Obiektem uciążliwym, w rozumieniu par. 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ jest budowla lub urządzenie mogące powodować pogorszenie stanu środowiska oraz warunków życia ludzi ze względu na zanieczyszczenie m.in. ziemi, wody i powietrza
Niedopełnienie przez stronę obowiązku zameldowania się nie może być utożsamiane z niemożnością ustalenia nowego miejsca pobytu /w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./, gdy miejsce faktycznego pobytu strony jest w istocie znane.
1. Dopuszczalność zakazu rozpowszechniania części publikacji oznacza, że może wystarczyć usunięcie z jej tekstu tylko niektórych wyrazów, określeń, zdań, czy fragmentów, aby nie powodowała ona naruszenia żadnego z dóbr wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./. 2. Zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzja organu
1. W rozumieniu par. 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego /Dz.U. 1987 nr 8 poz. 53 ze zm./ rachunek za materiały budowlane wystawiony na osobę trzecią nie traci mocy dowodowej w staraniach podatnika o ulgę inwestycyjną. 2. Pojęcie oryginalnego dowodu /rachunku/ zakupu materiałów i zapłaty za robociznę obcą, użyte w powyższym przepisie, należy
Wydanie zezwolenia na uprawę maku osobie nie będącej rolnikiem indywidualnym i nie prowadzącej indywidualnego gospodarstwa rolnego jest rażącym naruszeniem art. 10 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomanii /Dz.U. nr 4 poz. 15 ze zm./.
Odwołanie pracownika naukowo-dydaktycznego uczelni z funkcji kierownika jednostki organizacyjnej tej uczelni oraz pozbawienie go dodatku funkcyjnego związanego z tą funkcją nie należy do właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.
Odmowa wyrażenia zgody na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych - dokonana trybie art. 7 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ - dotyczy czynności łączącej się z planowaniem przestrzennym i nie ma prawnego charakteru decyzji administracyjnej.
1. Fakt, że na danym terenie górniczym nie została jeszcze zakończona eksploatacja górnicza, nie wyłącza możliwości przeprowadzenia na tym terenie rekultywacji gruntów, w miarę jak stają się one całkowicie, częściowo lub na czas określony zbędne do prowadzenia działalności przemysłowej /art. 30 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm
Wydanie przez organ administracji decyzji w sprawie dla której Kpa przewiduje inną formę załatwienia żądania strony, np. wydanie zaświadczenia, czyni wydaną decyzję nieważną z mocy art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Przy okazji badania zgodności z prawem decyzji w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania nie mogą być przedmiotem ponownej oceny zarzuty skargi na decyzję merytoryczną, rozpatrzonej wcześniej przez Naczelny Sąd Administracyjny.
1. Gdy sposób rozwiązania stosunku pracy stanowi przedmiot sporu organ, przed którym toczy się postępowanie w sprawie o ustalenie wysokości czynszu najmu, powinien w myśl art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa zawiesić postępowanie, wyznaczając stronie, która wywodzi korzystne dla siebie skutki z rozstrzygnięcia tego sporu, termin do wystąpienia z powództwem do sądu powszechnego o ustalenie sposobu rozwiązania stosunku
Rozstrzygnięcie o wymeldowaniu na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ ma charakter prawnie związany, nie zaś uznaniowy.
W sprawach, w których obowiązek dotyczy na przykład usunięcia nieodpowiedniego stanu technicznego budynku, obowiązek wynikający z decyzji administracyjnej obciąża aktualnego właściciela budynku, bez względu na to, czy właścicielem stał się z mocy umowy, czy też dziedziczenia.
Prezes Wyższego Urzędu Górniczego nie może pełnić funkcji organu odwoławczego w odniesieniu do orzeczeń /decyzji i postanowień/ wydawanych przez Odwoławczą Komisję do Spraw Szkód Górniczych. Jego uprawnienia, określone w art. 75 ust. 2 i 3 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./, oznaczają pełnienie nadzoru pozainstancyjnego.
Zmiana planu zagospodarowania przestrzennego powoduje powstanie nowego stanu prawnego, który daje podstawę do ponownego rozpatrzenia sprawy lokalizacji inwestycji.
Dziecko poczęte przed uwięzieniem matki w obozie koncentracyjnym lub w czasie pobytu w takim obozie, lecz urodzone po odzyskaniu przez matkę wolności, nie jest objęte przepisami ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ z tytułu więzienia w takim obozie.
Decyzja zezwalająca na uprawę maku bez określenia roku, w którym uprawa ma być prowadzona, a więc faktycznie przez czas nieokreślony, narusza w istotny sposób par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 sierpnia 1985 r. w sprawie wydawania zezwoleń na prowadzenie upraw maku i konopi oraz określenia jednostek gospodarki uspołecznionej uprawnionych do zawierania
1. Jeżeli w dniu określającym termin wpłaty kolejnej zaliczki na podatek dochodowy cały wymagalny za ten okres podatek został uiszczony, nie występuje obowiązek zapłaty zaliczki na ten podatek. 2. O tym, czy powstała zaległość podatkowa, decydują przesłanki materialnoprawne /w tym wygaśnięcie zobowiązania na skutek uiszczenia/, a nie przesłanka formalna, jaką jest rozliczenie księgowe.
Decyzje podejmowane w sprawie skierowania, bądź odmowy skierowania studenta na komisję lekarską nie są decyzjami w rozumieniu prawa administracyjnego /art. 107 Kpa/ lecz decyzjami wewnątrzzakładowymi, na które nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.
1. Dla zachowania przewidzianego w art. 199 par. 1 Kpa - trzydziestodniowego terminu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, niezbędne jest, aby skarga strony wpłynęła do organu, który wydał zaskarżoną decyzję, najpóźniej w trzydziestym dniu od daty doręczenia decyzji stronie. 2. Niedotrzymanie określonego w art. 199 par. 1 Kpa terminu wniesienia skargi sądowoadministracyjnej do
