ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 140/2008
z dnia 19 listopada 2007 r.
w sprawie procedur dotyczących stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, oraz procedur dotyczących stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony
(ostatnia zmiana: DUUEL. z 2014 r., Nr 18, poz. 1)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwany dalej „Układem”) został podpisany dnia 15 października 2007 r. Trwa proces jego ratyfikacji.
(2) W dniu 15 października 2007 r. Rada zawarła Umowę przejściową dotyczącą handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową przejściową”), która przewiduje wcześniejsze wejście w życie postanowień Układu dotyczących handlu i kwestii związanych z handlem. Umowa przejściowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu odpowiednich procedur zatwierdzenia.
(3) Konieczne jest określenie procedur dotyczących stosowania niektórych postanowień Umowy przejściowej. Ponieważ przepisy dotyczące handlu i kwestii związanych z handlem, zawarte w obu przedmiotowych aktach, są w znacznym stopniu takie same, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie również do wdrażania Układu po jego wejściu w życie.
(4) Układ oraz Umowa przejściowa stanowią, że produkty rybołówstwa pochodzące z Czarnogóry mogą być importowane do Wspólnoty przy zastosowaniu obniżonych stawek celnych w granicach określonych kontyngentów taryfowych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących zarządzanie tymi kontyngentami.
(5) W razie konieczności wprowadzenia środków ochrony handlu powinno się je przyjąć zgodnie z ogólnymi przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3285/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (1), rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969 r. ustanawiającym wspólne reguły wywozu (2), rozporządzeniu Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (3) lub, w odpowiednich przypadkach, w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (4).
(6) W przypadku gdy państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje o ewentualnych nadużyciach finansowych lub braku współpracy administracyjnej, zastosowanie mają odpowiednie przepisy wspólnotowe, w szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (5).
(7) We wdrażaniu odpowiednich przepisów rozporządzenia Komisję powinien wspierać Komitet Kodeksu Celnego, ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6).
(8) Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie określa procedury dotyczące przyjęcia szczegółowych przepisów w sprawie wdrażania pewnych postanowień Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwanego dalej „Układem”) oraz pewnych postanowień Umowy przejściowej dotyczącej handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwanej dalej „Umową przejściową”).
Artykuł 2
Koncesje na ryby i produkty rybołówstwa
[1] Komisja przyjmuje szczegółowe zasady wykonania art. 14 Umowy przejściowej oraz art. 29 Układu dotyczące kontyngentów taryfowych na przywóz ryb i produktów rybołówstwa zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Obniżki stawek celnych
1. Z zastrzeżeniem ust. 2 preferencyjne stawki celne zaokrągla się w dół do pierwszego miejsca po przecinku.
2. W przypadku gdy wynikiem obliczeń preferencyjnej stawki celnej zgodnie z ust. 1 jest jedna z poniższych wartości, za preferencyjną stawkę uznaje się pełne zwolnienie z cła:
a) 1 % lub mniej w przypadku ceł ad valorem; lub
b) 1 EUR lub mniej w przypadku stawki kwotowej cła specyficznego.
Artykuł 4
Dostosowania techniczne
[2] Zmiany i dostosowania techniczne przepisów przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, konieczne w związku ze zmianą kodów nomenklatury scalonej i podpodziałów TARIC lub wynikające z zawarcia między Unią a Republiką Czarnogóry nowych albo zmienionych umów, protokołów, wymiany listów lub innych aktów przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 5
Ogólna klauzula ochronna
[3] W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej, a następnie w art. 41 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, chyba że art. 26 Umowy przejściowej, a następnie art. 41 Układu stanowi inaczej.
Artykuł 6
Klauzula o niedoborach
[4] W przypadku gdy Unia musi zastosować środek, o którym mowa w art. 27 Umowy przejściowej, a następnie w art. 42 Układu, przyjmuje go zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 7
Wyjątkowe i poważne okoliczności
W przypadku wystąpienia wyjątkowych i poważnych okoliczności w rozumieniu art. 26 ust. 5 lit. b) i art. 27 ust. 4 Umowy przejściowej oraz następnie art. 41 ust. 5 lit. b) i art. 42 ust. 4 Układu, Komisja może bezzwłocznie zastosować środki, o których mowa w art. 26 i 27 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 41 i 42 Układu.
W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od państwa członkowskiego, podejmuje stosowną decyzję w terminie pięciu dni roboczych od daty otrzymania tego wniosku.
Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 4. [5]
Artykuł 8
Klauzula ochronna dotycząca produktów rolnych i produktów rybołówstwa
1. Niezależnie od procedur, o których mowa w art. 5 i 6 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy Wspólnota musi zastosować w odniesieniu do produktów rolnych i produktów rybołówstwa środek ochronny, o którym mowa w art. 26 Umowy przejściowej i następnie w art. 41 Układu, Komisja podejmuje decyzję w sprawie koniecznych środków na wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, zastosowawszy - w odpowiednich przypadkach - procedurę przekazania sprawy przewidzianą w art. 26 Umowy przejściowej i następnie w art. 41 Układu.
W przypadku gdy Komisja otrzyma wniosek od państwa członkowskiego, podejmuje stosowną decyzję w terminie:
a) trzech dni roboczych od dnia otrzymania wniosku, w przypadku gdy nie ma zastosowania procedura przekazania określona w art. 26 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 41 Układu; lub
b) trzech dni roboczych po upływie trzydziestodniowego okresu, o którym mowa w art. 26 ust. 5 lit. a) Umowy przejściowej oraz następnie w art. 41 ust. 5 lit. a) Układu, jeśli zastosowanie ma procedura przekazania określona w art. 26 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 41 Układu.
