PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji (¹)

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (²)

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (³)

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (⁴), w świetle wspólnego tekstu zatwierdzonego przez komitet pojednawczy dnia 8 grudnia 2005 r.,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W oparciu o komunikat Komisji w sprawie zrównoważonego rozwoju Rada Europejska wyszczególniła cele stanowiące ogólne wytyczne dla przyszłego rozwoju w priorytetowych dziedzinach, takich jak zasoby naturalne i zdrowie publiczne.

(2) Woda jest deficytowym zasobem naturalnym, w związku z czym należy odpowiednio do tego ją traktować, dbać o jej jakość, chronić i gospodarować nią. W szczególności wody powierzchniowe należą do zasobów odnawialnych o ograniczonej możności przywrócenia ich należytego stanu naruszonego działalnością człowieka.

(3) Polityka Wspólnoty dotycząca środowiska naturalnego powinna być skierowana na zapewnienie wysokiego poziomu ochrony i przyczyniać się do zapewnienia zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska oraz ochrony zdrowia ludzkiego.

(4) W grudniu 2000 r. Komisja przyjęła komunikat dla Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rozwoju nowej polityki dotyczącej wody w kąpieliskach oraz rozpoczęła zakrojone na szeroką skalę konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi i zaangażowanymi stronami. Najistotniejszym rezultatem tych konsultacji było szerokie poparcie dla opracowania nowej dyrektywy opartej na najnowszych wynikach badań naukowych i zapewniającej szerszy udział społeczeństwa.

(5) Decyzja nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego (⁵) zawiera zobowiązanie do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony wody w kąpieliskach, łącznie ze zmianą dyrektywy Rady 76/160/EWG z dnia 8 grudnia 1975 r. dotyczącej jakości wody w kąpieliskach (⁶).

(6) Zgodnie z postanowieniami Traktatu przy opracowywaniu polityki w dziedzinie środowiska naturalnego Wspólnota uwzględnia, między innymi, dostępne dane naukowo-techniczne. Niniejsza dyrektywa powinna wykorzystać wyniki badań naukowych przy wprowadzaniu najbardziej niezawodnych parametrów wskaźnikowych służących przewidywaniu ryzyka mikrobiologicznego dla zdrowia oraz dla osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony. Należy niezwłocznie podjąć dalsze badania epidemiologiczne dotyczące ryzyka dla zdrowia związanego z kąpielą, szczególnie w wodach słodkich.

(7) W celu poprawy efektywności oraz mądrego wykorzystania zasobów, niniejsza dyrektywa powinna być sciśle skoordynowana z innym prawodawstwem wspólnotowym dotyczącym wód, takim jak dyrektywy Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (⁷), 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (⁸) oraz dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (⁹).

(8) Odpowiednie informacje dotyczące planowanych środków oraz postępów w ich wdrażaniu powinny być rozpowszechniane wśród osób zainteresowanych. Społeczeństwo powinno otrzymywać należyte i aktualne informacje dotyczące wyników kontroli jakości wody w kąpieliskach oraz środków zarządzania ryzykiem w celu zapobiegania zagrożeniom dla zdrowia, szczególnie w związku z przewidywalnymi przypadkami występowania zanieczyszczenia krótkotrwałego lub sytuacjami wyjątkowymi. Należy zastosować nową technologię, która umożliwia informowanie społeczeństwa na temat wód w kąpieliskach w całej Wspólnocie w sposób skuteczny i jednolity.

(9) Dla celów kontroli istnieje potrzeba stosowania zharmonizowanych metod i praktyk analizy. W celu uzyskania realistycznej klasyfikacji wód w kąpieliskach niezbędne są obserwacje i oceny jakości na przestrzeni dłuższego okresu.

(10) Osiągnięcie właściwego stanu powinno następować poprzez odpowiednie środki zarządzania i zapewnienia jakości, a nie jedynie poprzez pomiary i obliczenia. Z uwagi na to system określania profilów wody w kąpieliskach jest właściwy dla zapewnienia lepszego rozpoznawania ryzyk, co stanowi podstawę środków zarządzania jakością. Równocześnie należy zwrócić szczególną uwagę na zgodność z normami jakości oraz na spójne przejście od stosowania postanowień dyrektywy 76/160/EWG.

