Czy można zaliczyć do kosztów stratę ze sprzedaży przedawnionej wierzytelności
Zdarzają się przypadki, że kontrahent nie zapłaci faktury, a wyegzekwowanie od niego tego zobowiązania staje się niemożliwe. Na gruncie ustawy o PIT oraz ustawy o CIT istnieje możliwość zaliczenia takich wierzytelności nieściągalnych do kosztów uzyskania przychodu. Natomiast w podatku VAT możliwe jest skorzystanie z ulgi złe długi.
Nie można odmówić wierzycielowi prawa korekty VAT z tytułu niezapłaconej faktury w ramach ulgi na złe długi tylko dlatego, że dłużnik nie jest już podatnikiem. Takie stanowisko zajął TSUE w wyroku z 8 maja 2019 r. w sprawie C-127/18 A-PACK CZ s.r.o. TSUE uznał, że utrata statusu podatnika VAT przez niewypłacalnego dłużnika nie blokuje wierzycielowi prawa do korekty VAT. Należy spodziewać się, że niebawem
Popularna ulga na złe długi pozwala sprzedawcy skorygować VAT z niezapłaconych faktur, a kupującego zobowiązuje w takiej sytuacji do korekty odliczonego VAT. Zmiany w rozliczeniu ulgi na złe długi nastąpiły od 1 stycznia 2019 r. Szybciej można skorzystać z ulgi na złe długi, ale również szybciej dłużnik musi skorygować VAT odliczony z faktury. Wiele wątpliwości wynika z faktu, że w praktyce istnieją
W 2019 r. wejdą w życie duże nowelizacje przepisów w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych. Najważniejsze z nich dotyczą nowych zasad prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej oraz pracowniczych planów kapitałowych.
Zleceniobiorcy, który nie wykonuje umowy przez cały miesiąc, przysługuje niższa kwota wolna od potrąceń z wierzytelności. W drodze analogii należałoby przyjąć, że kwoty wolne ulegają w tym przypadku obniżeniu jak przy zatrudnieniu na część etatu. Takie stanowisko zajęło Ministerstwo Sprawiedliwości w odpowiedzi z 18 października 2018 r. na pytanie redakcji MPPiU.
Od 2019 roku, zgodnie z propozycjami zawartymi w projekcie zmian w ustawach podatkowych, będą obowiązywały nowe przepisy dotyczące rozliczania nabywania przez przedsiębiorców wierzytelności. Koszty nabycia wierzytelności bądź pakiety wierzytelności będą rozpoznawane „wprost” w kwocie odpowiadającej kwocie uzyskanego z niej przychodu, do momentu zrównania się przychodu ze spłaty wierzytelności (pakietu
Podatnik, który na własne ryzyko nabywa trudne wierzytelności po cenie niższej od ich wartości nominalnej, nie świadczy odpłatnie usługi, jeżeli różnica między wartością nominalną tych wierzytelności a ceną ich sprzedaży odzwierciedla rzeczywistą ekonomiczną wartość owych wierzytelności w chwili sprzedaży. Tak wynika z wyroku TS UE, który został wydany 27 października br. w sprawie C-93/10.
W poprzednim numerze "Biuletynu Rachunkowości" opisaliśmy, jakie są ekonomiczne przesłanki fuzji i przejęć, jakie korzyści i jakie straty mogą być związane z takimi transakcjami. Sama transakcja składa się z kilku etapów, które powinny być odpowiednio przeprowadzone w celu pomyślnego zakończenia transakcji.
Czy możliwe jest dokonanie z urzędu potrącenia wierzytelności gminy z tytułu zaległej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, z wierzytelności podatnika z tytułu zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego?
Nieuregulowanie należności wynikającej z faktury w ciągu 150 dni od ustalonego terminu płatności umożliwia wierzycielowi korektę podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Natomiast dłużnik jest zobowiązany do korekty odliczonego VAT z nieopłaconej faktury. Na mocy uzgodnień między stronami transakcji termin płatności za fakturę może być wydłużony. Skutkuje to ponownym rozpoczęciem biegu terminu
Pojęcie „wierzytelność” rozumiane jest jako uprawnienie przysługujące wierzycielowi do domagania się od dłużnika spełnienia określonego świadczenia. Wierzytelności mogą być przedmiotem obrotu regulowanego przepisami Kodeksu cywilnego.
Koszty dyskonta stanowiącego wynagrodzenie dla banku nabywającego wierzytelność nie stanowią kosztów finansowania dłużnego. Tym samym nie obejmie ich regulacja art. 15c updop nakazującego wyłączenie z kosztów podatkowych nadwyżki kosztów finansowania dłużnego ponad określony w tym przepisie limit. Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy