KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 44,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (²), w szczególności jego art. 7 ust. 5, art. 15 ust. 8 i art. 16 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Należy podjąć niezbędne kroki, aby zapewnić przejście w sektorze cukru od systemu ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 1260/2001 do nowego systemu ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 318/2006.

(2) W wyniku zniesienia obowiązku wywozu, o którym mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, należy ustanowić środki umożliwiające zarządzanie ilościami cukru, wynikające ze zniesienia tego obowiązku i z systemu obejmującego cukier C z dniem 1 lipca 2006 r. Środki te muszą być zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty.

(3) Aby lepiej zarządzać wyprodukowanymi ilościami cukru pozakwotowego w roku gospodarczym 2005/2006, należy umożliwić przedsiębiorstwom przeniesienie części tych ilości na rok gospodarczy 2006/2007. W tym celu należy przewidzieć, że przeniesienie, o którym mowa, podlega zastosowaniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 65/82 z dnia 13 stycznia 1982 r. ustanawiającego szczegółowe zasady przenoszenia cukru na następny rok gospodarczy (³), umożliwiając jednocześnie pewną elastyczność w odniesieniu do decyzji o przeniesieniu w celu ułatwienia przejścia od systemu istniejącego do nowego.

(4) Ilość cukru pozakwotowego z roku gospodarczego 2005/2006, której nie można ani przenieść, ani wywieźć, uznaje się za cukier pozakwotowy z roku gospodarczego 2006/2007 w celu umożliwienia jego zbycia zgodnie z zastosowaniem określonym dla tego cukru w rozporządzeniu (WE) nr 318/2006, jak również biorąc pod uwagę wyjątkowe warunki przejścia pomiędzy wspomnianymi latami gospodarczymi oraz jego wykorzystanie w żywieniu zwierząt.

(5) Do celów kontroli i jeżeli jest to konieczne, w przypadku zastosowania kar część produkcji cukru C z roku gospodarczego 2005/2006, nieprzeniesiona i nieuznawana za część pozakwotową z roku gospodarczego 2006/2007, musi nadal podlegać zastosowaniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2670/81 ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące produkcji cukru przewyższającej kwotę (⁴).

(6) Aby poprawić równowagę rynku we Wspólnocie bez tworzenia nowych zapasów cukru w roku gospodarczym 2006/2007, należy przewidzieć środek przejściowy w celu zmniejszenia produkcji kwalifikowanej w ramach kwot w odniesieniu do wspomnianego roku gospodarczego. Należy ustalić próg, po przekroczeniu którego produkcję objętą kwotą każdego przedsiębiorstwa uznaje się za wycofaną w rozumieniu art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 lub, na żądanie przedsiębiorstwa, za produkcję pozakwotową w rozumieniu art. 12 wspomnianego rozporządzenia. Biorąc pod uwagę przejście od jednego do drugiego systemu, próg ten musi być kombinacją, w równych częściach, metody określonej w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 i metody określonej w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 oraz musi on uwzględniać szczególne wysiłki podjęte przez niektóre państwa członkowskie w ramach funduszu restrukturyzacji ustanowionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającym tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie Europejskiej i zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (⁵).

(7) W celu przestrzegania warunków wprowadzania do obrotu, dotyczących roku gospodarczego 2005/2006, należy przewidzieć, że pomoc w zakresie zbytu i dodatkowa pomoc do cukru produkowanego w niektórych regionach Wspólnoty w roku gospodarczym 2005/2006, jak również, w granicach ilości wyznaczonych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 180/2006 (⁶), pomoc do rafinacji niektórych rodzajów cukru preferencyjnego przywożonego i rafinowanego w okresie dostawy 2005/2006 mogą być nadal przyznawane po dniu 30 czerwca 2006 r. W tym celu rozporządzenie Komisji (WE) nr 1554/2001 z dnia 30 lipca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 dotyczącego wprowadzania do obrotu cukru produkowanego we francuskich departamentach zamorskich oraz wyrównywania warunków cenowych z preferencyjnym cukrem surowym (⁷) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1646/2001 z dnia 13 sierpnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze w odniesieniu do przyznawania pomocy dostosowawczej dla przemysłu rafinacji preferencyjnego cukru surowego oraz dostosowujące zarówno pomoc dostosowawczą, jak i dodatkową pomoc podstawową dla przemysłu rafinacji cukru (⁸) powinny mieć nadal zastosowanie przy przyznawaniu tej pomocy. W odniesieniu do przedmiotowego cukru rafinację cukru preferencyjnego przez niektóre rafinerie należy nadal zmniejszać oraz utrzymać kontrolę maksymalnego przewidywanego zapotrzebowania rafinerii na dostawy, jak i przewidzieć dalsze stosowanie rozporządzenia Komisji (WE) nr 1460/2003 z dnia 18 sierpnia 2003 r. ustanawiającego na lata gospodarcze 2003/2004–2005/2006 zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przewidywanego maksymalnego zapotrzebowania rafinerii na dostawy cukru surowego (⁹).

(8) Aby dokonać wyliczenia, ustalenia i pobrania opłat produkcyjnych w roku gospodarczym 2005/2006, niektóre przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 314/2002 z dnia 20 lutego 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu kwot w sektorze cukru (¹⁰) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 779/96 z dnia 29 kwietnia 1996 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1785/81 w odniesieniu do przekazywania informacji w sektorze cukru (¹¹) powinny mieć nadal zastosowanie po dniu 30 czerwca 2006 r. Wysokość opłat wylicza się na podstawie danych statystycznych regularnie uaktualnianych. Zważywszy, że opłaty dla całego okresu rozpoczynającego się od roku gospodarczego 2001/2002 do roku gospodarczego 2005/2006 wyznacza się po raz ostatni, bez możliwości, jak było to w poprzednich latach, skorygowania wyliczeń w późniejszym okresie, na podstawie uaktualnionych danych, należy przenieść wyliczenie i ustalenie wysokości opłat na dzień 15 lutego 2007 r. w celu zagwarantowania wiarygodności obliczeń i przydatności wykorzystanych danych statystycznych.

(9) W celu zagwarantowania zaopatrzenia przemysłu chemicznego w ramach przejścia od istniejącego systemu do nowego wprowadzanego z dniem 1 lipca 2006 r., niektóre przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (¹²) powinny mieć nadal zastosowanie po dniu 30 czerwca 2006 r. w odniesieniu do świadectw refundacji wydanych przed tą datą. Ponieważ nowy system umożliwia wykorzystanie przez przemysł chemiczny cukru pozakwotowego, okres ważności świadectw refundacji musi być skrócony, a przyznanie refundacji musi być ograniczone do produkcji objętej kwotą w roku gospodarczym 2005/2006.

(10) W art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 wyznacza się rok gospodarczy jako okres rozpoczynający się od dnia 1 października do dnia 30 września. Jednakże rok 2005/2006, tak jak ustanowiono w rozporządzeniu (WE) nr 1260/2001, kończy się dnia 30 czerwca 2006 r. Rok gospodarczy 2006/2007 jest z tego powodu wyznaczony od dnia 1 lipca 2006 r. do dnia 30 września 2007 r., a więc obejmuje 15 miesięcy. Należy przewidzieć w odniesieniu do tego roku zwiększenie kwot i tradycyjnego zapotrzebowania na cukier do rafinacji, które odpowiadały wcześniej 12 miesiącom i które będą wciąż miały zastosowanie po tym roku, do okresu 12 miesięcy, uwzględniając trzy dodatkowe miesiące, w celu zagwarantowania przydziału odpowiadającemu przydziałowi w poprzednich i następnych latach. Te kwoty przejściowe muszą obejmować produkcję cukru z początku roku 2006/2007, pochodzącą z buraków zasianych przed dniem 1 stycznia 2006 r.

(11) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 314/2002 i (WE) nr 1265/2001.

(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ŚRODKI PRZEJŚCIOWE

Artykuł 1

Przeniesienie kwot

1. W drodze odstępstwa od art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 i w granicach ustanowionych w art. 2 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (EWG) nr 65/82, każde przedsiębiorstwo do dnia 31 października 2006 r. może podjąć decyzję dotyczącą ilości cukru C wyprodukowanego w roku gospodarczym 2005/2006, którą przenosi się na rok gospodarczy 2006/2007, lub może zmienić decyzję dotyczącą przeniesienia podjętą przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Przedsiębiorstwa, które podejmują decyzję dotyczącą przeniesienia, o której mowa w ust. 1, lub które zmieniają swoją decyzję, są zobowiązane do:

a) powiadomienia danego państwa członkowskiego, przed dniem 31 października 2006 r., o ilości cukru podlegającego przeniesieniu;

b) przechowywania ilości przeniesionej do dnia 31 października 2006 r.

3. Rozporządzenie (EWG) nr 65/82 stosuje się do cukru B i C z roku gospodarczego 2005/2006 przeniesionego na rok gospodarczy 2006/2007.

4. Państwa członkowskie informują Komisję, najpóźniej dnia 30 listopada 2006 r. i w odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa, o ilości cukru B i C przeniesionej z roku gospodarczego 2005/2006 na rok gospodarczy 2006/2007.

Artykuł 2

Cukier C

1. Bez uszczerbku dla decyzji dotyczących przeniesienia podjętych zgodnie z art. 1, cukier C z roku gospodarczego 2005/2006 niewywieziony na podstawie pozwolenia na wywóz wydanego przed dniem 23 maja 2006 r. uznaje się za cukier pozakwotowy, o którym mowa w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, wyprodukowany w ramach roku gospodarczego 2006/2007.

2. W drodze odstępstwa od art. 15 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, opłaty nie pobiera się od ilości cukru C, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wykorzystywanych w żywieniu zwierząt na tych samych warunkach kontroli jak te ustanowione przez Komisję dla cukru przemysłowego, o którym mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

3. Rozporządzenie (EWG) nr 2670/81 stosuje się do produkcji cukru C z roku gospodarczego 2005/2006, z wyjątkiem cukru przeniesionego lub uznanego za cukier pozakwotowy z roku gospodarczego 2006/2007, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Cenę minimalną A z roku gospodarczego 2005/2006 stosuje się do buraków odpowiadających ilości cukru, o której mowa w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2670/81.

Artykuł 3

Wycofanie zapobiegawcze

1. [1] W odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa część produkcji cukru, izoglukozy i syropu inulinowego z roku gospodarczego 2006/2007, która jest produkowana w ramach kwoty przyznanej zgodnie z kwotą określoną w załączniku IV i która przekracza próg ustanowiony zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, uznaje się za wycofaną w rozumieniu art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 lub, na wniosek zainteresowanego przedsiębiorstwa złożony przed dniem 31 stycznia 2007 r. w przypadku cukru i przed dniem 30 września 2007 r. w przypadku izoglukozy, w całości lub części za produkt pozakwotowy w rozumieniu art. 12 wspomnianego rozporządzenia.

2. W odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa próg, o którym mowa w ust. 1, określa się poprzez pomnożenie kwoty, o której mowa w ust. 1, przez sumę następujących współczynników:

a) współczynnika określonego dla przedmiotowego państwa członkowskiego w załączniku I;

b) współczynnika uzyskanego przez podzielenie kwot ogółem, z których zrezygnowano w roku gospodarczym 2006/2007 w danym państwie członkowskim na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 320/2006 przez kwotę określoną dla tego państwa członkowskiego w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia. Komisja ustala ten współczynnik najpóźniej dnia 15 października 2006 r.

Jednakże jeżeli suma współczynników przekracza 1,0000, próg równy jest kwocie, o której mowa w ust. 1.

3. Cena minimalna stosowana do ilości buraków odpowiadającej produkcji cukru wycofanej zgodnie z ust. 1 jest ceną z roku gospodarczego 2007/2008.

4. Wymóg określony w art. 6 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 dotyczy ilości buraków odpowiadającej progowi, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

5. Przed dniem 1 lipca 2006 r. państwa członkowskie przekazują Komisji oszacowanie ilości cukru, izoglukozy i syropu inulinowego, które uznaje się za wycofane na mocy niniejszego artykułu.

