KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (¹), w szczególności jego art. 39 ust. 6,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1159/2003 z dnia 30 czerwca 2003 r. ustanawiające szczegółowe zasady przywozu cukru trzcinowego w latach gospodarczych 2003/2004, 2004/2005 i 2005/2006 zgodnie z niektórymi kontyngentami taryfowymi i umowami preferencyjnymi oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1464/95 i (WE) nr 779/96 (²), w szczególności jego art. 9 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 przewiduje szczegółowe zasady dotyczące określenia zobowiązań dostawy, po zerowej stawce celnej, produktów objętych kodem CN 1701, wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego i pochodzących z krajów, które podpisały Protokół AKP i Umowę z Indiami.

(2) W następstwie stosowania art. 3 i 7 Protokołu AKP, art. 3 i 7 Umowy z Indiami, jak również art. 9 ust. 3 oraz art. 11 i 12 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003, na podstawie dostępnych aktualnie informacji Komisja określiła zobowiązania dostawy na okres dostaw 2005/2006 dla każdego kraju wywozu.

(3) Artykuł 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 przewiduje, że ust. 1 wymienionego artykułu nie ma zastosowania w przypadku gdy różnica pomiędzy ilością zobowiązań dostawy oraz przydzieloną całkowitą ilością cukru preferencyjnego AKP-Indie jest mniejsza lub równa progowi 5 % ilości zobowiązań dostawy. W przypadku Wybrzeża Kości Słoniowej, Indii i Madagaskaru dostarczone ilości są odpowiednio mniejsze o 6,7 %, 7,6 % i 6,7 % od ilości zobowiązań dostawy. Biorąc pod uwagę fakt, że dane ilości są niewielkie oraz że wpływ cukru na rynek wspólnotowy i na zaopatrzenie wspólnotowych zakładów rafinacyjnych w cukier trzcinowy w odniesieniu do tego okresu dostaw był nieznaczny, nie należy stosować art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003 do Indii, Wybrzeża Kości Słoniowej i Madagaskaru oraz należy dodać niedostarczone ilości do ilości zobowiązań dostawy tych krajów w odniesieniu do okresu dostaw 2005/2006, zgodnie z art. 12 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia.

(4) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W drodze odstępstwa od art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1159/2003, ust. 1 wspomnianego artykułu nie ma zastosowania do niedostarczonych ilości stwierdzonych odnośnie do Wybrzeża Kości Słoniowej, Indii i Madagaskaru w okresie dostaw 2004/2005.

Niedostarczone ilości, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, dodaje się do ilości zobowiązań dostawy, o których mowa w art. 2.

Artykuł 2

Ilości zobowiązań dostawy odnośnie do przywozów z krajów, które podpisały Protokół AKP i Umowę z Indiami, produktów objętych kodem CN 1701, wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego na okres dostaw 2005/2006 oraz odnośnie do każdego zainteresowanego kraju wywozu ustala się w Załączniku.

Artykuł 3

[1] Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 1 lutego 2006 r.

ZAŁĄCZNIK

Ilości zobowiązań dostawy odnośnie do przywozów cukru preferencyjnego z krajów, które podpisały Protokół AKP i Umowę z Indiami na okres dostaw 2005/2006, wyrażone w tonach jako ekwiwalent cukru białego.