Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 czerwca 1992 w sprawie powołania Prezesa Rady Ministrów.
Roszczenie rewaloryzacyjne, przewidziane w art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/, sprowadzające się do żądania wypłaty odszkodowania równowartego sile nabywczej pieniądza w dacie wydania decyzji, jest roszczeniem cywilnoprawnym, do rozstrzygania którego właściwe są sądy powszechne.
Uchwała rady gminy, przewidująca jej obowiązywanie z mocą wsteczną, narusza art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym.
Regulacja prawna zawarta w art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, odnosząca się do właściwości rzeczowej zarządu gminy, jest regulacją szczególną, wyłączającą stosowanie przepisów art. 39 ust. l, 2 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.
"Wyrażenie zgody" przez organy samorządu aptekarskiego w sprawie o udzielenie koncesji na prowadzenie apteki /art. 7 ust. 1 pkt 7 i art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich - Dz.U. nr 41 poz. 179/ nie jest decyzją w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa, ani też nie należy do postanowień, o których mowa w art. 196 par. 3 Kpa.
1. Rada Miejska nie może rozszerzać zakazów ustawowych, ograniczając dodatkowo sferę praw obywatelskich, jeśli ustawa szczególna nie upoważniła jej do stanowienia takich ograniczeń w formie przepisów gminnych. 2. Uchwała rady miejskiej nie może regulować raz jeszcze tego, co jest już zawarte w obowiązującej ustawie.
Pobieranie renty inwalidy wojennego nie wyłącza rolnika z ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o którym mowa w art 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. Nr 7, poz. 24 ze zm.) i nie stanowi przeszkody do nabycia prawa do emerytury rolniczej, określonej w art. 19 ust 1 tej ustawy.
Zgodnie z art. 42 ustawy z 28 grudnia 1989 r. Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ obowiązek dostarczenia towaru celnego do urzędu celnego wskazanego w dokumencie przekazowym wiąże się z osobą przewożącą towar. Osoba przewożąca towar w rozumieniu art. 42 Prawa celnego nie musi być osobą prowadzącą koncesjonowaną działalność gospodarczą.
1. Stwierdzenie przez organ naczelny /właściwego ministra/ nieważności decyzji organu, w stosunku do którego organem wyższego stopnia jest wojewoda, powoduje nieważność decyzji ministra zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa, jako wydanej przez organ niewłaściwy. 2. Organ naczelny, stwierdzając nieważność decyzji instancji odwoławczej stwierdza jednocześnie nieważność poprzedzającej ją decyzji organu
1. Wymiar podatku od spadków i darowizn ustala się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu złożenia zeznania podatkowego. 2. Koszty pogrzebu, łącznie z nagrobkiem potrąca się z podstawy opodatkowania według cen rynkowych za usługi /rzeczy/ w dacie złożenia zeznania podatkowego.
Stwierdzenie, że towar celny jest wolny od cła nie może być przedmiotem odrębnej decyzji, wydanej po uprzednim dopuszczeniu do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę zgłoszonego towaru oraz po wymiarze należności celnych.
Rezygnacja z przydziału lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 40 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, ma miejsce wtedy, gdy osoba która uzyskała przydział pomieszczenia zastępczego na czas oczekiwania na mieszkanie spółdzielcze, wycofa wkład i zlikwiduje książeczkę mieszkaniową.
1. Uchwała komisji egzaminacyjnej państwowej szkoły wyższej, stwierdzająca złożenie egzaminu magisterskiego i postanawiająca o wydaniu dyplomu magisterskiego, jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 Kpa, gdyż przyznaje obywatelom uprawnienia w sferze prawa powszechnie obowiązującego. 2. Dopóki nie zostanie uchylony przepis art. 161 zdanie 2 ustawy o szkolnictwie wyższym, dopóty nie
Kontroli sądu nie podlega treść opinii. Okresowe opiniowanie policjantów uregulowane w art. 35 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, ma charakter postępowania wewnętrznego Policji. Sąd kontrolując decyzję w przedmiocie zwolnienia policjanta ze służby bada jedynie, czy opinia będąca podstawą zwolnienia /art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy/ została wydana z zachowaniem trybu przewidzianego