Koniec lewych L4
Rząd zamierza skrócić okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia i w ten sposób ograniczyć nieuprawnione wykorzystywanie zwolnień lekarskich
Rząd zamierza skrócić okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu ubezpieczenia i w ten sposób ograniczyć nieuprawnione wykorzystywanie zwolnień lekarskich
Stanisław Szwed: Takie uporządkowanie systemu byłoby kolejnym krokiem w kierunku likwidacji nadużywania innych niż umowa o pracę form zatrudnienia. Szacujemy, że na umowach zlecenia zatrudnionych jest około miliona osób
Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek z ubezpieczenia społecznego przysługują ubezpieczonym objętym ubezpieczeniem chorobowym zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie. Do tej grupy ubezpieczonych zaliczane są również osoby posiadające uprawnienia emerytalne lub rentowe. Osobom tym nie przysługują jednak świadczenia chorobowe m.in. po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Emeryt lub rencista nie otrzyma
Przedsiębiorcy, którzy przystąpili do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i opłacają składki na ubezpieczenia społeczne na preferencyjnych zasadach, m.in. ze względu na wysokość przychodu, mogą ubiegać się o świadczenia w razie choroby i macierzyństwa. Wysokość tych świadczeń jest jednak niższa w porównaniu ze świadczeniami osób opłacających składki na wspomniane ubezpieczenia od zwykłej podstawy
Nowo zatrudniony pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego i zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Oznacza to, że w razie niezdolności do pracy, która powstanie przed upływem tego okresu, taki pracownik nie otrzyma świadczenia gwarancyjnego z ubezpieczenia społecznego.
W 2020 r. zmieni się kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego oraz wynikająca z niej wysokość tzw. 30-krotności. Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nadal będzie podlegać ograniczeniu do tego limitu. Kwota prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego ma także wpływ na inne ważne wskaźniki ZUS.
Każdego roku płatnicy składek ustalają na 30 listopada danego roku liczbę osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego. Od tej liczby właśnie zależy kto w kolejnym roku kalendarzowym będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeżeli na ten dzień płatnik będzie zgłaszał do ubezpieczenia co najmniej 21 osób, to w 2020 r. będzie uprawniony
Z pojęciem zasiłku chorobowego wiąże się przede wszystkim pytanie, jakie składniki wynagrodzenia wchodzą do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego? Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta, ponieważ ZUS stosuje różne modele wykładni. Powstaje również pytanie dotyczące tego, komu (nie) przysługuje zasiłek chorobowy, jaka jest jego wysokość i na podstawie jakiego dokumentu wypłacany jest wspomniany zasiłek
Każdy płatnik składek musi ustalić na 30 listopada 2018 r., ile osób zgłasza do ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli na ten dzień płatnik będzie zgłaszał do tego ubezpieczenia co najmniej 21 osób, w 2019 r. będzie wypłacał zasiłki (chorobowe, opiekuńcze, macierzyńskie, wyrównawcze oraz świadczenia rehabilitacyjne). Jeśli natomiast liczba ubezpieczonych będzie mniejsza od 21 wówczas zasiłki od przyszłego
Ubezpieczenie chorobowe może zapewnić zleceniobiorcy - po spełnieniu ustawowych warunków - prawo do świadczeń na wypadek choroby, macierzyństwa lub konieczności sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny. Chociaż generalną zasadą jest objęcie zleceniobiorcy ubezpieczeniem chorobowym na zasadzie dobrowolności, ustawa systemowa przewiduje w tym zakresie przypadki szczególne, gdy to ubezpieczenie
Od 1 czerwca 2012 r. podstawę wymiaru świadczenia chorobowego przysługującego osobie prowadzącej pozarolniczą działalność, która dobrowolnie przystąpiła do ubezpieczenia chorobowego, stanowi kwota uzupełnionego przychodu za niepełny miesiąc kalendarzowy ubezpieczenia. Oznacza to, że osoby, które rozpoczęły działalność w trakcie miesiąca i których niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu ubezpieczenia
Nie jest możliwe pozbawienie prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia pracowniczego, jeżeli działalność zarobkowa nie podlega w ogóle ubezpieczeniu chorobowemu, tak obowiązkowemu, jak i dobrowolnemu (wyrok Sądu Najwyższego z 9 stycznia 2012 r., sygn. akt I UK 212/11).