klinicznej w prowadzeniu badań klinicznych produktów leczniczych, przeznaczonych do stosowania przez człowieka (18), które nie są objęte zakresem rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, nie powinny podlegać ograniczeniom związanym ze zdrowiem zwierząt ustanowionym w niniejszej decyzji.
(16) W oparciu o informacje dostarczone przez Litwę uznaje się, że należy ustanowić środki ochronne w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie na okres, jakiego będzie wymagało ukończenie niezbędnych badań.
(17) Należy również ustanowić środki w celu ograniczenia do minimum kontaktów pomiędzy gospodarstwami trzody chlewnej w niektórych regionach Litwy, jak również ograniczyć na poziomie regionalnym niektóre usługi związane ze świniami w celu uniemożliwienia rozprzestrzeniania się wirusa.
(18) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Litwa dopilnowuje, aby świnie nie były wysyłane do pozostałych państw członkowskich ani do państw trzecich z:
a) obszarów wymienionych w załączniku I;
b) gospodarstw na jej terytorium położonych poza obszarami wymienionymi w załączniku I, do których po dniu 1 marca 2011 r. przywieziono świnie z gospodarstw położonych na obszarach wymienionych w załączniku I.
Artykuł 2
Litwa dopilnowuje, aby:
a) świnie nie były transportowane z gospodarstw położonych na obszarach wymienionych w załączniku I część A;
b) transport świń przeznaczonych do uboju, pochodzących z gospodarstw położonych poza obszarami wymienionymi w załączniku I część A, do rzeźni położonych na tych obszarach, a także tranzyt świń przez te obszary były dozwolone wyłącznie:
(i) głównymi drogami lub transportem kolejowym; oraz
(ii) zgodnie ze szczegółowymi wskazówkami wydanymi przez właściwy organ w celu zapobieżenia bezpośredniej lub pośredniej styczności tych świń z innymi świniami podczas transportu i w rzeźni;
c) świnie nie były wysyłane z obszarów wymienionych w załączniku I część B do pozostałych obszarów na terytorium Litwy, z wyjątkiem transportu:
(i) świń przeznaczonych do natychmiastowego uboju – bezpośrednio do rzeźni, pod warunkiem że świnie te pochodzą z jednego gospodarstwa;
(ii) świń przeznaczonych do hodowli i do produkcji – bezpośrednio do gospodarstwa, pod warunkiem że świnie te przez co najmniej 30 dni lub, jeżeli nie mają jeszcze 30 dni, od chwili narodzin przebywały w jednym gospodarstwie:
– do którego w ciągu 30 dni bezpośrednio poprzedzających datę wysyłki świń nie przywieziono żywych świń, oraz
– w którym przeprowadzono badania kliniczne zgodnie z rozdziałem IV pkt D.2 załącznika do decyzji 2002/106/WE, które dały wyniki ujemne.
Artykuł 3
1. W drodze odstępstwa od art. 2 lit. a) właściwy organ może zezwolić na transport świń z gospodarstwa położonego na obszarach wymienionych w załączniku I część A, lecz poza okręgiem zapowietrzonym lub zagrożonym:
a) bezpośrednio do rzeźni położonej na tych obszarach lub, w wyjątkowych przypadkach, do wyznaczonych rzeźni na terenie Litwy, położonych poza tymi obszarami, do natychmiastowego uboju, pod warunkiem że świnie wysyłane są z gospodarstwa, w którym przeprowadzono badania kliniczne zgodnie z rozdziałem IV pkt D.3 załącznika do decyzji 2002/106/WE, które dały wyniki ujemne;
b) do gospodarstwa położonego na tych obszarach, pod warunkiem że świnie te przez co najmniej 45 dni lub, jeżeli nie mają jeszcze 45 dni, od chwili narodzin przebywały w jednym gospodarstwie:
(i) do którego w ciągu 45 dni bezpośrednio poprzedzających datę wysyłki świń nie przywieziono żywych świń;
(ii) w którym przeprowadzono badania kliniczne zgodnie z rozdziałem IV pkt D.2 oraz rozdziałem IV pkt D.4 akapit od drugiego do czwartego załącznika do decyzji 2002/106/WE, które dały wyniki ujemne;
c) do gospodarstwa położonego na tych obszarach, pod warunkiem że świnie te przez co najmniej 45 dni lub, jeżeli nie mają jeszcze 45 dni, od chwili narodzin przebywały w jednym gospodarstwie:
(i) do którego w ciągu 20 dni bezpośrednio poprzedzających datę wysyłki świń nie przywieziono żywych świń, pod warunkiem że przez sześć miesięcy bezpośrednio poprzedzających datę wysyłki świń do gospodarstwa pochodzenia nie przywieziono innych świń niż loszki pochodzące z jednego i tego samego gospodarstwa;
(ii) w którym przeprowadzono badania kliniczne zgodnie z rozdziałem IV pkt D.2 oraz rozdziałem IV pkt D.4 akapit od drugiego do czwartego załącznika do decyzji 2002/106/WE, które dały wyniki ujemne;
d) do gospodarstwa położonego na tych obszarach, pod warunkiem że świnie te przez co najmniej 45 dni lub, jeżeli nie mają jeszcze 45 dni, od chwili narodzin przebywały w jednym gospodarstwie pochodzenia oraz że:
(i) do gospodarstwa pochodzenia nie przywieziono świń innych niż loszki, od których w ciągu 10 dni od daty wysyłki pobrano próbki poddane następującym badaniom laboratoryjnym z wynikiem ujemnym:
– badanie na wykrycie przeciwciał,
– dwa kolejne badania przeprowadzone w odstępie siedmiu dni na wykrycie genomu wirusa klasycznego pomoru świń (RT-PCR), przeprowadzone w krajowym laboratorium referencyjnym;
(ii) badania kliniczne przeprowadzone w gospodarstwie pochodzenia zgodnie z rozdziałem IV pkt D.2 oraz rozdziałem IV pkt D.4 akapit od drugiego do czwartego załącznika do decyzji 2002/106/WE dały wyniki ujemne.
2. W drodze odstępstwa od art. 2 lit. a) właściwy organ może zezwolić na transport świń z gospodarstwa położonego w okręgu zagrożonym bezpośrednio do wyznaczonego gospodarstwa, na terenie którego nie przebywają żadne świnie i które jest położone w tym samym okręgu zagrożonym, pod warunkiem że:
a) w wyznaczonym gospodarstwie przeznaczenia spełnione są warunki wymienione w art. 11 ust. 1 lit. f) i art. 11 ust. 2 dyrektywy 2001/89/WE;
b) w gospodarstwie, z którego wysyłane są świnie, przeprowadzono badania przewidziane w rozdziale IV pkt D.2 załącznika do decyzji 2002/106/WE, które dały wynik ujemny.
3. W drodze odstępstwa od art. 2 lit. a) właściwy organ może zezwolić na transport świń z gospodarstwa położonego w okręgu zagrożonym bezpośrednio do wyznaczonego gospodarstwa położonego w okręgu zapowietrzonym, pod warunkiem że:
a) wyznaczone gospodarstwo przeznaczenia jest położone co najmniej w odległości 10 km od granicy z innym państwem członkowskim lub państwem trzecim, a w gospodarstwie tym w okresie co najmniej 21 dni od daty zakończenia czyszczenia i dezynfekcji zgodnie z art. 12 dyrektywy 2001/89/WE nie przebywały żadne świnie;
b) wyznaczone gospodarstwo przeznaczenia przeszło trzecie czyszczenie i dezynfekcję pod nadzorem weterynaryjnym przed wprowadzeniem świń;
c) wszystkie świnie zostaną przywiezione do wyznaczonego gospodarstwa przeznaczenia w okresie 20 dni;
d) świnie w wyznaczonym gospodarstwie przeznaczenia zostaną poddane badaniu serologicznemu zgodnie z rozdziałem IV pkt E załącznika do decyzji 2002/106/WE, przeprowadzanemu na próbkach pobranych nie wcześniej niż 40 dni od daty przywiezienia ostatnich świń do tego gospodarstwa;
e) świnie nie opuszczą wyznaczonego gospodarstwa przeznaczenia, z wyjątkiem wywozu bezpośrednio na ubój do rzeźni położonej na obszarach wymienionych w załączniku I część A, pod warunkiem że badania, o których mowa w lit. d), dały wyniki ujemne.
4. Właściwy organ rejestruje transporty świń, o których mowa w ust. 1–3, i informuje o nich Komisję w Stałym Komitecie ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.
Artykuł 4
Litwa dopilnowuje, aby nie dokonywano wysyłki następujących towarów do pozostałych państw członkowskich ani do państw trzecich:
a) nasienie trzody chlewnej, chyba że nasienie to pochodzi od knurów trzymanych w punkcie pobierania nasienia, o którym mowa w art. 3 lit. a) dyrektywy Rady 90/429/EWG oraz który położony jest poza obszarami wymienionymi w załączniku I;
b) komórki jajowe i zarodki świń, chyba że te komórki jajowe i zarodki pochodzą od świń trzymanych w gospodarstwie położnym poza obszarami wymienionymi w załączniku I.
Artykuł 5
Litwa dopilnowuje, aby:
1) świadectwo zdrowia ustanowione w załączniku F (wzór 2) do dyrektywy 64/432/EWG, towarzyszące świniom wysyłanym z Litwy do pozostałych państw członkowskich, zawierało sformułowanie:
„Zwierzęta spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji 2011/508/UE z dnia 16 sierpnia 2011 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie”;
2) świadectwo zdrowia zwierząt ustanowione w załączniku D do dyrektywy 90/429/EWG, towarzyszące przesyłkom nasienia od knurów wysyłanym z Litwy do pozostałych państw członkowskich, zawierało sformułowanie:
„ Nasienie spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji 2011/508/UE z dnia 16 sierpnia 2011 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie”;
3) świadectwo zdrowia ustanowione w załączniku V do decyzji 2010/470/UE, towarzyszące przesyłkom komórek jajowych i zarodków świń wysyłanym z Litwy do pozostałych państw członkowskich, zawierało sformułowanie:
„Komórki jajowe/Zarodki (niepotrzebne skreślić) spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji 2011/508/UE z dnia 16 sierpnia 2011 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie” .
Artykuł 6
1. W drodze odstępstwa od art. 10 ust. 3 lit. f) tiret czwarte dyrektywy 2001/89/WE Litwa może stosować znak jakości zdrowotnej ustanowiony w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 854/2004 i zezwalać, aby świeże mięso nie było poddawane późniejszej obróbce zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy 2002/99/WE, w przypadku mięsa wieprzowego, które jest uzyskiwane od świń spełniających następujące warunki:
a) zostały poddane ubojowi w ciągu 12 godzin od przybycia do rzeźni;
b) pochodzą z gospodarstwa:
(i) położonego w okręgu zagrożonym, ustanowionym zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2001/89/WE na obszarach wymienionych w załączniku I część A do niniejszej decyzji i otaczającego okręg zapowietrzony, na którym:
– nie wykryto ogniska klasycznego pomoru świń w okresie 21 dni poprzedzających przewiezienie świń do rzeźni, a od zakończenia dezynfekcji zakażonego gospodarstwa upłynęło co najmniej 21 dni,
– po wykryciu klasycznego pomoru świń we wszystkich gospodarstwach znajdujących się w tym okręgu zapowietrzonym i zagrożonym przeprowadzono badania kliniczne pod kątem klasycznego pomoru świń, które dały wynik ujemny;
(ii) które zostało upoważnione przez właściwy organ do przewiezienia świń do wyznaczonej rzeźni oraz:
– które nie miało styczności z zakażonym gospodarstwem po przeprowadzeniu dochodzenia epidemiologicznego,
– w którym od momentu ustanowienia okręgu zagrożonego lekarz weterynarii przeprowadza regularne inspekcje, obejmujące wszystkie świnie trzymane w danym gospodarstwie,
– w którym wszystkie świnie zostały poddane badaniom klinicznym i laboratoryjnym zgodnie z ust. 1, 3, 4 i 5 rozdziału IV pkt D załącznika do decyzji 2002/106/WE.
2. Litwa dopilnowuje, aby rzeźnia, o której mowa w ust. 1 lit. a):
a) była położna na obszarach wymienionych w załączniku I część A;
b) nie przyjmowała do uboju tego samego dnia innych świń niż świnie, o których mowa w ust. 1.
3. Litwa dopilnowuje, aby pojazdy używane do transportu świń, o których mowa w ust. 1, były czyszczone i dezynfekowane dwa razy po każdym transporcie.
Artykuł 7
1. Litwa dopilnowuje, aby przesyłkom mięsa wieprzowego, o których mowa w art. 6, towarzyszyło świadectwo wydane zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (WE) nr 599/2004, uzupełnione przez urzędowego lekarza weterynarii poświadczeniem zdrowia zwierząt, ustanowionym w załączniku II do niniejszej decyzji.
