Uchwała SN z dnia 17 września 2008 r., sygn. III CZP 82/08

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący)

SSN Elżbieta Skowrońska-Bocian

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (sprawozdawca)

Protokolant Bożena Kowalska

w sprawie z powództwa Wojewódzkiego Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządu Ruchu im. Radlińskiego w Ł.

przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia, Oddziałowi Wojewódzkiemu w Ł.

o zapłatę,

po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym

w dniu 17 września 2008 r.,

zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Apelacyjny w Ł.

postanowieniem z dnia 15 maja 2008 r., sygn. akt I ACa 261/08,:

"Czy do roszczeń samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej wobec Narodowego Funduszu Zdrowia o zwrot kosztów zwiększonego wynagrodzenia pracowników, powstałych wskutek realizacji ustawowego obowiązku, nałożonego przepisem art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 roku o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 1 z 1995, poz. 2 ze zm.) stosuje się szczególny 2-letni termin przedawnienia z art. 751 pkt 1) k.c., czy też ogólny termin przedawnienia z art. 118 k.c., oraz kiedy powstaje wymagalność tegoż roszczenia ?"

podjął uchwałę:

Do roszczeń samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej wobec Narodowego Funduszu Zdrowia o zwrot kosztów zwiększonego wynagrodzenia pracowników, należnego na podstawie art. 4 a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r., Nr 1, poz. 2 ze zm.) stosuje się 3- letni termin przedawnienia przewidziany w art. 118 k.c. do roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wymagalność takich roszczeń wyznaczają zasady rozliczeń przyjęte w umowie o udzielanie świadczeń medycznych obowiązującej w okresie, za który pracownikom przysługiwało zwiększone wynagrodzenie.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w Ł. przedstawił Sądowi Najwyższemu powyższe zagadnienie prawne, które nasunęło mu się przy rozpoznawaniu apelacji powodowego Centrum Ortopedii i Rehabilitacji Narządu Ruchu im. Radlińskiego w Ł. Powództwo tego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej skierowane przeciwko Narodowemu Funduszowi Zdrowia - Oddziałowi Wojewódzkiemu w Ł. o zapłatę kwoty 94.288,18 zł, Sąd Okręgowy w Ł. oddalił wyrokiem z dnia 28 grudnia 2007 r. Przedmiotem sporu była suma, którą strona powodowa wypłaciła w 2001 r. swoim pracownikom na podstawie art. 4a ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r., Nr 1 poz. 2 ze zm., powoływanej dalej jako „u.n.s.”), wprowadzonego ustawą z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw i ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2001 r., Nr 5, poz. 45). Sąd ustalił, że strony łączyły dwie umowy o udzielanie świadczeń medycznych na okres od 1 stycznia 2001 r. do 30 czerwca 2001 r. i od 1 lipca 2001 r. do 31 grudnia 2001 r. Powód w związku z obowiązkiem podwyższenia wynagrodzeń za pracę wynikającym z treści art. 4a u.n.s. od września 2001 r. zaczął wypłacać 86 pracownikom podwyżkę w wysokości 203 zł i do grudnia 2001 r. wypłacił z tego tytułu kwotę 94.288,18 zł. Nieplanowane wydatki spowodowały konieczność zaciągnięcia pożyczki.