(11) W dniu 17 lutego 2005 r. Wspólnota ratyfikowała Konwencję UNECE o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Konwencja z Aarhus). W związku z tym właściwe jest, by niniejsza dyrektywa zawierała przepisy dotyczące publicznego dostępu do informacji oraz zapewnienia udziału społeczeństwa w jej implementacji w celu uzupełnienia dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska (¹⁰) oraz dyrektywy 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. przewidującej udział społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektórych planów i programów w zakresie środowiska (¹¹).

(12) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, a mianowicie uzyskanie dobrej jakości wody w kąpieliskach oraz wysokiego poziomu ochrony w państwach członkowskich w oparciu o wspólne standardy, nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie i możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(13) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (¹²).

(14) W każdym sezonie kąpielowym widoczne jest, że wspólnotowa polityka dotycząca wody w kąpieliskach ma wciąż duże znaczenie z uwagi na ochronę społeczeństwa przed przypadkowymi jak i długotrwałymi zanieczyszczeniami przedostającymi się do wody na obszarach kąpielisk wspólnotowych lub w ich pobliżu. Ogólna jakość wód w kąpieliskach uległa znacznej poprawie od wejścia w życie dyrektywy 76/160/EWG. Jednakże dyrektywa ta odzwierciedla stan wiedzy i doświadczenia z wczesnych lat siedemdziesiątych. Od tego czasu uległy zmianie zarówno sposoby wykorzystania wody w kąpieliskach, jak i stan wiedzy naukowej i technicznej. Z uwagi na to dyrektywa ta powinna zostać uchylona,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Cel i zakres

1. Niniejsza dyrektywa zawiera przepisy dotyczące:

a) kontrolowania i klasyfikacji jakości wody w kąpieliskach;

b) zarządzania jakością wody w kąpieliskach; oraz

c) udostępniania społeczeństwu informacji na temat jakości wody w kąpieliskach.

2. Celem niniejszej dyrektywy jest zachowanie, ochrona i poprawa jakości środowiska oraz ochrona zdrowia ludzkiego w uzupełnieniu dyrektywy 2000/60/WE.

3. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do każdego elementu wód powierzchniowych, w przypadku gdy właściwy organ przewiduje, że duża liczba osób będzie tam korzystać z kąpieli i nie wydał stałego zakazu kąpieli ani nie wydał stałego zalecenia niekąpania się tam (zwanego dalej wodą w kąpielisku). Dyrektywa nie ma zastosowania do:

a) basenów pływackich oraz basenów uzdrowiskowych;

b) zamkniętych zbiorników wodnych podlegających oczyszczaniu lub wykorzystywanych w celach terapeutycznych;

c) sztucznych, zamkniętych zbiorników wodnych, oddzielonych od wód powierzchniowych i wód podziemnych.

Artykuł 2

Definicje

Dla celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące definicje:

1) terminy „wody powierzchniowe”, „wody podziemne”, „wody śródlądowe”, „wody przejściowe”, „wody przybrzeżne” oraz „dorzecze” mają takie samo znaczenie, jak w dyrektywie 2000/60/WE;

2) „właściwy organ” oznacza organ lub organy, które państwo członkowskie wyznaczyło do zapewnienia zgodności z wymogami niniejszej dyrektywy lub inny organ lub podmiot, któremu ta rola została przekazana;

3) „stały” oznacza – w odniesieniu do zakazu kąpieli lub zalecenia niekąpania się – trwający co najmniej przez jeden pełny sezon kąpielowy;

4) „duża liczba” oznacza, w odniesieniu do kąpiących się, liczbę, którą właściwy organ uznaje za dużą, uwzględniając w szczególności wcześniejsze tendencje lub udostępnianą infrastrukturę lub udogodnienia, albo inne środki podjęte w celu promowania kąpieli;

5) „zanieczyszczenie” oznacza obecność skażenia mikrobiologicznego lub innych organizmów lub odpadów, niekorzystnie wpływających na jakość wody i stanowiących zagrożenie dla zdrowia kąpiących się, o którym mowa w art. 8 i 9 oraz w załączniku I, kolumna A;

6) „sezon kąpielowy” oznacza okres, podczas którego można się spodziewać dużej liczby kąpiących się;

