Jak rozliczyć w księgach rachunkowych dywidendę w obcej walucie wypłacaną krajowej osobie fizycznej
Należności w trakcie roku obrotowego należy ujmować w księgach rachunkowych w wartości nominalnej, czyli faktycznie należnej od kontrahenta. Na koniec roku obrotowego jednostki są jednak zobowiązane do ustalenia stanu należności w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności, czyli pomniejszonej o ewentualne odpisy aktualizujące tę należność. Wskazujemy, jak powinno się analizować należności
Ustawa o rachunkowości nakazuje, by wszelkie nierozliczone na dzień bilansowy rozrachunki wyceniać na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski (por. art. 30 ust. 1 pkt 1 uor). W przypadku jednostek, których rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, do wyceny bilansowej stosuje się średnie kursy NBP obowiązujące na 31
Środki trwałe to podstawowe składniki majątku jednostek gospodarczych, często stanowiące kluczowy zasób w prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. Oznacza to, że im większe jest znaczenie majątku trwałego w aktywach przedsiębiorstwa, tym ważniejsze staje się prawidłowe ujmowanie tego majątku i zmian w nim zachodzących - z punktu widzenia zarówno prawa bilansowego (tj. zasad rachunkowości),
Rozliczeń pieniężnych w jednostkach dokonuje się w formie gotówkowej lub bezgotówkowej. Rozliczenia pieniężne gotówkowe realizuje się za pośrednictwem wyodrębnionej w jednostce do tego celu kasy. Takie rozliczenia mogą być przeprowadzane za pośrednictwem banków, jeśli przynajmniej jedna ze stron transakcji (dłużnik lub wierzyciel) posiada rachunek bankowy.
Jednostki gospodarcze gromadzą środki pieniężne na rachunkach bankowych prowadzonych w walucie krajowej oraz w walucie obcej na rachunkach walutowych. Wpływy na rachunki bankowe jednostki mogą pochodzić z zapłaty należności, zaciągniętych kredytów lub pożyczek oraz zakupów walut w banku bądź kantorze.
Jak wynika z art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości, wyceny pozycji wyrażonych w walutach obcych dokonuje się: 1) na bieżąco, na skutek zapłaty transakcji kupna/sprzedaży, oraz 2) na dzień bilansowy na skutek aktualizacji wyceny.
Prawidłowa wycena poszczególnych składników aktywów i pasywów jest niezwykle istotna. Kursy walut mogą podlegać znacznym wahaniom. Wszystkie operacje wyrażone w walutach obcych należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie NBP. Dokonując wycen bilansowych, jednostka prezentuje w sprawozdaniu finansowym rzetelny obraz stanu majątkowego i finansowego
Coraz częściej zdarza się, że przedmiotem zobowiązania między polskimi kontrahentami jest suma pieniężna wyrażona w walucie obcej. W przypadku takich transakcji sposób księgowego regulowania zobowiązań jest ściśle związany ze skutkami podatkowymi w tym zakresie. W artykule przedstawiamy, jak rozliczyć w księgach rachunkowych otrzymaną fakturę w walucie obcej wystawioną przez polskiego przedsiębiorcę
Pracownikowi, który na polecenie pracodawcy wykonuje zadanie służbowe za granicą, przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. W związku ze zleceniem wykonania zagranicznej podróży służbowej otrzymuje on zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży, w wysokości wynikającej ze wstępnej kalkulacji kosztów. W odróżnieniu od zaliczki na podróż krajową, którą pracownik