Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.274.2024.2.MN

Zastosowanie ulgi mieszkaniowej w przypadku wydatkowania przychodu na spłatę kredytu, zakup lokalu mieszkalnego i jego remont.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznychw zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do dochodu ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym w części w jakiej przychód z ww. sprzedaży został przeznaczony na wydatki poniesione na:

–spłatę kredytu wraz z odsetkami oraz nabycie lokalu mieszkalnego w C. – jest prawidłowe;

–usługi remontowe: prace glazurnicze, malowanie, gładzie, wyburzenie ścian działowych oraz postawienie ścian działowych, inne prace elektryczne i hydrauliczne, bruzdowanie, zaklejanie ubytków w podłodze i ścianach, równanie ścian, zakup oraz montaż drzwi wewnętrznych, zakup, dostawa oraz montaż urządzeń klimatyzacji, zakup, dostawa oraz montaż płytek podłogowych, zakup oraz montaż armatury łazienkowej, zakup oraz montaż armatury grzejnikowej, zakup oraz montaż grzejników, zakup materiałów budowlanych, zakup płytek oraz wentylatora do pralni, zakup alarmu, usługi architekta – jest prawidłowe

–zakup oraz montaż kina domowego, zakup oraz transport sofy, wywóz odpadów w worku BIG, zakup sprzętu AGD: ekspres do kawy, chłodziarka do win, szuflada grzewcza, zakup telewizora, zakup łóżek, zakup stołu, krzeseł oraz stolików – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek został uzupełniony – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 czerwca 2024 r. (data wpływu 28 czerwca 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawczyni A.B., zamieszkała przy ul. (...) ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie Wnioskodawczyni nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej.

W kwietniu 2023 r. Wnioskodawczyni sprzedała dom w okolicach B. za 2.000.000 zł. Działka została zakupiona za około 80.000 zł i zaciągnęła kredyt hipoteczny w wysokości 550.000 zł na budowę domu. Po sprzedaży domu spłaciła kredyt hipoteczny, a za resztę środków uzyskanych ze sprzedaży w czerwcu 2023 r. kupiła mieszkanie w C., pozostała kwotę zainwestowała w wykończenie tej nieruchomości. Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim i w grudniu 2023 r. zawarła wspólnotę małżeńską. Mimo zawartej wspólnoty małżeńskiej poświadczyła w akcie notarialnym, że zakup nieruchomości w C. zrealizowany był ze środków własnych Wnioskodawczyni. Posiada Ona faktury potwierdzające poniesione wydatki na cele mieszkaniowe.

W ramach wykończenia zakupionego mieszkania Wnioskodawczyni poniosła wydatki na:

–wykonanie trwałych zabudów meblowych;

–usługi remontowe: prace glazurnicze, malowanie, gładzie, wyburzenie ścian działowych oraz postawienie ścian działowych, inne prace elektryczne i hydrauliczne, zakup oraz montaż kina domowego, bruzdowanie, zaklejanie ubytków w podłodze i ścianach, równanie ścian;

–zakup oraz montaż drzwi wewnętrznych;

–zakup, dostawa oraz montaż urządzeń klimatyzacji;

–zakup, dostawa oraz montaż płytek podłogowych;

–zakup oraz montaż armatury łazienkowej;

–zakup oraz montaż armatury grzejnikowej;

–zakup oraz montaż grzejników;

–zakup oraz transport sofy;

–wywóz odpadów w worku BIG;

–zakup taśmy LED;

–zakup sprzętu AGD ekspres do kawy, chłodziarka do win, lodówka, piekarnik, zmywarka, szuflada grzewcza;

–zakup i montaż blatów kuchennych i blatu łazienkowego;

–zakup i montaż oświetlenia;

–zakup telewizora

–zakup łóżek;

–zakup materiałów budowlanych;

–zakup płytek oraz wentylatora do pralni;

–zakup stołu, krzeseł oraz stolików;

–zakup alarmu;

–usługi architekta.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawczyni nabyła działkę, o której mowa we wniosku 6 kwietnia 2019 r. Była jedynym właścicielem tej działki, była jedynym kredytobiorcą kredytu, o którym mowa we wniosku. Bank udzielił kredytu na konkretny cel, którym była budowa domu. Poniżej treść:

Kredyt przeznaczony jest na:

Budowę domu jednorodzinnego położonego A., działka nr (...).

Nieruchomość posiada urządzoną księgę wieczystą nr (...), która prowadzona jest przez Sąd Rejonowy w B..

Wnioskodawczyni nie sprzedała domu w wykonywaniu działalności gospodarczej. Mieszkanie w C. będzie wykorzystywane na własne cele mieszkalne. Od 26 stycznia 2024 r. Wnioskodawczyni jest zameldowana pod tym adresem na pobyt stały, mieszka tam od stycznia 2024 r.

Urządzenia klimatyzacyjne, na zakup których wydatkowano środki ze sprzedaży nieruchomości, zostały trwale zamontowane w lokalu mieszkalnym.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni może zaliczyć:

a)spłatę kredytu hipotecznego oraz odsetek od tego kredytu,

b)koszt zakupu mieszkania,

c)wydatki wykończeniowe wskazane we wniosku

jako wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Artykuł 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 25 pkt 2 analizowanej ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na cele określone w pkt 1,

b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Ustawodawca, wprowadzając nowelizację ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z początkiem roku 2022 wprowadził w art. 21 ust. 30a możliwość zaliczenia wydatków na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu jako koszty uzyskania przychodu. Treść ww. przepisu brzmi następująco: Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 2, obejmują także wydatki na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), zaciągniętego w związku ze zbywaną nieruchomością lub prawem majątkowym na cele określone w ust. 25 pkt 1, w tym także gdy wydatki te odpowiadają równowartości wydatków uwzględnionych w kosztach uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, które sfinansowane zostały tym kredytem (pożyczką).

Zdaniem Wnioskodawczyni w obliczu wprowadzonych z początkiem stycznia 2022 r. zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 poz. 1128 z późn. zm.), a konkretnie art. 21 ust. 30a tejże ustawy dotyczącym możliwości zaliczenia wydatków związanych ze spłatą kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) na własne cele mieszkaniowe, jej zobowiązania z tytułu zaciągniętego kredytu podlegają pod tzw. ulgę mieszkaniową. Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, a zaciągnięte przez nią długoterminowe zobowiązanie finansowe było umotywowane zaspokojeniem własnych podstawowych potrzeb mieszkaniowych. W związku z tym takie uargumentowanie sprawy, w ocenie Wnioskodawczyni, kwalifikuje ją do skorzystania z ulgi podatkowej.

Stanowisko to potwierdza prawomocny Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 listopada 2016 r. sygn. akt. II FSK 3388/14, w którego uzasadnieniu można przeczytać, iż: „Niewątpliwie zamiarem ustawodawcy tworzącego regulacje dotyczące tzw. ulgi mieszkaniowej, a więc także przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a analizowanej ustawy podatkowej, było zachęcanie podatników do nabywania - w miejsce zbywanych nieruchomości lub praw majątkowych – innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych, a nie np. potrzeb konsumpcyjnych. Unormowania zamieszczonego w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a u.p.d.o.f. nie można odrywać od pozostałej części ustępu 25. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane bezpośrednio lub także pośrednio (kredyty, pożyczki i odsetki od nich) na realizację nowego, szeroko rozumianego, celu mieszkaniowego”.

Naczelny Sąd Administracyjny w prawomocnym wyroku z 24 stycznia 2018 r., sygn. akt. II FSK 1153/16 przychylił się do twierdzenia, iż: „zasadnicze wątpliwości powstające w procesie wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., które prowadzą w orzecznictwie do rozbieżnych wyników, uzasadniają odwołanie się do zasady in dubio pro tributario uregulowanej w art. 2a o.p. i przyjęcie takiego rozumienia interpretowanego przepisu prawa, które jest korzystne dla podatnika, a mianowicie, że kwota zadatku otrzymanego przy zawarciu przedwstępnej umowy sprzedaży nieruchomości i wydatkowana na spłatę kredytu zaciągniętego przez podatnika na nabycie budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., jeżeli następnie doszło do zawarcia umowy przyrzeczonej przenoszącej własność nieruchomości, a kwota zadatku została zaliczona na poczet ceny sprzedaży nieruchomości. Rezultaty wykładni językowej art. 21 ust. 1 pkt 131 i art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d u.p.d.o.f. nie dają bowiem jednoznacznych podstaw do twierdzenia, że dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości musi być wydatkowany w całości po definitywnym przeniesieniu własności na nabywcę. Ustawodawca wymaga jedynie, żeby dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości został spożytkowany w przewidzianym terminie na określone cele”.

