KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt przystąpienia Bułgarii i Rumunii, w szczególności jego art. 42,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (¹), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (²), w szczególności jej art. 10 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (³) wprowadza minimalne wspólnotowe środki zwalczania tej choroby. Ustanawia ona środki, które mają być podjęte w razie wystąpienia ognisk klasycznego pomoru świń. Środki te obejmują sporządzenie przez państwa członkowskie planów zwalczania klasycznego pomoru świń w populacji zdziczałych świń i szczepień interwencyjnych zdziczałych świń w określonych warunkach.

(2) Na skutek wystąpienia w niektórych państwach członkowskich ognisk klasycznego pomoru świń przyjęto decyzję Komisji 2006/805/WE z dnia 24 listopada 2006 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (⁴). Decyzja ta ustanawia środki kontroli choroby dotyczące klasycznego pomoru świń na obszarach tych państw członkowskich, w których choroba ta występuje u zdziczałych świń, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby na inne obszary Wspólnoty.

(3) Państwa te powinny podjąć właściwe środki, aby zapobiec szerzeniu się klasycznego pomoru świń. Przedłożyły one zatem Komisji plany zwalczania i plany szczepień interwencyjnych przeciwko tej chorobie obejmujące środki niezbędne dla zwalczenia choroby na obszarach określonych w tych planach jako zakażone oraz niezbędne środki, które należy zastosować na tych obszarach w gospodarstwach, w których chowane są

(4) W państwach członkowskich lub na ich określonych obszarach zaobserwowano różne sytuacje epidemiologiczne odnośnie do klasycznego pomoru świń. W celu zachowania przejrzystości wspólnotowych przepisów należy zatem opracować trzy odrębne wykazy obszarów w zależności od ich sytuacji epidemiologicznej.

(5) Co do zasady, jako że przemieszczanie żywych świń z obszarów zakażonych stwarza większe ryzyko niż przemieszczanie mięsa, przetworów i wyrobów mięsnych, należy zakazać przemieszczania żywych świń z odpowiednich państw członkowskich.

(6) Nasienie, komórki jajowe i zarodki pochodzące od zakażonych zwierząt także mogą się przyczynić do rozprzestrzeniania się wirusa klasycznego pomoru świń. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się klasycznego pomoru świń na inne obszary Wspólnoty, należy zatem zakazać wysyłania nasienia, komórek jajowych i zarodków z obszarów wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji.

(7) Jeden z wykazów powinien zawierać państwa członkowskie i ich obszary, w których sytuacja epidemiologiczna odnośnie do klasycznego pomoru świń jest najkorzystniejsza i z tego względu w drodze odstępstwa od ogólnego zakazu można wysyłać żywe świnie do innych obszarów objętych ograniczeniami, z zastrzeżeniem określonych środków bezpieczeństwa. Dodatkowo, świeża wieprzowina z gospodarstw znajdujących się na tych obszarach oraz przetwory i wyroby mięsne składające się z takiej wieprzowiny lub ją zawierające mogą być wysyłane do innych państw członkowskich.

(8) Niektóre obszary dotknięte klasycznym pomorem świń u zdziczałych świń są rozdzielone granicami państwowymi i obejmują sąsiadujące ze sobą terytoria dwóch państw członkowskich. Należy także ustanowić środki kontroli choroby dotyczące ograniczeń wysyłki żywych świń w obrębie sąsiednich obszarów dotkniętych chorobą, należących do dwóch różnych państw.

(9) Biorąc pod uwagę sytuację epidemiologiczną na niektórych obszarach Węgier i Słowacji, należy je umieścić na pierwszym wykazie.

(10) Drugi wykaz powinien uwzględniać obszary, na których sytuacja epidemiologiczna w populacji dzików lub w gospodarstwach, w których chowane są świnie, jest mniej korzystna z powodu sporadycznego występowania ognisk choroby. Z tych obszarów do innych państw członkowskich, z gospodarstw uważanych za bezpieczne, nie można wysyłać żywych świń, a jedynie świeżą wieprzowinę oraz przetwory i wyroby mięsne składające się z takiej wieprzowiny lub ją zawierające, z zastrzeżeniem określonych dodatkowych środków bezpieczeństwa, które powinny być ustanowione w niniejszej dyrektywie.