Artykuł 3a

Użycie cukru kwotowego

1. W odniesieniu do dostaw cukru przemysłowego, które mają być zrealizowane do dnia 30 września 2007 r. w ramach umów określonych w art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 (¹³), właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić, na wniosek producenta, by ilość cukru, który wyprodukował on w ramach kwot, w tym cukier wycofany na mocy art. 3 niniejszego rozporządzenia, została dostarczona zamiast cukru przemysłowego wyprodukowanego poza kwotami.

2. Ilości cukru dostarczone zgodnie z ust. 1 księgowane są jako surowiec przemysłowy, dostarczony przetwórcy jak określono w art. 4 ust. 1 akapit drugi lit. a) rozporządzenia (WE) nr 967/2006, w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008.

3. Informacje przewidziane w art. 8 i 10 rozporządzenia (WE) nr 967/2006 wskazują oddzielnie ilość dostarczoną zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 4

Pomoc do cukru wyprodukowanego we francuskich departamentach zamorskich

1. Przyznaje się pomoc do zbytu i pomoc dodatkową do cukru wyprodukowanego w ramach kwoty w roku gospodarczym 2005/2006 we francuskich departamentach zamorskich, rafinowanego i/lub przewożonego między dniem 1 lipca a dniem 31 października 2006 r.

Pomoc ta ma zastosowanie do ilości danego cukru, zamiast pomocy, o której mowa w art. 7 ust. 4 oraz art. 39 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

Pomoc do zbytu dotyczy:

- rafinacji cukru w rafineriach położonych w europejskich regionach Wspólnoty, wyprodukowanego we francuskich departamentach zamorskich, w szczególności na podstawie ich wydajności,

- transportu cukru wyprodukowanego we francuskich departamentach zamorskich do europejskich regionów Wspólnoty oraz, w odpowiednim przypadku, jego składowania w tych departamentach.

2. Rozporządzenia (WE) nr 1554/2001 i (WE) nr 1646/2001 stosuje się do cukru wyprodukowanego w ramach kwot w roku gospodarczym 2005/2006 w odniesieniu do pomocy do zbytu i pomocy dodatkowej, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Kwotę zryczałtowaną, o której mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1554/2001, ustala się w wysokości 34,19 EUR za tonę na okres od dnia 1 lipca do dnia 30 października 2006 r.

3. W rozumieniu niniejszego artykułu zakład rafinacyjny oznacza jednostkę produkcyjną, której wyłączna działalność polega na rafinacji cukru surowego lub wyprodukowanych syropów przed fazą krystalizacji.

Artykuł 5

Pomoc do rafinacji

1. Przyznaje się pomoc dostosowawczą dla przemysłu rafinacyjnego do preferencyjnego surowego cukru trzcinowego przywożonego w ramach protokołu 3 dotyczącego cukru z krajami AKP załączonego do załącznika IV do Umowy o Partnerstwie AKP–WE podpisanej w Cotonou dnia 23 czerwca 2000 r. (¹⁴) i rafinowanego w okresie dostawy 2005/2006 między dniem 1 lipca a dniem 30 września 2006 r.

Pomoc tę przyznaje się rafineriom. Pomoc ta ma zastosowanie do ilości cukru, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 180/2006 i jeszcze nierafinowanych dnia 1 lipca 2006 r., zamiast pomocy, o której mowa w art. 38 ust. 1, 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

2. Rozporządzenie (WE) nr 1646/2001 stosuje się do cukru preferencyjnego rafinowanego w okresie dostawy 2005/2006.

3. Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, gdy przewidywane maksymalne zapotrzebowanie na dostawy do państwa członkowskiego, określone w art. 39 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, zostaje przekroczone w roku gospodarczym 2005/2006, kwota odpowiadająca pełnej obowiązującej stawce celnej obowiązującej dla danego roku gospodarczego zostaje naliczona od ilości przekroczonej, zwiększonej o 115,40 EUR za tonę ekwiwalentu cukru białego.