2. Litwa dopilnowuje, aby Komisja i państwa członkowskie otrzymały następujące informacje dotyczące świń, o których mowa w art. 6:
a) przed ubojem świń – nazwa i położenie rzeźni wyznaczonej do przyjęcia świń przeznaczonych do uboju;
b) po uboju świń – cotygodniowe sprawozdanie zawierające informacje na temat:
(i) liczby świń poddanych ubojowi w wyznaczonych rzeźniach;
(ii) systemu identyfikacji i kontroli przepływu stosowanego w celu zapewniania zgodności z wymogami art. 11 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2001/89/WE.
Artykuł 8
1. Litwa nie wysyła do pozostałych państw członkowskich ani do państw trzecich przesyłek:
a) produktów uzyskanych od świń nie wymienionych w art. 6 i 7, pochodzących z obszarów wymienionych w załączniku I część A;
b) produktów uzyskanych od świń pochodzących z obszarów wymienionych w załączniku I część A;
c) obornika i gnoju uzyskanego od świń pochodzących z obszarów wymienionych w załączniku I część A.
2. Zakazy określone w ust. 1 lit. a) i b) nie mają zastosowania do:
a) produktów uzyskanych od świń, które:
(i) zostały poddane obróbce cieplnej:
– w hermetycznie zamkniętym pojemniku o wartości Fo wynoszącej 3,00 lub więcej, lub
– podczas której temperatura w środku produktu jest podnoszona do co najmniej 70 °C; lub
(ii) zostały wyprodukowane poza obszarami wymienionymi w załączniku I zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009 i które od chwili wprowadzenia na terytorium Litwy były przechowywane i transportowane oddzielnie od produktów zwierzęcych, które zgodnie z ust. 1 nie kwalifikują się do wysyłki;
b) krwi i produktów z krwi określonych w pkt 2 i 4 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 (19), które zostały poddane co najmniej jednemu z zabiegów przewidzianych w pkt 3.1 sekcji 2 rozdziału II załącznika XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011, po którym przeprowadzono kontrolę skuteczności, lub które przywieziono zgodnie z sekcją 2 rozdziału II załącznika XIV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
c) smalcu i tłuszczów wytopionych, które zostały przetworzone przy pomocy metody przetwarzania 1 (sterylizacja pod ciśnieniem) lub zgodnie z jedną z pozostałych metod przetwarzania, o których mowa w rozdziale III załącznika IV do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
d) karmy dla zwierząt domowych zgodnej z wymogami pkt 3 lit. a) oraz pkt 3 lit. b) ppkt (i), (ii) oraz (iii) rozdziału II załącznika XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
e) trofeów myśliwskich zgodnych z pkt C.2 rozdziału VI załącznika XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
f) szczeciny świńskiej, która została poddana praniu fabrycznemu lub została uzyskana w procesie garbowania, oraz szczeciny świńskiej, która jest bezpiecznie zamknięta w opakowaniu i sucha;
g) paczkowanych produktów zwierzęcych przeznaczonych do stosowania jako odczynniki do diagnostyki in vitro lub odczynniki laboratoryjne;
h) produktów leczniczych określonych w dyrektywie 2001/83/WE, wyrobów medycznych produkowanych z wykorzystaniem tkanki zwierzęcej uznanej za niezdolną do życia w myśl art. 1 ust. 5 lit. g) dyrektywy Rady 93/42/EWG (20), weterynaryjnych produktów leczniczych określonych w dyrektywie 2001/82/WE i badanych produktów leczniczych określonych w dyrektywie 2001/20/WE;
i) osłonek zwierzęcych zgodnych z częścią A rozdziału 2 załącznika I do dyrektywy 92/118/EWG, które zostały oczyszczone, oskrobane, a następnie zasolone, wybielone lub wysuszone, po czym podjęto kroki w celu zapobieżenia ponownemu skażeniu osłonek;
j) produktów złożonych, które nie są poddawane dalszej obróbce, zawierających produkty pochodzenia zwierzęcego, przyjmując, że taka obróbka nie była potrzebna w przypadku produktów gotowych, których składniki są zgodne z odpowiednimi warunkami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w niniejszej decyzji.
3. Litwa dopilnowuje, aby produktom zwierzęcym, o których mowa w ust. 2, wysyłanym do pozostałych państw członkowskich, towarzyszyło urzędowe świadectwo zawierające następujące sformułowanie:
„Produkty zwierzęce spełniające wymogi decyzji wykonawczej Komisji 2011/508/UE z dnia 16 sierpnia 2011 r. dotyczącej niektórych środków ochronnych w związku z klasycznym pomorem świń na Litwie”.
Artykuł 9
W drodze odstępstwa od art. 8 ust. 3 w przypadku:
a) produktów, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. a)–d) oraz i), wystarczy, aby stwierdzenie zgodności z warunkami obróbki, podanymi w dokumencie handlowym wymaganym zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi, odbyło się zgodnie z art. 10;
b) produktów, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. f), wystarczy, aby towarzyszył im dokument handlowy stwierdzający, że:
(i) zostały poddane praniu fabrycznemu; lub
(ii) zostały uzyskane w procesie garbowania; lub
(iii) spełniają warunki ustanowione w pkt A.1 rozdziału VII załącznika XIII do rozporządzenia (UE) nr 142/2011;
c) produktów, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. g) oraz h), wystarczy, aby towarzyszył im dokument handlowy stwierdzający, że produkty te przeznaczone są do stosowania jako odczynniki do diagnostyki in-vitro, odczynniki laboratoryjne, produkty lecznicze lub wyroby medyczne, pod warunkiem wyraźnego oznakowania tych produktów jako „wyłącznie do diagnostyki in-vitro” lub „wyłącznie do użytku laboratoryjnego” , jako „produkty lecznicze” lub „wyroby medyczne” ;
d) produktów, o których mowa w art. 8 ust. 2 lit. j), które zostały wyprodukowane w zakładzie działającym zgodnie z HACCP oraz stosującym dającą się skontrolować standardową procedurę operacyjną, zapewniającą zgodność wstępnie przetworzonych składników z odpowiednimi warunkami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w niniejszej decyzji, wystarczy stwierdzenie tego faktu w dokumencie handlowym towarzyszącym przesyłce, zatwierdzonym zgodnie z art. 10;
e) produktów złożonych spełniających warunki ustanowione w art. 6 ust. 1 decyzji 2007/275/WE, wystarczy, aby towarzyszył im dokument handlowy zawierający następujące sformułowanie:
„Te produkty złożone są stabilne przy przechowywaniu w temperaturze otoczenia lub wiadomo, że przeszły w toku produkcji pełny proces gotowania lub obróbki cieplnej w całej swojej substancji w taki sposób, że wszelkie ich surowe składniki uległy denaturacji”.
Artykuł 10
1. W przypadku odniesienia do niniejszego artykułu właściwy organ dopilnowuje, aby dokument handlowy wymagany zgodnie z odpowiednimi przepisami unijnymi w handlu między państwami członkowskimi był zatwierdzony poprzez dołączenie kopii urzędowego świadectwa stwierdzającego, że:
a) przedmiotowe produkty zostały wyprodukowane:
(i) w procesie produkcji, który został skontrolowany i uznany za zgodny z odpowiednimi wymogami prawodawstwa unijnego dotyczącego zdrowia zwierząt, a także za właściwy do zniszczenia wirusa klasycznego pomoru świń; lub
(ii) z wstępnie przetworzonych materiałów, które posiadają odpowiednie świadectwa zgodności z wymogami ustanowionymi w art. 8 i 9; oraz
b) zostały wdrożone przepisy pozwalające uniknąć ewentualnego ponownego skażenia wirusem klasycznego pomoru świń po obróbce.
2. Świadectwo, o którym mowa w ust. 1:
a) zawiera odniesienie do niniejszej decyzji;
b) jest ważne przez 30 dni;
c) zawiera informację o dacie swojej ważności;
d) jest odnawialne po inspekcji zakładu.
Artykuł 11
1. Właściwy organ definiuje obszary na podstawie ryzyka na obszarach wymienionych w załączniku I.
2. Usługi świadczone przez osoby mające bezpośrednią styczność ze świniami lub wymagające wstępu do miejsca przebywania świń są ograniczone do tych obszarów zdefiniowanych na podstawie ryzyka i nie stanowią części innych obszarów Unii. To samo dotyczy usług wymagających użycia pojazdów do transportu paszy, obornika lub padłych zwierząt do i z gospodarstw trzody chlewnej, znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku I.
3. Ustęp 2 nie ma zastosowania do usług, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:
a) pojazdy, wyposażenie oraz inne przedmioty mogące stanowić źródło zakażenia zostały wyczyszczone i zdezynfekowane;
b) osoby, pojazdy i wyposażenie nie miały bezpośredniej styczności ze świniami ani gospodarstwami trzody chlewnej przez co najmniej trzy dni.