(11) Trzeci wykaz powinien obejmować obszary, z których generalnie nie powinno się wysyłać do innych państw członkowskich ani żywych świń, ani świeżej wieprzowiny i wyrobów mięsnych. Dopuszczalne jest jednak wysyłanie takich przetworów z wieprzowiny i wyrobów składających się z wieprzowiny lub ją zawierających do innych państw członkowskich, które zostały poddane obróbce w sposób zapewniający zniszczenie obecnych wirusów klasycznego pomoru świń.

(12) Dodatkowo, w celu zapobieżenia rozprzestrzenianiu się klasycznego pomoru świń na inne obszary Wspólnoty, należy nakazać, aby wysyłka świeżej wieprzowiny oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z wieprzowiny lub zawierających wieprzowinę pochodzącą z państw członkowskich, których obszary wymienione są w trzecim wykazie, podlegały określonym warunkom. W szczególności tego rodzaju wieprzowina oraz wyroby i przetwory z wieprzowiny powinny być specjalnie oznakowane w sposób, którego nie można pomylić ze znakiem jakości zdrowotnej wieprzowiny określonym w rozporządzeniu (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁵), ani ze znakiem identyfikacyjnym określonym w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁶).

(13) Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się klasycznego pomoru świń na inne obszary Wspólnoty, gdzie państwo członkowskie objęte jest zakazem wysyłki świeżej wieprzowiny oraz przetworów i wyrobów mięsnych zawierających lub składających się z wieprzowiny pochodzącej z określonych części jego terytorium, należy określić wymogi, zwłaszcza dotyczące świadectw, dla wysyłki takiego mięsa, przetworów i wyrobów z innych obszarów terytorium tego państwa członkowskiego nieobjętych takim zakazem.

(14) Decyzja 2006/805/WE została kilkakrotnie zmieniona. Należy zatem uchylić tę decyzję i zastąpić ją niniejszą decyzją.

(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres

Niniejsza decyzja ustanawia niektóre środki kontroli w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w państwach członkowskich lub w ich regionach, określonych w załączniku („przedmiotowe państwa członkowskie”).

Niniejszą decyzję stosuje się bez uszczerbku dla planów zwalczania klasycznego pomoru świń oraz planów szczepień interwencyjnych przeciw tej chorobie zatwierdzonych przez Komisję.

Artykuł 2

Zakaz wysyłki żywych świń z obszarów wymienionych w załączniku do innych państw członkowskich

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby z ich obszarów do innych państw członkowskich nie były wysyłane żywe świnie, chyba że pochodzą one:

a) spoza obszarów wymienionych w załączniku; oraz

b) z gospodarstwa, do którego nie wprowadzano żywych świń pochodzących z obszarów wymienionych w załączniku w ciągu trzydziestu dni bezpośrednio poprzedzających wysyłkę.

Artykuł 3

Odstępstwa dotyczące wysyłki żywych świń pomiędzy państwami członkowskimi z obszarów wymienionych w części I załącznika

1. W drodze odstępstwa od art. 2 państwo członkowskie wysyłki może zezwolić na wysyłkę żywych świń pochodzących z gospodarstw znajdujących się w obszarach wymienionych w części I załącznika do gospodarstw lub rzeźni znajdujących się w obszarach wymienionych w tej części załącznika i należących do innego państwa członkowskiego, pod warunkiem że świnie pochodzą z gospodarstwa:

a) do którego nie wprowadzano żywych świń w ciągu trzydziestu dni bezpośrednio poprzedzających wysyłkę;

b) w którym urzędowy lekarz weterynarii przeprowadził badanie kliniczne w kierunku klasycznego pomoru świń zgodnie z procedurami kontrolnymi i pobierania próbek ustanowioną w rozdziale IV część A i część D pkt 1, 2 i 3 załącznika do decyzji Komisji 2002/106/WE (⁷); oraz

c) w których przeprowadzono testy reakcji łańcucha polime-razy (PCR) w kierunku klasycznego pomoru świń zgodnie z rozdziałem VI część C załącznika do decyzji 2002/106/WE z wynikiem negatywnym na podstawie próbek krwi pobranych z grup świń, które mają być wysłane, w ciągu siedmiu dni bezpośrednio poprzedzających wysyłkę. Minimalna liczba świń, od których należy pobrać próbki, musi być wystarczająca, aby umożliwić wykrycie 5 % prewalencji na poziomie ufności 95 % w grupie świń, która ma zostać wysłana.