7) „środki zarządzania” oznacza następujące środki podjęte w odniesieniu do wód w kąpieliskach:

a) określenie i regularna aktualizacja profilu wody w kąpielisku;

b) określenie harmonogramu kontroli;

c) kontrola wody w kąpielisku;

d) ocena jakości wody w kąpielisku;

e) klasyfikowanie wody w kąpielisku;

f) określanie oraz ocena przyczyn zanieczyszczenia, które mogłoby mieć wpływ na wodę w kąpielisku oraz niekorzystnie wpływać na zdrowie kąpiących się;

g) informowanie społeczeństwa;

h) podejmowanie działań w celu zapobiegania narażaniu kąpiących na kontakt z zanieczyszczeniami;

i) podejmowanie działań w celu obniżenia ryzyka zanieczyszczenia;

8) „krótkotrwałe zanieczyszczenie” oznacza skażenie mikrobiologiczne, o którym mowa w załączniku I, kolumna A, którego przyczyny można jasno zidentyfikować i nie przewiduje się, że będzie ono miało niekorzystny wpływ na jakość wody w kąpielisku przez okres dłuższy niż około 72 godziny od pierwszego naruszenia jakości wody w kąpielisku, i dla którego właściwy organ ustalił procedury prognozowania takich przypadków i działań w przypadku ich wystąpienia, zgodnie z postanowieniami załącznika II;

9) „sytuacja wyjątkowa” oznacza wydarzenie lub splot wydarzeń mających wpływ na jakość wody w kąpielisku w danej lokalizacji, którego występowania nie przewiduje się przeciętnie częściej niż raz na cztery lata;

10) „zestaw danych o jakości wody w kąpielisku” oznacza dane uzyskane zgodnie z postanowieniami art. 3;

11) „ocena jakości wody w kąpielisku” oznacza proces oceniania jakości wody w kąpielisku, przy użyciu metod oceny określonych w załączniku II;

12) „rozmnożenie sinic” oznacza nagromadzenie sinic w postaci kożucha, smugu lub piany;

13) termin „opinia publiczna” ma takie samo znaczenie, jak w dyrektywie Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko naturalne (¹³).

ROZDZIAŁ II

JAKOŚĆ WODY W KĄPIELISKU I ZARZĄDZANIE NIĄ

Artykuł 3

Kontrole

1. Państwa członkowskie corocznie wyznaczają wszystkie kąpieliska oraz długość sezonu kąpielowego. Po raz pierwszy podejmują te działania przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego po dniu 24 marca 2008 r.

2. Państwa członkowskie zapewniają, że kontrola parametrów określonych w załączniku I, kolumna A, następuje zgodnie z postanowieniami załącznika IV.

3. Punktem kontroli jest miejsce w obrębie kąpieliska, gdzie:

a) spodziewana jest większość kąpiących się; lub

b) spodziewane jest największe ryzyko zanieczyszczenia, zgodnie z profilem wody w kąpielisku.

4. Harmonogram kontroli każdego kąpieliska ustalany jest przed rozpoczęciem danego sezonu kąpielowego, a po raz pierwszy przed rozpoczęciem trzeciego pełnego sezonu kąpielowego po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. Kontrola ma miejsce nie później niż cztery dni po terminie określonym w harmonogramie kontroli.

5. Państwa członkowskie mogą wprowadzić kontrole parametrów określonych w załączniku I, kolumna A, podczas pierwszego pełnego sezonu kąpielowego następującego po wejściu w życie niniejszej dyrektywy. W takim przypadku kontrole mają miejsce z częstotliwością określoną w załączniku IV. Wyniki kontroli mogą zostać wykorzystane do ustalenia zestawu danych o jakości wody w kąpielisku, o którym mowa w art. 4. Niezwłocznie po wprowadzeniu przez państwa członkowskie kontroli na mocy niniejszej dyrektywy można zaprzestać kontroli parametrów określonych w załączniku do dyrektywy 76/160/EWG.

6. Można nie brać pod uwagę próbek pobranych podczas występowania krótkotrwałego zanieczyszczenia. Zostają one zastąpione próbkami pobranymi zgodnie z postanowieniami załącznika IV.

7. W przypadku sytuacji wyjątkowych stosowanie harmonogramu kontroli, o którym mowa w ust. 4, może zostać zawieszone. Przywrócenie obowiązywania harmonogramu następuje bezzwłocznie po ustaniu sytuacji wyjątkowej. Nowe próbki pobiera się bezzwłocznie po ustaniu sytuacji wyjątkowej w celu zastąpienia próbek brakujących w związku z wystąpieniem sytuacji wyjątkowej.

8. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z każdego zawieszenia stosowania harmonogramu kontroli, przedstawiając przyczyny zawieszenia. Sprawozdanie takie jest przedstawiane najpóźniej wraz z następnym sprawozdaniem rocznym, przewidzianym w art. 13.

9. Państwa członkowskie zapewniają, że analiza jakości wody w kąpielisku jest przeprowadzana zgodnie z metodami referencyjnymi określonymi w załączniku I oraz z regułami określonymi w załączniku V. Jednakże państwa członkowskie mogą zezwolić na wykorzystanie innych metod lub reguł, jeżeli wykażą, że uzyskiwane wyniki są równoważne z wynikami uzyskiwanymi przy wykorzystaniu metod określonych w załączniku I oraz reguł określonych w załączniku V. Państwa członkowskie, które zezwalają na stosowanie takich metod lub reguł równoważnych, przedstawiają Komisji wszelkie właściwe informacje dotyczące tych metod lub reguł oraz ich równoważności.

Artykuł 4

Ocena jakości wody w kąpielisku

1. Państwa członkowskie zapewniają, że zestawy danych o jakości wody w kąpielisku opracowywane są w wyniku kontroli parametrów określonych w załączniku I, kolumna A.

2. Oceny jakości wody w kąpielisku przeprowadzane są:

a) w odniesieniu do każdego kąpieliska;

b) po zakończeniu sezonu kąpielowego;

c) na podstawie zestawu danych o jakości wody w kąpielisku, opracowanego w odniesieniu do danego sezonu kąpielowego oraz trzech poprzedzających sezonów kąpielowych; oraz

d) zgodnie z procedurą określoną w załączniku II.

Jednakże państwo członkowskie może postanowić o przeprowadzeniu ocen jakości wody w kąpielisku na podstawie zestawu danych o jakości wody w kąpielisku w odniesieniu do tylko trzech poprzedzających sezonów kąpielowych. W takim przypadku uprzednio powiadamia o tym Komisję. Należy także powiadomić Komisję w przypadku podjęcia później decyzji o przywróceniu przeprowadzania ocen na podstawie czterech sezonów kąpielowych. Państwa członkowskie nie mogą zmieniać stosowanego okresu przeprowadzania ocen częściej niż raz na pięć lat.

3. Zestawy danych o wodzie w kąpielisku wykorzystywane do przeprowadzania oceny jakości wody w kąpielisku zawsze obejmują co najmniej 16 próbek lub, w szczególnych okolicznościach, o których mowa w załączniku IV ust. 2, 12 próbek.

4. Jednakże, pod warunkiem że:

- spełniony jest wymóg określony w ust. 3, lub

- w przypadku kąpielisk, w których sezon kąpielowy nie przekracza 8 tygodni, zestaw danych o wodzie w kąpielisku wykorzystany do przeprowadzenia oceny obejmuje co najmniej 8 próbek,

ocena jakości wody w kąpielisku może zostać przeprowadzona na podstawie zestawu danych o jakości wody w kąpielisku, dotyczącego mniej niż czterech sezonów kąpielowych, jeżeli:

a) kąpielisko zostało niedawno wyznaczone;

b) wystąpiły zmiany, które mogą mieć wpływ na klasyfikację wody w kąpielisku zgodnie z art. 5, w którym to przypadku ocena przeprowadzana jest na podstawie zestawu danych o jakości wody w kąpielisku, składających się wyłącznie z wyników próbek zgromadzonych od chwili wystąpienia zmian; lub

c) kąpielisko zostało już ocenione zgodnie z dyrektywą 76/160/EWG, w którym to przypadku wykorzystywane są równoważne dane zgromadzone zgodnie z tą dyrektywą oraz, w tym celu, uznaje się parametry 2 i 3 z załącznika do dyrektywy 76/160/EWG za równoważne parametrom 2 i 1 z załącznika I, kolumna A, do niniejszej dyrektywy.

5. Państwa członkowskie mogą dokonać podziału lub zgrupować istniejące kąpieliska w świetle ocen jakości wody w kąpieliskach. Państwa członkowskie mogą zgrupować kąpieliska jedynie gdy:

a) sąsiadują one ze sobą;

b) uzyskały one zbliżone oceny za poprzednie cztery lata, zgodnie z postanowieniami ust. 2, 3 i 4 lit. c); oraz

c) posiadają one profile wody w kąpielisku, z których wszystkie wskazują na wspólne czynniki ryzyka lub ich brak.

Artykuł 5

Klasyfikacja oraz status jakościowy wód w kąpieliskach

1. W wyniku oceny jakości wody w kąpielisku, przeprowadzonej zgodnie z postanowieniami art. 4, państwa członkowskie, według kryteriów określonych w załączniku II, klasyfikują wodę w kąpielisku jako:

a) „niedostateczną”;

b) „dostateczną”;

c) „dobrą”; lub

d) „doskonałą”.

2. Pierwsza klasyfikacja zgodnie z wymogami niniejszej dyrektywy zostanie zakończona do końca sezonu kąpielowego w 2015 r.

Jeśli chodzi o Majottę jako region najbardziej oddalony w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwany dalej „Majottą”), terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 31 grudnia 2019 r. [1]

3. Państwa członkowskie gwarantują, że najpóźniej do końca sezonu kąpielowego w 2015 r. wszystkie wody w kąpieliskach osiągną przynamniej status „dostateczny”. Państwa członkowskie podejmują praktyczne i proporcjonalne środki, które uznają za właściwe w celu zwiększenia liczby kąpielisk, w których woda klasyfikowana jest jako „doskonała” lub „dobra”.

Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 31 grudnia 2031 r. [2]

4. Jednakże niezależnie od ogólnego wymogu zawartego w ust. 3 wody w kąpieliskach mogą zostać tymczasowo zaklasyfikowane jako „niedostateczne” i być uznawane za zgodne z niniejszą dyrektywą. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają spełnienie następujących warunków:

a) w odniesieniu do każdego kąpieliska, w którym wodę zaklasyfikowano jako „niedostateczną”, począwszy od sezonu kąpielowego, który następuje po jej klasyfikacji, zostaną podjęte następujące działania:

i) odpowiednie środki zarządzania, w tym zakaz kąpieli lub zalecenie niekąpania się, w celu zapobieżenia narażeniu kąpiących się na kontakt z zanieczyszczeniem;

ii) ustalenie przyczyn nieosiągnięcia „dostatecznego” statusu jakości;

iii) odpowiednie środki w celu zapobieżenia, zmniejszenia lub wyeliminowania przyczyn zanieczyszczenia;

iv) zgodnie z art. 12 ostrzeganie ludności za pomocą jasnego i prostego znaku ostrzegawczego oraz informowanie jej o przyczynach zanieczyszczenia oraz o podjętych działaniach na podstawie profilu wody w kąpieliskach;

b) jeżeli woda w kąpielisku została zaklasyfikowana jako „niedostateczna” przez pięć kolejnych lat, wprowadza się stały zakaz kąpieli lub stałe zalecenie niekąpania się. Jednakże państwo członkowskie może wprowadzić stały zakaz kąpieli lub stałe zalecenie niekąpania się przed końcem pięcioletniego okresu, jeżeli uzna, że osiągnięcie jakości „dostatecznej” jest nieosiągalne lub nieproporcjonalnie kosztowne.

Artykuł 6

Profile wody w kąpielisku

1. Państwa członkowskie zapewniają sporządzanie profilów wody w kąpieliskach zgodnie z postanowieniami załącznika III. Każdy profil wody w kąpielisku może obejmować pojedyncze kąpielisko lub większą ilość sąsiadujących kąpielisk. Profile wody w kąpieliskach ustalane są po raz pierwszy do dnia 24 marca 2011 r.

Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 30 czerwca 2015 r. [3]

2. Profile wody w kąpieliskach podlegają weryfikacji oraz aktualizacji zgodnie z postanowieniami załącznika III.

3. Przy sporządzaniu, weryfikowaniu oraz aktualizacji profilów wody w kąpieliskach odpowiednio wykorzystuje się dane uzyskane w wyniku kontroli i ocen przeprowadzanych zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE, które są istotne dla niniejszej dyrektywy.