Zgodnie z uzasadnieniem prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt. I SA/Kr 1196/16: „Do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f., niezbędnym jest zaciągnięcie kredytu (pożyczki) przed dniem uzyskania przychodu i wydatkowania go nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży zgodnie ze złożonym oświadczeniem. Innych ograniczeń ten przepis ustawowy nie zawiera, wymagając jedynie, aby pożyczka była pobrana na cele „mieszkaniowe” przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży”.

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydatkowanie środków pochodzących ze sprzedaży domu na zakup lokalu mieszkalnego w C., w którym realizować będzie własne cele mieszkaniowe oraz środki przeznaczone na zakup mieszkania wypełniają katalog zawarty w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te obejmują:

–Wykonanie trwałych zabudów meblowych;

–Usługi remontowe – prace glazurnicze, malowanie, gładzie, wyburzenie ścian działowych oraz postawienie ścian działowych, inne prace elektryczne i hydrauliczne, zakup oraz montaż kina domowego, bruzdowanie, zaklejanie ubytków w podłodze i ścianach, równanie ścian;

–Zakup oraz montaż drzwi wewnętrznych;

–Zakup, dostawa oraz montaż urządzeń klimatyzacji;

–Zakup, dostawa oraz montaż płytek podłogowych;

–Zakup oraz montaż armatury łazienkowej;

–Zakup oraz montaż armatury grzejnikowej;

–Zakup oraz montaż grzejników;

–Zakup oraz transport sofy;

–Wywóz odpadów w worku BIG;

–Zakup taśmy LED;

–Zakup sprzętu AGD – ekspres do kawy, chłodziarka do win, lodówka, piekarnik, zmywarka, szuflada grzewcza,

–Zakup i montaż blatów kuchennych i blatu łazienkowego;

–Zakup i montaż oświetlenia;

–Zakup telewizora

–Zakup łóżek;

–Zakup materiałów budowlanych;

–Zakup płytek oraz wentylatora do pralni;

–Zakup stołu, krzeseł oraz stolików;

–Zakup alarmu;

–Usługi architekta.

Spełnia także warunki zwolnienia dochodu ze zbycia tej nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy do tej części kwoty, która zostanie przeznaczona na własne cele mieszkaniowe, w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie mieszkania. Ustawodawca przewidział szczególną ulgę, tzw. ulgę mieszkaniową, która po spełnieniu określonych warunków pozwala na zwolnienie z opodatkowania. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości, o których mowa w art. 30e.

Wnioskodawczyni zamierza dopełnić obowiązku złożenia w Urzędzie Skarbowym deklaracji PIT-39 o wysokości osiągniętego dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, w którym wykaże kwotę zwolnionego dochodu z opodatkowania w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia tej nieruchomości i praw majątkowych, nie później jednak niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód zostanie wydatkowany na własne cele mieszkaniowe.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera w art. 21 ust. 25 dokładny katalog wydatków, które uważa się za wydatki na cele mieszkaniowe. W art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a, art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d, art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy literalnie wskazane zostały poniższe cele mieszkaniowe:

–nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także nabycie gruntu lub udziału w gruncie, albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziale w takim prawie,

–budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

–spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na powyższe cele.

Wnioskodawczyni uważa, że o zastosowaniu omawianego zwolnienia decyduje przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe i w terminach w nim określonych (trzy lata od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości), co w tym przypadku zostanie spełnione.

Zdaniem Wnioskodawczyni, własne cele mieszkaniowe są pojęciem znacznie szerszym niż jedynie zaspokojeniem własnych potrzeb mieszkaniowych. Poniesione przez Nią koszty wykończenia mieszkania oraz koszty jego zakupu należy uznać za własny cel mieszkaniowy.

Takie podejście zostało potwierdzone w licznych wyrokach i interpretacjach organów, m.in:

–wyroku NSA z 17 maja 2017 r. (sygn. II FSK 1053/15), w którym stwierdzono, że dla uzyskania zwolnienia wystarczające jest samo nabycie określonych rzeczy bez względu na sposób ich wykorzystania po nabyciu. Według Sądu, dla ustawowej definicji pojęcia „własne cele mieszkaniowe” zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przyjąć, że własne cele mieszkaniowe realizuje ten kto ponosi wydatki np. na nabycie budynku, lokalu, gruntu itd. Dla zaistnienia prawa do zwolnienia ustawodawca niczego więcej nie wymaga. Sąd podkreślił również wykładnię, że spełnienie celu mieszkaniowego możliwe jest również wtedy, gdy za środki pochodzące ze zbycia nieruchomości podatnik nabył więcej niż jedno mieszkanie;

–wyroku NSA z 4 lipca 2018 r. (sygn. II FSK 1935/16), w którym Sąd wyjaśnia, że nie należy zbyt wąsko ujmować realizacji własnych celów mieszkaniowych. Posiadanie kilku lokali nie stoi na przeszkodzie korzystania ze zwolnienia. Głównym kryterium w tym względzie jest rzeczywiste realizowanie potrzeb mieszkaniowych. Nie stoi na przeszkodzie skorzystanie z ulgi okoliczność, że podatnik nabywa kilka lokali mieszkalnych, jak i to, że aktualnie posiada inny lokal mieszkalny, w którym zamieszkuje;

–interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (nr 0115-KDIT2- 1.4011.381.2018.2.MN) potwierdza, że zakup mieszkania na wynajem można potraktować jako realizacje własnych celów mieszkaniowych. Organ podatkowy przyznał, że przepisy prawne nie ograniczają osób fizycznych w dysponowaniu określoną liczbą mieszkań. Zwrócił uwagę, że skorzystanie ze zwolnienia odnosi się tylko i wyłącznie do tych zakupów, które służą zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Podatnicy mogą kupić kilka mieszkań, w których w przyszłości będą realizować swoje cele mieszkaniowe. Zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nie można także zaakceptować poglądu, że czasowe wynajęcie zakupionego lokalu mieszkalnego wyklucza możliwość skorzystania z tej ulgi.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a)nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b)nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c)nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

–położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Wydatkami poniesionymi na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131 analizowanej ustawy, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 2 ustawy są również wydatki poniesione na:

a)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na cele określone w pkt 1,

b)spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,

c)spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b

–w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Ponadto art. 21 ust. 29 powyższej ustawy stanowi, że:

W przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a-c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a-c.

Z kolei na podstawie art. 21 ust. 30a ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 2, obejmują także wydatki na spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki), zaciągniętego w związku ze zbywaną nieruchomością lub prawem majątkowym na cele określone w ust. 25 pkt 1, w tym także gdy wydatki te odpowiadają równowartości wydatków uwzględnionych w kosztach uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, które sfinansowane zostały tym kredytem (pożyczką).

Zawarte w przepisie art. 21 ust. 25 tejże ustawy wyliczenie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, w związku z czym tylko realizacja w wymaganym terminie celów w nim wymienionych pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stosunku do dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest fakt wydatkowania środków z odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiła sprzedaż, wyłącznie na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe.

W odniesieniu do celu mieszkaniowego jakim jest spłata kredytu, istotne jest również, aby został zaciągnięty przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego oraz to, żeby z umowy kredytu bankowego wynikało, iż kredyt został udzielony na cel mieszkaniowy wymieniony w ustawie. Spłata kredytu stanowi bowiem etap realizacji tego celu.

Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy i dopisując ten przymiotnik przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika.

Odnosząc powyższe do analizowanej sprawy, wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym w części przeznaczonego na spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu (zaciągniętego na budowę tego domu) uprawniać będzie Panią do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata tego kredytu spełnia bowiem warunki do uznania jej za wydatek na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powołanych przepisów ustawy własnym celem mieszkaniowym jest również nabycie lokalu mieszkalnego w C., w którym od stycznia 2024 r. Pani mieszka. Tym samym przychód ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym w części przeznaczonej na nabycie lokalu mieszkalnego również jest wydatkiem na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy.

