RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3687/91 z dnia 28 listopada 1991 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku produktów rybołówstwa(¹), w szczególności jego art. 2 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie (EWG) nr 3687/91 przewiduje możliwość przyjęcia wspólnych norm handlowych w odniesieniu do produktów rybołówstwa, w szczególności w celu niedopuszczenia na rynek produktów o niezadowalającej jakości handlowej oraz w celu usprawnienia stosunków handlowych opartych na uczciwej konkurencji;

przyjęcie takich norm w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka [1] stwarza prawdopodobieństwo poprawy rentowności produkcji tuńczyka we Wspólnocie, a tym samym rynku zbytu, oraz ułatwienia zbytu produktów;

należy w tym kontekście określić, w szczególności w celu zapewnienia przejrzystości rynku, aby dane produkty były przygotowane wyłącznie z wyraźnie określonych gatunków oraz, muszą one zawierać minimalną ilość ryby;

celem niniejszego rozporządzenia jest określenie przeznaczenia handlowego danych produktów; pozostaje to całkowicie bez uszczerbku dla ich klasyfikacji i traktowania taryfowego przy przywozie do Wspólnoty, w szczególności dla przyznawania ustaleń preferencyjnych;

w celu zapewnienia jasności w opisie handlowym danych produktów, powinna być określona postać handlowa, w jakiej są one wprowadzane na rynek oraz metoda przyrządzenia zastosowanej zalewy; jednakże kryteria takie nie mogą utrudniać wprowadzania do obrotu nowych produktów;

dyrektywy Rady 79/112/EWG z dnia 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków spożywczych przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu(²) oraz 76/211/EWG z dnia 20 stycznia 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do paczkowania według masy lub objętości niektórych produktów w opakowaniach jednostkowych(³) wymieniają szczegółowe dane wymagane w odniesieniu do zawartości opakowań dla prawidłowej informacji i ochrony konsumenta; w odniesieniu do konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka [2] opis handlowy powinien także być ustalony z uwzględnieniem proponowanej postaci handlowej lub obróbki kulinarnej, a tam gdzie to właściwe, z uwzględnieniem zastosowanej zalewy; powinno być wymagane, aby etykiety danych produktów podawały zawartość ryb wewnątrz opakowania; powinno być określone znaczenie opisu handlowego „w sosie własnym”;

celem dyrektywy Rady 91/493/EWG z dnia 22 lipca 1991 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa(⁴) jest zharmonizowanie wymagań zdrowotnych, jakie mają być przestrzegane przy wprowadzaniu produktów rybołówstwa do obrotu we Wspólnocie i służące ochronie zdrowia publicznego; wymagania ustanowione w tych normach handlowych są stosowane bez uszczerbku dla obowiązujących regulacji dotyczących zdrowia;

Komisja ponosi odpowiedzialność za przyjmowanie wszelkich technicznych środków wykonawczych, zgodnie międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

[3] Niniejsze rozporządzenie określa normy regulujące wprowadzanie do obrotu we Wspólnocie konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka [4] .

Artykuł 2

1. Opis handlowy konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka [5] , jak określono art. 5, zarezerwowany jest dla produktów, które spełniają następujące warunki:

1) Konserwowany tuńczyk musi:

— być oznaczony kodami CN 1604 14 10 oraz ex 1604 20 70

— być wyprodukowany wyłącznie z ryb jednego z gatunków wymienionych w pkt. I Załącznika do niniejszego rozporządzenia.

2) Konserwowana pelamida i tunek [6] musi:

— być oznaczona kodami CN 1604 14 90, ex 1604 20 50, 1604 19 30, ex 1604 20 70, ex 1604 19 99 oraz 1604 20 90;

— być wyprodukowana wyłącznie z ryb jednego z gatunków wymienionych w pkt. II Załącznika do niniejszego rozporządzenia.

2. [7] Różne gatunki nie mogą być mieszane w tym samym opakowaniu.

Jednakże forma obróbki kulinarnej mięsa tuńczyka lub pelamidy i tunka powodująca zanik ich struktury mięśniowej, może zawierać mięso innych ryb, które poddano tej samej obróbce, pod warunkiem, że przynajmniej 25% wagi netto będzie stanowić tuńczyk lub pelamida i tunek, albo ich mieszanina.

Artykuł 3

1. Jeśli jakakolwiek z niżej wymienionych form postaci handlowych produktu tworzy integralną część opisu handlowego określonego w art. 5, odpowiadana ona następującym określeniom:

(i) jednolity: mięśnie są cięte poprzecznie i przedstawiają się jako cały plaster uformowany w jednej porcji albo odtworzony z kilku kawałków mięsa w urządzeniu prasującym.

Dopuszcza się obecność płatków do 18% wagi ryby.

Jednakże jeśli mięśnie nakłada się do puszki w stanie surowym, zabrania się obecności płatków; fragmenty mięsa mogą być dodawane dla uzupełnienia masy;

(ii) kawałki: fragmenty mięsa z zachowanej początkowej struktury mięśniowej, których najkrótsza część nie jest mniejsza niż 1,2 cm.

Dopuszcza się obecność płatków do 30% wagi ryby;

(iii) filety:

a) wzdłużne pasy mięśniowe wycięte z mięśni równolegle do kręgosłupa;

b) pasy z mięsa z płatów brzusznych; w tym przypadku filety mogą być oznaczone także jako filety brzuszne;

(iv) płatki: fragmenty mięsa o zachowanej początkowej strukturze mięśniowej i o ujednoliconych wymiarach;

(v) tuńczyk rozdrobniony w strzępach: oddzielne cząstki mięsa o równomiernych wymiarach, nietworzące konsystencji pasty.

2. Zezwala się na jakąkolwiek formę postaci handlowej produktu inną niż określoną w ust. l albo inną obróbkę kulinarną, pod warunkiem, że jest to jasno wykazane w opisie handlowym.

Artykuł 4

Jeśli zastosowana zalewa tworzy integralną część opisu handlowego, odpowiada ona następującym warunkom:

— „w oleju z oliwek” rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano tylko olej z oliwek, bez domieszki jakiegokolwiek innego oleju,

— „w sosie własnym” rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano naturalny wyciek (płyn wypływający z ryby w trakcie gotowania), roztwór soli albo wodę, z możliwością dodatku ziół, przypraw lub naturalnych aromatów, zgodnie z określeniem z dyrektywy 88/388/EWG(⁵),

— „w oleju roślinnym” rezerwuje się dla produktów, w których zastosowano rafinowane oleje roślinne jednego gatunku albo mieszaninę olejów,

— tam, gdzie zastosowano inny rodzaj zalewy, będzie ona określona w sposób jasny i wyraźny przy użyciu zwyczajowej nazwy handlowej.

Artykuł 5

1. Bez uszczerbku dla przepisów dyrektyw 79/112/EWG oraz 76/211/EWG, opis handlowy na opakowaniu jednostkowym konserwowanego tuńczyka lub pelamidy i tunka [8] zawiera:

a) w przypadku postaci handlowych produktu, określonych w art. 3 ust. 1:

— rodzaj ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek [9] ),

— postać handlową, w której ryba jest wprowadzanej do obrotu, z zastosowaniem odpowiedniego opisu jak określono w art. 3; przepis ten jest fakultatywny w przypadku postaci handlowej określonej w art. 3 ust. 1 (i),

— opis zastosowanej zalewy, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 4;

b) w przypadku postaci handlowych produktu określonych w art. 3 ust. 2:

— rodzaj ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek [10] ),

— sprecyzowanie sposobu obróbki kulinarnej.

2. [11] Opis handlowy konserwowanego tuńczyka, pelamidy i tunka, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2, nie może pod żadnym pozorem łączyć słów „tuńczyk” i „pelamida i tunek”.

3. Bez uszczerbku dla przepisów art. 2 i ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku istnienia ustanowionego handlowego zastosowania, rodzaj użytej ryby (tuńczyk lub pelamida i tunek [12] ) oraz gatunki mogą występować w opisie handlowym pod nazwą zwyczajowo używaną w Państwie Członkowskim, w którym są wprowadzane do obrotu.

4. Opis handlowy „w sosie własnym” może być stosowany tylko w odniesieniu do konserw wprowadzanych do obrotu, posiadających postać handlową określoną w art. 3 ust. 1 (i)-(iii), a w przypadku zalewy, tak jak to określono w art. 4 tiret drugie.

Artykuł 6

Bez uszczerbku dla przepisów wspólnotowych określonych w art. 7 i 8 dyrektywy 79/112/EWG, stosunek między wagą ryby zawartej w opakowaniu po sterylizacji i wagą netto wyrażoną w gramach powinien wynosić, co najmniej:

a) w odniesieniu do postaci handlowych produktu określonych w art. 3 ust. 1:

— 70% w przypadku zalewy określonej w art. 4 tiret drugie,

— 65% w przypadku pozostałych zalew;

b) 25% w odniesieniu do postaci handlowych lub obróbki kulinarnej produktu określonych w art. 3 ust. 2.

Artykuł 7

Przepisy przewidziane w niniejszym rozporządzeniu stosuje się bez uszczerbku dla przepisów przewidzianych przez dyrektywę 91/493/EWG.

Artykuł 8

Komisja, w razie konieczności, przyjmuje środki niezbędne w celu stosowania niniejszego rozporządzenia, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 36 rozporządzenia (EWG) nr 3796/81.

Artykuł 9

1. Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia l stycznia 1993 r.

2. Zapasy magazynowe produktów etykietowanych przed dniem l stycznia 1993 r. mogą być sprzedawane aż do daty ważności podanej na opakowaniach zbiorczych.

3. [13] Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2, konserwowany tuńczyk lub pelamida i tunek, dla których nazwy „tuńczyk” i „pelamida i tunek” są połączone w opisie handlowym, mogą być wprowadzane do obrotu przez okres trzech lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 czerwca 1992 r.

ZAŁĄCZNIK

GATUNKI RYB OKREŚLONE W ART. 2 [14]

I. TUŃCZYK

1. Gatunki z rodzaju Thunnus

a) albakora (Thunnus alalunga)

b) tuńczyk żółtopłetwy (Thunnus [neothunnus] albacores)

c) tuńczyk błękitnopłetwy (Thunnus thynnus)

d) opastun (Thunnus [parathunnus] obesus)

e) pozostałe gatunki z rodzaju Thunnus.

2. Bonito

(Euthynnus [katsuwonus] pelamis).

II. BONITO

1. Gatunki z rodzaju Sarda

a) pelamida (Sarda sarda)

b) pelamida pacyficzna (Sarda chiliensis)

c) pelamida wschodnia (Sarda orientalis)

d) inne gatunki z rodzaju Sarda

2. Gatunki z rodzaju Euthynnus, za wyjątkiem gatunku Euthynnus (katsuwonus) pelamis

a) tunek atlantycki (Euthynnus alleteratus)

b) tunek wschodni (Euthynnus affinis)

c) tunek czarny (Euthynnus lineatus)

d) inne gatunki z rodzaju Euthynnus

3. Gatunki z rodzaju Auxis

a) tazar (Auxis thazard)

b) Auxis rochei.