Artykuł 7

Środki zarządzania w wyjątkowych okolicznościach

Państwa członkowskie zapewniają podjęcie szybkich i odpowiednich środków zarządzania, w przypadkach gdy uzyskają informację o niespodziewanej sytuacji, która wywarła lub zgodnie z uzasadnionymi przypuszczeniami może wywrzeć niekorzystny wpływ na jakość wody w kąpielisku oraz na zdrowie kąpiących się. Do takich środków należy również informowanie ludności oraz, jeśli to konieczne, tymczasowy zakaz kąpieli.

Artykuł 8

Zagrożenie sinicami

1. Jeżeli profil wody w kąpielisku wskazuje na możliwość rozmnożenia sinic, przeprowadza się odpowiednie kontrole, aby umożliwić szybkie wykrycie zagrożenia zdrowia.

2. W przypadku gdy występuje rozmnożenie sinic i stwierdzono zagrożenie dla zdrowia lub można przypuszczać jego wystąpienie, niezwłocznie podejmuje się odpowiednie środki zarządzania w celu zapobieżeniu temu niebezpieczeństwu, włączając informowanie ludności.

Artykuł 9

Inne parametry

1. W przypadku gdy profil wody w kąpielisku wykazuje tendencję do rozmnażania się makroalg i/lub fitoplanktonu morskiego, podejmuje się badania w celu określenia możliwości ich zaakceptowania oraz zagrożenia dla zdrowia, a także podejmuje się właściwe środki zarządzania, włączając informowanie ludności.

2. Wody w kąpieliskach kontroluje się wzrokowo pod kątem występowania zanieczyszczeń, takich jak pozostałości smoliste, szkło, plastik, guma lub inne odpady. W razie wykrycia takiego zanieczyszczenia zostaną podjęte odpowiednie środki zarządzania, włączając w to, w razie konieczności, informowanie ludności.

Artykuł 10

Współpraca na wodach transgranicznych

W każdym przypadku gdy dorzecze powoduje transgraniczne wpływy na jakość wody w kąpielisku, zainteresowane państwa członkowskie współpracują we właściwy sposób przy implementacji niniejszej dyrektywy, włączając w to odpowiednią wymianę informacji oraz wspólne działania mające na celu kontrolę tych wpływów.

ROZDZIAŁ III

WYMIANA INFORMACJI

Artykuł 11

Udział społeczeństwa

Państwa członkowskie zachęcają społeczeństwo do udziału w wykonaniu niniejszej dyrektywy oraz zapewniają opinii publicznej możliwość:

- zasięgania informacji na temat możliwości udziału, oraz

- zgłaszania propozycji, uwag lub skarg.

Odnosi się to w szczególności do tworzenia, przeglądu i aktualizacji wykazów kąpielisk zgodnie z art. 3 ust. 1. Właściwe organy należycie uwzględniają każdą uzyskaną informację.

Artykuł 12

Informowanie ludności

1. Państwa członkowskie zapewniają aktywne rozpowszechnianie następujących informacji oraz niezwłoczne udostępnianie, podczas sezonu kąpielowego, w łatwo dostępnym miejscu, w bliskim sąsiedztwie każdego kąpieliska:

a) bieżącej klasyfikacji wody w kąpielisku oraz zakazu kąpieli lub zalecenia niekąpania się, o których mowa w niniejszym artykule, za pomocą jasnego i prostego znaku lub symbolu;

b) ogólnego opisu wody w kąpielisku w języku nietechnicznym, w oparciu o profil wody w kąpielisku ustalony zgodnie z postanowieniami załącznika III;

c) w przypadku wód w kąpieliskach, w których mogą występować krótkotrwałe zanieczyszczenia:

- informacji, że w wodzie w kąpielisku mogą występować krótkotrwałe zanieczyszczenia,

- wskazanie liczby dni, w których kąpiel była zabroniona lub niewskazana w czasie poprzedniego sezonu kąpielowego, z uwagi na takie zanieczyszczenie, oraz

- ostrzeżenia o każdym takim występującym lub przewidywanym zanieczyszczeniu;

d) informacji dotyczącej rodzaju oraz spodziewanego czasu trwania sytuacji wyjątkowych w trakcie takich wydarzeń;

e) w każdym przypadku gdy zostaje wprowadzony zakaz kąpieli lub zalecenie niekąpania się – zawiadomienia instruującego ludność wraz ze wskazaniem powodów;

f) w każdym przypadku gdy zostaje wprowadzony stały zakaz kąpieli lub stałe zalecenie niekąpania się – fakt, że dany obszar nie stanowi już kąpieliska, wraz z uzasadnieniem; oraz

g) wskazanie źródła dokładniejszych informacji zgodnie z ust. 2.

2. Państwa członkowskie wykorzystują odpowiednie środki masowego przekazu oraz technologie, włączając w to Internet, w celu aktywnego i niezwłocznego rozpowszechnienia, w odpowiednich przypadkach w kilku językach, informacji dotyczących wód w kąpieliskach, określonych w ust. 1, a także następujących informacji:

a) wykazu kąpielisk;

b) klasyfikacji wody w każdym kąpielisku na przestrzeni ostatnich trzech lat oraz profilu wody w kąpielisku, włączając wyniki kontroli przeprowadzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą od ostatniej klasyfikacji;

c) w przypadku wód w kąpieliskach zaklasyfikowanych jako wody „niedostateczne”, informacji dotyczących przyczyn zanieczyszczenia, środków podjętych w celu zapobieżenia narażeniu kąpiących się na kontakt z zanieczyszczeniem oraz zwalczania przyczyn tego zanieczyszczenia, zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 4; oraz

d) w przypadku kąpielisk, w których mogą wystąpić krótkotrwałe zanieczyszczenia, ogólnych informacji o:

- warunkach, które mogą prowadzić do wystąpienia krótkotrwałego zanieczyszczenia,

- prawdopodobieństwie takiego zanieczyszczenia oraz przypuszczalnym okresie jego trwania,

- przyczynach zanieczyszczenia oraz środków podjętych w celu zapobieżenia narażeniu kąpiących się na kontakt z zanieczyszczeniem oraz zwalczania przyczyn tego zanieczyszczenia.

Wykaz, o którym mowa w lit. a), jest udostępniany każdego roku przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego. Wyniki kontroli, o których mowa w lit. b), udostępniane są na stronach internetowych po wykonaniu analiz.

3. Informacje określone w ust. 1 i 2 rozpowszechniane są niezwłocznie po ich uzyskaniu, poczynając od początku piątego sezonu kąpielowego następującego po dniu 24 marca 2008 r.

4. Państwa członkowskie oraz Komisja, gdy jest to możliwe, podają do publicznej wiadomości informacje, korzystając z techniki opartej na odniesieniach geograficznych, przedstawiając je w sposób jasny i zrozumiały, w szczególności przy użyciu znaków i symboli.

Artykuł 13

Sprawozdania

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji wyniki kontroli oraz ocen jakości wody dla każdego kąpieliska, jak również opis podjętych istotnych środków zarządzania. Państwa członkowskie przekazują te informacje dotyczące poprzedniego sezonu kąpielowego corocznie, do dnia 31 grudnia. Rozpoczną one przekazywanie informacji po przeprowadzeniu pierwszej oceny jakości wody w kąpieliskach zgodnie z postanowieniami art. 4.

2. Państwa członkowskie każdego roku, przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego, informują Komisję o wszystkich miejscach wyznaczonych jako kąpieliska wraz z uzasadnieniem wszelkich zmian w porównaniu do roku poprzedniego. Po raz pierwszy dokonują one tego przed rozpoczęciem pierwszego sezonu kąpielowego następującego po dniu 24 marca 2008 r.

Jeśli chodzi o Majottę, terminem, o którym mowa w akapicie pierwszym, jest dzień 30 czerwca 2014 r. [4]

3. Po rozpoczęciu kontroli wody w kąpieliskach, zgodnie z niniejszą dyrektywą, coroczne składanie Komisji sprawozdań, zgodnie z ust. 1, będzie następowało nadal na mocy dyrektywy 76/160/EWG do czasu, gdy będzie można dokonać pierwszej oceny na mocy niniejszej dyrektywy. W tym okresie parametr 1 określony w załączniku do dyrektywy 76/160/EWG nie jest uwzględniany w sprawozdaniu rocznym, a parametry 2 i 3 z załącznika do dyrektywy 76/160/EWG traktowane są jako równoważne parametrom 2 i 1 z załącznika I, kolumna A, do niniejszej dyrektywy.

