Wyrok SN z dnia 21 grudnia 2010 r., sygn. III CSK 47/10

1. Przepisy ustawy z dnia 2.X.03 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 ze zm.) są przepisami bezwzględnie obowiązującymi, wobec czego umowy mające na celu dostarczenie wytwórcy lub producentowi komponentów lub biokomponentów sprzecznie z przepisami ustawy są nieważne.

2. Niedopuszczalne jest wprowadzenie do toku wytwarzania biopaliw lub paliw ciekłych osób trzecich, które nie zaliczają się do kręgu podmiotów wymienionych w ustawie.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)

SSN Dariusz Zawistowski

SSA Maria Szulc (sprawozdawca)

Protokolant Bożena Nowicka

w sprawie z powództwa Syndyka masy upadłości Przedsiębiorstwa Transportowo-Usługowo-Handlowego A. sp. z o.o. z siedzibą w G. (poprzednio w R.)

przeciwko R. S.A. z siedzibą w T.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 21 grudnia 2010 r.,

skargi kasacyjnej strony powodowej i strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 6 kwietnia 2009 r.,

1) uchyla zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym w części uwzględniającej powództwo i rozstrzygającej o kosztach procesu oraz w punktach drugim, trzecim i czwartym i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w K. do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego;

2) oddala skargę kasacyjną powoda.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 lipca 2008 r., Sąd Okręgowy w K. zasądził od pozwanej kwotę 3.005.387,77 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 1 września 2005 r. i kosztami procesu z tytułu odszkodowania w wysokości zysku utraconego wskutek nieodebrania przez pozwaną Rafinerię umówionej ilości oleju rzepakowego, a w pozostałej części, dotyczącej odszkodowania z tytułu kar umownych należnych kontrahentom powoda, powództwo oddalił. Ustalił, że strony zawarły dnia 20 lipca 2004 r. umowę, zatytułowaną jako: „Umowa na dostawę oleju rzepakowego nr PL/272696025/04/003" zgodnie, z którą powodowa spółka zobowiązała się dostarczyć pozwanej od dnia 25 sierpnia 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. olej rzepakowy w ilości po 2.500 ton miesięcznie według ustalonego przez pozwaną harmonogramu. Umowa ta została uzupełniona czterema aneksami - m.in. aneksem nr 3 z dnia 30 listopada 2004 r. stwierdzającym, że wytwórcą dostarczanego oleju rzepakowego powinna być powódka, zaś do wytwarzania biokomponentów mogą być wykorzystane wyłącznie produkty rolnicze określone w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 199, poz. 1934 - dalej jako: ustawa o biopaliwach). Pomimo wyrażenia przez powódkę gotowości do spełnienia świadczenia, pozwana odmawiała odbioru dostaw, powołując się na powstałe po jej stronie trudności techniczne. W konsekwencji, do dnia 31 maja 2005 r. powódka dostarczyła jej 4.528,98 ton oleju rzepakowego, zamiast umówionych 25.000,00 ton. Pismem z dnia 10 maja 2005 r. pozwana wypowiedziała umowę z dniem 11 maja 2005 r. w oparciu o § 10 ust. 3 i 4 umowy z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia.