Uchwała składu 7 Sędziów SN z dnia 12 czerwca 1992 r., sygn. III AZP 6/92

Sąd Najwyższy na wniosek Ministra Sprawiedliwości o wyjaśnienie czy:

1. Wymiar podatku od spadków i darowizn podlega określeniu według przepisów prawa obowiązujących w dacie powstania obowiązku podatkowego, czy według wartości nabytych rzeczy i spraw majątkowych w dacie złożenia przez spadkobiercę zeznania podatkowego, ustala się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu złożenia zeznania podatkowego.

2. długi i ciężary, do których zalicza się również koszty pogrzebu spadkodawcy, łącznie z nagrobkiem potrącane są z podstawy opodatkowania według faktycznych kosztów , czy koszty te ulegają przeszacowaniu do wysokości cen w dacie złożenia zeznania podatkowego?

podjął uchwałę:

1. Wymiar podatku od spadków i darowizn ustala się na podstawie przepisów obowiązujących w dniu złożenia zeznania podatkowego.

2. Koszty pogrzebu, łącznie z nagrobkiem potrąca się z podstawy opodatkowania według cen rynkowych za usługi /rzeczy/ w dacie złożenia zeznania podatkowego. 

Uzasadnienie

Wniosek Ministra Sprawiedliwości o podjęcie przez Sąd Najwyższy uchwały wyjaśniającej wątpliwości i rozbieżność w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyodrębnia dwa zagadnienia prawne, odnoszące się wprawdzie do problematyki zawartej w art. 7 ustawy z dnia 28 lipca 1982 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, lecz mającej odrębną, samoistną treść, bez zależności funkcjonalnej, a nawet i logicznej. Z tych m.in. względów wymagają one odrębnej analizy prawnej.