RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

w celu ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego, niezbędne jest zmniejszenie zanieczyszczenia wody w kąpieliskach oraz ochrona takiej wody przed dalszym zanieczyszczeniem;

nadzór nad wodą w kąpieliskach jest konieczny dla osiągnięcia, w ramach funkcjonowania wspólnego rynku, celów Wspólnoty w odniesieniu do polepszenia warunków życia, harmonijnego rozwoju działalności gospodarczej we Wspólnocie oraz ciągłego i zrównoważonego wzrostu;

istnieją w tej dziedzinie pewne przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne w Państwach Członkowskich, które bezpośrednio wpływają na funkcjonowanie wspólnego rynku; jednakże nie wszystkie kompetencje niezbędne do działania w ten sposób zostały przewidziane w Traktacie;

program działań Wspólnot Europejskich w zakresie środowiska(³) przewiduje, że należy wspólnie opracować wskaźniki jakości, ustalające różne wymogi, które środowisko musi spełnić, określające między innymi parametry dla wody, w tym wody w kąpieliskach;

w celu osiągnięcia powyższych wskaźników jakości Państwa Członkowskie muszą ustanowić wartości dopuszczalne odpowiadające niektórym parametrom; stan wody w kąpieliskach musi osiągnąć wspomniane wartości w ciągu 10 lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy;

przewiduje się, że woda w kąpieliskach będzie, pod pewnymi warunkami, uważana za zgodną z właściwymi parametrami, nawet jeśli pewien odsetek próbek pobranych w trakcie sezonu kąpielowego nie spełni limitów określonych w Załączniku;

w celu osiągnięcia pewnego stopnia elastyczności w stosowaniu niniejszej dyrektywy, Państwa Członkowskie muszą być uprawnione do stosowania odstępstw; takie odstępstwa nie mogą jednakże naruszać wymogów istotnych dla ochrony zdrowia publicznego;

postęp techniczny wymaga szybkiego dostosowania wymogów technicznych ustanowionych w Załączniku; aby ułatwić wprowadzanie środków wymaganych dla tego celu, należy określić procedurę, według której ustanowiona zostanie ścisła współpraca między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu ds. dostosowania do postępu technicznego;

wzrasta zainteresowanie publiczne środowiskiem oraz polepszeniem jego jakości; w związku z tym, społeczeństwo powinno otrzymywać obiektywne informacje na temat jakości wody w kąpieliskach,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1. Niniejsza dyrektywa dotyczy jakości wody w kąpieliskach, z wyjątkiem wody przeznaczonej do celów terapeutycznych oraz wody używanej w basenach.

2. Do celów niniejszej dyrektywy:

a) „woda w kąpieliskach” oznacza wszelkie słodkie wody bieżące lub stojące lub ich obszary oraz wodę morską, w której:

— kąpiel jest wyraźnie dozwolona przez właściwe władze każdego Państwa Członkowskiego, lub

— kąpiel nie jest zabroniona oraz jest tradycyjnie praktykowana przez dużą liczbę kąpiących się;

b) „teren kąpielowy” oznacza każde miejsce, w którym występuje woda do kąpieli;

c) „sezon kąpielowy” oznacza okres, w którym można się spodziewać dużej liczby kąpiących się, w świetle miejscowych zwyczajów, wszelkich miejscowych przepisów, które mogą dotyczyć kąpania się oraz warunków pogodowych.

Artykuł 2

Parametry fizyczne, chemiczne i mikrobiologiczne mające zastosowanie do wody w kąpieliskach określa Załącznik, który stanowi integralną część niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

1. Państwa Członkowskie ustanawiają dla wszystkich terenów kąpielowych lub dla każdego terenu kąpielowego wartości stosowane do wody w kąpieliskach dla parametrów podanych w Załączniku.

W przypadku parametrów, dla których nie ma podanych wartości w Załączniku, Państwa Członkowskie mogą zdecydować o nieustalaniu jakichkolwiek wartości zgodnie z akapitem pierwszym, do czasu ustalenia stosownych liczb.

2. Wartości ustanowione zgodnie z ust. 1 nie mogą być mniej rygorystyczne niż te określone w Załączniku kolumna I.

3. W przypadku, gdy wartości pojawiają się w Załączniku kolumna G, niezależnie od tego czy istnieje odpowiadająca im wartość w Załączniku kolumna I, Państwa Członkowskie dążą, z zastrzeżeniem art. 7, do ich przestrzegania jako wytycznych.

Artykuł 4

1. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, aby w ciągu 10 lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy, jakość wody w kąpieliskach była zgodna z wartościami dopuszczalnymi określonymi zgodnie z art. 3.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, aby na terenach kąpielowych specjalnie wyposażonych do kąpieli, które zostaną utworzone przez właściwe władze Państw Członkowskich po notyfikacji niniejszej dyrektywy, „wartości I” ustanowione w Załączniku były przestrzegane z chwilą, w której kąpiel w nich jest dozwolona po raz pierwszy. Jednakże w przypadku terenów kąpielowych utworzonych w ciągu dwóch lat następujących po notyfikacji niniejszej dyrektywy, powyższe wartości nie muszą być przestrzegane do czasu zakończenia tego okresu.

3. W wyjątkowych okolicznościach Państwa Członkowskie mogą przyznać odstępstwa w odniesieniu do terminu dziesięcioletniego ustanowionego w ust. 1. Uzasadnienia dla wszelkich takich odstępstw opartych na planach gospodarowania wodą w ramach danego terenu muszą być przekazane Komisji możliwie najszybciej i nie później niż w ciągu sześciu lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy. Komisja bada powyższe uzasadnienia szczegółowo oraz, tam gdzie to konieczne, przekazuje Radzie właściwe wnioski ich dotyczące.

4. W odniesieniu do wody morskiej w sąsiedztwie granic oraz wód przecinających granice, które wpływają na jakość wody w kąpieliskach w innym Państwie Członkowskim, konsekwencje dla wspólnych wskaźników jakości w odniesieniu do wody w kąpieliskach, pozostającej pod takim wpływem, są określane w porozumieniu z zainteresowanym nadbrzeżnymi Państwami Członkowskimi.

Komisja może uczestniczyć w powyższych obradach.

Artykuł 5

1. Do celów art. 4, wodę w kąpieliskach uważa się za spełniającą odpowiednie parametry:

jeśli próbki tej wody pobrane w tych samych punktach pobierania próbek oraz w odstępach czasu określonych w Załączniku, wykazują, że są one zgodne z parametrycznymi wartościami dla jakości danej wody, w przypadku gdy:

— 95% próbek dla parametrów odpowiada tym określonym w załączniku kolumna I;

— 90% próbek we wszystkich innych przypadkach, z wyjątkiem parametrów „bakterie coli ogółem” oraz „bakterie coli w odchodach”, w przypadku, których wielkość procentowa może wynosić 80%

oraz jeśli w przypadku 5, 10 lub 20% próbek, które nie spełniają wymogów:

— woda nie odbiega od danych parametrycznych wartości o więcej niż 50%, z wyjątkiem parametrów mikrobiologicznych, pH oraz rozpuszczonego tlenu;

— kolejne próbki wody pobrane w statystycznie odpowiednich odstępach nie odbiegają od odpowiednich wartości parametrycznych.

2. Odchylenia od wartości określonych w art. 3 nie są brane pod uwagę przy obliczaniu procentowej wielkości, określonej w ust. 1, jeśli są wynikiem powodzi, innych klęsk żywiołowych lub anormalnych warunków pogodowych.

Artykuł 6

1. Właściwe władze w Państwach Członkowskich przeprowadzają pobieranie próbek, z minimalną częstotliwością ustanowioną w Załączniku.

2. Próbki pobierane są w miejscach, w których średnie dzienne zagęszczenie kąpiących się jest najwyższe. Próbki powinny być pobierane 30 cm pod powierzchnią wody, z wyjątkiem sytuacji pobierania próbek oleju mineralnego, które są pobierane na poziomie powierzchni. Pobieranie próbek powinno rozpocząć się na dwa tygodnie przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego.

3. Miejscowe badania warunków w górnym biegu rzeki w przypadku słodkiej wody bieżącej oraz warunków środowiskowych w przypadku słodkiej wody stojącej oraz wody morskiej powinny być prowadzone skrupulatnie i powtarzane okresowo w celu uzyskania danych geograficznych i topograficznych oraz ustalenia poziomu i charakteru wszystkich zanieczyszczeń oraz potencjalnych zanieczyszczeń, jak również ich skutków zgodnie z odległością od terenu kąpielowego.

4. W przypadku gdy inspekcja przeprowadzona przez właściwe władze lub działania w ramach pobierania próbek wykażą, że ma miejsce odprowadzanie lub prawdopodobne odprowadzanie substancji, które mogą obniżyć jakość wody do kąpieli, musi nastąpić dodatkowe pobranie próbek. Takie dodatkowe pobranie próbek musi zostać przeprowadzone również wtedy, gdy istnieją inne podstawy podejrzeń, że ma miejsce pogarszanie jakości wody.

5. Metody porównawcze analizy danych parametrów określa Załącznik. Laboratoria, które wykorzystują inne metody muszą zapewnić, aby uzyskiwane wyniki były równe lub porównywalne z tymi określonymi w Załączniku.

Artykuł 7

1. Wykonanie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy w żadnym wypadku nie może prowadzić bezpośrednio lub pośrednio do pogorszenia obecnej jakości wody w kąpieliskach.

2. Państwa Członkowskie mogą w każdej chwili ustalić bardziej rygorystyczne wartości dla wody w kąpieliskach, niż te ustanowione w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 8

Przewidziane są odstępstwa od niniejszej dyrektywy :

a) w przypadku pewnych parametrów oznaczonych (0) w Załączniku, z uwagi na wyjątkowe warunki pogodowe lub geograficzne;

b) kiedy woda w kąpieliskach podlega naturalnemu wzbogaceniu w pewne substancje powodującemu odchylenie od wartości określonych w Załączniku.

Naturalne wzbogacenie oznacza proces, poprzez który, bez interwencji człowieka, dany zbiornik wodny otrzymuje z gleby niektóre substancje w niej zawarte.

W żadnym przypadku odstępstwa przewidziane w niniejszym artykule nie mogą naruszać wymogów istotnych dla ochrony zdrowia publicznego.

W przypadku gdy Państwo Członkowskie stosuje odstępstwa od niniejszej dyrektywy, niezwłocznie notyfikuje to Komisji, podając jego powody oraz terminy.

Artykuł 9

Zmiany niezbędne dla dostosowania niniejszej dyrektywy do postępu technicznego dotyczą:

— metod analiz

— wartości parametrów G i I określonych w niniejszym Załączniku.

Są one przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 11.

Artykuł 10

1. Ustanawia się Komitet ds. dostosowania do postępu technicznego (zwany dalej „komitetem”), składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy przedstawiciel Komisji.

2. Komitet opracowuje swój regulamin.

Artykuł 11

1. W przypadku gdy powołuje się na procedurę przewidzianą w niniejszym artykule, przewodniczący przekazuje sprawę komitetowi z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela danego Państwa Członkowskiego.

2. Przedstawiciel Komisji przedkłada komitetowi projekt środków, które należy podjąć. Komitet przedstawia swoją opinię na temat tego projektu w terminie ustalonym przez przewodniczącego w zależności od pilności sprawy. Opinie przyjmuje się większością 41 głosów; liczba głosów Państw Członkowskich jest ważona zgodnie z art. 148 ust. 2 Traktatu. Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.

3. a) Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeśli są one zgodne z opinią komitetu.

b) Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku opinii, Komisja bezzwłocznie przedkłada Radzie wniosek w sprawie środków jakie powinny zostać objęte. Rada stanowi większością kwalifikowaną.

c) Jeśli Rada nie podejmie decyzji w ciągu 3 miesięcy po przekazaniu jej powyższej propozycji, Komisja przyjmuje proponowane środki.

Artykuł 12

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dwóch lat od jej notyfikacji. Niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 13

W ciągu czterech lat od notyfikacji niniejszej dyrektywy oraz w regularnych odstępach czasu w okresie późniejszym, Państwa Członkowskie przedkładają Komisji wszechstronne sprawozdanie dotyczące wody w kąpieliskach oraz jej najbardziej znaczących cechach charakterystycznych.

Po uzyskaniu uprzedniej zgody zainteresowanego Państwa Członkowskiego Komisja może opublikować uzyskane informacje.

Artykuł 14

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 1975 r.