Pani wątpliwości dotyczą również możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji, gdy środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości przeznaczy Pani na wykończenie lokalu mieszkalnego w C.

W przypadku skorzystania z omawianego zwolnienia w związku z wykończeniem lokalu mieszkalnego, w którym podatnik zamierza realizować własne cele mieszkaniowe, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera katalogu wydatków mieszkaniowych na wykończenie własnego lokalu mieszkalnego, ale też nie definiuje pojęcia „remont” użytego w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla wyjaśnienia tego pojęcia należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 725 ze zm.), który stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o remoncie – należy przez to rozumieć:

wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie natomiast z art. 3 pkt 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć:

budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Niemniej jednak ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W orzecznictwie przyjmuje się, że za wydatki spełniające kryteria art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można uważać, w szczególności, wykonanie robót budowlanych w istniejącym lub nowo powstałym budynku/lokalu mieszkalnym wraz z wymianą/instalacją składników wyposażenia technicznego budynku lub lokalu (np. instalacji wodnej, kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, ciepłej wody, gazu przewodowego).

Stosownie do wyżej wskazanej definicji remontu, za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać prace dotyczące tego lokalu mieszkalnego jako nieruchomości i jego części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od lokalu mieszkalnego bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu lokalu mieszkalnego we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej lokalu mieszkalnego. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego, przeznaczając kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło jej odpłatne zbycie, na wykończenie lokalu mieszkalnego w postaci poniesionych wydatków na usługi remontowe: prace glazurnicze, malowanie, gładzie, wyburzenie ścian działowych oraz postawienie ścian działowych, inne prace elektryczne i hydrauliczne, bruzdowanie, zaklejanie ubytków w podłodze i ścianach, równanie ścian, zakup oraz montaż drzwi wewnętrznych, zakup, dostawa oraz montaż urządzeń klimatyzacji, zakup, dostawa oraz montaż płytek podłogowych, zakup oraz montaż armatury łazienkowej, zakup oraz montaż armatury grzejnikowej, zakup oraz montaż grzejników, zakup materiałów budowlanych, zakup płytek oraz wentylatora do pralni, zakup alarmu, usługi architekta będzie miała Pani prawo do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast do wydatków mieszkaniowych na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może Pani zaliczyć wydatków poniesionych na zakup oraz montaż kina domowego, zakup oraz transport sofy, wywóz odpadów w worku BIG, zakup sprzętu AGD: ekspresu do kawy, chłodziarki do win, szuflady grzewczej, telewizora, łóżek, stołu, krzeseł oraz stolików. Remontem bowiem nie są wydatki poniesione na wyposażenie lokalu mieszkalnego, nawet jeśli wyposażenie to – z uwagi na jego specyfikację techniczną – łączy się z elementami rozpatrywanymi w charakterze remontu. Nie wykazują one trwałego powiązania z obiektem budowalnym i nie warunkują zdolności użytkowej tego lokalu mieszkalnego.

W przyjętej definicji remontu nie mieszczą się również wydatki na wywóz odpadów w worku BIG. Wśród wydatków kwalifikujących się do omawianego zwolnienia zalicza się wydatki na zakup towarów i materiałów budowlanych w związku z remontem i modernizacją oraz w związku z uregulowaniem zobowiązań wobec firm remontowych za wykonaną pracę. Do wydatków tych nie można jednak zaliczyć kosztów usług porządkowych - wywozu gruzu oraz kosztów związanych z utylizacją odpadów, gdyż nie mieszczą się one w katalogu zwolnień określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy. Bez wątpienia istnieje związek pomiędzy wyżej wymienionym wydatkiem a prowadzonymi pracami związanymi z remontem, jednak koszt wywozu odpadów w worku BIG i ich utylizacja nie mieści się w pojęciu wydatków mieszkaniowych, są to bowiem prace o charakterze porządkowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pani wniosek w zakresie poniesionych wydatków na wykonanie trwałych zabudów meblowych, zakup taśmy LED, zakup sprzętu AGD lodówka, piekarnik, zmywarka, zakup i montaż blatów kuchennych i blatu łazienkowego, zakup i montaż oświetlenia jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Odnośnie do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych, interpretacje te i wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).