4. Litwa dopilnowuje, aby:
a) na obszarach wymienionych w załączniku I zastosowano następujące środki nadzoru:
(i) każdy przypadek choroby zakaźnej w gospodarstwie trzody chlewnej, w przypadku której wskazane jest leczenie antybiotykiem lub innym lekiem przeciwbakteryjnym, zgłaszany był właściwemu organowi niezwłocznie i przed rozpoczęciem leczenia;
(ii) w gospodarstwie trzody chlewnej, o którym mowa w lit. a), badania kliniczne oraz procedury pobierania próbek ustanowione w rozdziale IV pkt A załącznika do decyzji 2002/106/WE przeprowadzał niezwłocznie lekarz weterynarii;
b) zapobiegawcze środki zwalczania choroby stosowane są w razie potrzeby zgodnie z art. 4 ust. 3 lit. a) dyrektywy 2001/89/WE;
c) do hodowców trzody chlewnej skierowana została odpowiednia kampania informacyjna.
Artykuł 12
Litwa dopilnowuje, aby na obszarach wymienionych w załączniku I część A:
a) środki w okręgu zapowietrzonym i zagrożonym były stosowane przez co najmniej 40 dni po zakończeniu wstępnego czyszczenia i dezynfekcji zakażonych gospodarstw;
b) oprócz badań, o których mowa w art. 11 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2001/89/WE, świnie we wszystkich gospodarstwach w okręgach zagrożonych przeszły badania kliniczne i laboratoryjne zgodnie z rozdziałem IV pkt F załącznika do decyzji 2002/106/WE, przed wycofaniem w okręgu zagrożonym środków, o których mowa w dyrektywie 2001/89/WE; tych badań klinicznych nie należy przeprowadzać wcześniej niż 30 dni po zakończeniu wstępnego czyszczenia i dezynfekcji w zakażonym gospodarstwie.
Artykuł 13
1. Państwa członkowskie inne niż Litwa nie wysyłają świń do rzeźni na obszarach wymienionych w załączniku I część A.
2. Państwa członkowskie dopilnowują, aby:
a) pojazdy, które były używane do transportu świń na Litwę, były czyszczone i dezynfekowane dwa razy po każdym transporcie do tego państwa członkowskiego i nie były używane do transportu świń przez co najmniej trzy dni po dezynfekcji;
b) pojazdy, które wymagały wjazdu do gospodarstwa na Litwie, w którym trzymane są świnie, były czyszczone i dezynfekowane dwa razy po opuszczeniu tego gospodarstwa i nie były używane do transportu świń przez co najmniej trzy dni po dezynfekcji;
c) przewoźnicy dostarczyli właściwemu organowi dowód takiego czyszczenia i dezynfekcji.
Artykuł 14
Państwa członkowskie zmieniają środki stosowane w handlu, tak aby były one zgodne z niniejszą decyzją, i w stosowny sposób natychmiast informują o przyjętych środkach. Niezwłocznie informują o nich Komisję.
Artykuł 15
Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 października 2011 r.
Artykuł 16
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 16 sierpnia 2011 r.
| W imieniu Komisji |
John DALLI | |
Członek Komisji |
(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, s. 13.
(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 29.
(3) Dz.U. L 316 z 1.12.2001, s. 5.
(4) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.
(5) Dz.U. L 39 z 9.2.2002, s. 71.
(6) Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 1977/64.
(7) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 62.
(8) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.
(9) Dz.U. L 228 z 31.8.2010, s. 15.
(10) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.
(11) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 206.
(12) Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 44.
(13) Dz.U. L 116 z 4.5.2007, s. 9.
(14) Dz.U. L 62 z 15.3.1993, s. 49.
(15) Dz.U. L 300 z 14.11.2009, s. 1.
(16) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1.
(17) Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67.
(18) Dz.U. L 121 z 1.5.2001, s. 34.
(19) Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1.
(20) Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.
ZAŁĄCZNIK I
Część A:
Gmina rejonowa Jonava (Janów), Kaiśiadorys (Koszedary), Kaunas (Kowno) oraz Kėdainiai (Kiejdany) w powiecie Kaunas (kowieńskim) oraz gminy rejonowe Ukmergė (Wiłkomierz) i Śirvintos (Szyrwinty) w powiecie Vilnius (wileńskim).
Część B:
Całe terytorium Litwy, z wyjątkiem obszarów wymienionych w części A.
ZAŁĄCZNIK II
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00