Komisja powiadamia Radę o swojej decyzji odnośnie do środków.
2. [6] Komisja przyjmuje takie środki zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3. W sprawach pilnych zastosowanie ma art. 8a ust. 4.
Artykuł 8a
Procedura komitetowa
[7] 1. Do celów art. 4 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony w art. 184 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 (8). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (9).
2. Do celów art. 5, 6, 7 i 8 niniejszego rozporządzenia Komisję wspomaga komitet ustanowiony w rozporządzeniu Rady (WE) nr 260/2009 (10). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.
Artykuł 9
Dumping i subsydia
W przypadku praktyk uzasadniających zastosowanie przez Wspólnotę środków, o których mowa w art. 25 ust. 2 Umowy przejściowej i następnie w art. 40 ust. 2 Układu, decyzję w sprawie wprowadzenia środków antydumpingowych lub wyrównawczych przyjmuje się zgodnie z przepisami, odpowiednio, rozporządzenia (WE) nr 384/96 i/lub rozporządzenia (WE) nr 2026/97.
Artykuł 10
Konkurencja
1. W przypadku praktyk, które mogą uzasadniać zastosowanie przez Komisję środków określonych w art. 38 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 73 Układu, Komisja, po zbadaniu sprawy z własnej inicjatywy lub na wniosek państwa członkowskiego, podejmuje decyzję, czy taka praktyka jest zgodna z ich postanowieniami.
Środki określone w art. 38 ust. 10 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 73 ust. 10 Układu są przyjmowane w przypadkach pomocy zgodnie z procedurami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2026/97 oraz w innych przypadkach zgodnie z procedurą określoną w art. 133 Traktatu.
2. W przypadku praktyk, które mogą uzasadniać zastosowanie przez Republikę Czarnogóry wobec Wspólnoty środków określonych w art. 38 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 73 Układu, Komisja po zbadaniu sprawy podejmuje decyzję, czy taka praktyka jest zgodna z zasadami określonymi w Umowie przejściowej oraz następnie w Układzie. W razie konieczności Komisja podejmuje stosowne decyzje na podstawie kryteriów wynikających z zastosowania art. 81, 82 i 87 Traktatu.
Artykuł 11
Nadużycia finansowe lub brak współpracy administracyjnej
W przypadku stwierdzenia przez Komisję na podstawie informacji dostarczonych przez państwo członkowskie lub z własnej inicjatywy, że warunki określone w art. 31 Umowy przejściowej oraz następnie w art. 46 Układu zostały spełnione, Komisja podejmuje niezwłocznie następujące działania:
a) informuje Radę; oraz
b) zawiadamia Komitet Tymczasowy oraz następnie Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia o swoich wnioskach, przekazując równocześnie obiektywne informacje, a także rozpoczyna konsultacje w ramach Komitetu Tymczasowego oraz Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia.
Wszystkie publikacje na mocy art. 31 ust. 5 Umowy przejściowej oraz następnie na mocy art. 46 ust. 5 Układu są dokonywane przez Komisję w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Komisja może zdecydować zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 8a ust. 3 niniejszego rozporządzenia, o tymczasowym zawieszeniu zastosowanego preferencyjnego traktowania danych produktów, zgodnie z art. 31 ust. 4 Umowy przejściowej, a następnie art. 46 ust. 4 Układu. [8]
Artykuł 12
[9] (uchylony).
Artykuł 13
Powiadamianie
Komisja, działając w imieniu Wspólnoty, odpowiada za powiadamianie Komitetu Tymczasowego, a następnie Rady Stabilizacji i Stowarzyszenia oraz Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia, zgodnie z wymogami określonymi, odpowiednio, w Umowie przejściowej lub w Układzie.
Artykuł 14
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 listopada 2007 r.
|
(1) Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 53. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2200/2004 (Dz.U. L 374 z 22.12.2004, str. 1).
(2) Dz.U. L 324 z 27.12.1969, str. 25. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3918/91 (Dz.U. L 372 z 31.12.1991, str. 31).
(3) Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005 (Dz.U. L 340 z 23.12.2005, str. 17).
(4) Dz.U. L 288 z 21.10.1997, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004 (Dz.U. L 77 z 13.3.2004, str. 12).
(5) Dz.U. L 82 z 22.3.1997, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).
(6) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).
(7) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).
(8) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (Dz.U. L 145 z 4.6.2008, s. 1).
(9) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13).
(10) Rozporządzenie Rady (WE) nr 260/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1).
[1] Art. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[2] Art. 4 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[3] Art. 5 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[4] Art. 6 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[5] Art. 7 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[6] Art. 8 ust. 2 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[7] Art. 8a dodany przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[8] Art. 11 w brzmieniu ustalonym przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
[9] Art. 12 uchylony przez art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 37/2014 z dnia 15 stycznia 2014 r. zmieniającego niektóre rozporządzenia dotyczące wspólnej polityki handlowej w odniesieniu do procedur przyjmowania niektórych środków (Dz.Urz.UE L 18 z 21.01.2014, str. 1). Zmiana weszła w życie 20 lutego 2014 r.
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00