4. Komisja publikuje roczne sprawozdanie podsumowujące, dotyczące jakości wody w kąpieliskach we Wspólnocie, zawierające informacje o klasyfikacji wody w kąpieliskach, zgodności z niniejszą dyrektywą oraz o podjętych istotnych środkach zarządzania. Komisja publikuje to sprawozdanie najpóźniej do dnia 30 kwietnia każdego roku, także w Internecie. Przy opracowywaniu sprawozdania Komisja, w przypadkach gdy jest to możliwe, korzysta z systemów zbierania danych, ocen i prezentacji przewidzianych w powiązanych przepisach wspólnotowych, w szczególności w dyrektywie 2000/60/WE.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 14

Sprawozdanie i przegląd

1. Komisja do 2008 r. przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie. Sprawozdanie w szczególności dotyczy:

a) wyników odpowiednich europejskich badań epidemiologicznych, prowadzonych przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi;

b) innych prac naukowych, analitycznych i epidemiologicznych, w tym dotyczących wirusów, istotnych dla parametrów jakości wody w kąpieliskach; oraz

c) zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji w terminie do końca 2014 r. pisemne uwagi odnoszące się do tego sprawozdania, w tym dotyczące potrzeby przeprowadzenia dodatkowych badań lub ocen, które mogą być potrzebne w celu wsparcia Komisji przy przeglądzie niniejszej dyrektywy na podstawie ust. 3.

3. W świetle tego sprawozdania, pisemnych uwag państw członkowskich oraz oceny długofalowego wpływu Komisja, uwzględniając doświadczenia uzyskane przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy, nie później niż w roku 2020 dokona przeglądu niniejszej dyrektywy ze szczególnym uwzględnieniem parametrów jakości wody w kąpieliskach oraz w ramach tego przeglądu oceni, czy stosowne jest wycofanie klasyfikacji „dostatecznej” lub zmiana mających zastosowanie standardów oraz, w razie potrzeby, przedstawi odpowiednie projekty legislacyjne zgodnie z art. 251 Traktatu.

Artykuł 15

Dostosowania techniczne i środki wykonawcze

1. Komisja, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 16 ust. 2, określa:

a) szczegółowe zasady wprowadzenia w życie przepisów art. 8 ust. 1, art. 12 ust. 1 lit. a) oraz art. 12 ust. 4;

b) wytyczne dla wspólnej metody oceny pojedynczych próbek.

2. Komisja podejmuje następujące działania:

a) określenie normy EN/ISO dotyczącej równoważności metod mikrobiologicznych dla celów art. 3 ust. 9;

b) wprowadzenie wszelkich zmian niezbędnych w celu dostosowania metod analizy parametrów określonych w załączniku I w świetle postępu naukowego i technicznego;

c) wprowadzenie wszelkich zmian niezbędnych w celu dostosowania przepisów załącznika V w świetle postępu naukowego i technicznego.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, między innymi poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 16 ust. 3.

3. Komisja przedstawia projekt działań, które mają zostać podjęte zgodnie z ust. 1 lit. a) w odniesieniu do art. 12 ust. 1 lit. a) w terminie do dnia 24 marca 2010 r. Komisja uprzednio konsultuje się z przedstawicielami państw członkowskich, władzami regionalnymi i samorządowymi, odnośnymi organizacjami turystycznymi i konsumenckimi oraz innymi zainteresowanymi stronami. Po przyjęciu odpowiednich zasad, udostępnia je za pośrednictwem Internetu.

Artykuł 16

Procedura komitetu

1. Komisję wspiera komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie znajdują postanowienia art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, przy uwzględnieniu jej art. 8.

Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, zostaje ustalony na trzy miesiące.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Artykuł 17

Uchylenie

1. Dyrektywa 76/160/EWG zostaje niniejszym uchylona ze skutkiem od dnia 31 grudnia 2014 r. Z zastrzeżeniem postanowień ust. 2, uchylenie następuje bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji oraz stosowania, określonych w uchylonej dyrektywie.

2. Niezwłocznie po przyjęciu przez państwo członkowskie wszystkich niezbędnych przepisów prawnych i administracyjnych oraz podjęciu niezbędnych działań praktycznych w celu wykonania postanowień niniejszej dyrektywy, niniejsza dyrektywa będzie miała zastosowanie, zastępując dyrektywę 76/160/EWG.

3. Odesłania do dyrektywy 76/160/EWG traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 18

Implementacja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 24 marca 2008 r. Państwa członkowskie niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 19

Wejście w życie

[5] Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 20

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 15 lutego 2006 r.