4. Rozporządzenie (WE) nr 1460/2003 stosuje się do kontroli i, w stosownym przypadku, skutków związanych z przekroczeniem przewidywanego maksymalnego zapotrzebowania na dostawy przemysłu rafinacyjnego, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

5. W rozumieniu niniejszego artykułu „zakład rafinacyjny” oznacza jednostkę produkcyjną, której wyłączna działalność polega na rafinacji cukru surowego lub wyprodukowanych syropów przed fazą krystalizacji.

Artykuł 6

Opłaty

Rozporządzenie (WE) nr 314/2002, zmienione niniejszym rozporządzeniem, stosuje się do ustalenia i pobierania opłat produkcyjnych w roku gospodarczym 2005/2006, łącznie z korektami dotyczącymi wyliczenia opłat w latach gospodarczych 2001/2002, 2002/2003 oraz 2004/2005, określonych w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

Artykuł 7

Refundacje produkcyjne

Artykuły 1, 2, 3, 11, 14, 15 i 17–21 rozporządzenia (WE) nr 1265/2001, zmienionego niniejszym rozporządzeniem, stosuje się do świadectw refundacji wydanych do dnia 30 czerwca 2006 r.

Artykuł 8

Powiadomienia

Rozporządzenie (WE) nr 779/96 stosuje się do dnia 30 września 2006 r.

Artykuł 9

Kwoty przejściowe

1. W roku gospodarczym 2006/2007 przyznaje się państwom członkowskim kwotę przejściową cukru w wysokości 497780 ton zgodnie z podziałem znajdującym się w załączniku II część A.

Kwota określona w akapicie pierwszym jest zastrzeżona do cukru wyprodukowanego z buraków zasianych przed dniem 1 stycznia 2006 r. Cena minimalna tych buraków, w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, wynosi 47,67 EUR za tonę.

Jeżeli w odniesieniu do danego przedsiębiorstwa kwoty przejściowe przyznane zgodnie z niniejszym ustępem przekraczają produkcję w roku gospodarczym 2006/2007, państwo członkowskie może przyznać temu przedsiębiorstwu saldo tych kwot na rok gospodarczy 2007/2008.

2. W roku gospodarczym 2006/2007 przyznaje się państwom członkowskim kwotę przejściową izoglukozy w wysokości 126921 ton w stanie suchym, zgodnie z podziałem znajdującym się w załączniku II część B.

3. W roku gospodarczym 2006/2007 przyznaje się państwom członkowskim kwotę przejściową na syrop inulinowy w wysokości 80180 ton w stanie suchym, wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego/izoglukozy, zgodnie z podziałem znajdującym się w załączniku II część C.

3a. W roku gospodarczym 2006/2007 państwa członkowskie przydzielają wszystkim przedsiębiorstwom, którym przyznano kwotę cukru w ramach wspomnianego roku gospodarczego zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i które wykorzystały tę kwotę wyłącznie na wyprodukowanie cukru poprzez ekstrakcję z melasy, kwotę przejściową równą 25 % wspomnianej kwoty. Ta kwota przejściowa może być wykorzystana tylko na produkcję cukru poprzez ekstrakcję z melasy.

4. Kwoty przejściowe określone w ust. 1, 2 i 3a:

a) nie podlegają płatności tymczasowej składki restrukturyzacyjnej, określonej w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 320/2006,

b) nie mogą korzystać z wypłaty pomocy określonej w rozporządzeniu (WE) nr 320/2006.

5. Państwa członkowskie przydzielają kwoty przejściowe, na podstawie obiektywnych kryteriów i w sposób zapewniający równe traktowanie producentów oraz uniknięcie zakłóceń rynku i konkurencji, przedsiębiorstwom produkującym cukier, izoglukozę i syrop inulinowy mającym siedzibę na ich terytorium i zatwierdzonych zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

6. Państwa członkowskie informują Komisję:

a) przed dniem 15 lipca 2006 r., o podziale na przedsiębiorstwa kwot przejściowych przydzielonych na mocy ust. 1, 2 i 3;

b) przed dniem 30 czerwca 2007 r., o podziale na przedsiębiorstwa kwot przejściowych przydzielonych na mocy ust. 3 a.

