Wyrok NSA z dnia 2 października 1989 r., sygn. II SA 892-894/89

1. Fakt, że na danym terenie górniczym nie została jeszcze zakończona eksploatacja górnicza, nie wyłącza możliwości przeprowadzenia na tym terenie rekultywacji gruntów, w miarę jak stają się one całkowicie, częściowo lub na czas określony zbędne do prowadzenia działalności przemysłowej /art. 30 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm. - w związku z art. 91 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12 ze zm./.

2. Brak decyzji o ustaleniu kierunku rekultywacji gruntów, zatwierdzeniu jej dokumentacji oraz ustaleniu terminu wykonania rekultywacji i zagospodarowania gruntów /par. 26 ust. 1 pkt 1-4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie wykonania przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 20 poz. 149/ nie wyłącza dopuszczalności wydania decyzji o uznaniu rekultywacji za zakończoną, jeżeli w świetle materiału dowodowego sprawy nie ma wątpliwości, że faktycznie rekultywację przeprowadzono.

3. Jedynym kryterium oceny, czy w konkretnym wypadku nastąpiła rekultywacja gruntów, może być okoliczność, czy w wyniku odpowiednich zabiegów gruntom nadano lub przywrócono wartości użytkowe /art. 29 ust. 1 cytowanej ustawy/.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Ireny i Ernesta małżonków B. Huberta i Urszuli małżonków G. oraz Krystiana N. na decyzję Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 19 maja 1989 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o uznaniu rekultywacji gruntów za zakończoną i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Wojewódzkiego w K., a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej na rzecz skarżących kwotę po dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.