Uznanie okresów zatrudnienia repatrianta za składkowe w świetle art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy emerytalnej - Wyrok SN z dnia 17 października 2024 r., sygn. III USKP 21/24

Repatriant, który nie posiadał obywatelstwa polskiego w okresie swojej aktywności zawodowej, może nabyć prawo do polskiej emerytury na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy emerytalnej, jeśli powrócił do kraju po dniu 22 lipca 1944 r. i nie pobiera świadczenia emerytalnego z instytucji zagranicznej. Okresy zatrudnienia za granicą mogą być uznane za składkowe tylko w zakresie, w jakim nie skutkują wypłatą emerytury z zagranicznego systemu ubezpieczeń.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Halina Kiryło (przewodniczący)

‎SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania Y. B. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rzeszowie ‎o prawo do emerytury, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 października 2024 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu ‎z dnia 23 maja 2022 r., sygn. akt III AUa 1320/20,

1. uchyla zaskarżony wyrok oraz zmienia częściowo poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 12 października 2020 r. w ten sposób, że przyznaje odwołującej się prawo do emerytury od dnia 1 lutego 2019 r. i oddala odwołanie w pozostałej części;

2. oddala skargę kasacyjną w pozostałej części;

3. nie obciąża odwołującej się kosztami postępowania kasacyjnego organu rentowego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu wyrokiem z dnia 12 października 2020 r., wydanym na skutek odwołania wniesionego przez ubezpieczoną Y. (Y.) B. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Rzeszowie z dnia 26 marca 2018 r., zmienił tę decyzję i przyznał ubezpieczonej prawo do emerytury od dnia 1 lipca 2018 r., tj. od pierwszego dnia miesiąca złożenia wniosku.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczona urodziła się w dniu […] 1953 r. w miejscowości P. (Kazachstan). W dniu 22 stycznia 2016 r. wraz z mężem Y. B. złożyła w Konsulacie Generalnym Rzeczypospolitej Polskiej w C. wniosek o wydanie wizy krajowej w celu repatriacji, z zamiarem przesiedlenia się na stałe do Polski. Ubezpieczona, począwszy od dnia 30 czerwca 2018 r., posiada obywatelstwo polskie, które nabyła w drodze repatriacji na podstawie art. 4 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz.U. z 2018 r., poz. 609), co wynikało z potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego wydanego przez Wojewodę […] z dnia 30 sierpnia 2018 r. (znak: […]). Ubezpieczona jest wpisana do Ewidencji Funduszu Emerytalnego Ukrainy - Zaporoskie Podmiejskie Stowarzyszenie przy zarządzie Funduszu Emerytalnego i otrzymywała na terenie Ukrainy emeryturę od osiągnięcia wieku uprawniającego ją do tego świadczenia (to jest od ukończenia 60 lat życia) do dnia 31 stycznia 2019 r. (wysokość tego świadczenia w styczniu 2019 r. wynosiła 2.309,61 hrywien). Wypłata świadczenia emerytalnego dla ubezpieczonej została wstrzymana z dniem 1 lutego 2019 r. z uwagi na jej wyjazd poza granicę na pobyt stały (w związku z wizą repatriacyjną). Ubezpieczona posiada okresy zatrudnienia na terenie Ukrainy w wymiarze 39 lat, 1 miesiąca i 5 dni, nie posiada natomiast żadnych okresów zatrudnienia na terenie Polski. W dniu 19 lipca 2018 r. ubezpieczona złożyła w organie rentowym wniosek o emeryturę.