7. Państwa członkowskie wprowadzają w życie system kontroli i podejmują wszelkie niezbędne działania mające na celu sprawdzenie produktów określonych w ust. 1, 2, 3 i 3a, w szczególności pod względem zgodności cukru z burakami cukrowymi zasianymi przed dniem 1 stycznia 2006 r.

Państwa członkowskie informują Komisję przed dniem 31 grudnia 2007 r., o środkach kontroli, które zostały podjęte, i o ich wynikach.

Artykuł 10

Tradycyjne zapotrzebowanie na cukier do rafinacji

W roku gospodarczym 2006/2007 tradycyjne zapotrzebowanie na cukier do rafinacji, określone w art. 29 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, zwiększa się o ilości określone w załączniku III.

Artykuł 10a

Fuzja lub przeniesienie przedsiębiorstwa

Na żądanie przedmiotowych przedsiębiorstw i na zasadzie odstępstwa od pkt V załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 318/2006, jeżeli fuzja lub przeniesienie przedsiębiorstwa następuje między dniem 1 lipca a dniem 30 września 2006 r., środki, o których mowa w pkt II i III wspomnianego załącznika, stosuje się w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007.

ROZDZIAŁ II

ZMIANY ROZPORZĄDZEŃ (WE) NR 1265/2001 I (WE) NR 314/2002

Artykuł 11

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 1265/2001

W rozporządzeniu (WE) nr 1265/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) do art. 11 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

„5. Na prośbę zainteresowanego właściwy organ państwa członkowskiego unieważnia świadectwa refundacji, które nie zostały całkowicie wykorzystane i których data ważności nie została przekroczona. Zabezpieczenie z nim związane zwalnia się w wysokości odpowiadającej niewykorzystanej części.

Państwo członkowskie informuje Komisję, pod koniec każdego miesiąca, o ilości świadectw refundacji unieważnionych w poprzednim miesiącu, w podziale na miesiąc wydania świadectwa.”;

2) do art. 14 dodaje się ustęp w następującym brzmieniu:

„3. Świadectwo refundacji ważne jest jedynie dla produktów podstawowych, określonych w art. 1, wyprodukowanych w ramach kwoty w roku gospodarczym 2005/2006 lub poprzednich lat.”;

3) w art. 15 dodaje się zdanie w następującym brzmieniu:

„Jednakże świadectwa refundacji nie są ważne po dniu 31 sierpnia 2006 r.”;

4) do art. 17 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3. Państwa członkowskie podejmują dodatkowe niezbędne środki, w szczególności w celu zapewnienia właściwego stosowania przepisów art. 14 ust. 3.”.

Artykuł 12

Zmiana rozporządzenia (WE) nr 314/2002

W rozporządzeniu (WE) nr 314/2002 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4a skreśla się ust. 5;

2) w art. 4c ust. 1 akapit trzeci dodaje się zdanie w następującym brzmieniu:

„Powiadomienie dotyczące roku 2005/2006 przekazuje się przed dniem 1 grudnia 2006 r.”;

3) w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 dodaje się akapit w następującym brzmieniu:

„W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 kwoty i współczynniki, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), ustala się przed dniem 15 lutego 2007 r.”;

b) w ust. 2 wprowadza się następujące zmiany:

i) w akapicie pierwszym dodaje się następujące zdanie w następującym brzmieniu:

„W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006, salda te określane są przed dniem 28 lutego 2007 r.”.

ii) w akapicie drugim dodaje się następujące zdanie w następującym brzmieniu:

„W odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006, płatności tej dokonuje przed dniem 15 kwietnia 2007 r.”

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 13

Wejście w życie

[2] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2006 r. Jednakże art. 1, 3, 11 ust. 3 oraz 12 ust. 1 stosują się od daty wejścia w życie. Artykuł 2 stosuje się od dnia 23 maja 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 2006 r.