Projekt rozporządzenia w sprawie wyznaczania granic obszaru uzupełnienia zabudowy, gdzie będzie możliwe wydawanie decyzji WZ

Rządowe Centrum Legislacji opublikowało projekt rozporządzenia Ministra Rozwoju i Technologii w sprawie wyznaczania granic obszaru uzupełnienia zabudowy w planie ogólnym gminy określającego sposób wyznaczania granic obszaru uzupełnienia zabudowy, w którym będzie możliwe wydawanie decyzji o warunkach zabudowy.

Autorzy projektu wyjaśniają, że jego wydanie wynika z konieczności realizacji upoważnienia ustawowego zawartego w art. 13m ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z upoważnieniem gmin do wyznaczenia w planie ogólnym obszarów uzupełnienia zabudowy, niezbędne jest określenie sposobu wyznaczania jego granic z uwzględnieniem potrzeb kształtowania ładu przestrzennego i racjonalnego gospodarowania gruntami rolnymi, w tym przeciwdziałania konfliktom przestrzennym i rozpraszaniu zabudowy.

W załączonej do projektu Ocenie Skutków Regulacji wskazano:

• do obszarów uzupełnienia zabudowy ograniczone będzie wydawanie decyzji o warunkach zabudowy, ma to kluczowe znaczenie jako narzędzie pozwalające gminie wpływać na to, na jakich obszarach zabudowa może być kształtowana w ten sposób;
• w myśl obowiązujących przepisów jedynym narzędziem gwarantującym ochronę przed zabudową określonych nieruchomości, jest plan miejscowy;
• przyjmowanie planu miejscowego podyktowane jest wyłącznie brakiem bardziej racjonalnych alternatyw, pozwalających na realizację tego samego celu;
• uchwalenie planu miejscowego to zadanie czasochłonne i kosztowne, niedopasowane do potrzeb, które można sprowadzić do jednej generalnej zasady – wprowadzenia zakazu zabudowy;
• nowe narzędzie w postaci obszaru uzupełnienia zabudowy oddaje jednoznacznie władztwo planistyczne w ręce gminy w zakresie ustalania, dla których terenów nie będą wydawane decyzje o warunkach zabudowy, bez konieczności uchwalania planów miejscowych, których jedynym celem jest właśnie powstrzymanie rozwoju zabudowy na danym obszarze z uwagi na inne wysoko cenione wartości, takie jak ochrona środowiska, bezpieczeństwo publiczne czy racjonalność wykorzystania przestrzeni;
• rolą decyzji WZ miało być umożliwienie uzupełniania luk w zabudowie i wypełnianie przestrzeni na terenach, na których zabudowa jest już w dużym stopniu ukształtowana i w sposób czytelny pozwala na ustalenie zasad sytuowania nowych budynków w taki sposób, by harmonijnie wpisać się w otoczenie;
• rozwinięta w sposób niezgodny z intencją ustawodawcy praktyka stosowania decyzji WZ, zwłaszcza w zakresie utrwalonej interpretacji zasady dobrego sąsiedztwa, doprowadziła do wypaczenia zakładanej roli tych decyzji w systemie planowania przestrzennego;
• obecnie większość decyzji o pozwoleniu na budowę realizowana jest w oparciu o narzędzie, które miało stanowić uzupełnienie systemu;
• decyzje WZ wydawane są też na terenach, na których zabudowa nie została na tyle rozwinięta, by uprawnione było określanie ich mianem wypełniających ukształtowane struktury przestrzenne;
• w celu przywrócenia decyzjom WZ zakładanej roli w systemie, zdecydowano o ograniczeniu stosowania tego narzędzia tylko do tych obszarów, które gmina sama wskaże w planie ogólnym.

Planowany termin wejścia w życie rozporządzenia, to dzień następujący po dniu publikacji w Dzienniku Ustaw, co powinno nastąpić w czwartym kwartale 2023 r.

Link do przebiegu procesu legislacyjnego – projekt/uzasadnienie/ocena skutków regulacji

Redakcja INFORLEX