Jednakże punkt c) nie ma zastosowania:

(i) w przypadku świń wysyłanych bezpośrednio do rzeźni w celu natychmiastowego uboju;

(ii) w przypadku świń wysyłanych na sąsiedni obszar państwa członkowskiego znajdującego się na wykazie w części I załącznika;

(iii) gdy państwo członkowskie miejsca przeznaczenia wyda uprzednią zgodę.

2. Wysyłając świnie, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby świadectwo zdrowia określone w art. 9 lit. a) zawierało dodatkowe informacje dotyczące terminów badań klinicznych oraz, w stosownych przypadkach, liczby zwierząt od których pobrano próbki oraz wyników testu reakcji łańcucha polime-razy, jak określono w ust. 1 tego artykułu.

Artykuł 4

Przemieszczanie i tranzyt żywych świń w przedmiotowych państwach członkowskich

1. Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby żywe świnie nie były wysyłane z gospodarstw położonych na obszarach wymienionych w załączniku do innych obszarów danego państwa członkowskiego, chyba że:

a) świnie mają być przemieszczone bezpośrednio do rzeźni w celu natychmiastowego uboju;

b) świnie są wysyłane z gospodarstw, w których:

(i) przeprowadzono badanie kliniczne oraz testy reakcji łańcucha polimerazy w kierunku klasycznego pomoru świń z wynikiem negatywnym, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) i c); lub

(ii) przeprowadzono badanie kliniczne z wynikiem negatywnym i pod warunkiem że organy weterynaryjne właściwe dla miejsca przeznaczenia wydadzą uprzednią zgodę.

2. Przedmiotowe państwa członkowskie wysyłające świnie z obszarów wymienionych w części I załącznika na inne obszary wymienione w tej części załącznika dopilnowują, aby transport świń odbywał się tylko na głównych trasach drogowych lub kolejowych, bez zatrzymywania się pojazdu transportującego świnie, bez uszczerbku dla rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 (⁸).

Artykuł 5

Zakaz wysyłania nasienia, komórek jajowych i zarodków świń z obszarów wymienionych w załączniku

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby z ich terytorium nie wysyłano do innych państw członkowskich wymienionego poniżej materiału:

a) nasienia świń, chyba że nasienie to pochodzi od knurów trzymanych w punkcie pobierania nasienia, o którym mowa w art. 3 lit. a) dyrektywy Rady 90/429/EWG (⁹) oraz który jest położony poza obszarami wymienionymi w załączniku do niniejszej decyzji;

b) komórek jajowych i zarodków świń, chyba że te komórki jajowe i zarodki pochodzą od świń trzymanych w gospodarstwach położonych poza obszarami wymienionymi w załączniku.

Artykuł 6

Wysyłka świeżej wieprzowiny i określonych przetworów i wyrobów mięsnych z obszarów wymienionych w części II załącznika

1. Przedmiotowe państwa członkowskie, na terytorium których leżą obszary wymienione w części II załącznika, dopilnowują, aby przesyłki świeżej wieprzowiny z gospodarstw znajdujących się na tych obszarach, oraz przetworów mięsnych i wyrobów składających się z takiej wieprzowiny lub ją zawierających, były wysyłane do innych państw członkowskich tylko jeżeli:

a) przez ostatnie 12 miesięcy nie odnotowano żadnych dowodów na obecność klasycznego pomoru świń w danym gospodarstwie i gospodarstwo to znajduje się poza strefą ochrony lub nadzoru;

b) świnie przebywały przez przynajmniej 90 dni w danym gospodarstwie i nie wprowadzono do tego gospodarstwa żadnych żywych świń przez okres 30 dni bezpośrednio poprzedzających wysyłkę do rzeźni;

c) przynajmniej dwa razy w roku właściwe organy weterynaryjne przeprowadzały w danym gospodarstwie kontrole, które powinny:

(i) być zgodne z wytycznymi określonymi w rozdziale III załącznika do decyzji 2002/106/WE;

(ii) obejmować badanie kliniczne zgodne z procedurami kontroli i pobierania próbek określonymi w rozdziale IV część A załącznika do decyzji 2002/106/WE;

(iii) badać skuteczność zastosowania przepisów określonych w art. 15 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz tiret od czwartego do siódmego dyrektywy 2001/89/WE;

d) przed udzieleniem pozwolenia na wysyłkę świń do rzeźni urzędowy lekarz weterynarii przeprowadził badanie kliniczne w kierunku klasycznego pomoru świń zgodnie z procedurami kontrolnymi i pobierania próbek określonymi w rozdziale IV część D pkt 1, 2 i 3 załącznika do decyzji 2002/106/WE.

2. Jednakże w przypadku gdy gospodarstwo składa się z przynajmniej dwóch odrębnych jednostek produkcyjnych, gdzie struktura, wielkość i odległość pomiędzy tymi jednostkami produkcyjnymi oraz czynności tam wykonywane są takie, że zapewnione są całkowicie odrębne pomieszczenia do trzymania i karmienia zwierząt, właściwe organy weterynaryjne mogą zdecydować o zatwierdzeniu wysyłki świeżej wieprzowiny, przetworów i wyrobów mięsnych tylko z określonych jednostek produkcyjnych, które spełniają warunki określone w art. 6 ust. 1.

Artykuł 7

Zakaz wysyłki świeżej wieprzowiny i określonych przetworów i wyrobów mięsnych z obszarów wymienionych w części III załącznika

1. Przedmiotowe państwa członkowskie, na terytorium których leżą obszary wymienione w części III załącznika, dopilnowują, aby żadne przesyłki świeżej wieprzowiny z gospodarstw znajdujących się na tych obszarach, oraz przetworów mięsnych i wyrobów składających się z takiej wieprzowiny lub ją zawierających, nie były wysyłane z tych obszarów do innych państw członkowskich.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 przedmiotowe państwa członkowskie, na terytorium których leżą obszary wymienione w części III załącznika, mogą zezwolić na wysyłkę do innych państw członkowskich świeżej wieprzowiny, określonej w ust. 1, oraz przetworów i wyrobów składających się z takiej wieprzowiny lub ją zawierających, pod warunkiem że produkty te:

a) zostały wyprodukowane i przetworzone zgodnie z art. ust. 1 dyrektywy Rady 2002/99/WE (¹⁰);

b) podlegają certyfikacji weterynaryjnej zgodnie z art. 5 dyrektywy 2002/99/WE; oraz

c) mają załączone właściwe świadectwo zdrowia wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 599/2004 (¹¹), do części II którego dodaje się, co następuje:

„Wyrób spełnia wymogi decyzji Komisji 2008/855/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (*).

(*) Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19.”.

Artykuł 8

Specjalne znaki jakości zdrowotnej i wymogi certyfikacji świeżego mięsa oraz przetworów i wyrobów mięsnych objętych zakazem, o którym mowa w art. 7 ust. 1

Przedmiotowe państwa członkowskie, na których terytorium leżą obszary wymienione w części III załącznika, dopilnowują, aby świeże mięso oraz przetwory i wyroby mięsne objęte zakazem, o którym mowa w art. 7 ust. 1, zostały oznaczone specjalnym znakiem jakości zdrowotnej, który nie może być owalny i którego nie można pomylić:

- ze znakiem identyfikacyjnym dla przetworów i wyrobów mięsnych składających się z wieprzowiny lub ją zawierających, określonym w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, oraz

- ze znakiem jakości zdrowotnej dla świeżej wieprzowiny, określonym w rozdziale III sekcja I załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004.

Artykuł 8a

Wysyłanie do innych państw członkowskich świeżej wieprzowiny oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa lub je zawierających z państw członkowskich, na terenie których znajdują się obszary wymienione w części III załącznika

[1] 1. Przedmiotowe państwa członkowskie, na terytorium których leżą obszary wymienione w części III załącznika, mogą zezwolić na wysyłanie do innych państw członkowskich świeżej wieprzowiny ze świń trzymanych od urodzenia w gospodarstwach znajdujących się poza obszarami wymienionymi w części III załącznika oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa lub je zawierających, jeżeli mięso to oraz przetwory i wyroby mięsne są produkowane, przechowywane i przetwarzane w zakładach zatwierdzonych zgodnie z ust. 4.

2. W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1 państwa członkowskie, na terytorium których położone są obszary wymienione w części III załącznika, mogą zezwolić na wysyłkę do innych państw członkowskich świeżej wieprzowiny oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa lub je zawierających, pod warunkiem że:

a) mięso pochodzi ze świń trzymanych w gospodarstwach znajdujących się na obszarach wymienionych w części III załącznika i zatwierdzonych zgodnie z ust. 3;

b) mięso pochodzi z rzeźni, zakładów rozbioru i zakładów przetwórstwa mięsnego zatwierdzonych zgodnie z ust. 4.

3. Na potrzeby ust. 2 lit. a) właściwy organ państwa członkowskiego zatwierdza jedynie gospodarstwa, które:

a) realizują program bezpieczeństwa biologicznego zatwierdzony przez właściwy organ;

b) wprowadziły wyłącznie świnie z gospodarstw:

(i) zatwierdzonych zgodnie z niniejszą decyzją; lub

(ii) znajdujących się na obszarach niewymienionych w załączniku i niepodlegających żadnym ograniczeniom w odniesieniu do klasycznego pomoru świń, zgodnie z krajowymi lub unijnymi przepisami, w okresie sześciu miesięcy poprzedzających wprowadzenie świń; okres poprzedzający datę zatwierdzenia gospodarstwa zgodnie z niniejszą decyzją zawiera się w tym sześciomiesięcznym okresie;

c) są regularnie kontrolowane przez właściwy organ w odstępach czasu nie dłuższych niż trzy miesiące; podczas takich inspekcji właściwy organ musi co najmniej:

(i) przestrzegać wytycznych określonych w rozdziale III załącznika do decyzji 2002/106/WE;

(ii) przeprowadzać badanie kliniczne zgodne z procedurami kontrolnymi i procedurami pobierania próbek określonymi w rozdziale IV część A załącznika do decyzji 2002/106/WE;

(iii) sprawdzać skuteczność zastosowania przepisów określonych w art. 15 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz tiret od czwartego do siódmego dyrektywy 2001/89/WE;

(iv) w przypadku niespełnienia powyższych warunków niezwłocznie zawiesić lub wycofać zatwierdzenie;

d) podlegają regularnemu programowi nadzoru laboratoryjnego, w ramach którego zwierzęta zostają poddane z wynikiem ujemnym badaniom laboratoryjnym na obecność klasycznego pomoru świń, przeprowadzonym na próbkach pobranych zgodnie z procedurami pobierania próbek określonymi w planie nadzoru klasycznego pomoru świń realizowanym przez właściwy organ przez okres co najmniej sześciu miesięcy przed przemieszczeniem do rzeźni;

e) położone są w środku obszaru o promieniu 3 km, gdzie zwierzęta w gospodarstwach trzody chlewnej zostają poddane z wynikiem ujemnym badaniom laboratoryjnym na obecność klasycznego pomoru świń, przeprowadzonym na próbkach pobranych zgodnie z procedurami pobierania próbek określonymi w planie nadzoru klasycznego pomoru świń realizowanym kwartalnie przez właściwy organ;

f) położone są w regionie, w którym:

– realizowany jest zatwierdzony przez Komisję program kontroli i monitorowania klasycznego pomoru świń,

– współczynnik zachorowalności i częstość występowania klasycznego pomoru świń u świń domowych i zdziczałych znacznie się zmniejszyły,

– w ciągu ostatnich 12 miesięcy nie wykryto dowodów występowania u świń wirusa klasycznego pomoru świń.

4. Na potrzeby ust. 1 oraz ust. 2 lit. b) właściwy organ państwa członkowskiego zatwierdza jedynie rzeźnie, zakłady rozbioru i zakłady przetwórstwa mięsnego, w których produkcja, przechowywanie i przetwarzanie świeżego mięsa oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa kwalifikującego się do wysyłki do innych państw członkowskich lub zawierających takie mięso, odbywa się oddzielnie od produkcji, przechowywania i przetwarzania innych wyrobów składających się z mięsa świń urodzonych w gospodarstwach znajdujących się na obszarach wymienionych w części III załącznika, z wyłączeniem gospodarstw zatwierdzonych zgodnie z ust. 3, lub ze świń pochodzących z takich gospodarstw, oraz oddzielnie od produkcji, przechowywania i przetwarzania innych produktów zawierających takie mięso.

5. Wieprzowinę oraz przetwory i wyroby mięsne, o których mowa w ust. 1 i 2, oznakowuje się następująco:

a) świeżą wieprzowinę oznakowuje się zgodnie z przepisami rozdziału III sekcji I załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004;

b) przetwory i wyroby mięsne oznakowuje się zgodnie z przepisami sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

6. Państwa członkowskie, do których zastosowanie ma ust. 1 lub odstępstwo, o którym mowa w ust. 2, prowadzą uaktualniany wykaz gospodarstw, rzeźni, zakładów rozbioru i zakładów przetwórstwa mięsnego zatwierdzonych zgodnie z ust. 3 i 4. Wykaz zawiera co najmniej nazwę, adres, urzędowy numer rejestracyjny, rodzaj zakładu oraz datę jego zatwierdzenia. Wykaz ten, jak również każdą jego aktualizację, należy podać do wiadomości Komisji i innych państw członkowskich w ciągu 24 godzin od zatwierdzenia pierwszego gospodarstwa lub zakładu oraz od dokonania każdej późniejszej zmiany.

Artykuł 8b

Środki dotyczące żywych zdziczałych świń i ich świeżego mięsa oraz przetworów i wyrobów mięsnych składających się z mięsa zdziczałych świń lub zawierających takie mięso

[2] 1. Państwa członkowskie, na których terytorium położone są obszary wymienione w załączniku, dopilnowują, aby:

a) nie wysyłano żywych zdziczałych świń z obszarów wymienionych w załączniku do innych państw członkowskich lub na inne obszary na terytorium tego samego państwa członkowskiego;

b) nie wysyłano świeżego mięsa zdziczałych świń, przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa lub zawierających takie mięso z obszarów wymienionych w załączniku do innych państw członkowskich lub na inne obszary na terytorium tego samego państwa członkowskiego.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) państwa członkowskie, na których terytorium położone są obszary wymienione w części I i II załącznika, mogą zezwolić na wysyłkę świeżego mięsa zdziczałych świń, przetworów i wyrobów mięsnych składających się z takiego mięsa z tych obszarów na obszary niewymienione w załączniku, pod warunkiem że:

a) świnie zostały poddane badaniom pod kątem klasycznego pomoru świń zgodnie z jedną z procedur diagnostycznych opisanych w części A(1), części B lub C rozdziału VI załącznika do decyzji 2002/106/WE, a wynik tych badań był negatywny;

b) organ właściwy dla miejsca przeznaczenia udzielił uprzedniej zgody.

Artykuł 8c

[3] (skreślony).

Artykuł 9

Wymogi certyfikacji zdrowia dla przedmiotowych państw członkowskich

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby do świadectwa zdrowia przewidzianego:

a) w art. 5 ust. 1 dyrektywy Rady 64/432/EWG (¹²), towarzyszącemu świniom wysyłanym z ich terytorium, dodano, co następuje:

„Wyrób spełnia wymogi decyzji Komisji 2008/8 55/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (*).

(*) Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19.”.

b) w art. 6 ust. 1 dyrektywy Rady 90/429/EWG, towarzyszącemu nasieniu knurów wysyłanemu z ich terytorium, dodano, co następuje:

„Nasienie spełnia wymogi decyzji Komisji 2008/8 55/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (*).

(*) Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19.”.

c) w art. 1 decyzji Komisji 95/483/WE (¹³), towarzyszącemu komórkom jajowym i zarodkom świń wysyłanym z ich terytorium, dodano, co następuje:

„Zarodki/komórki jajowe (*) spełniają wymogi decyzji Komisji 2008/8 5 5/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (**).

(*) Niepotrzebne skreślić.

(**) Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19.”.

Artykuł 10

Wymogi certyfikacji dla państw członkowskich, na terytorium których leżą obszary wymienione w części III załącznika

Przedmiotowe państwa członkowskie, na terytorium których leżą obszary wymienione w części III załącznika do niniejszej decyzji, dopilnowują, aby świeża wieprzowina oraz przetwory i wyroby mięsne składające się z takiej wieprzowiny lub ją zawierające, które nie są objęte zakazem ustanowionym w art. 7 ust. 1 i które są wysyłane do innych państw członkowskich:

a) były poddawane certyfikacji weterynaryjnej zgodnie z art. 5 ust. 1 dyrektywy 2002/9 9/WE; oraz

b) miały załączone właściwe świadectwo zdrowia wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 599/2004, do części II którego dodaje się, co następuje:

„Świeża wieprzowina oraz przetwory i wyroby mięsne składające się z takiej wieprzowiny lub ją zawierające spełniają wymogi decyzji Komisji 2008/855/WE z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie środków kontroli w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w niektórych państwach członkowskich (*).

(*) Dz.U. L 302 z 13.11.2008, s. 19.”.

Artykuł 11

Wymogi dotyczące gospodarstw i pojazdów transportowych na obszarach wymienionych w załączniku

Przedmiotowe państwa członkowskie dopilnowują, aby:

a) przepisy art. 15 ust. 2 lit. b) tiret drugie oraz tiret od czwartego do siódmego dyrektywy 2001/89/WE były stosowane w gospodarstwach, w których chowane są świnie, znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji;

b) pojazdy, których użyto do transportu świń pochodzących z gospodarstw znajdujących się na obszarach wymienionych w załączniku do niniejszej decyzji, były po każdej operacji natychmiast czyszczone i dezynfekowane oraz aby przewoźnik okazywał dowód takiego czyszczenia i dezynfekcji.

Artykuł 12

Wymogi informacyjne dla przedmiotowych państw członkowskich

Przedmiotowe państwa członkowskie informują Komisję i inne państwa członkowskie w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt o wynikach nadzoru w odniesieniu do klasycznego pomoru świń przeprowadzonego w regionach wskazanych w załączniku, jak to określono w planach zwalczania klasycznego pomoru świń lub w planach szczepień interwencyjnych przeciwko tej chorobie zatwierdzonych przez Komisję, o których mowa w art. 1 akapit drugi.

Artykuł 13

Zgodność

Państwa członkowskie zmieniają środki stosowane w handlu w celu dostosowania ich do niniejszej decyzji i niezwłocznie zapewniają odpowiednie upublicznienie informacji o przyjętych środkach. Informują one o tym niezwłocznie Komisję.

Artykuł 14

Uchylenie

Decyzja 2006/805/WE traci moc.

Artykuł 15

Zastosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2013 r. [4]

Artykuł 16

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 3 listopada 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Środki kontroli w odniesieniu do klasycznego pomoru świń w państwach członkowskich lub w ich regionach [5]

CZĘŚĆ I

1. (skreślony).

2. (skreślony).

3. (skreślony).

4. (skreślony).

5. Chorwacja.

Terytorium komitatów karlowackiego, sisacko-moslawińskiego, brodzko-posawskiego i vukowarsko-srijemskiego.

CZĘŚĆ II

Bułgaria

Całe terytorium Bułgarii.

Łotwa

W powiecie Alūksnes gminy Pededzes i Liepnas. W powiecie Rēzeknes gminy Pušas, Mākoņkalna i Kaunatas. W powiecie Daugavpils gminy Dubnas, Višķu, Ambeļu, Biķernieku, Maļ inovas, Naujenes, Tabores, Vecsalienas, Salienas, Skrudalienas, Demenes i Laucesas. W powiecie Balvu gminy Vīksnas, Kubuļu, Balvu, Bē rzkalnes, Lazdulejas, Briežuciema, Vectilžas, Tilžas, Krišjā ņu i Bērzpils. W powiecie Rugāju gminy Rugāju i Lazdukalna. W powiecie Viļakas gminy Žiguru, Vecumu, Kupravas, Susāju, Medņ evas i Šķilbēnu. W powiecie Baltinavas gmina Baltinavas. W powiecie Kārsavas gminy Salnavas, Malnavas, Goliševas, Mē rdzenes i Mežvidu. W powiecie Ciblas gminy Pušmucovas, Līdumnieku, Ciblas, Zvirgzdenes i Blontu. W powiecie Ludzas gminy Ņukšu, Briģu, Isnaudas, Nirzas, Pildas, Rundēnu i Istras. W powiecie Zilupes gminy Zaļesjes, Lauderu i Pasienes. W powiecie Dagdas gminy Andzeļu, Ezernieku, Šķaunes, Svariņu, Bērziņ u, Ķepovas, Asūnes, Dagdas, Konstantinovas i Andrupenes. W powiecie Aglonas gminy Kastuļinas, Grāveru, Šķeltovas i Aglonas. W powiecie Krāslavas gminy Aulejas, Kombuļu, Skaistas, Robežnieku, Indras, Piedrujas, Kalniešu, Krāslavas, Kaplavas, Ūdrī šu i Izvaltas.

CZĘŚĆ III

Rumunia

Całe terytorium Rumunii.