W przypadku nieruchomości pojawiają się wątpliwości, kiedy należy je wykazać jako środek trwały, a kiedy zaliczyć do inwestycji. W praktyce jednostki niechętnie wykazują nieruchomości jako inwestycje, ponieważ przepisy podatkowe nie uznają tej kategorii. Oznacza to, że w zasadzie jednostki powinny prowadzić podwójną ewidencję dla nieruchomości inwestycyjnych. Niewykazanie jednak nieruchomości jako
Przedsiębiorcy w prowadzonej działalności gospodarczej często wykorzystują cudze środki trwałe lub składniki majątku. Użytkowanie takich obcych składników majątku może się odbywać na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia, tzw. leasingu operacyjnego lub innej umowy o podobnym charakterze. Korzystanie z cudzych środków trwałych oznacza konieczność dostosowania tych środków do własnych potrzeb przedsiębiorcy
Korzystanie z obcych środków trwałych na potrzeby własnej działalności gospodarczej jest niemal stałą praktyką spotykaną w obrocie gospodarczym, u podstaw której leży rachunek ekonomiczny. W ten sposób przedsiębiorcy, dla wyznaczonych przez siebie celów gospodarczych, wykorzystują najczęściej cudze lokale lub budynki. Zasady i warunki używania cudzej rzeczy powinna określać umowa najmu, umowa dzierżawy
System VAT umożliwia podatnikom nabywającym towary w celu wykonywania czynności opodatkowanych odliczenie podatku naliczonego. W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Już czytając ten przepis, można zauważyć, że podatnik
W działalności gospodarczej może być wykorzystywany majątek własny oraz cudzy. Użytkowanie obcych składników majątku jest realizowane na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej o podobnym charakterze. Korzystanie z tych składników może się wiązać z poniesieniem określonych kosztów na przystosowanie ich do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Całokształt takich nakładów, które
Spółka wynajęła lokal i dostosowała go na potrzeby prowadzenia restauracji. Spółka amortyzowała poniesione nakłady jako inwestycję w obcym środku trwałym. Właściciel lokalu po trzech latach wypowiedział spółce umowę najmu. Czy niezamortyzowana część wartości początkowej inwestycji w obcym środku trwałym może zostać zaliczona przez spółkę do kosztów uzyskania przychodów?
Umowa użyczenia jest umową nazwaną, uregulowaną przez przepisy art. 710-719 Kodeksu cywilnego. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Przedmiotem użyczenia mogą być zarówno rzeczy ruchome (np. samochód, maszyna, meble), jak i nieruchomości (np. lokal użytkowy lub jego część, działka
Używanie do celów prowadzonej działalności gospodarczej środków trwałych stanowiących cudzą własność jest obecnie praktyką powszechną. Często zdarza się również, że przedmioty te, aby mogły być w pełni użyteczne, wymagają dodatkowych nakładów. Jeśli zmiany wprowadzone w cudzym składniku majątkowym posiadają znamiona ulepszenia, to zainwestowanych środków nie można rozliczyć bezpośrednio w kosztach
