Wyrok NSA z dnia 18 września 1989 r., sygn. II SA 864/89

Decyzja zezwalająca na uprawę maku bez określenia roku, w którym uprawa ma być prowadzona, a więc faktycznie przez czas nieokreślony, narusza w istotny sposób par. 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 7 sierpnia 1985 r. w sprawie wydawania zezwoleń na prowadzenie upraw maku i konopi oraz określenia jednostek gospodarki uspołecznionej uprawnionych do zawierania umów kontraktacji i obrotu słomą makową.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Prokuratora Wojewódzkiego w Ciechanowie na decyzję Naczelnika Gminy w R. z dnia 17 kwietnia 1989 r. w przedmiocie zezwolenia Witoldowi W. na uprawę maku i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 1 i 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 10 ust. 2 i 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o zapobieganiu narkomani /Dz.U. nr 4 poz. 15 ze zm./ Naczelnik Gminy w R. wydał w dniu 17 kwietnia 1989 r. Witoldowi W., zamieszkałemu w T. gmina R., zezwolenie nr 14/89 na uprawę maku na będących jego własnością gruntach o powierzchni 20 m2, położonych w T. Witold W. podpisał zobowiązanie nr 14/89 /bez daty/ do odpłatnego przekazania Gminnej Spółdzielni w R. całego zbioru słomy makowej pochodzącej z uprawy maku, na którą otrzymał zezwolenie nr 14/89, na warunkach ustalonych przez tę Spółdzielnię. Gdyby zaś warunki te mu nie odpowiadały, zobowiązał się do zniszczenia całego jej zbioru w terminie do dnia 10 października 1989 r. i poinformowania o powyższym sołtysa wsi T. i Urzędu Gminy w R. W aktach znajduje się ponadto plan /nie podpisany i bez daty/, z którego wynika, że plantacja maku Witolda W. znajduje się na jego własnych gruntach, położonych we wsi G.