Dokumentacja kadrowa. Nowe zasady prowadzenia i przechowywania
Rozdział 1. Prowadzenie i przechowywanie dokumentacji pracowniczej po zmianach przepisów
1.1. Zakres nowelizacji przepisów dotyczących prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej
Od 1 stycznia 2019 r. pracodawca będzie miał wybór, czy gromadzić dokumenty związane ze stosunkiem pracy i akta osobowe w formie papierowej czy elektronicznej. Ponadto obowiązek ich archiwizacji zostanie skrócony z 50 do 10 lat, ale nie w przypadku wszystkich pracowników. Dlatego pracodawca będzie miał obowiązek przekazywania raportów informacyjnych do ZUS, jeśli będzie chciał skorzystać z krótszego okresu przechowywania dokumentacji w stosunku do pracowników zatrudnionych w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 2018 r. Takie są główne nowe rozwiązania w zakresie prowadzenia dokumentacji pracowniczej, które zaczną obowiązywać od przyszłego roku.
Nowelizacja przepisów dotyczących prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej została wprowadzona przez ustawę z 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (dalej: ustawa zmieniająca). Przewiduje ona zmiany w czterech ustawach, a mianowicie:
1) w Kodeksie pracy;
2) w ustawie o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (dalej: ustawa archiwalna);
3) w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa);
4) w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (dalej: ustawa emerytalna).
Ustawa zmieniająca dokonała modyfikacji w trzech obszarach regulacji kodeksowych: sposobu wypłaty wynagrodzenia, prowadzenia i przechowywania dokumentacji związanej ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników (dalej: dokumentacja pracownicza), a także odpowiedzialności wykroczeniowej za nieprzestrzeganie nowych rozwiązań w zakresie dokumentacji - przedstawiamy je wszystkie. Dodatkowo ustawa upoważnia ministrów ds. pracy oraz ds. informatyzacji do wydania aktu wykonawczego. Mają oni bowiem określić w drodze rozporządzenia: